Marianna Orańska

1. Marianna Orańska Autor: Pamela Sobczak Klasa IIIc

2. Portret Marianny Orańskiejz 1846r. Urodziła się 9 maja 1810 r. w Berlinie jako córka namiestnika, a od 1815 r. króla Niderlandów Wilhelma I i królewny pruskiej Wilhelminy Fryderyki z domu von Hohenzollern.

3. Związki królewny Marianny ze Śląskim to konsekwencja losów jej rodziców. W wyniku rewolucji belgijskiej znaleźli schronienie w Prusach nabywając dobra poklasztorne w Lubiążu, Henrykowie i Kamieńcu Ząbkowickim. Po śmierci rodziców Marianna otrzymała kamieniecki spadek, a następnie dokonała nowych zakupów. W 1838 r. kupiła klucz stroński i majątek rycerski Strachocin. Znajdowało się tu 8736 ha lasów oraz zespół obiektów przy dworze, wznoszącym się koło drogi do Bolesławowa. W tym samym roku nabyła klucz śnieliński w południowo - zachodniej części Ziemi Kłodzkiej, a zarządzane z Różanki. Objęcie tych dóbr odbyło się w Gniewoszowie z udziałem przedstawicieli czternastu wsi, a powitalne przemówienie wygłosił ksiądz Rauch z Różanki.

4. Wyszła za mąż za syna króla pruskiego Alberta IV Hohenzollerna, człowieka niestety nie dorównującego jej inteligencją i błyskotliwością. Nie mogło to być udane małżeństwo. Księżna nie akceptowała sztywnej pruskiej etykiety dworskiej i nie chciała być też tylko figurantką na dworze królewskim, co też i było dodatkowym powodem awantur z małżonkiem. Szybko znać dał gwałtowny temperament księżnej, która zamiast w milczeniu cierpieć i tolerować romanse małżonka, znalazła sobie kochanka – koniuszego dworskiego, z którym zaszła w ciążę. Wybuchł skandal. Zdradzony małżonek był tak wściekły, że kazał się jej spakować w ciągu doby i opuścić kraj. Zamek e Ząbkowicach Śląskich

5. Marianna pod koniec życia Szybko został przeprowadzony rozwód, w wyniku, którego Marianna uznana została za persona non grata z zakazem pobytu na terytorium Prus dłużej niż przez jeden dzień, w dodatku z obowiązkiem meldowania się na policji przy każdym wjeździe i wyjeździe. Na podstawie decyzji sądu, księżna odzyskała prawo do apartamentów w wieży pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim, jednak nie wolno jej było wchodzić głównym wejściem. Legenda mówi, że zarówno były mąż Marianny, jak i ona sama zjeżdżali później do Kamieńca w tym samym czasie, rezydencja była jednak na tyle duża, że nigdy nie wchodzili sobie w drogę. Marianna Wilhelmina Orańska zmarła wiosną 1883 roku w wieku 73 lat i pochowana została na cmentarzu przykościelnym w Erbach nad Renem

6. Zapisała się w historii bardzo skuteczną działalnością ekonomiczną, która przyczyniła się do znacznego rozwoju dóbr, których była właścicielką. W pamięci poddanych pozostała jako dobra pani i utrwalona została w wielu nazwach miejscowych w okolicach Masywu Śnieżnika. Do dzisiaj istnieją Mariański skały, Droga Marianny, Marianówka, Źródło Marianny, Biała i Zielona Marianna (nazwa lokalnych złóż marmuru). Do dziś również nazywa się jej imieniem szkoły w Stroniu Śląskim