Ciemna strona sieci , czyli Zagrożenia internetowe Weronika Kaźmierczak kl. III b

1. Ciemna strona sieci ,czyli Zagrożenia internetoweWeronika Kaźmierczakkl. III b

2. Ciemna strona sieci Czaty i komunikatory są użytecznymi narzędziami do porozumiewania się z innymi ludźmi przez Internet. Główne źródła zagrożeń, z jakimi można się zetknąć na czacie/komunikatorze: • anonimowość w Internecie ma czasem swoje plusy, ale należy pamiętać, że nigdy do końca nie wiadomo, kim naprawdę jest nasz rozmówca; • rozmawiając z drugą osobą nie widząc jej przy tym i nie pokazując siebie bardzo łatwo kłamać i oszukiwać; rozmówcy często podają inny wiek, niż mają w rzeczywistości, a nawet podszywają się pod innych; • starsi potrafią manipulować dziećmi: znają ulubione tematy dziecięcych rozmów, co pozwala im się zbliżyć do dzieci i pozyskać zaufanie; • niektórzy dorośli starają się rozwinąć znajomość z dzieckiem do celów seksualnych; • rozmowy na czacie/komunikatorze mogą ewoluować do rozmów za pośrednictwem innych metod porozumiewania się, takich jak e-maile, telefony, a także do spotkań; • użytkownicy komunikatorów są narażeni na szkodliwe oprogramowanie i spam;

3. Ciemna strona sieci Zasady bezpiecznego korzystania z czatów i komunikatorów: Zabranianie korzystania z czatów czy komunikatorów nie jest najlepszym sposobem na radzenie sobie z zagrożeniami z nimi związanymi – nie pozwala to dzieciom uczyć się prawidłowo reagować w sytuacjach, w których wcześniej czy później i tak się znajdą. Dzieci powinny wiedzieć, że jeśli cokolwiek je zaniepokoi, mogą bez obaw zwrócić się do dorosłych o pomoc. Należy uczyć je: • posługiwania się nickiem (pseudonimem), najlepiej takim, który nie zdradza wieku (niewskazane jest dodawanie do nicku roku urodzenia lub wieku np. ania1998, jas10 – może to przyciągać uwagę pedofilów); • odmawiania podawania internetowym znajomym swoich danych osobowych - nazwiska, adresu, numeru telefonu, wieku, a także wysyłania swoich zdjęć; • odmawiania prośbom o podanie danych lub przesłanie zdjęć znajomych; • przy logowaniu/rejestracji nie podawać więcej informacji o sobie, niż jest to konieczne – podawanie pełnych i szczegółowych danych osobowych przy rejestracji na komunikatorze nie jest i nie powinno być wymagane! • nie odpowiadać na wulgaryzmy i prowokujące zaczepki, blokować niechcianych rozmówców, a niepokojące treści zgłaszać dorosłym; • zwracać uwagę, czy czat jest moderowany, lub czy zawiera bota; • jeśli dziecko chce się spotkać z osobą poznaną przez Internet, powinno o tym poinformować, a na spotkanie udać się tylko w towarzystwie rodzica bądź innej zaufanej osoby dorosłe

4. Ciemna strona sieci Grooming - uwodzenie dzieci w Internecie Proces groomingu przebiega w kilku etapach: • proces zaprzyjaźniania się. Polega na poznawaniu przyszłej ofiary, subtelnej i dokładnej obserwacji zachowań dziecka. • tworzenie relacji z dzieckiem. Rozmowy są częstsze i dłuższe, znajomość dziecka z dorosłym ma już bowiem swoją historię – pedofil powraca do stałych elementów, np.: „pamiętasz, gdy mi mówiłaś w zeszłym tygodniu, że lubisz bańki mydlane..?” Dziecko może już chcieć opowiadać mu o sobie bez oporów – ma zatem śmiałość zadawać więcej pytań • ocenie ryzyka odkrycia znajomości, które próbuje oszacować uwodziciel. Potrzebuje do tego informacji od dziecka, pyta więc o miejsce ustawienia komputera, czy ktoś interesuje się tym co robi ono w komputerze, kto jeszcze z niego korzysta. W ten sposób pedofil sprawdza, kto jest w stanie kontrolować aktywność dziecka przy komputerze. • pedofil wprowadza zasadę wzajemności w relacji. Mówi: „tylko ja mogę ci tak pomóc”, „ja dochowam wierności, wiesz przecież, że to co nas łączy jest czymś wyjątkowym”. Pełne zaufania, zadowolone z dobrej relacji dziecko nie zauważa, że nawiązuje się więź, która ma coraz bardziej intymny charakter. • dorosły kieruje rozmowę na wyobrażenie spotkania w realności. • spotkanie pedofila z dzieckiem w realnym świecie. Często kończy się ono kontaktem seksualnym z dzieckiem.

5. Ciemna strona sieci Ważne jest to, że dzieci używając komunikatorów internetowych, prowadząc blogi czy pisząc na forach dyskusyjnych upubliczniają swoje dane - wpisują swoje prawdziwe imię, wiek, miasto zamieszkania, umieszczają swoje zdjęcie - bo myślą, że są bezpieczne, że będą rozmawiały tylko z przyjaznymi sobie ludźmi. Tworząc swoje strony internetowe, blogi, podają mnóstwo informacji, do których na co dzień, poza Internetem, inni ludzie nie mają dostępu – opisują hobby, zainteresowania, marzenia, problemy i trudności. Dla osoby zainteresowanej uwiedzeniem dziecka jest tam wystarczająco dużo informacji aby ocenić podatność dziecka na manipulację, wymyślić tematy wspólnych rozmów itd.. Co zrobić, aby dziecko nie padło ofiarą groomingu? • porozmawiać z dzieckiem o tym, jakie kontakty wolno mu nawiązywać za pomocą Internetu, określ, które są niebezpieczne; • zapewnić, że warto żebyś Ty lub inne dorosłe osoby wiedziały o każdej osobie, z którą nawiązuje ono kontakt przez Internet; • zapewnić, że cokolwiek zdarzy się niebezpiecznego w Internecie najważniejsze jest, aby dziecko Ci o tym opowiedziało;

6. Ciemna strona sieci Spam, czyli niechciane i niezamówione elektroniczne wiadomości. Spam jest szkodliwy z kilku przyczyn: • narusza prywatność i bezpieczeństwo odbiorców, ponieważ może zawierać treści, których nie życzyliby sobie oglądać, np.obraźliwe, pornograficzne, nieodpowiednie dla dzieci; • przesyłanie spamu powoduje niepotrzebne obciążenia łącz (szacunkowo spam to 70-80% przesyłanych wiadomości elektronicznych) i zajmowanie miejsca na twardych dyskach; • powoduje stratę czasu poszczególnych użytkowników Internetu, bo muszą oni ściągać, czytać i kasować niepotrzebne wiadomości; • pośrednio utrudnia odczytanie oczekiwanej poczty i stwarza ryzyko jej utraty – w przypadku dużej ilości spamu w poczcie łatwo przeoczyć wśród niego ważną wiadomość i zignorować ją bądź usunąć wraz ze spamem; Sposób postępowania w przypadku zetknięcia się ze spamem: • Wiadomości, co do których jesteśmy przekonani, że są spamem, nie należy w ogóle otwierać. Czasami jednak nie mamy tej pewności i odczytujemy taką wiadomość. Należy przy tym pamiętać o kilku zasadach: • nigdy nie reagować pozytywnie na spam, tj. nie odwiedzać zawartych w nim adresów, nie podawać swoich danych, ani nie otwierać linków rzekomo mających wykreślić nasz adres z bazy danych nadawcy (upewni go to jedynie, że jesteśmy aktywnymi użytkownikami konta i czytamy wysyłane do nas wiadomości); • ostrzeżenia o wirusach zwykle są nieprawdziwe i pełnią tą samą funkcję co inne łańcuszki; ich wiarygodność można sprawdzić na stronach producentów oprogramowania antywirusowego; • nie należy otwierać załączników przesyłanych ze spamem – najczęściej zawierają złośliwe oprogramowanie; • spam warto zgłaszać, można to zrobić bezpośrednio w wielu serwisach pocztowych (wystarczy na stronie serwisu pocztowego kliknąć odnośnik „Zgłoś spam”, „To spam” lub podobny), jak również wysyłając e-maila (konieczne jest przestrzeganie procedur przesyłania takich zgłoszeń, aby nie zostać posądzonym o spamowanie) do obsługi technicznej serwisu pocztowego nadawcy lub własnego, dostawcy internetowego spamera, organizacji zajmującej się zwalczaniem spamu (adresy podano u dołu strony), a także do organów ścigania;

7. Ciemna strona sieci Szkodliwe treści Obawy rodziców, których dzieci korzystają z Internetu, związane są przede wszystkim z możliwością kontaktu z pornografią. Jednak w Internecie znajduje się też wiele innych treści, które mogą być dla dzieci szkodliwe, a z którymi można zetknąć się zupełnie przypadkowo. Jakie treści mogą być dla dzieci szkodliwe? • Zawierające przemoc, pornografię, wulgaryzmy; • Propagujące rasizm i ksenofobię; • Nawołujące do popełnienia przestępstwa; • Promujące faszystowski lub inny totalitarny ustrój państwa; • Zachęcające do prostytucji, używania narkotyków czy hazardu; • Zawierające elementy psychomanipulacji (np. namawiające do przystąpienia do sekty); Dlaczego treści te mogą być szkodliwe? • Mogą sprawić, że świat staje się dla dziecka niezrozumiały, zagrażający i przestanie czuć się w nim bezpieczne. • Mogą skłonić dziecko do podjęcia działań na szkodę swoją lub innych ludzi (w tym do działań niezgodnych z prawem). • Mogą doprowadzić do kontaktów z osobami, które mają wobec dziecka złe intencje. • Kontakt z treściami pornograficznymi zaburza rozwój psychoseksualny dziecka. • Kontakt z treściami zawierającymi przemoc czy rasistowskimi może je zachęcić do zachowań agresywnych wobec rówieśników, słabszych czy ludzi innej narodowości, wyznania itd.

8. Ciemna strona sieci Jak chronić dzieci przed szkodliwymi treściami? • Zwracać uwagę na to, czym Twoje dziecko zajmuje się w Internecie. Rozmawiaj z nim o tym. • Ustalić zasady. Wytłumacz dziecku, dlaczego nie chcesz, by odwiedzało określone strony, np. zawierające przemoc czy pornografię. • Przygotować młodsze dzieci na to, że mogą trafić w Internecie na „brzydkie” lub „dziwne” strony i naucz, co mają wtedy robić, tj. nie oglądać i natychmiast powiedzieć dorosłemu. • Program filtrujący może być pomocnym narzędziem, zwłaszcza w przypadku młodszego dziecka, starsze – wiedzione ciekawością – najprawdopodobniej odinstaluje go lub ominie bez problemu. Filtr nigdy nie zastąpi czujnego rodzicielskiego oka i szczerej rozmowy. • Optymalna sytuacja to taka, w której dziecko rozumie, jakie treści są dla niego szkodliwe i samo nie chce mieć z nimi kontaktu. Strategia ochrony dziecka przed szkodliwymi treściami powinna być dostosowana do jego wieku, dojrzałości i osobowości – uniwersalnych rozwiązań nie ma. Ważne, aby Rodzic, a nie Internet, był dla dziecka najważniejszym przewodnikiem po świecie. Jeśli dziecko może porozmawiać z Rodzicem o swoich problemach, o seksie, przemocy i różnych trudnych sprawach, nie będzie wstydziło się powiedzieć o szkodliwych treściach, na które natknęło się w Internecie.

9. Ciemna strona sieci Objawy uzależnienia od Internetu: O początku problemu mówić można kiedy w Internecie spędza się coraz więcej czasu i jest on używany w celu osiągnięcia satysfakcji, odreagowania czy ucieczki od codzienności. Wiąże się to zwykle z zaniedbaniem kontaktów społecznych w realnym świecie. Skutki nadużywania Internetu występujące u dzieci: • Odcięcie emocjonalne od świata zewnętrznego; • Zmniejszenie liczby bezpośrednich kontaktów rówieśniczych; • Zwiększająca się skłonność do wycofywania się z kontaktów interpersonalnych w realnym świecie w sytuacji wystąpienia trudności z nimi związanych; • Podwyższone ryzyko (z racji dłuższego przebywania w Sieci) kontaktu z treściami niewłaściwymi dla młodych ludzi i uznania ich za „normalne”, np. gry komputerowe gloryfikujące przemoc czy wulgarny język, treści pornograficzne lub inne treści destrukcyjnie wpływających na rozwój osobowości i kontakty międzyludzkie; • zmiana języka (jego zubożenie, techniczny slang, używanie skrótów); • uzależnienie od gier komputerowych (częściej dotyczy dzieci) oraz od Internetu (częściej dotyczy młodzieży); • Dotyczące zdrowia: brak troski o zdrowie (zarywanie nocy, zaniedbywanie posiłków) i higienę osobistą, pogorszenie wzroku, bóle głowy, mięśni, pleców i kręgosłupa, podatność na infekcje, podrażnienia skóry (spowodowane kontaktem z duża ilością cząsteczek kurzu dodatnio zjonizowanych przez kineskop monitora), nadpobudliwość, bezsenność. Zasady bezpieczeństwa mogące pomóc w zapobieganiu uzależnieniu dziecka od Internetu • Czas spędzany przez dzieci w Internecie musi być określony - pół godziny, godzina dziennie jest zupełnie wystarczająca. • Godziny używania Internetu to godziny funkcjonowania innych domowników (potrzebna jest ich obecność i kontrola – komputer powinien być ustawiony tak, by dorośli mieli możliwość sprawdzania co robi przy nim dziecko). Dzieci nie powinny używać Internetu w czasie przeznaczonym na naukę, ruch na świeżym powietrzu, posiłki, sen. • Uzgadniamy, co robi dziecko w sieci – małe dzieci potrzebują pełnej kontroli rodzica, starsze – zasad dotyczących czasu i sposobu używania Internetu. Co zrobić w przypadku podejrzenia, że dziecko może być uzależnione od Internetu? • Odseparować dziecko od Internetu (wyłączyć lub zawiesić usługę). • Skontaktować się z terapeutą w celu postawienia diagnozy i ewentualnej terapii. • Wątpliwości kontaktować można ze specjalistami z helpline.org.pl – www.helpline.org.pl, helpline@helpline.org.pl, tel. 0-800-100-100.

10. Ciemna strona sieci Stop cyberprzemocy !!!