250 likes | 423 Views
Adaptacja dziecka w przedszkolu – wykład dla rodziców dzieci, które rozpoczną uczęszczanie do Przedszkola Miejskiego w Chocianowie. Barbara Jaśkiewicz. Agenda. Czym jest adaptacja dziecka w przedszkolu? Jak pomóc dziecku w adaptacji?
E N D
Adaptacja dziecka w przedszkolu – wykład dla rodziców dzieci, które rozpoczną uczęszczanie do Przedszkola Miejskiego w Chocianowie Barbara Jaśkiewicz
Agenda • Czym jest adaptacja dziecka w przedszkolu? • Jak pomóc dziecku w adaptacji? • Jak pomóc sobie w adaptacji do tego, że dziecko idzie do przedszkola?
Pytanie: Czym jest pójście dziecka do nowego przedszkola? Co doznaje dziecko gdy idzie do nowego dla niego przedszkola?
Dla dziecka nowe przedszkole to: • Stres związany z : • nową sytuacją • nowym otoczeniem (nowe miejsce, nowy opiekun, inne dzieci) • nowym rytmem dnia • Lęk związany z rozstaniem (separacja), który wyraża się np. w płaczu przed rozstaniem • Lęk przed tym, że dziecko zostanie w przedszkolu
Ale stres również dla rodzica… • Czy mojemu dziecku będzie tam dobrze? • Czy nic mu się nie dzieje? • Czy nie tęskni za mną? • Czy nie płacze? • Czy będzie jadł/jadła? Dlatego rodzicu o wszystko pytaj…(konsultacje)
Adaptacja przedszkolna to • Proces przyzwyczajenia się do nowej sytuacji / uczęszczanie do przedszkola -Proces oswajania dziecka • Trwa od 2 tygodni do 1 miesiąca • Czasem wystarczy 5 dni (po około 1-1,5h dziennie)
Jak ułatwić dziecku adaptację? • przygotowanie dziecka do pójścia do przedszkola • przygotowanie dziecka do rozstania • trening rozstania (zostawianie dziecka u babci, cioci na coraz dłuższy czas) • przygotowanie dziecka do nowego rytmu dnia • uczenie dziecka samodzielności • skorzystanie z tygodnia adaptacyjnego (oswojenie dziecka z nową sytuacją)
Jak ułatwić dziecku adaptację? • zabranie do przedszkola przyjaciela-maskotki, kocyka (poczucie bezpieczeństwa) • spokojne wyjście do przedszkola i przygotowanie dziecka do rozstania - umowa z dzieckiem (co się stanie jak będziesz płakał) - umowa dotycząca odbioru dziecka (kiedy i kto odbierze dziecko) • rytuał pożegnania (świadome, ale krótkie rozstanie) • motywowanie poprzez pochwały i nagrody (najlepiej niematerialne- zabawa na placu zabaw) • metoda karty punktowej/małych niespodzianek • dziecko na początku przybywa możliwie jak najkrócej w przedszkolu i potem coraz dłużej • dotrzymywanie obietnic danych dziecku (o której zostanie odebrane i przez kogo – redukcja niepokoju)
Metoda karty punktowej, system żetonów Bez płaczu poszedłeś do sali/przedszkola
Metoda małych niespodzianek Adventskalender
Czego nie robić w procesie adaptacji? nie straszyć dziecka przedszkolem nie znikać bez pożegnania – bo dziecko w przyszłości będzie się bało nie przedłużać rozstania (żegnać się czule i wychodzić, ignorować płacz) nie pokazywać swoich rozterek związanych z uczęszczaniem dziecka do przedszkola (może źle zrobiłam/zrobiłem?) nie nagradzać dziecka za pójście do przedszkola, tylko za bezproblemowe rozstanie nie nagradzać przypadkowo niepożądanych zachowań
Nagradzanie niepożądanego zachowania powoduje utrwalenie tego zachowania
Trzy grupy dzieci: Dzieci niedojrzałe emocjonalnie Dzieci, które przez kilka dni lub tygodni będę przeżywać rozłąką z rodzicem ale po tym czasie będą spokojnie rozstawać się z nim Dzieci, które w ogóle nie mają trudności przystosowawczych
Co robić gdy proces adaptacji trwa za długo? • Dziecko po miesiącu nadal histerycznie broni się przed pójściem do przedszkola • Pojawiają się niepokojące zachowania (lęki, moczenie nocne, wymioty, bóle brzucha, bóle głowy) Szukać fachowej pomocy (psycholog, pedagog, etc.)
Zachowania 3 - latka 2,5 lat „Uparty osiołek” 3 lata „Pogodzony” Uległość i ugodowość (dziecko nie jest już nieustępliwe, sztywne i dominujące) Lepsze kontakty z innymi (lubi brać, ale też dawać i dzielić się) Lubi zawierać przyjaźnie, ludzie stają się dla niego ważni Wzrastają zdolności językowe i słownik, dziecko uwielbia nowe słowa • Upartość i mała elastyczność (nie są w stanie ustąpić i poczekać, wszystko musi być tak jak tego chcą) • Kochają rytuały (wszystko musi odbywać się zgodnie z ustalonym porządkiem), lubią powtarzać dane czynności (czytanie tych samych bajek), nie lubią nowości • Wydają rozkazy i chcą podejmować decyzję (co założyć, kiedy) – podejmowanie decyzji trwa b. długo • Trudny we współżyciu • Wiek gwałtownych emocji
Zachowania 4 - latka 3,5 lat - Kryzys 4 lata „Nie do opanowania” Dzieci są nie do opanowania: duża ruchliwość (biją, kopią, rzucają kamieniami, niszczą przedmioty, uciekają) rozchwianie emocjonalne (śmiech i napady złości) „rzucanie mięsem” (wulgarne wyrażenia i bawienie się nimi) niesłuchanie poleceń Olbrzymia wyobraźnia i mieszanie faktów z fikcją Zbytnia śmiałość i pewność siebie Dziecko puszy się, przechwala, prowokuje i przeklina. • Zaburzenia koordynacji (potykanie, przewracanie, lęk wysokości, motoryka mała, oczy i uszy – zezowanie) • Silna potrzeba rozładowania emocji (mruganie powiekami, obgryzanie paznokci, dłubanie w nosie, tiki, masturbacja, ssanie palca), lęki • Trudności językowe (jąkanie, zacinanie) • Problemy w kontaktach (częste płacze, pojękiwanie, chce całą uwagę dla siebie, nie czuje się bezpiecznie) – rozchwianie emocjonalne
Dane kontaktowe www.psycholog.polkowice.pl Barbara Jaśkiewicz Tel. kom. 695581808