DANE INFORMACYJNE (DO UZUPEŁNIENIA)

2. DANE INFORMACYJNE (DO UZUPEŁNIENIA) • Nazwa szkoły: Gimnazjum Dwujęzyczne w Śremie • ID grupy: ………98/16…….. • Opiekun: Edyta Nowak-Polska • Kompetencja:mat/fiz ………………………………………………….. • Temat projektowy: Poznaj region w którym mieszkasz • Semestr/rok szkolny: …II 2010/2011………………………………………………….

3. Uczniowska Grupa Projektowa ID: 98/16 MF G1 Zespół Szkół Ogólnokształcących w Śremie Witamy naszych partnerów! Na wstępie naszego listu gorąco Was pozdrawiamy. Serdecznie dziękujemy za Wasz list. Ogromnie ucieszyła nas wiadomość, że będziemy mogli razem współpracować, dlatego również chcielibyśmy przedstawić Wam naszą szkołę. Historia Liceum Ogólnokształcącego im. Gen. Józefa Wybickiego w Śremie, to dzieje wielu pokoleń ludzi, które odcisnęły swoje piętno w życiu miasta, regionu, kraju a nawet świata. Trudno określić jakie są początki szkolnictwa w Śremie. W tym roku mija 152-ta rocznica powstania szkoły. Wbrew pozorom, nasza szkoła jest bardzo nowoczesna. Sale lekcyjne wyposażone są w sprzęt multimedialny oraz tablice interaktywne, co bardzo ułatwia naszą pracę. Klasy gimnazjalne posiadają również dzienniki elektroniczne. Pomysł utworzenia klasy Gimnazjum Dwujęzycznego przy Liceum Ogólnokształcącym powstał ponad trzy lata temu. Było to efektem sukcesu innowacji pedagogicznej, której głównym założeniem było nauczanie w języku angielskim. Pierwszego września 2009 roku wraz z uruchomieniem gimnazjum, uczniowie powrócili również do tradycji, ponieważ ten typ szkoły istniał w budynku przy ul. Poznańskiej od połowy XIX do lat 50tych XX wieku. W szkole organizowane są koła zainteresowań, które umożliwiają nasz rozwój. Nasi uczniowie biorą udział w wielu projektach, jak również licznych konkursach osiągając przy tym wiele sukcesów zarówno dydaktycznych, jak i sportowych. Wśród nas są również stypendyści. Jednak jest to nie tylko zasługa naszej ciężkiej pracy, ale przede wszystkim zasługa nauczycieli, czuwających nad naszą edukacją. Jeżeli zainteresowała Was nasza szkoła i chcecie dowiedzieć się o niej więcej, zapraszamy na naszą stronę internetową: www.losrem.pl

4. Uczniowska Grupa Projektowa ID: 98/78 MF G2 Gimnazjum im. Polskich Noblistów w Bralinie Uczniowska Grupa Projektowa ID: 98/16 MF G1 Zespół Szkół Ogólnokształcących w Śremie Witamy naszych partnerów! Na wstępie naszego listu serdecznie Was pozdrawiamy. Chcielibyśmy napisać kilka słów o naszej szkole. Powstała ona w 1999 r. Początkowo mieściła się w Szkole Podstawowej im. Mikołaja Kopernika. Wraz z reformą oświatową rozpoczęto budowę gimnazjum. Od 2 września 2002 r. młodzież uczy się w nowoczesnej szkole. Jej oficjalne otwarcie nastąpiło 3 października 2003 r. Gimnazjum nosi imię Polskich Noblistów, które zostało nadane uroczyście 28 czerwca 2000 r. Szkoła posiada swój sztandar i pieśń, którą jest "Oda do radości". Do naszego gimnazjum uczęszczają absolwenci szkół podstawowych w Bralina i Nowej Wsi Książęcej. W naszym budynku znajduje się dwanaście pomieszczeń klasowych i pracowni. Pod koniec roku szkolnego 2009/2010 została uruchomiona nowoczesna sala do nauki języków obcych. Szkoła posiada również kuchnię z wyposażeniem i zapleczem. Nauczyciele, w odpowiedzi na nasze potrzeby, organizują liczne koła zainteresowań. Szkoła osiąga spore sukcesy dydaktyczne i sportowe. Uczniowie gimnazjum wydają co miesiąc gazetkę "W kratkę", która trzy lata temu zajęła II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Gazet Szkolnych. Jeżeli chcecie wiedzieć więcej zapraszamy na naszą szkolną stronę: gimnazjumbralin.w.interia.pl UGP 98/78 MF G2

5. Śrem • Śrem (niem. Schrimm) – miasto w woj. wielkopolskim, w powiecie śremskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Śrem, jedno z najstarszych miast w Polsce. Położone w kolanie Warty w Kotlinie Śremskiej. Śrem jest lokalnym ośrodkiem usługowo-przemysłowym, a także węzłem drogowym przy szosie Poznań-Rawicz, z miasta prowadzą drogi do Wrześni, Leszna, Głuchowa i Czempinia. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego

6. Śrem

7. Śrem - historia • Śrem był po raz pierwszy wspomniany w dokumentach pisanych z 1136 jako ważny gród kasztelański o nazwie Zrem. W 1253 Przemysł I lokował tu na lewym brzegu Warty miasto; tym samym Śrem stanowi jedną z najstarszych lokacji miejskich w Wielkopolsce, równą wiekiem Poznaniowi. W 1393 miasto przeniesiono jednak na wzniesienie na prawym brzegu, a właściwie na wyspę zwaną Kobylec, bliżej starego grodu. W XIV wieku znalazła się tu siedziba starostwa . • W późnym średniowieczu nastąpił gwałtowny rozwój miasta związany z położeniem przy szlaku łączącym Poznań z Wrocławiem i rozwojem sukiennictwa. W XVII wieku skończył się okres świetności. • Wiek XVII to okres wielkich klęsk, w wyniku których miasto podupadło. W latach 1653-56 w Śremie i ziemiach okolicznych szalała epidemia dżumy, podczas której zginęło ponad tysiąc osób (a więc blisko 70% ówczesnych mieszkańców miasta). Zniszczeń dopełniło splądrowanie miasta w okresie Potopu Szwedzkiego (1655–60) oraz spalenie wielu zabudowań przez najeźdźców w 1657. W pierwszym dziesięcioleciu XVIII wieku do miasta dotarło z Poznania kolejna epidemia dżumy, w wyniku której z ponad 1300 mieszkańców przy życiu pozostało ok. 300 osób. W następnych latach miasta pojawiały się klęski żywiołowe (m.in. wielka powódź z 1736). W 1762 pożar wzniecony przez ciągnące przez miasto wojska rosyjskie strawił 105 budynków.

8. Śrem-historia • W 1793 Śrem znalazł się pod panowaniem Prus, jako stolica powiatu. W rok później, podczas insurekcji kościuszkowskiej znajdował się tu obóz powstańców. W 1807 Śrem znalazł się w granicach KsięstwaWarszawskiego. Po kongresie wiedeńskim miasto weszło w skład Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Administracja pruska używała jako oficjalnej niemieckiej nazwy miasta Schrimm. Mimo wieloletniej przynależności do państwa pruskiego Śrem zachował w większości polski charakter - w 1905 r. Polacy stanowili w nim 2/3 ludności, Niemcy zaś 1/4.. Ochotnicze oddziały Polaków ze Śremu walczyły podczas powstania wielkopolskiego w bitwach pod Zbąszyniem, Rawiczem i Lesznem. • Wystąpienie starosty podczas 90. rocznicy Odzyskania Niepodległości • Miasto ponownie przeżyło rozkwit po II wojnie światowej. Miało to między innymi związek z budową odlewni żeliwa, która była oddziałem Zakładów HCP, a także powstaniem osiedla mieszkaniowego 'Jeziorany'.

9. Śrem-historia • Współczesne lata to między innymi dynamiczny rozwój prywatnej przedsiębiorczości, miasto należy do czołówki miast województwawielkopolskiego najlepiej rozwijających się. Największym zakładem jest Odlewnia Żeliwa Śrem S.A. produkująca odlewy do silników okrętowych, obrabiarek, motoryzacji i armatury przemysłowej. W mieście mają siedzibę firmy o kapitale polskim i zagranicznym: transportu międzynarodowego, stolarki budowlanej, meblowej i konfekcji. W 1995 Śrem otrzymał najwyższe wyróżnienie – I nagrodę w konkursie organizowanym przez Radę Ekologiczną przy Prezydencie RP i uznany został za najbardziej ekologiczną gminę w Polsce w kategorii gmin miejsko – wiejskich. Z kolei w 2000 gmina otrzymała nominację w konkursie "Przyjaźni środowisku". W 1999 Śrem stał się miastem powiatowym, a w 2000 w mieście powstał oddział zamiejscowy Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu

10. Śrem-zabytki • Rynek, • Ratusz, • Kościół Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej, • Plebania przy ul. Farnej 17 • Liceum Ogólnokształcące (nasza szkoła), • Zespół poklasztorny franciszkanów, • Kościół Św. Ducha, • Wieża ciśnień, • Budynek przy ul. ks. Piotra Wawrzyniaka 3, • Starostwo powiatowe, • Zespół poklasztorny klarysek, • Cmentarz staromiejski na Górczynie, • Zespół koszarowy, • Zabytkowe kamienice, • Budynki Bractwa Kurkowego oraz budynek odlewni żeliwa,

11. m Śrem- wieża ciśnień

12. Śrem- zabytki

13. Muzeum śremskie • Muzeum Śremskie znajduje się przy ulicy Mickiewicza 89. W zbiorach muzeum znajdują się eksponaty o charakterze regionalnym zgrupowane w działach: archeologicznym, etnograficznym, historycznym, rzemiosła cechowego, militariów i zabytków bractwakurkowego. W sali wystaw czasowych odbywają się prezentacje środowiska artystycznego oraz zaproszonych artystów z kraju i zagranicy. • Muzeum organizuje cykliczne wystawy tematyczne, lekcje muzealne dla uczniów oraz dla dorosłych, wystawy fotografii, galerie malarstwa i rzeźby. Prowadzi działalność wydawniczą: broszury i albumy kulturalno-historyczne, a także redaguje dwumiesięcznik "Gazeta Śremska„.

14. Śrem-informacje • Burmistrzem Śremu jest pan Adam Lewandowski, • Starostą powiatu śremskiego jest pan Piotr Ruta, • Powierzchnia Śremu to 12,37 km² , • Wysokość to 80 m n.p.m., • Strefa numeracyjna +48 61, • Tablice rejestracyjne PSE, • Położenie Śremu : 52°05'N 17°01'E, • Urząd Miejski plac 20 Października 1,

15. Współpraca zagraniczna • W ramach kontaktów zagranicznych Śrem współpracuje z: • Bergen koło Hanoweru w Niemczech, • Rožnovem pod Radhoštěm w Republice Czeskiej, • Morges w Szwajcarii. • Rada Miejska upoważniła Zarząd do podpisania umowy o partnerstwie pomiędzy Śremem a wyżej wymienionymi miastami w grudniu 1997. • Cztery główne obszary współpracy: • kulturalno-sportowy, • społeczny, • gospodarczy, • administracja i służby publiczne. • Celami partnerskiej współpracy są: nawiązanie bezpośrednich więzów przyjaźni pomiędzy społecznościami lokalnymi (najbardziej między młodzieżą), wymiana kulturalna, sportowa, oświatowa. • Zaprzyjaźnione miasta organizują prezentacje kulturalne, wystawy, imprezy sportowe, turnieje, wymiany młodzieży szkolnej.

16. Gospodarka • W mieście potencjał gospodarczy stanowią głównie podmioty sektora prywatnego (97,05%). Na potencjał składają się przedsiębiorstwa: • małe (95,20%) • średnie (3,78%) • duże (1,02%) • Najwięcej podmiotów gospodarczych prowadzi działalność handlową i usługową. Pozostałe zajmują się rolnictwem, łowiectwem i leśnictwem oraz obsługą nieruchomości, budownictwem i przemysłem. Największym przedsiębiorstwem i zatrudniającym najwięcej pracowników jest Odlewnia Żeliwa "ŚREM" S.A.

17. Powiat śremski • Inne miasta wchodzące w obszar powiatu śremskiego to: • Książ Wlkp. • Dolsk • Brodnica Te miasta są również siedzibami 3 gmin ,które oprócz gminy Śrem leżą na terenie powiatu śremskiego.

18. DANE INFORMACYJNE (DO UZUPEŁNIENIA) • Nazwa szkoły: Gimnazjum im. Polskich Noblistów w Bralinie • ID grupy: 98/78_MF_G2 • Opiekun: Piotr Szczepaniak • Kompetencja: Matematyczno-fizyczna • Temat projektowy: Poznaj region w którym mieszkasz • Semestr/rok szkolny: …II 2010/2011………………………………………………….

19. Witamy grupę partnerską! Na początek kilka słów na temat naszego gimnazjum. Szkoła powstała w 1999 r. Początkowo mieściła się w budynku Szkoły Podstawowej im. Mikołaja Kopernika. Wraz z reformą oświatową rozpoczęto budowę naszego obecnego budynku. Oficjalne otwarcie nastąpiło 3 października 2003 r. Gimnazjum nosi imię Polskich Noblistów, które zostało nadane uroczyście 28 czerwca 2000 r. Szkoła posiada swój sztandar i pieśń – „Oda do radości” Do naszego gimnazjum uczęszczają absolwenci szkół podstawowych z Bralina i Nowej Wsi Książęcej. W naszym budynku znajduje się dwanaście pomieszczeń klasowych i pracowni. Pod koniec roku szkolnego 2009/2010 została uruchomiona nowoczesna sala do nauki języków obcych. Szkoła posiada również kuchnię z wyposażeniem i zapleczem. Nauczyciele, w odpowiedzi na nasze potrzeby, organizują liczne koła zainteresowań. Szkoła osiąga spore sukcesy dydaktyczne i sportowe. Uczniowie gimnazjum wydają co miesiąc gazetę „W kratkę”, która trzy lata temu zajęła II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Gazet Szkolnych. Jeżeli chcecie dowiedzieć się o nas więcej, to zapraszamy na naszą stronę: Gimnazjumbralin.w.interia.pl

20. Położenie geograficzne Gminy Bralin

21. Gmina Bralin leży w południowej części województwa wielkopolskiego, w powiecie kępińskim. Od północy graniczy z gminą Kobyla Góra, od wschodu z gminami Kępno i Baranów, od południa z gminą Rychtal, a od południowego zachodu z gminą Perzów. Południową i centralną część gminy obejmuje wzniesiona na 170 –208 m. n. p. m. Wysoczyzna Bolesławicka, a północno - zachodni skrawek rozcięty jest licznymi dolinkami Wzgórz Ostrzeszowskich. Przez Bralin przebiega międzynarodowa droga nr 8 relacji Wrocław - Warszawa.

23. Położenie gminy w województwie

24. Charakterystyka naszej gminy Bralin

25. Gmina Bralin jest gmina wiejską, położoną na południowym krańcu województwa wielkopolskiego, w powiecie kępińskim. Siedzibą gminy jest Bralin. W jej skład wchodzi 12 sołectw: 1. Bralin2. Czermin3. Działosze4. Gola5. Chojęcin Wieś6. Chojęcin – Parcele7. Mnichowice8. Nosale9. Nowa Wieś Książęca10. Tabor Mały11. Tabor Wielki12. Weronikopole 

26. Gmina Bralin zajmuje obszar 85,16 km ² i zamieszkuje ją 6022 mieszkańców (stan na 22.02.2011 r.). Przez teren gminy przebiega ważny szlak komunikacyjny, jakim jest droga krajowa nr 8, stanowiąca polski odcinek międzynarodowej trasy E67.

27. Gmina ma charakter rolniczo - przemysłowy. Użytki rolne zajmują 6526 ha, co stanowi 76,6 % ogólnej powierzchni gminy. Przeważają gospodarstwa indywidualne - 469, na glebach V i VI klasy. Ogranicza to możliwość upraw i wymaga intensywnych zabiegów agrotechnicznych.

28. W rejonie Białej Widawy i Szumnej Wody występują duże kompleksy łąk. Na terenie gminy są dwa zwarte kompleksy leśne, jeden w północno - zachodniej, a drugi w północno - wschodniej części gminy. Łączne zajmują 1455 ha (16,8 % powierzchni gminy). Przede wszystkim są to lasy sosnowe i sosnowo - brzozowe.

29. Zabytki gminy Bralin Prezentacje wykonały: Magdalena Jańska, Magdalena Myszak.

30. Kościół Parafialny p. w. św. Trójcy w Nowej Wsi Książęcej • Kościół wzniesiony w 1804 roku. Tego roku 21 października w  niedzielę po św. Jadwidze  został poświęcony. Od roku 1872 parafialny. Bez charakterystycznych cech stylowych. Murowany, potynkowany. Jednonawowy. Prezbiterium zamknięte wielobocznie, z zakrystią od północy. Szersza nawa z kruchtą od południa. Od zachodu kwadratowa wieża drewniana, konstrukcji słupowej, oszalowana. Wewnątrz strop z fasetą oraz polichromia z 1955 r.  

31. Kościół Parafialny p. w. św. Trójcy w Nowej Wsi Książęcej Wewnątrz świątyni polichromia pędzla Ignacego Napiecka. Chór muzyczny świątyni jest drewniany. Dach dwuspadowy o jednej kalenicy, wieżyczka  na sygnaturkę w kształcie barokowym, kryta gontem. Na wieży dach namiotowy kryty gontem. Drzwi klepkowe z okuciami  z początku XIX wieku. Kościół posiada ołtarz główny, dwa boczne i ambona, barokowo - klasycystyczne z ok. 1804 roku. W zwieńczeniach ołtarzy bocznych obraz św. Franciszka i Anny, z tegoż czasu.

32. Dwór w Mielęcinie. • Zbudowany został w 1784 roku przez rodzinę Masłowskich, w której posiadaniu Mielęcin znajdował się przez przeszło 100 lat. Barokowy, murowany, potynkowany. Parterowy z piętrowymi facjatkami oraz piwnicami sklepionymi kolebkowo z lunetami; trzynastoosiowy. Na osi środkowej niewielkie ryzality, od ogrodu weranda. Wnętrze dwutraktowe z sienią i owalnym salonem na osi. Układ pozostałych lokalności symetryczny. W narożniku pd. - zach. pomieszczenie sklepione kolebkowo z lunetami .W kilku pomieszczeniach nisze na piece. W sieni drewniana klatka schodowa klasycystyczna 1 połowa w. XIX. Stolarka z okuciami o formach rokokowych. W ryzalicie frontowym na parterze przedsionek otwarty trzema arkadami; na piętrze podziały ramowe; zwieńczenie w formie szczytu półkolistego o falistych spływach. Ryzalit od ogrodu zamknięty trójkątnym przyczółkiem. Dach łamany polski, kryty dachówką z lukarnami. Na lukarnach i szczytach blaszane pazdury.

33. Grodzisko w Bralinie. • Nasyp znajduje się około 500 m na południowy zachód od Bralina, wśród podmokłych łąk, położonych nad niewielkim ciekiem  zwanym Czarną Widawką. Jest to porosłe trawą płaskie i nieznacznie w środku obniżone wzniesienie o formie owalu, otoczone widocznymi i częściowo jeszcze mokrymi reliktami dookolnego rowu – fosy o szerokości dochodzącej około 7 m. Wysokość nasypu sięga 1,5 m. Płaskość opisywanej formy terenowej i nieznaczne zaklęśnięcie jego środkowej partii spowodowały, że obiekt określono roboczo jako tzw. grodzisko pierścieniowate.

34. Kościół Parafialny p. w. św Anny w Bralinie • Kościół z roku 1627 w tradycjach gotyckich, kilkakrotnie restaurowany, ostatnio 2004/2005. Prezbiterium zamknięte wielobocznie, nakryte trójprzęsłowym sklepieniem krzyżowo-żebrowym; przy nim od pn. zakrystia sklepiona kolebkowo. Szersza i nieco wyższa nawa nakryta stropem; przy niej od pd. nowsza kruchta, od zachodu kwadratowa wieża nakryta blaszanym hełmem. Okna zamknięte półkoliście. Ołtarz główny barokowy z 1790 roku z rzeźbami Matki Boskiej i dwóch świętych. Również z tego okresu pochodzą dwa ołtarze boczne, ambona i chrzcielnica. Ołtarz boczny lewy: obraz Michała Archanioła i Trójcy Przenajświętszej. Ołtarz boczny prawy: obraz św. Antoniego i Matki Boskiej Różańcowej. Do zakrystii prowadzą żelazne drzwi z okuciami, ozdobnym zamkiem gotyckim i datą na drzwiach 1627. Na uwagę zasługują: rzeźba gotycka Chrystusa Zmartwychwstałego z początku XVI w.; św. Jana Nepomucena z w. XVIII oraz barokowy krucyfiks. Cenne są także dwa zabytkowe mszały, drukowane w Wenecji w roku 1638 i w Antwerpii w roku 1712.

35. Kościół Parafialny p. w. św Anny w Bralinie • Nowa polichromia z roku 1959 nawiązuje do stylu gotyckiego. Z trzech dzwonów dwa zostały zabrane przez władze niemieckie w czasie okupacji, pozostał jeden z roku 1735, odlany przez Jana Krumpferta z Wrocławia. Na zewnętrznej ścianie kościoła epitafium z roku 1852 ku czci rodziców biskupa wrocławskiego D. Latuska pochodzącego z Bralina oraz tablica upamiętniającą przedwojennego duszpasterza  Stefana Wojciechowskiego, zmarłego 23 czerwca 1942 roku w obozie koncentracyjnym w Dachau. Na cmentarzu przykościelnym możemy odnaleźć między innymi  grób ks. Tomasza Gabriela, wybitnego działacza niepodległościowego, w latach 1896 - 1930 proboszcza bramińskiego.

36. Kościół Najświętszej Maryi Panny. • Kościół ten zbudowano w 1711 roku. Początki kościoła, osnute legendą, sięgają przełomu XIII i XIV w. Związane są z cudownym przenoszeniem się parafialnego obrazu Matki Boskiej na pole pod Bralinem. Dla upamiętnienia tych wydarzeń postawiono krzyż, a później kapliczkę. W 1630 roku, podczas epidemii cholery zostało uzdrowionych 10 osób. W podziękowaniu ślubowali, że przyczynią się do wybudowania większego kościoła.  Kościół usytuowany jest w szczerym polu. Do dnia dzisiejszego miejscem licznych pielgrzymek.

37. Karczma w Mielęcinie. • Karczma wzniesiona na początku XIX wieku przez ostatnią właścicielkę  z rodziny Masłowskich. Klasycystyczna. Zwrócona frontem ku zachodowi. Murowana, otynkowana. Parterowa, z piętrowym portykiem dwukolumnowym w elewacji frontowej, zwieńczonym trójkątnym przyczółkiem. Narożniki boniowane. Wnętrze przebudowane. Dach naczółkowy kryty dachówką. (Rozebrana w latach 70 - tych).

38. Kościół p.w. Świętej Katarzyny w Mnichowicach. • W roku 1802 na miejsce starego drewnianego kościółka wybudowano nowy murowany większy kościół, który w niedzielę po św. Marcinie tego roku został poświęcony. Murowany, potynkowany. Prezbiterium zamknięte półkoliście, z zakrystią od wschodu. Szersza i wyższa nawa z kruchtą od wschodu, połączoną z zakrystią. Od pn. kwadratowa wieża. Wnętrze nakryte stropem płaskim, w nawie z fasetą. Tęcza o spłaszczonym łuku półkulistym. Chór muzyczny drewniany, wsparty na czterech profilowanych słupach, z parapetem wklęsło - wypukłym.  Na zewnątrz na narożnikach boniowanie. Okna zamknięte łukiem półkolistym. Dachy dwuspadowe, wieża dwukondygnacjowa zwieńczona hełmem piramidalnym z latarnią, kryta blachą. W wieży znajdowały się trzy dzwony i zegar, ufundowany w roku 1886 przez właściciela dziedzicznego sołectwa Karola Gogola i przez właściciela ziemskiego Wawrzyńca Stencla. Drzwi do zakrystii ze starymi okuciami i datą 1816.

39. Kościół p.w. Świętej Katarzyny w Mnichowicach. • Trzy ołtarze: główny z obrazem św. Katarzyny, darowany przez proboszcza bramińskiego Pawła Nowackiego. Boczne: M.B. Różańcowej i św. Jana Nepomucena. Ambona, chrzcielnica z grupą Chrztu w Jordanie. Sześć witraży, wykonanych przez Rednera z Wrocławia. Stare organy. Naczynia liturgiczne: Monstrancja z poł. XVIII w. i mała monstrancja z tego samego okresu. Kielich mszalny z 1679 roku ufundowany przez Tomasza Krysla, proboszcza z Bralina. Od wieków przy kościele znajdował się cmentarz. Bogaci mieli drewniane krzyże. Były też murowane nagrobki z tablicami kamiennymi i napisem. Najstarszymi nagrobkami są krzyże Piotra i Ewy Czekały z lat 1802 i 1804 oraz Jakuba i Teresy Kupiec urodzonych w 1775 roku.

40. Dęby Bralińskie. • Na terenie gminy Bralin są dwa zwarte kompleksy leśne, jeden w północno - zachodniej, a drugi w północno - wschodniej części gminy. Łącznie zajmują 1455 ha (17,9%). Przede wszystkim są to lasy sosnowe i sosnowo - brzozowe. Przy leśniczówce Bralin, godne obejrzenia jest stanowisko 12 sztuk Dębów Bralińskich, których wiek ocenia się na 600 - 800 lat. Są to dęby szypułkowe o obwodzie pnia 410 - 628 cm. • W 1812 roku  kiedy to  wojska Napoleona  ciągnęły na Moskwę, legenda głosi, że w pobliskim lesie wśród owych dębów sam cesarz miał spożywać śniadanie.

41. Kościół ewangelicki w Bralinie. • Doba reformacji i pokój w Augsburgu zawarty w 1555 r. doprowadziły początkowo do przejęcia dóbr kościoła katolickiego przez luteran. Kiedy jednak rewindykowano własność parafii katolickiej, zaczęły powstawać odrębne budynki zboru protestanckiego. Najpierw w 1774 r. szkoła, którą zbudowano w miejscu, gdzie do dzisiaj stoi protestancka świątynia. W 1886 założono odrębny protestancki cmentarz, bowiem do tego czasu chowano protestantów w północnej części cmentarza katolickiego. Wreszcie w 1867 zbudowano kościół, a w 1873 nową protestancką szkołę. Do 1990 r. w kościele protestanckim odprawiano nabożeństwa w języku polskim. W okresie międzywojennym zlikwidowano szkołę protestancką. Msze św. odbywały się do roku 1975. Od tej pory kościół stał bezużytecznie i niszczał. Dopiero 15 marca 1990 roku przekazano go miejscowemu Proboszczowi parafii katolickiej – księdzu Janowi Ćwiejkowskiemu, który przywrócił mu dzisiejszy wygląd. W roku 2006 kościół stał się własnością Urzędu Gminy w Bralinie.

42. Dukat • Od 1 stycznia 2009 roku Bralin ma własnego dukata lokalnego. Do obiegu, na trzy miesiące, weszła moneta o nominale 4 bralinki. • Emisja dukata lokalnego ma na celu promocję naszej gminy nie tylko w środowisku lokalnym, ale także na skalę całego kraju, bowiem dukat lokalny stanowi interesujące zjawisko w numizmatyce i kolekcjonerstwie. Emitentem bralinki jest Urząd Gminy w Bralinie, a organizatorem akcji Stowarzyszenie Gmin Powiatu Kępińskiego. Produkcją dukata lokalnego zajmuje się Mennica Polska S.A., projekt naszego dukata wykonał Witold Nazarkiewicz. • Mosiężna bralinka o średnicy 27 mm wyszła w nakładzie 20 tys. sztuk. Poza tym wyemitowano również kolekcjonerską serię w srebrze o średnicy 38,61 mm w nakładzie 500 sztuk.

43. NAJZNAKOMITSI OBYWATELE GMINY BRALIN

44. KS. PRAŁAT JAN ĆWIEJKOWSKI • Ks. prałat Jan Ćwiejkowskiurodził się 15 kwietnia 1928 r.w Pruścach. Proboszczem parafii rzymsko-katolickiej w Bralinie został 5 lutego 1974 r., a od 1978 roku pełnił funkcję dziekana.W Bralinie dzięki staraniom ks. Ćwiejkowskiego uratowana została „perła architektury śląskiej” – kościół na Pólku. Latem 1983 r. na Zamku Królewskim w Warszawie wręczono mu złotą odznakę Ministerstwa Kultury i Sztuki „Za opiekę nad zabytkami”. Ks. prałat J. Ćwiejkowski 14 września 2001 r. zmarł nagle na atak serca, podczas grzybobrania w niewielkiej miejscowości Lipnik.

45. Jan Dirbach • Jan Dirbach, poeta i nauczyciel, urodził się 18 maja 1829 r. w Bralinie jako syn rolnika Mateusza i Zuzanny z Grottków. • Posiadając łatwość wierszowania, tworzył wiele utworów okolicznościowych, lecz spuścizna po nim w większości zaginęła. W ,,Zwiastunie Górnośląskim” zamieścił dziesięć wierszy, z których tylko jeden podpisał pełnym nazwiskiem, obawiając się represji ze stron władz pruskich. Pozostałe podpisał inicjałami: N.J.D. lub N.J.Dch. Władał nie tylko polskim i niemieckim językiem, mówił ponadto po francusku i rosyjsku. Zmarł 9 października 1892 roku w Oleśnie i tam został pochowany

46. Antoni Gabriel • Antoni Gabrielurodził się 18 maja 1911 r. w Mnichowicach koło Bralina, jako syn Jana, rolnika, i Pauliny z domu Stodek.Służbę wojskową odbył w latach 1932-1934 w 3. Pułku Lotniczym na Ławicy w Poznaniu. Skonstruował samodzielnie dwuosobowy samolot „Śląsk”, na którym 8 listopada 1936 roku wykonywał loty w okolicach Bralina. Zmarł 23 września 1991 roku w Rio de Janeiro.

48. Benedykt Jański • Benedykt Jański (1873-1947) – rolnik, rzemieślnik, działacz niepodległościowy, główny mówca i negocjator z komisją aliancką w sprawie przyłączenia Ziemi Bralińskiej do Macierzy.

49. bp Daniel Latusek • Biskup Daniel Latusek (1787 - 1857) – sufragan wrocławski, w okresie zaborów gorliwie zajmował się sprawą małżeństw mieszanych, polecił wydać katechizm diecezjalny w języku polskim.

50. ks. Michał Przywara • Ks. Michał Przywara urodził się 29 września 1867 roku w Polskiej Nowej Wsi w powiecie opolskim. W roku 1894 M. Przywara otrzymał święcenia kapłańskie i został kapelanem w Mikołowie.