E N D
Wiek XVII przyniósł wielkie zmiany. Były to czasy niepokoju: wojen politycznych i religijnych , zarazy głodu. Człowiek nie czuł się bezpieczny. Towarzyszyła mu świadomość przemijania. Pojawiło się wyobrażenie człowieka jako słabej trzciny targanej wiatrem , osamotnionej we wszechświecie. W kręgu filozofów pojawiły się zagadnienia , jak czas i śmierć.
Nazwa Epoki: • Nazwa ta została zaczerpnięta z języka jubilerskiego. W XVI wieku nazywano tak perłę o neutralnym, dziwnym kształcie. Stopniowo wyraz ten zaczęto przenosić również na inne przedmioty artystyczne o wyglądzie neutralnym, udziwnionym, na zjawiska w sztuce
TŁO HISTORYCZNE EPOKI: • Zamienne dla tej epoko są przede wszystkim wojny , zarówno w Polsce ( tzw. Potop szwedzki, wojny na kresach z Rusią i Kozakami) , jak i w Europie (Np. wojna trzydziestoletnia) , które przyczyniły się do degradacji mieszczaństwa i wyniszczenia miast. Cieniem tej epoki była szalejącą konreformacja i postępująca nietolerancja religijna.
Ideologie • 1. KONTREFORMACJA • Był to potężny ruch w Europie, skierowany przeciw reformacji, stanowiący kontrofensywę Kościoła katolickiego. Zapoczątkował ją sobór trydencki, któremu zadaniem było przeprowadzenie reform wewnątrz Kościoła rzymskokatolickiego i wypracowanie programu walki z różnowiercami. • 2. NURT DWORSKI • To nurt który rozwijał się na dworach królewskich i magnackich. Czerpie z modnych wzorców obcych, przejmując nowinki literackie oraz ideowe. Jego wybitni przedstawiciele, to: Jan Andrzej Morsztyn i Daniel Naborowski. • 3.NURT SARMACKI • Wywodzi się natomiast z dworków szlacheckich, pragnących zachować swoją tożsamość i szukających korzeni. Nurt ten skupiał się na poszanowaniu i kultywowaniu polskiej tradycji narodowej i obronie wiary ojców. • 4. SARMATYZM • Barokowa formacja kulturowa dominująca w Rzeczpospolitej od końca XVI do drugiej połowy XVII wieku. Zespól cech charakterystycznych dla Polskiej szlachty.
Literatura Niezwykłość literatury barokowej wynika przede wszystkim z ograniczenia treści utworów i rozbudowania form jej wyrazu. Barokowi pisarze postawili sobie za zadanie szokowanie i zaskakiwanie odbiorcy swoja oryginalnością i formą. Dlatego też twórcy tego okresu, tacy jak Daniel Naborowski czy Jan Andrzej Morsztyn stworzyli nowy styl cechujący się wielkim bogactwem użytych środków stylistycznych
SZTUKA • Pierwsze przejawy sztuki barokowej pojawiły się we Włoszech, a konkretnie w Rzymie, a następnie rozpowszechniły się one po całej Europie. Styl barokowy objął wszystkie dziedziny sztuki, za której kształt odpowiadał głównie Kościół i państwo. Za datę otwierającą barok uznaje się rok 1664, w którym niejaki Claudie Perrault - architekt zaprojektował wschodnią fasadę Luwru. Od tego wydarzenia w sztuce pojawiła się różnorodność motywów i zdobień, budowano fontanny, mosty, pomniki, wykształciła się sztuka ogrodowa (styl francuski i angielski).
ARCHITEKTURA • Barokowe budynki charakteryzowała dynamika i monumentalność, zarówno we wnętrzach, jak i na zewnątrz dominowało umiłowanie dekoracyjności, form ornamentalnych oraz związanego z tym przepychu. Dbano o wszelkie efekty związane z grą światła i cienia. Wnętrza budynków często były zdobione bogatymi malowidłami
MALARSTWO • Na kształt i styl barokowego malarstwa na przełomie wieków XVI i XVII ogromny wpływ wywarły rzymskie środowiska artystyczne. Tematyka symboliczno - mistyczna i martyrologiczna przejawiała się zwłaszcza w malarstwie religijnym, zaś w malarstwie dotyczącym dominowały wątki mitologiczne, alegoryczne, historyczne, z drugiej strony tworzono portrety, malowano pejzaże, martwą naturę, scenki rodzajowe
KONIEC • Wykonal: