150 likes | 401 Views
hayata dair bir öykü. Bakmak ve Görebilmek. GÖREBİLMEK. HASTANENİN BİR ODASINDA ÜÇ FELÇLİ HASTA YATIYORDU. ORTA YATAKTA YATAN HASTA, İYİMSER BİR ADAMDI. NEŞELİ KONUŞMALARIYLA DİĞER HASTALARI EĞLENDİRİYOR, ÜZÜNTÜLERİNİ AZALTMAYA ÇALIŞIYORDU. SOĞUK BİR KIŞ GECESİ,
E N D
Bakmak ve Görebilmek GÖREBİLMEK
HASTANENİN BİR ODASINDA ÜÇ FELÇLİ HASTA YATIYORDU... ORTA YATAKTA YATAN HASTA, İYİMSER BİR ADAMDI. NEŞELİ KONUŞMALARIYLA DİĞER HASTALARI EĞLENDİRİYOR, ÜZÜNTÜLERİNİ AZALTMAYA ÇALIŞIYORDU...
SOĞUK BİR KIŞ GECESİ, PENCERE TARAFINDA YATAN HASTA ÖLDÜ... YATAK BOŞALINCA, ORTADAKİ HASTAYI PENCERENİN ÖNÜNE, KAPININ YANINDAKİNİ DE ORTAYA YATIRARAK, BOŞALAN YERE, YENİ BİR HASTA GETİRDİLER...
PENCERE ÖNÜNE ALINAN HASTA, DIŞARIDA GÖRDÜKLERİNİ ARKADAŞLARINA ANLATMAYA BAŞLADI... ..................
YOL KENARINDAKİ PARKI, AĞAÇLARI, CIVILDAŞAN KUŞLARI, NEŞEYLE ZIPLAYAN ÇOCUKLARI, İŞLERİNE KOŞAN İNSANLARI, DAĞLARDAKİ ÇİÇEK DOLU TARLALARI UZUN UZUN ANLATAN İYİMSER ADAM, DİĞER HASTALARI RAHATLATIYORDU...
ADAM KISA BİR SÜRE SONRA, PENCERENİN DIŞINDA GÖRDÜĞÜ HERKESE İSİMLER TAKMAYA BAŞLADI... Diğer hastalar artık çocukların, sabah işe gidenlerin, seyyar satıcıların, akşam vakti yorgun argın eve dönenlerin öykülerini dinleye dinleye onları gözlerinde canlandırabiliyorlardı... Bir süre sonra, hastanenin ruha ağırlık veren havası dağılmış, ve bir türlü geçmek bilmeyen can sıkıcı saatleri TATLI ÖYKÜLER DOLDURMUŞTU...
DIŞARIDAKİ RENKLİ VE CANLI YAŞAMI KENDİ GÖZLERİYLE GÖRMEK İSTEYEN ORTADAKİ HASTANIN AKLINA BİR FİKİR GELDİ... Eğer pencerenin önündeki hastaya bir şey olursa, oraya kendisi geçecek ve onun anlattıklarını dinlemektense, kendisi dışarıda olup biteni seyredecek, sıkılmayacaktı... BU DÜŞÜNCE, GÜNLERCE KAFASINI MEŞGUL ETTİ, SONUNDA ÇAREYİ BULDU...
Pencerenin önündeki hasta, aynı zamanda kalp hastasıydı... Kriz geldiğinde, odada hastabakıcı bulunmadığı zaman adamcağız başucundaki komodine güçlükle uzanıyor ve ilacını kendisi alıyordu... Bir gece, pencere önünde yatan hastaya yine bir kriz geldi. Ortada yatan hasta da büyük bir gayretle uzanarak onun ilacını itiverdi... ŞİŞE YERE DÜŞMÜŞ VE PARAMPARÇA OLMUŞTU...
ERTESİ SABAH GÖREVLİLER, PENCERENİN ÖNÜNDEKİ HASTAYI ÖLÜ BULDULAR... VE ONU KALDIRIP, ORTADA YATAN HASTAYI CAM KENARINDAKİ YATAĞA GEÇİRDİLER...
ADAM, GÖRECEĞİ MANZARANIN HEYECANIYLA TİTREYEREK DIŞARIYA BAKTIĞINDA... BEYNİNDEN VURULMUŞA DÖNDÜ...
PENCERENİN KARŞISINDA YIKIK DÖKÜK BİR DUVARDAN BAŞKA HİÇBİR ŞEY YOKTU !... ........................
“Cennet kuşu, sadece KENDİNİ KAPMAK İÇİN UZANMAYAN ele konar...” John BERRY
sevgi.anne@mynet.com ... sevgi.anne@mynet.com ... www.sevgianne.wordpress.com ... sevgi.anne@mynet.com ... sevgi.anne@mynet.com ... www.sevgianne.wordpress.com ... sevgi.anne@mynet.com ... sevgi.anne@mynet.com ... www.sevgianne.wordpress.com ... sevgi.anne@mynet.com ... www.sevgianne.wordpress.com