100 likes | 207 Views
2014/2015 FILOZOFIA NOWOŻYTNA Miłowit Kuniński Kolegium Filozoficzno-Teologiczne Polskiej Prowincji Dominikanów. Gottfried Wilhelm Leibniz 1646-1716. Główne dzieła: De arte combinatoria , 1666 Wyznanie wiary filozofa Rozprawa metafizyczna, 1686
E N D
2014/2015 FILOZOFIA NOWOŻYTNA Miłowit Kuniński Kolegium Filozoficzno-Teologiczne Polskiej Prowincji Dominikanów
Gottfried Wilhelm Leibniz 1646-1716
Główne dzieła: De artecombinatoria, 1666 Wyznanie wiary filozofa Rozprawa metafizyczna, 1686 Teodycea. O dobroci Boga, wolności człowieka i pochodzenia, 1710 Zasady natury i łaski, 1714 Monadologia, 1714 Nowe rozważania dotyczące rozumu ludzkiego, 1765
Metafizyka i logika Characteristicauniversalis: uniwersalny symboliczny (sformalizowany) język filozofii i nauki, które mają przybrać postać teorii zaksjomatyzowanej o strukturze dedukcyjnej. Terminy pierwotne pochodne pojęcia i twierdzenia –ars combinatoria
Zasada racji dostatecznej głosi, że wszelkie prawdy wynikają logicznie z przesłanek, będących dla nich racjami logicznymi. Człowiek nie jest zdolny do ich sformułowania, jeśli wymaga to przejścia nieskończonej liczby kroków w logicznym (redukcyjnym) rozumowaniu. Zasada sprzeczności: (pp), nieprawda, że nic nie jest i jest zarazem, rzecz nie może mieć w sobie dwóch wykluczających się własności.
Prawdy rozumowe i prawdy faktyczne (empiryczne) Prawdy rozumowe sąkonieczne, a ich przeciwieństwo jest niemożliwe: ich zaprzeczenieprowadzido sprzeczności. Prawdy faktyczne sąprzypadkowei ich przeciwieństwo jest możliwe: ich zaprzeczenieNIE prowadzido sprzeczności.
Monady i agregaty Monadyto byty proste(niematerialne). Monady preegzystują i są stwarzane lub niszczone (prz Stwórcę) Agregatytozłożeniamonad. Agregaty istnieją i ulegają rozpadowi. Monady nie oddziałują na siebie („nie mają okien”), ale pozostają ze sobą w relacjach, które tworzą tzw. harmonię przedustawną (zbiór relacji nałożony przez Boga na zbiór monad).
Koncepcja światów możliwych – teodycea Leibnizowska Istniejący (wszech)świat jest najlepszym z możliwych światów, lecz nie jest doskonały. Zawiera w sobie zło metafizyczne (niedoskonałość), fizyczne (cierpienie) i moralne (grzech).
Bóg stwarzając świat wybrał go spośród wielości możliwych światów, które były wewnętrznie niesprzeczne. Według Leibniza Bóg, wybierając i stwarzając świat, który znamy, kierował się jako nieskończony rozum pewnymi zasadami:
Zasada sprzeczności Zasada racji dostatecznej Zasada powszechnego związku Zasada tożsamości: tożsamość nieodróżnialnych Zasada istnienia Zasada prostoty Zasada ekonomii Zasada doskonałości (Na podstawie J. Perzanowski, Teozofia Leibniza [w:] Gottfried W. Leibniz, Pisma z teologii mistycznej, Kraków1994)