Bezpieczeństwo dziecka w Internecie

1. Bezpieczeństwo dziecka w Internecie Narzędzia kontroli rodzicielskiej Krystyna Lukas

2. Ponad 80 proc. dzieci do 14. roku życia to stali użytkownicy Internetu. Korzystają z sieci minimum kilka razy w tygodniu po kilka godzin. • Częściej niż raz w tygodniu korzysta z sieci dwie trzecie przedszkolaków(3 – 6 lat). Za każdym razem spędzają w niej średnio 45 minut, oglądając bajki, grając w gry i biorąc udział w konkursach.

3. Dzieci korzystają z wielu rodzajów aktywności internetowej. Do najczęściej wykorzystywanych przez nie usług należą: • komunikatory - korzysta z nich 92% badanych dzieci • strony www - 91% ankietowanych • poczta elektroniczna - 85% respondentów

4. Co czwarte dziecko deklaruje, że rodzice nigdy nie interesują się tym, w jaki sposób korzysta z Internetu. • Jedynie 10% dzieci deklaruje regularną opiekę rodziców podczas korzystania z Sieci.

5. Szczegółowe kategorie zagrożeń w Sieci, dotyczące najmłodszych internautów to: • łatwość kontaktu z pornografią i brutalnymi treściami, • niebezpieczne kontakty online (uwodzenie dzieci, prostytucja dziecięca, wirtualny seks), • cyberprzemoc (przemoc rówieśnicza), • 4. uzależnienie od Internetu, • 5. zaniedbywanie realnych kontaktów międzyludzkich i związany z tym zanik umiejętności społecznych.

6. Filtr rodzinny, strażnik dostępu, kontroler treści, filtr treści – program lub usługa, chroniąca przed dostępem do materiałów pornograficznych i przemocy w Internecie. Usługę oferują niektórzy dostawcy Internetu, wliczając ją w abonament miesięczny. Udostępnianie usługi blokady pornografii przez dostawców Internetu w Polsce…

7. Istnieje również możliwość samodzielnego nabycia i zainstalowania programutypu Opiekun Dziecka w Internecie, Emilek lub podobny. I jeszcze jedna propozycja… Filtry rodzinne działają głównie w obszarze filtrowania pornografii i przemocy na stronach www oraz poczcie elektronicznej. Wynika to z ich ograniczonych możliwości technicznych. Nie są w stanie filtrować takich usług jak programy typu p2p, gry online, czaty czy komunikatory internetowe. Mogą jedynie całkowicie je zablokować. Nie zabezpieczają również przed nawiązywaniem kontaktów online.

8. O wykorzystaniu narzędzi systemu operacyjnego czyli co to jest KONTROLA RODZICIELSKA?

9. Kontrola rodzicielska pomaga zarządzać sposobem korzystania z komputera przez dzieci. Można na przykład nałożyć ograniczenia dotyczące godzin, w których dzieci mogą korzystać z komputera, typów gier, w które mogą grać, a także programów, które mogą uruchamiać.

10. Kontrola rodzicielska w systemach operacyjnych Linux Do ochrony przed pornografią w Linuksie służy filtr treści DansGuardian. Jego konfiguracja wymaga średniozaawansowanej znajomości tego systemu. Do limitowania czasu spędzanego przy komputerze, np. do maksymalnie jednej godziny dziennie służy osobna aplikacja TimeKpr. Oprócz limitu czasu, pozwala rodzicom ustalić, w których godzinach dziecko nie będzie mogło korzystać z komputera. Można na przykład zakazać używania komputera w godzinach nocnych od 23 do 7 rano.

11. Kontrola rodzicielska w systemach operacyjnych Apple Mac OS Znany od dawna program Hektor został wyparty - od wersji Mac OS 10.4 - przez kompleksowe narzędzie Nadzór Rodzicielski. Nadzór Rodzicielski w Mac OS Leopard - narzędzie zintegrowane z kontem każdego użytkownika systemu. Tworząc nowe konto użytkownika Macintosh, administrator może z góry określić zasady dostępu do stron pornograficznych i limit czasu dostępu do komputera.

12. Kontrola rodzicielska w systemach operacyjnych • Windows XP - nie posiada wbudowanej ochrony. Jest dostępna jako aktualizacja opcjonalna, po zarejestrowaniu na Windows Update. • Windows Vista - posiada wbudowaną kontrolę rodzicielską, umożliwiającą: • filtrowanie stron internetowych, • blokowanie gier komputerowych korzystając z wybranego przez użytkownika systemu oceniania gier komputerowych • ustalenie limitów czasu korzystania z komputera, • ograniczenie programów zainstalowanych na komputerze.

13. W systemie Windows 7 funkcja Kontrola rodzicielska nie obejmuje już ograniczeń dotyczących sieci Web ani raportów aktywności. Można jednak nadal ograniczać dzieciom dostęp do witryn oraz przeglądać raporty dotyczące ich aktywności w sieci Web po dodaniu do funkcji Kontrola rodzicielska systemu Windows dostawcy usług, takiego jak Windows Live Family Safety. Funkcja Family Safety umożliwia skonfigurowanie filtrowania sieci Web oraz monitorowanie aktywności dzieci, jak również określenie, z kim dzieci mogą się kontaktować przy użyciu usług Windows Live Spaces i Hotmail oraz programu Messenger.

14. JAK TO DZIAŁA? Gdy Kontrola rodzicielska zablokuje dostęp do gry lub programu, jest wyświetlane powiadomienie informujące o zablokowaniu programu. Dziecko może kliknąć łącze w powiadomieniu, aby poprosić o zezwolenie na dostęp do tej gry lub programu. W takim przypadku można zezwolić na dostęp, wprowadzając informacje o koncie użytkownika.

15. Jak znaleźć? Wystarczy nacisnąć przycisk START i wejść w Panel sterowania. Znajdziemy tam pozycję Konta użytkowników i Filtr rodzinny – możemy już dodawać nowe konta i konfigurować ustawienia kontroli rodzicielskiej.

16. Do skonfigurowania Kontroli rodzicielskiej dla dziecka jest potrzebne konto administratora. Przed przystąpieniem do dalszych czynności należy upewnić się, że każde dziecko, dla którego ma zostać skonfigurowana Kontrola rodzicielska, ma standardowe konto użytkownika. Kontrola rodzicielska działa tylko w odniesieniu do standardowych kont użytkowników.

17. Po włączeniu Kontroli rodzicielskiej dla standardowego konta użytkownika należącego do dziecka można modyfikować następujące pojedyncze ustawienia kontroli: • Limity czasu. • Gry. • Zezwalanie na określone programy lub ich blokowanie.

18. Limity czasu. Można określić limity czasu, w którym dzieci mogą logować się do komputera. Uniemożliwia to dzieciom logowanie się w określonych godzinach. Dla każdego dnia tygodnia można ustawić inne godziny logowania. Jeśli w momencie upłynięcia przydzielonego czasu dziecko będzie zalogowane, zostanie wylogowane automatycznie.

19. Gry. Można kontrolować dostęp do gier, określać poziom klasyfikacji wiekowej, wybierać typy zawartości, które mają być blokowane, a także zezwalać na niesklasyfikowane lub konkretne gry albo je blokować.

20. Zezwalanie na określone programy lub ich blokowanie. Można zapobiec uruchamianiu przez dzieci programów, których nie powinny używać.

21. Pamiętajmy jednak, że żadne narzędzie kontroli rodzicielskiej, żaden - najlepszy nawet - filtr, nie zastąpi rozmów z dzieckiem. Internet nie jest ani dobry, ani zły – to od nas zależy, czy dla naszych dzieci będzie przestrzenią bezpieczną.