BEZPIECZEŃSTWO POŻAROWE

1. BEZPIECZEŃSTWO POŻAROWE

2. Zasady ogólne Budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w sposób zapewniający w razie pożaru: • Nośność konstrukcji • Ograniczenie rozprzestrzeniania się ognia i dymu w budynku • Ograniczenie rozprzestrzeniania się pożaru na inne budynki • Możliwość ewakuacji ludzi

3. Grupy wysokościowe budynków • Niskie (N) – do 12 m włącznie nad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości do 4 kondygnacji nadziemnych włącznie • Średniowysokie (SW) – ponad 12 m do 25 m włącznie ponad poziomem terenu lub mieszkalne o wysokości 4 do 9 kondygnacji nadziemnych włącznie • Wysokie (W) – ponad 25 m do 55 m włącznie nad poziom terenu lub mieszkalne o wysokości ponad 9 do 18 kondygnacji nadziemnych włącznie • Wysokościowe (WW) – powyżej 55 m nad poziom terenu

4. Podział części budynku z uwagi na przeznaczenie i sposób użytkowania • ZL – mieszkalne, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej, charakteryzowane kategorią zagrożenia ludzi • PM – produkcyjne i magazynowe • IN – inwentarskie służące do hodowli inwentarza

5. Kategorie zagrożenia ludzi ZL • ZL I - zawiera pomieszczenia przeznaczone do jednoczesnego przebywania ponad 50 osób niebędących ich stałymi użytkownikami, a nie przeznaczone przede wszystkim do użytku ludzi o ograniczonej zdolności poruszania się • ZL II - przeznaczone przede wszystkim do użytku osób o ograniczonej zdolności poruszania się, takie jak szpitale, żłobki, przedszkola, domy dla osób starszych, • ZL III - użyteczności publicznej nie zakwalifikowane do ZL I i ZL II • ZL IV - mieszkalne • ZL V - zamieszkania zbiorowego, niezakwalifikowane do ZL I i Zl II

6. Klasy odporności pożarowej budynku ZL

7. Klasa odporności pożarowej budynku PM

8. Klasa odporności ogniowej elementów budynku

9. Oznaczenia • R - nośność ogniowa w minutach, określona zgodnie z PN dotyczącą zasad ustalania klas odporności odniowej budynków • E - szczelność ogniowa w minutach, określona jw. • I - izolacyjność ogniowa w minutach, określona jw. • (-) - nie stawia się wymagań

10. Definicje • Nośność ogniowa (R)  jest to zdolność elementu próbnego nośnego elementu konstrukcji do utrzymania obciążenia badawczego bez przekraczania określonych kryteriów pod względem wielkości i prędkości przemieszczenia • Szczelność ogniowa (E) jest to zdolność elementu próbnego oddzielającego elementu konstrukcji budowlanej do zapobieżenia przejściu płomieni i gorących gazów oraz do zapobieżenia pojawienia się płomieni na powierzchni nie nagrzewanej • Izolacyjność ogniowa  (I) jest to zdolność elementu próbnego oddzielającego elementu konstrukcji budowlanej, poddanego oddziaływaniu ognia z jednej strony, do ograniczenia przyrostu temperatury nie nagrzewanej powierzchni poniżej określonych poziomów.

11. Przykład • Sufity podwieszane muszą spełniać wszystkie te kryteria, czyli muszą mieć klasę REI (określa ona, jak długo elementy nośne spełniające funkcje oddzielające zachowują nośność, szczelnośći izolacyjność ogniową) • Ściany działowe muszą mieć klasę EI (określa ona, jak długo elementy nienośne zachowują szczelność i izolacyjność ogniową) • Szczelność przegrody ma wpływ na izolacyjność ogniową i akustyczną przegrody. Uzyskuje się ją poprzez dokładne szpachlowanie złącz między płytami oraz szczelin na obwodzie ściany, a także uszczelnienie wszelkich przejść instalacyjnych. Na połączeniach obwodowych ściany stosuje się także uszczelnienia z taśm z polietylenu spienionego.

12. Podstawy prawne Dyrektywy Rady Europejskiej 89/106/EEC w sprawie zbliżenia ustaw i aktów wykonawczych państw członkowskich dotyczącej Wytyczne tej dyrektywy stopniowo uwzględniane są w przepisach krajowych

13. Dz.U. 1994 nr 89 poz. 414 Prawo budowlane • Dz.U. 2002 nr 75 poz. 690 Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. • Dz.U. 2004 nr 92 poz. 881 Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych • Dz.U. 1991 nr 81 poz. 351 Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej. • PN-ISO 8421-1:1997 Ochrona przeciwpożarowa • PN-EN 1363-1:2001 Badania odporności ogniowej. Część 1: Wymagania ogólne • PN-EN 1363-2:2001 Badania odporności ogniowej. Część 2: Procedury alternatywne i dodatkowe • PN-EN 1364-1:2001 Badania odporności ogniowej elementów nienośnych. Część 1: Ściany • PN-EN 1364-2:2001 Badania odporności ogniowej elementów nienośnych. Część 2: Sufity • PN-EN 1365-1:2001 Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Część 1: Ściany • PN-EN 1365-2:2002 Badania odporności ogniowej elementów nośnych. Część 2: Stropy i dachy • PN-EN 13501-2:2004 Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków. Część 2: Klasyfikacja na podstawie badań odporności wyłączając instalację użytkową • PN-90/B-02867 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany • PN-B-02872:1996 Ochrona przeciwpożarowa budynków. Metoda badania odporności dachów na ogień zewnętrzny

14. Pojęcia pomocnicze • Materiał budowlany – tworzywo, substancja np. ceramika • Wyrób budowlany – wyrób np. cegła • Element budowlany – element powstały z wyrobów budowlanych np. ściana

15. Materiały i elementy budowli wg klasyfikacji pożarowej przyjętej w Polsce dzieli się przede wszystkim pod względem ich: • Palności (materiał budowlany) • Zapalności (materiał budowlany) • Stopnia rozprzestrzeniania ognia (element budowlany) • Odporności ogniowej (element budowlany)

16. Podatność elementów na rozprzestrzenianie ognia zależy głównie od właściwości materiałów okładzinowych. Elementy budowlane są pod tym względem dzielone na: • stopień 1 - nierozprzestrzeniające ognia (np. wykonane z materiałów niepalnych lub nie zapalnych) • stopień 2 - słabo rozprzestrzeniające ogień (np. wykonane z materiałów trudno zapalnych) • stopień 3 - silnie rozprzestrzeniające ogień (np. wykonane z materiałów łatwo zapalnych)

17. Pomieszczenia przeznaczone na pobyt ludzi dzielą się na: • pomieszczenia przeznaczone na stały pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa dłużej niż 4 godziny • pomieszczenia przeznaczone na czasowy pobyt ludzi, w których przebywanie tych samych osób w ciągu doby trwa od 2 do 4 godzin włącznie

18. Nie uważa się za przeznaczone na pobyt ludzi pomieszczeń, w których: • łączny czas przebywania tych samych osób jest krótszy niż 2 godziny w ciągu doby, a wykonywane czynności mają charakter dorywczy bądź też praca polega na krótkotrwałym przebywaniu związanym z dozorem oraz konserwacją maszyn i urządzeń lub utrzymaniem czystości i porządku • mają miejsce procesy technologiczne niepozwalające na zapewnienie warunków przybywania osób stanowiących ich obsługę, bez zastosowania indywidualnych urządzeń ochrony osobistej i zachowania specjalnego reżimu organizacji pracy • jest prowadzona hodowla roślin lub zwierząt, niezależnie od czasu przebywania w nich osób zajmujących się obsługą.