130 likes | 241 Views
Praca z mikroskopem. Opracował: Kacper Kalina. Korzyści wynikające z pracy w mikroskopie. W mikrochirurgii : wysokiej jakości obraz oraz łatwość rozróżniania szczegółów podczas zabiegu decydują o sukcesie klinicznym
E N D
Praca z mikroskopem Opracował: Kacper Kalina
Korzyści wynikające z pracy w mikroskopie • W mikrochirurgii: wysokiej jakości obraz oraz łatwość rozróżniania szczegółów podczas zabiegu decydują o sukcesie klinicznym • W endodoncji: zdecydowanie polepszawidoczność podczas leczenia kanałowego; ułatwia lokalizację wąskich kanałów, usuwanie złamanych narzędzi, pokonywanie niedrożności w kanale korzeniowym, a co za tym idzie podnosi jakość wykonywanej pracy • Wstomatologii zachowawczej: zapewniaprecyzję podczas prac kosmetycznych, ułatwia postawienie diagnozy, pozwala ustalić stopień zaawansowania procesu próchniczego, zwiększa precyzję podczas zakładania wypełnień w okolicy przydziąsłowej • W protetyce: zapewnia precyzję podczas szlifowania filarów zębowych
Korzyści wynikające z pracy w mikroskopie • Pozycja podczas pracy w mikroskopie, szczególnie na sześć rąk, z punktu widzenia ergonomii jest najlepsza • Wyraźna redukcja obciążeń kręgosłupa szyjnego
Cechy idealnego mikroskopu • optyka apochromatyczna o wysokiej rozdzielczości • optymalny zakres ogniskowania, regulowanego za pomocą pokręteł, • ergonomiczne rękojeści pozwalające na łatwe manipulowanie głowicą mikroskopu • filtr pomarańczowy, zapobiegający przedwczesnemu twardnieniu materiału wypełniającego • filtr zielony, zwiększający kontrast naczyń widocznych w tkance, • głębokie oświetlenie kanałów w endodoncji • możliwość dokumentacji zabiegów dzięki torowi wizyjnemu, przystawce na aparat fotograficzny lub/i kamerze • płynna nastawczość pozioma, pionowa i kątowa • montaż zapewniający pełną stabilność (sufit, ściana, podłoga, stojak jezdny z blokadami) i gwarantujący brak jakichkolwiek wibracji.
Pozycja operatora • Do pracy w mikroskopie operacyjnym może przystąpić jedynie lekarz, który pracuje w technice na cztery lub sześć rąk, przy pacjencie w pozycji leżącej spoczynkowej • Pozycja operatora w zależności od wykonywanego zabiegu i wyuczonej techniki, np. wg Schöna lub Beacha powinna znajdować się między godziną 9, a 12 • Operator powinien zachować prawidłową odległość oczu od głowicy mikroskopu • Operator nie powinien odrywać wzroku od mikroskopu podczas całego wykonywanego zabiegu
Pozycja operatora • Ciało operatora powinno być podparte we wszystkich pięciu stopniach, a szczególnie w stopniu trzecim: I stopień - podparcie palców dłoni pracującej o łuki zębowe lub wyrostki zębodołowe, II stopień - podparcie dłoni i nadgarstków operatora o twarz pacjenta (czoło, policzki, brodę), III stopień - podparcie łokci i przedramion operatora IV stopień - podparcie tułowia miednicy i ud operatora V stopień - podparcie stóp operatora
Pozycja operatora I i II stopień podparcia III stopień podparcia
Pozycja operatora IV stopień podparcia V stopień podparcia
Pole widzenia operatora • Widzenie stereoskopowe Dopasowanie rozstawu okularów do rozstawu źrenic
Pole widzenia operatora • Widzenie stereoskopowe Dostosowanie gumowych osłon okularów Prawidłowy obraz w mikroskopie
Pole widzenia operatora • Widzenie współogniskowe Dzięki tej procedurze po każdej zmianie powiększenia, obraz pola zabiegowego pozostanie przez cały czas wyraźny i ostry.
Praca z asystą • Podczas pracy z mikroskopem można pracować na cztery lub sześć rąk • Asysta siedzi na godzinie 3 lub 9, około 15-20 cm wyżej niż operator i ma pełną kontrolę wizualną nad polem zabiegowym • Do wymiany narzędzi między operatorem, a asystą najczęściej używa się techniki jednoręcznej (podaj przejmij), rzadziej oburęcznej • Wymiana narzędzi odbywa się w strefie transferowej – nad klatką piersiową pacjenta