TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA ROBÓT BUDOWLANYCH

1. TECHNOLOGIA I ORGANIZACJA ROBÓT BUDOWLANYCH ROBOTY MONOLITYCZNE – PREFABRYKACJA OPRACOWANE NA PODSTAWIE WYKŁADY P. WOYCIECHOWSKI I A. CHUDAN

2. PREFABRYKACJA W BUDOWNICTWIE Technika projektowania, wykonywania elementów i wznoszenia budowli, charakteryzująca się: • podziałem budowli na elementy • podziałem i specjalizacją wykonawstwa obejmującą • produkcję elementów prefabrykowanych • transport elementów na miejsce przeznaczenia • montaż elementów • specjalizacją w zastosowaniu materiałów oraz mechanizacją pracy • ograniczeniem robocizny na budowie wyłącznie do montażu

3. PREFABRYKACJA BETONOWA • proces wytwarzania prefabrykatów zwykle sposobami przemysłowymi, najczęściej poza miejscem budowy, w celu ułatwienia i przyspieszenia montażu konstrukcji

4. ZALETY PREFABRYKACJI duża szybkość wznoszenia budowli, wynikająca z : • krótkiego czasu montażu • ciągłości produkcji prefabrykatów i w efekcie ograniczenia do minimum przerw technologicznych • eliminacji bądź ograniczenia robót wykończeniowych na budowie

5. ZALETY PREFABRYKACJI optymalne zużycie materiałów osiągane dzięki: • wysokim parametrom eksploatacyjnym i jakościowym prefabrykatów możliwym do uzyskania w dobrze opanowanym procesie produkcyjnym, obejmującym także produkcję półfabrykatów tj. mieszankę betonową i zbrojenie • systematycznej i wysoko specjalizowanej kontroli jakości na poszczególnych etapach produkcji, możliwej dzięki znajdującemu się na miejscu zapleczu laboratoryjnemu

6. ZALETY PREFABRYKACJI wszechstronność wykończenia • różnorodność wykończenia powierzchni ( faktury, beton architektoniczny) • wyposażenie prefabrykatów np. w przewody instalacyjne, stolarkę itp. mniejsze odchylenia wymiarowe w stosunku do konstrukcji monolitycznych

7. WADY PREFABRYKACJI transport prefabrykatów • specjalistyczne środki transportu ze względu na masę, kształt, wymiary i wykończenie prefabrykatów • sprzęt do rozładunku i montażu • ograniczona odległość transportu wysokie koszty inwestycyjne i eksploatacyjne

8. KIERUNKI STOSOWANIA PREFABRYKATÓW BETONOWYCH w budownictwie przemysłowym • elementy hal fabrycznych - dźwigary i płyty przekryć dachowych, słupy, elementy ścian osłonowych, belki, elementy komunikacji • elementy konstrukcji wsporczych - dla instalacji przemysłowych, estakad transportowych, magazynów w budownictwie mieszkaniowym • elementy ścienne i stropowe, wentylacyjne

9. KIERUNKI STOSOWANIA PREFABRYKATÓW BETONOWYCH w budownictwie rolniczym • elementy konstrukcyjne , osłonowe i wyposażenia budynków inwentarskich i magazynowych • elementy drobnowymiarowe i do melioracji w budownictwie drogowym • elementy konstrukcyjne mostów , wiaduktów , przejazdów i przejść, przepusty, płyty drogowe i chodnikowe, krawężniki i obrzeża, kostka brukowa, płyty torowisk tramwajowych i przejazdów itp.

10. KIERUNKI STOSOWANIA PREFABRYKATÓW BETONOWYCH w budownictwie kolejowym • podkłady kolejowe strunobetonowe, elementy wsporcze sieci trakcyjnej, elementy wyposażenia linii i stacji kolejowych w budownictwie komunalnym • rury wodociągowe, kanalizacyjne i sieci cieplnych, kręgi studzienne, słupy oświetleniowe i trakcyjne, elementy małej architektury itp. w górnictwie • elementy obudowy szybów i chodników oraz komunikacji podziemnej

11. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW KSZTAŁT • elementy prętowe - o stałym lub zmiennym przekroju, prostoliniowe, krzywoliniowe i o linii łamanej . (np.belki, słupy, żerdzie, maszty, podkłady kolejowe ) • elementy płytowe - o stałym, pełnym przekroju ( np. stropy, płyty drogowe, płyty ścienne); o przekroju zmiennym i ażurowe ( np. płyty żebrowe, korytkowe, wielootworowe, biegi schodowe, płyty drogowe ażurowe) ; płaskie i krzywoliniowe (np. tubingi, elementy obudowy szybów, elementy zbiorników); o linii łamanej ( np. mury oporowe)

12. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW • elementy blokowe - np. bloki wentylacyjne, stopy fundamentowe, średnio- i drobnowymiarowe elementy ścian zewnętrznych, krawężniki, elementy małej architektury • elementy rurowe - o przekroju kolistym, owalnym lub wielobocznym ( np. rury, kręgi, przepusty, słupy, maszty ) • elementy przestrzenne - o różnych bryłach ( np. kabiny sanitarne, szyby windowe, zbiorniki, garaże )

13. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW WYMIARY I MASA • elementy drobne • elementy średniowymiarowe • elementy wielkowymiarowe

14. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW PRZEZNACZENIE FUNKCJONALNO – UŻYTKOWE • elementy pełniące wyłącznie funkcję konstrukcyjną ( np. słupy, belki, dźwigary, stopy fundamentowe) • elementy pełniące jednocześnie funkcję konstrukcyjną oraz użytkową ( np. płyty stropowe i dachowe, belki podsuwnicowe, elementy nośnych przegród) • elementy osłonowe ( np. osłonowe ściany zewnętrzne, kabiny sanitarne)

15. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW • elementy konstrukcji wsporczych ( np. instalacji przemysłowych, sieci energetycznych, maszyn) • elementy urządzeń technologicznych ( np. elementy sieci wodociągowych i kanalizacyjnych, kanałów wentylacyjnych i dymowych , zbiorników) • elementy budowlano architektoniczne nie konstrukcyjne ( np. elementy elewacyjne i małej architektury)

16. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW ROZWIĄZANIE KONSTRUKCYJNE  • elementy betonowe nie zbrojone • elementy zbrojone: żelbetowe, siatkobetonowe • elementy sprężone : kablobetonowe, strunobetonowe

17. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW ZRÓŻNICOWANIE BUDOWY WEWNĘTRZNEJ • zróżnicowanie budowy przekroju poprzecznego : elementy jednowarstwowe, wielowarstwowe, otworowe • zróżnicowanie zbrojenia elementów • zróżnicowanie rozwinięcia powierzchni elementów przy stałych gabarytach zewnętrznych: różne kształty obrzeży elementów, otwory w elementach

18. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW ROZWIĄZANIA MATERIAŁOWE • rodzaj materiału podstawowego np. beton zwykły, lekki wysokowartościowy, komórkowy • rodzaj materiałów wykończeniowych : np. kruszywo ozdobne, płytki ceramiczne

19. KRYTERIA KLASYFIKACJI I RODZAJE PREFABRYKATÓW STOPIEŃ WYKOŃCZENIA • elementy o stanie surowym powierzchni • elementy z powierzchnią wykończoną • elementy wymagające dodatkowych powłok malarskich, tynkarskich, antykorozyjnych • elementy w pełni lub częściowo wyposażone w dodatkowe akcesoria ( np. stolarka, instalacje) bądź bez wyposażenia

20. WYTWÓRNIE PREFABRYKATÓW • wytwórnie stałe - mają charakter zakładów przemysłowych o wysokim stopniu uprzemysłowienia. Produkcja, z zasady całoroczna, dużych serii prefabrykatów głównie określonych typów • wytwórnie polowe (poligonowe) - mniejszy stopień zmechanizowania niż w wytwórniach stałych . Produkcja prowadzona na otwartej przestrzeni , często z wykorzystaniem jako podkładu odpowiednio przygotowanego podłoża. Wytwarzanie prefabrykatów odbywa się okresowo. • wytwórnie przyobiektowe ( na placu budowy) - są wytwórniami wyłącznie przenośnymi i służą do wykonywania elementów nietypowych , uciążliwych przy wykonywaniu jako monolityczne

21. PROCES PRODUKCYJNY - ZESPÓŁ CZYNNOŚCI MAJĄCY NA CELU OTRZYMANIE GOTOWEGO WYROBU Procesy podstawowe w produkcji prefabrykatów • montaż, czyszczenie i smarowanie formy • ułożenie zbrojenia • formowanie tj. układanie i zagęszczanie mieszanki betonowej • dojrzewanie betonu • rozformowanie elementu • spedycja elementu do magazynu wyrobów gotowych Procesy pomocnicze • rozładunek i magazynowanie materiałów • przygotowanie zbrojenia • przygotowanie mieszanki betonowej

22. PODSTAWOWE METODY PRODUKCJI PREFABRYKATÓW • metoda potokowa - ruchome przedmioty produkcji. Istotą jest rozdzielenie procesu technologicznego na operacje lub grupy operacji i ich realizacja przez specjalistyczne brygady robocze na określonych stanowiskach produkcyjnych , na które przemieszczany jest przedmiot produkcji w takim samym lub zbliżonym rytmie

23. PODSTAWOWE METODY PRODUKCJI PREFABRYKATÓW • metoda stacjonarna - nieruchome przedmioty produkcji. Charakteryzuje się stałym położeniem przedmiotów produkcji w całym procesie produkcyjnym, przetwarzanych przez brygadę roboczą przygotowaną do wykonania wszystkich czynności

24. PODSTAWOWE METODY PRODUKCJI PREFABRYKATÓW • metoda mieszana ( potokowo - stacjonarna)- część procesu przebiega według modelu potokowego a część według stacjonarnego np. potokowy proces roboczy i stacjonarne dojrzewanie.

25. FORMY DO PRODUKCJI PREFABRYKATÓW • Forma- konstrukcja stanowiąca część składową stanowiska produkcyjnego elementów prefabrykowanych , której zadaniem jest uformowanie wyrobu o określonym kształcie z zachowaniem zadanych tolerancji i wyglądu zewnętrznego

26. FORMY DO PRODUKCJI PREFABRYKATÓW • metalowe - najczęściej stosowane; zapewniają dużą dokładność prefabrykatu; wykonywane z blach i kształtowników stalowych, rzadziej jako żeliwne • drewniane - stosowane przy produkcji małych partii wyrobów, elementów o szczególnych kształtach i naturalnym dojrzewaniu betonu ( odkształcenie drewna przy obróbce cieplnej ); dla przedłużeni żywotności najczęściej formy z drewna obija się blachą i wzmacnia płaskownikami a formy ze sklejki pokrywa się tworzywem sztucznym • z tworzyw sztucznych - ograniczony zakres stosowania; najczęściej wykonuje się niektóre części form

27. KLASYFIKACJA FORM W zależności od rodzaju elementów, przyjętej technologii i organizacji produkcji i zapotrzebowania na elementy formy można sklasyfikować następująco: • stacjonarne • niestacjonarne • pojedyńczelub wielo sztukowe ( bateryjne) • poziome, pionowe, obrotowe, uchylne • przystosowane do różnych technik zagęszczania np. przez wibrowanie objętościowe, wibrowanie bezpośrednie ( wibratory wgłębne), wibrowanie pośrednie ( wibratory przyczepne), wirowanie, prasowanie, wibroodpowietrzanie itd. • przystosowane do realizacji różnych technik obróbki cieplnej np. w komorach, dołach , tunelach oraz formy wyposażone w układy grzewcze

28. KLASYFIKACJA FORM Klasyfikacja form wg, rozwiązania konstrukcyjnego uwzględnia następujące czynniki: • sposób montażu i demontażu • sztywność • zamki • zamocowanie podczas zagęszczania mieszanki betonowej • sposób przemieszczania na linii produkcyjnej