380 likes | 553 Views
Analiza czasu w procesach gospodarczych – ĆW 5.
E N D
„Wszystko wymaga czasu. Jest to jedyny prawdziwie uniwersalny warunek brzegowy. Każda praca odbywa się w określonym czasie i pochłania czas. Jednakże większość ludzi bierze to wyjątkowe, niewymierne i niezbędne bogactwo za coś, co nie wymaga zastanowienia. I być może nic innego nie wyróżnia skutecznego menedżera tak, jak jego czule miłosna troska o czas” Peter Drucker
Paradygmat konkurowania opartego o czynnik czasu: • utrwalił się w latach dziewięćdziesiątych XX w.; • u podstaw tego paradygmatu leży szybka reakcja na potrzeby klientów; • oraz błyskawiczne wprowadzanie na rynek nowych produktów wraz z zapewnieniem wysokiej jakości i niskich kosztów; • przedsiębiorstwa działające w ten sposób osiągają wymierną przewagę nad konkurencją.
Korzyści z umiejętnego zarządzania czasem: • wyższe zyski w stosunku do branżowych konkurentów, • większa efektywność dzięki ograniczaniu czasu nie tworzącego wartości dodanej do produktu, • lepsza organizacja prac nad badaniami i rozwojem pozwala na szybsze wprowadzenie nowego produktu na rynek, • sprawne i efektywne systemy produkcji zapewniają stosunkowo krótki czas wytwarzania produktu i niską usterkowość produkcji, • skrócenie czasu reakcji przedsiębiorstw na potrzeby klienta, • obniżenie kosztów działania związanych z utrzymywaniem zapasów, zatrudnienia czy kosztów produkcji wadliwej.
Źródło: A. Laskowska, Konkurowanie czasem – strategiczna broń przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa 2001.
Kompresja czasu(time compression) - redukcja czasu traconego w biznesie, odnosząca się do wszystkich sektorów przemysłowych. • Kompresja czasu - to redukcja czasu konsumowanego przez procesy w biznesie osiągana poprzez eliminację czasu nie tworzącego wartości dodanej.
Mówiąc o kompresji czasu nie sposób pominąć zagadnień związanych z: • koncepcją wartości dodawanej, czy też dodanej (value added) • „podejściem procesowym”.
Analiza czynności dodających wartość wg Harrington’a Źródło: A. Laskowska, Konkurowanie czasem – strategiczna broń przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa 2001.
Przykłady czynności, które tworzą i nie tworzą wartości dodanej wg Handfield’a Źródło: A. Laskowska, Konkurowanie czasem – strategiczna broń przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa 2001.
Czas tworzący wartość i nie dodający wartości Źródło: A. Laskowska, Konkurowanie czasem – strategiczna broń przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa 2001.
Proces – to działanie lub też grupa działań, które dodają wartość do tego, co jest „na wejściu" (input) i dostarczają produkt „na wyjściu" (output) do klienta wewnętrznego lub zewnętrznego. Procesy wykorzystują zasoby organizacji w celu zapewnienia wyników końcowych.
W ramach procesu możemy wyróżnić następujące rodzaje operacji: • operacja – produkt zmienia wygląd lub zachodzą w nim zmiany fizyczne bądź chemiczne, • przemieszczenie – produkt zmienia położenie, • przechowywanie (magazynowanie, składowanie) – produkty są odkładane do momentu, gdy są potrzebne, • oczekiwanie – produkty są zatrzymywane, przetrzymywane, • kontrola - testowanie jakości produktu.
Kartografia(rozrysowanie procesów) - narzędzie pozwalające na zrozumienie przebiegu procesów. Na jego podstawie tworzy się „mapę” procesów przedsiębiorstwa oraz rozpoznaje się działania dodające i nie dodające wartości. Do tworzenia map procesów wykorzystuje się schematy procesów (flowcharts).
Rodzaje schematów procesów: • diagram blokowy (zobrazowanie w sposób uproszczony skomplikowanych procesów), • schemat zgodny ze standardami ANSI (The American National Standard Institute), • schemat funkcjonalny, • schemat geograficzny (śledzenie przepływu działań z uwzględnieniem planu sytuacyjnego obiektu/ów).
Schemat blokowy (block diagram, flowchart) - narzędzie prezentujące kolejne czynności w projektowanym algorytmie (procedura, system). Składa się z figur geometrycznych połączonych liniami zgodnie z kolejnością wykonywania czynności wynikających z przyjętego algorytmu rozwiązania zadania • strzałka - wskazuje jednoznacznie powiązania i ich kierunek, • operand - prostokąt, do którego wpisywane są wszystkie operacje z wyjątkiem instrukcji wyboru, • predykat - romb, do którego wpisywane są wyłącznie instrukcje wyboru, • etykieta - owal służący do oznaczania początku bądź końca sekwencji schematu (kończą, zaczynają lub przerywają/przenoszą schemat).
Źródło: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Plik:LampFlowchart-pl.svg&filetimestamp=20090103140743
Schematy ANSI(The American National Standard Institute) – pozwalają na rozrysowanie procesu w sposób bardziej szczegółowy niż za pomocą diagramów blokowych. Wykorzystuje się tu symbole zgodne ze standardami ANSI. Na tej podstawie uzyskuje się szczegółowe informacje o efektywności projektu.
Symbole zgodne ze standardami ANSI Źródło: A. Laskowska, Konkurowanie czasem – strategiczna broń przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa 2001.
Przykładowy schemat procesów produkcyjnych przedstawiony, na planie warsztatu, za pomocą symboli zgodnych ze standardami ANSI
Schematy funkcjonalne - ilustrują przepływy pomiędzy poszczególnymi jednostkami funkcjonalnymi, pokazują w jaki sposób funkcjonalna struktura organizacyjna wpływa na realizację, przebiegających w poprzek procesów. Mogą być one pomocne przy obliczaniu czasu cyklu.
Uproszczony schemat funkcjonalny Źródło: A. Laskowska, Konkurowanie czasem – strategiczna broń przedsiębiorstwa, Difin, Warszawa 2001.
Czas cyklu – to czas mijający od rozpoczęcia do zakończenia procesu. Składa się na niego: • czas przetwarzania, • czas oczekiwania, • czas przesyłania dokumentów, • czas zajmowany przez czynności kontrolne. Faktyczny czas cyklu jest z reguły dłuższy od czasu przetwarzania (teoretycznego czasu cyklu) Rozbieżności pomiędzy czasem przetwarzania a czasem cyklu powinny być eliminowane poprzez przeprojektowanie procesów.
Schemat procesu produkcyjnego przed przeprojektowaniem A B Czas operacji 3 min Wyrób gotowy Czas operacji 7 min
Schemat procesu produkcyjnego przed przeprojektowaniem A B Czas operacji 7 min A Czas operacji 3 min Wyrób gotowy Czas operacji 7 min Czas cyklu 3,5 min
Schemat opisywania i przeprojektowania procesu: • Spisanie wszystkich operacji w odpowiednimi porządku, • Kwalifikowanie każdego kroku stosownie do operacji: przemieszczanie, kontrola, opóźnienie, przechowywanie. Określenie czasu i odległości przesunięcia w każdym kroku. • Podsumowanie procesu przez dodanie liczby każdego typu działań, całkowitego czasu procesu, tempa robienia każdej operacji,
Schemat opisywania i przeprojektowania procesu: • Krytyczne przeanalizowanie każdej operacji: Które działanie możemy wyeliminować? Jak możemy udoskonalić daną operację? Czy możemy połączyć operacje? • Przejrzenie procesu na podstawie analizy. Upewnienie się, czy każda operacja może wciąż dawać oczekiwany rezultat. Jeżeli w procesie występują tzw. wąskie gardła lub jeżeli maszyny są wykorzystywane nieefektywne, to odpowiednie jego dostosowanie. • Sprawdzenie nowego procesu, przygotowanie organizacji do zmian, przyuczenie załogi i wprowadzenie zmian.
Wykres Gantta – (ang. Gantt chart) H. L. Gantt – twórca wykresu, po raz pierwszy zastosował go w roku 1917, przedstawił on w formie graficznej plan produkcji. Wykres Gantta - jest graficznym sposobem planowania i kontroli (planowanie i koordynowanie przebiegu różnych czynności w przekroju czasowym odgrywa istotną rolę w tworzeniu i funkcjonowaniu organizacji).
Wykresy Gantta mogą służyć do planowania działań wielopodmiotowych zarówno zespołowych, jak i grupowych. • Przedstawiają następstwo kolejnych zdarzeń, uwzględniając również zadania wykonywane równolegle. • Dzięki tej technice można także kontrolować realizację zaplanowanego przedsięwzięcia (projektu).
Na typowym wykresie Gantta: • wiersze - zawierają stanowiska pracy (względnie działania), • kolumny - oznaczają jednostki czasu. Układ zdarzeń na wykresie przedstawiany jest najczęściej: • w wersji planowanej przed rozpoczęciem działania, • rzeczywistej nanoszonej na wykres wraz z upływem czasu.
Za pomocą wykresu Gantta można: • planować i kontrolować wykonanie planu, • uwzględniać zmienność przebiegu wykonania zadania (poprzez zastosowanie odpowiedniego systemu oznaczeń).
Etapy: • I etap - rozłożenie przedsięwzięcia na cele etapowe lub cele szczątkowe, • II etap - ustalenie czasu trwania przedsięwzięcia i określenie czasów realizacji celów etapowych i cząstkowych, • III etap - ustalenie kolejności realizacji celów etapowych i cząstkowych oraz wyznaczenie terminów ich rozpoczęcia i zakończenia, • IV etap - określenie miejsca, w którym cele te mają być zrealizowane, • V etap - wyrażenie w postaci graficznej wszystkich dokonanych czynności.
Główną zaletą wykresów Gantta jest możliwość bieżącej kontroli realizowanego przedsięwzięcia i dokonywania odpowiednich korekt. Wad wykresów Gantta to m.in.: • brak szczegółowych informacji dotyczących poszczególnych zadań (program Ganttproject umożliwia jednak dodawanie do nich opisów i komentarzy), • pokazuje jedynie kolejność zadań, • nie obrazuje najlepszego wykorzystania zasobów.