RATOWNICTWO NURKOWE Piotr Lewandowski

1. RATOWNICTWO NURKOWE Piotr Lewandowski

2. TYPOWE PRZYCZYNY WYPADKÓW NURKOWYCH • brakpowietrza • problemy z pływalnością, złewyważenie • utratakontaktu z partnerem / grupą • utratakontaktu z jednostkąpływającą • nurkowaniepowyżejswoichmożliwości

3. ZAPOBIEGANIE SYTUACJOM AWARYJNYM • BRAK POWIETRZA: • planowanie zużycia powietrza • kontrola stanu zużycia powietrza (manometr) • dodatkowe źródła powietrza • dodatkowy drugi stopień automatu (octopus) • drugi niezależny automat • automat zintegrowany z inflatorem (AIR II, Octo+)

4. ZAPOBIEGANIE SYTUACJOM AWARYJNYM • UTRATA KONTAKTU Z PARTNEREM/GRUPĄ • Latarka(błyskacz) • sygnalizacjadźwiękowa • lina “partnerska”- przysłabejwidoczności •Jeślipodczasnurkowaniautraciszkontakt z partneremlubgrupą, to przeszukaj pod wodarejonwokółsiebie w ciagu30 sekundiwynurzsięnapowierzchnię z zachowaniempodstawowychzasadbezpieczeństwa

5. ZAPOBIEGANIE SYTUACJOM AWARYJNYM UTRATA KONTAKTU Z JEDNOSTKĄ PŁYWAJĄCĄ: - linyopustoweikierunkowe - w przypadkuutratykontaktu – sygnalizacjadźwiękowa, wizualna

6. ODDYCHANIEZ DODATKOWEGO ŹRÓDŁA POWIETRZA OD PARTNERA POKAŻ ZNAKI: NIE MAM POWIETRZA, PODZIEL SIĘ ZE MNĄ POWIETRZEM PŁETWONUREK POSIADAJĄCY POWIETRZE (DAWCA) PODPŁYWA DO OSOBY POKAZUJĄCEJ BRAK POWIETRZA (BIORCA) DAWACA CHWYTA BIORCĘ DAWCA PODAJE BIORCY SWOJE ZAPASOWE ŹRÓDŁO POWIETRZA DO ODDYCHANIA, SAM CAŁY CZAS ODDYCHA Z GŁÓWNEGO ŹRÓDŁA POWIETRZA NIGY NIE WSTRZYMUJ ODDECHU KAŻDY Z NURKÓW CHWYTA LEWĄ RĘKĄ INFLATOR JACKETU, ABY KONTROLOWAĆ PRĘDKOŚĆ WYNURZANIA PO OPANOWANIU TECHNIKI ODDYCHANIA Z DODATKOWEGO ŹRÓDŁA POWIETRZA POKAZAĆ ZNAKI NAKAZUJĄCE WYNURZENIE

7. WSPÓLNE ODDYCHANIEZ JEDNEGO AUTOMATU POKAŻ ZNAKI: NIE MAM POWIETRZA, PODZIEL SIĘ ZE MNĄ POWIETRZEM PŁETWONUREK POSIADAJĄCY POWIETRZE (DAWCA) PODPŁYWA DO OSOBY POKAZUJĄCEJ BRAK POWIETRZA (BIORCA) DAWACA CHWYTA BIORCĘ DAWCA PODAJE SWÓJ GŁÓWNY AUTOMAT BIORCY DO ODDYCHANIA WYKONUJ WYDECH PO ODDANIU APARATU PARTNEROWI PO WYKONANIU DWÓCH WDECHÓW BIORCA DAJE ZNAK I PRZEKAZUJE AUTOMAT Z POWROTEM DAWCY USUNĄĆ WODĘ Z PUSZKI PRZY KAŻDYM PRZEKAZANIU AUTOMATU PO OPANOWANIU TECHNIKI ODDYCHANIA Z JEDNEGO AUTOMATU POKAZAĆ ZNAKI NAKAZUJĄCE WYNURZENIE

8. WYDOBYCIE POSZKODOWANEGO PŁETWONURKA  ustaw się przodem do poszkodowanego  lewą ręką chwyć za uprząż kamizelki ratowanego  drugą ręką chwyć za inflator od jego kamizelki i za jego pomocą reguluj prędkość wynurzania  utrzymuj głowę ratowanego w pozycji lekko skierowanej ku górze tj. z udrożnionymi drogami oddechowymi

9. PROCEDURY AWARYJNE PO WYNURZENIU NA POWIERZCHNIĘ - nadaćsygnałniebezpieczeństwa do obsługina powierzchni (upewnićsięże dostrzegają) - napełnićKRW ratowanego - napełnićwłasne KRW - zrzucićpas balastowyratowanego - zdjąćmaskęratowanego - zdjąćswojąmaskę - sprawdzićczyratowanyoddycha a jeżelinie: - wykonać5wdechówusta – usta (zaciskającnospalcami) poodchyleniugłowy do tyłu) - podjąćholowanie (całyczaswentylacja, pamiętając o utrzymywaniugłowyratowanegonapowierzchniiudrażnianiudrógoddechowych)

10. TECHNIKI AUTORATOWNICZE • Wynurzeniez dodatkowymźródłempowietrza • Wynurzenieawaryjne z zachowaniemkontrolipływalności • Wynurzeniebezkontrolipływalności

11. PIERWSZA POMOCWYDOBYCIE NA BRZEG • Wynoszenie ratowanego z ujęciem pod ramionaSposób ten stosuj wtedy, gdy jesteś sam, woda jest płytka, a ratowany zbyt ciężki, by wziąć go na barki. Ustaw ratowanego tyłem do siebie, przeprowadź swoje ramiona pod pachami ratowanego, ujmij od tyłu za jego nadgarstki i tyłem kieruj się z nim do brzegu

12. PIERWSZA POMOC - WYDOBYCIE NA BRZEG • Wyciąganie ratowanego na wysoki brzeg bez pomocypamiętaj o stałym kontakcie z ratowanym. Po przyholowaniu do brzegu jednąręką chwycić dłoń ratowanego, a drugąwolną — krawędź brzegu, podciągnij się i przenieśtrzymaną dłoń ratowanego na brzeg, przyciskając jąswoją dłonią silnie do krawędzi. Ratowany zwisa na jednym ramieniu. Nie wypuszczając przyciśniętej dłoni ratowanego, wydostańsię na brzeg i wyciągnij ratowanego, trzymając go za przedramiona

13. RESUSCYTACJA • A air ways – drogi oddechowe – drożność • B breathing – oddychanie • C circulation – krążenie – masaż zewnętrzny

14. RESUSCYTACJA - A • airways - drogi oddechowe - udrożnić drogi oddechowe poprzez przechylenie głowy na bok i wyjęcie zawartości z jamy ustnej;

15. RESUSCYTACJA - B • breathing - oddech – maksymalne odgięcie głowy do tyłu, podtrzymanie żuchwy, zatkanie nozdrzy i wdech powietrza do płuc poszkodowanego, obejmując szczelnie jego usta;częstotliwość wdmuchiwanego powietrza nie powinna być częstsza niż 12-15 wdmuchnięć na minutę;objętość każdego wdechu nie większa niż przy normalnym oddechu około 1000 ml (dorosły poszkodowany);sprawdzeniem skuteczności wentylacji jest wydobywanie się wydechu z płuc poszkodowanego;przy każdym wdechu obserwujemy unoszenie się klatki piersiowej.

16. RESUSCYTACJA - C circulation - krążenie – masaż sercawyznaczenie miejsca ucisku – dolna część mostka – środek klatki piersiowejucisk wykonywać nasadą dłoni wspartej siłą drugiej ręki ułożonej na wierzchu;ręce wyprostowane w stawach łokciowych, wykorzystać masę tułowia a nie tylko mięśnie rąk, gdy poszkodowany leży na ziemi, ratownik klęczy obok niego, podłoże musi być twarde;głębokość ucisku mostka co najmniej 5 cm;o skuteczności masażu można sądzić wyłącznie na podstawie wyczuwalności fali tętna przy każdym ucisku. Pośrednim dowodem skuteczności masażu jest zwężenie się rozszerzonych źrenic, ustąpienie sinicy lub bladości.

17. CYKL RESUSCYTACJI 2 wdechy – 30 uciśnięć mostka Przerwij swoje działania w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy gdy zacznie reagować: poruszy się, otworzy oczy, zacznie oddychać W innym przypadku nie przerywaj resuscytacji

18. Literatura 1. Jarosław K. – „Medycyna nurkowa” Poznań 2006 2. Strugarski T. – „Wypadki nurkowe. Analiza gorzkich doświadczeń” Warszawa 2005 3. Tyblewski R. „Kompendium Płetwonurka Amatora”