1 / 25

Evropa u drugoj polovini 19.veka

Evropa u drugoj polovini 19.veka. Druga polovina 19.veka obeležena je promenom medjunarodnih odnosa i ravnoteže snaga u Evropi

harvey
Download Presentation

Evropa u drugoj polovini 19.veka

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Evropa u drugoj polovini 19.veka

  2. Druga polovina 19.veka obeležena je promenom medjunarodnih odnosa i ravnoteže snaga u Evropi • Na to je presudno uticalo ujedinjenje Italije i Nemačke, čime su ostvarene nacionalne težnje dva velika evropska naroda, ali i stvorena suštinski drugačija politička slika Evrope

  3. Viktorijanska Engleska • Englesku 19.veka obeležila je vladavina kraljice Viktorije • Tokom njene vladavine definitivno je oblikovan dvopartijski sistem (konzervativna i liberalna) i parlamentarna demokratija, u kojoj je premijer obavezno bio iz stranke koja je pobedila na izborima • Tokom 19.veka Britanija je nastavila da širi svoje kolonijalno carstvo u Africi i Indiji, kraljica Viktorija proglašena je za “caricu Indije” • Ovo doba britanske istorije naziva se “viktorijanska epoha

  4. Kraljica Viktorija • Kraljica Engleske 1837-1901 • Poslednji vladar iz dinastije Hanover, nju je nasledila dinastija Vindzor

  5. Rusija • Rusija je tokom 19.veka bila feudalna zemlja, sa apsolutističkom vladavinom careva iz dinastije Romanov • Početkom 19.veka car Aleksandar I je na početku vladavine pokušao da izvrši modernizaciju škola, ali je nakon početka Napoleonovih ratova odustao od reformi i bio je jedan od osnivača Svete alijanse

  6. Njegov naslednik Nikolaj I je dodatno ojačao apsolutizam i od Rusije napravio policijsku državu • Protiv njegovog apsolutizma je 1825.god. izbila pobuna plemića, poznata kao “pobuna dekabrista” (ime po mesecu decembru), koja je bila surovo ugušena

  7. Car Nikolaj I Romanov • Ruski car 1825-1855

  8. On je strahovao od svakog revolucionarnog pokreta, ne samo u Rusiji, već i u čitavoj Evropi • Zato je Austriji pružio ključnu pomoć u gušenju madjarske revolucije 1849.god. • Sa druge strane vodio je izrazito antitursku politiku, ali je njegova politika naišla na otpor velikih sila i pretrpeo je poraz u Krimskom ratu (1853-1856) protiv koalicije Turske, Francuske i Engleske, pomognute Sardinijskom kraljevinom • Rat je završen Pariskim mirom 1856.god. kojim Rusija gubi deo Besarabije, gubi pravo držanja flote u Crnom moru i pravo zaštite svih hrišćana u Osmanskom carstvu • Porazom u Krimskom ratu Rusija postaje drugorazredna evropska sila

  9. Naslednik Nikolaja I, car Aleksandar II je pokazao spremnost za reforme • On je 1861.god. ukinuo pravo feudalaca da poseduju kmetove (delimično ukida feudalizam)

  10. Ujedinjenje Italije • Posle Bečkog kongresa Italija je ostala razjedinjena, a revolucija 1848-49.god. je to pitanje dodatno odložila • Nakon te revolucije Venecija i severna Italija bile su pod vlašću Habsburga, ostale države bile su Papska država i Napuljska kraljevina (dinastija Burbona) • Nosilac pokreta za ujedinjenje Italije bila je Savojska dinastija, koja je vladala u Pijemontu (Sardinijska kraljevina)

  11. Ideja o ujedinjenju Italije pojavila se još početkom 19.veka • Politički pokret za ujedinjenje nazivao se Rizordjimento (preporod) • 30-tih godina 19.veka pojavio se i pokret “Mlada Italija”, na čelu sa Djuzepeom Macinijem, koji se zalagao za jedinstvenu italijansku republiku • Na čelu dobrovoljačkih odreda za ujedinjenje nalazio se čuveni italijanski revolucionar Djuzepe Garibaldi

  12. Nakon revolucije 1848-49, vodeću ulogu u procesu ujedinjenja preuzeo je predsednik vlade Pijemonta grof Kamilo Kavur; on je stao na čelo Rizordjimenta • Kavur je bio svestan da je ujedinjenje Italije nemoguće bez poraza Austrije, a za to mu je bio potreban moćan saveznik • Za svoj plan on je pridobio francuskog cara Napoleona III, ali je morao da mu ustupi Nicu i Savoju • Pijemont je učestvovao u Krimskom ratu protiv Rusije, zahvaljujući čemu je dobio priliku da velike sile upozna sa idejom ujedinjenja Italije

  13. Grof Kamilo Benco Kavur (1810-1861)

  14. Do rata Pijemonta i Austrije došlo je 1859.god., na stranu Pijemonta stala je Francuska • Austrijanci su pretrpeli poraze u bitkama kod Madjente i Solferina • Mirovnim ugovorom Pijemont je dobio Lombardiju, Francuska Nicu i Savoju, dok je Austrija zadržala Veneciju • Pobeda Pijemonta je pokrenula revolucionarni talas, tako da su vojvodstva Parma, Toskana i Modena proglasila ujedinjenje sa Pijemontom • Zatim je došlo do ustanka na Siciliji, ustanicima se pridružio Garibaldi sa dobrovoljcima, pobuna se proširila i na južnu Italiju, tako da je Garibaldi ušao u Napulj i proglasio ujedinjenje sa Pijemontom

  15. 1861.god. u Torinu je proglašeno stvaranje Kraljevine Italije, na čelu sa kraljem Vitoriom Emanuelom II • Izvan Italije ostali su Venecija i Rim • Napoleon III je uvideo da će doći do stvaranje moćne italijanske države, što mu nije odgovaralo, tako da je francuska vojska ušla u Rim i štitila Papsku državu

  16. Nakon izbijanja austrijsko-pruskog rata 1866.god., Italija je postala saveznik Pruske i zauzvrat je dobio Veneciju • Zbog rata sa Pruskom, 1870.god. povučen je francuski garnizon iz Rima, što je iskorišćeno za osvajanje Rima, koji postaje prestonica • Rimski papa nije priznao pripajanje Rima Italiji, odnos Vatikana i Italije regulisao je tek 1929.god. Benito Musolini

  17. Ujedinjenje Nemačke • Dolaskom na presto Pruske kralja Viljema I 1861.god. i njegovim imenovanjem za kancelara Ota fon Bizmarka 1862.god. ubrzan je proces ujedinjenja Nemačke • Bizmark je, uz pomoć načelnika generalštaba Helmuta fon Moltkea izvršio vojnu reformu, stvorivši jaku i modernu vojsku • Poznat je kao “gvozdeni kancelar”, nadimak je dobio zbog izjave da se velika pitanja tog vremena neće rešavati govorima nego gvoždjem i krvlju

  18. Oto von Bizmark • Kancelar Pruske (1862-1871) • Kancelar Nemačke (1871-1890)

  19. Za Bizmarka je jedina opcija ujedinjenja bila pod vodjstvom Pruske, zato je sukob sa Austrijom bio neizbežan • Do rata Pruske i Austrije došlo je 1866.god. • Pruska vojska je odlučujući poraz nanela Austrijancima u bici kod Sadove (Kenigrec), čime je Austrija bila izbačena iz borbe za nemačko ujedinjenje • Austrija je morala da prihvati raspuštanje Nemačkog saveza i stvaranje Severnonemačkog saveza, pod vodjstvom Pruske

  20. Severnonemački savez

  21. Jačanje Pruske uznemirilo je Francusku, tako da je 1870.god. došlo do rata • Pruska vojska nanela je odlučujući poraz Francuzima kod Sedana, u kojoj je zarobljen i car Napoleon III • Poraz kod Sedana 1870.god. doveo je do pada Drugog carstva i uspostavljanja Treće republike u Francuskoj • Severnonemačkom savezu su se pridružile i južne nemačke države

  22. Početkom 1871.god. u Versaju proglašeno je Nemačko carstvo (Drugi rajh); pruski kralj Viljem I proglašen je za nemačkog cara, dok je kancelar ostao Bizmark • Rat sa Francuskom okončan je mirom u Frankfurtu 1871.god., kojim je Francuska morala da se odrekne pokrajina Alzas i Loren u korist Nemačke

  23. Proglašenje nemačkog carstva

More Related