Download
1 / 28
280 likes | 711 Views
Michelangelo. Michelangelo (d. 6 Mart 1475 – ö. 18 Şubat 1564), ünlü İtalyan rönesans dönemi ressam, heykeltıraş, mimar ve şairidir. Tam adı Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni.
E N D
Michelangelo (d. 6Mart 1475 – ö. 18 Şubat 1564), ünlü İtalyan rönesans dönemi ressam, heykeltıraş, mimar ve şairidir. Tam adı Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni.
Michelangelo, 6 Mart 1475'te Arezzo yakınlarında Caprese’de doğar. Ailesi, o daha bir aylıkken Floransa’ya taşınır. Annesi, kendisi altı yaşındayken ölen Michelangelo, 13 yaşına geldiğinde Floransa’da Domenico Ghirlandaio’nun yanına öğrenci olarak verilir. Bertoldo di Giovanni’nin zamanında,Medici ailesine ait olan San Marko bahçesinde çalışan genç Michelangelo, bu arada Lorenzo de' Medici ile tanışır. • Michelangelo, heykeltıraştaki rüştünü kanıtladığı ilk ve en ünlü eseri olan çocuk kral Davud’un heykelini yaptığında henüz 26 yaşındadır. Beş buçuk metrelik bir mermer kütleden çıkaracağı eser için genç dâhi, mermer bloğun yanına bir baraka inşa ederek, yardımcısız bir şekilde, çoğu zaman geceli gündüzlü çalışarak Rönesans sanatının harikalarından biri olarak kabul edilen David’i yaratır.
Michelangelo’nun Davut Heykeli, 1501 yılında yapımına başlanmış ve 1504 tarihinde tamamlanmıştır. Geniş çevrelerce, Michelangelo’nun (Pietà ile birlikte) en iyi iki heykelinden biri ve Rönesans heykel sanatının bir başyapıtı kabul edilmektedir. Eser, Davut’un Golyat’a saldırmaya karar verdiği anı simgelemektedir. 5,17 metre yüksekliğindeki mermer heykel Floransa’nın bir sembolü niteliğindedir. Heykelin tamamı 8 Eylül 1504 tarihinde ortaya çıkarılmıştır.
Figürün omzunun üzerinde dikkat çeken sapanın yanı sıra figürde neredeyse mükemmel ‘insan oranı’ betimlenmiştir. Heykel, erkek form bilgisi esas alınarak disegno sanatsal disiplini ile temellendirilmiştir. Bu disipline göre heykel en iyi sanat şekli olarak ortaya konmuştur, çünkü ilahi yaratılışı taklit etmektedir. Michelangelo bu disipline olan bağlılığını şu davranış şekliyle ortaya koymuştur: Sanki Davut onun çalıştığı mermer bloğun zaten içindedir ve onu dışarıya çıkarmak ister. Aynen insan ruhunun bedenin derinliklerinde bulunduğuna olan genel inanç gibi. Bu ayrıca contrapposto stilinin de bir örneğidir.
1505 yılında Papa II. Julius tarafından kendisine, en önemli başarılarından biri olacak Vatikan’ın yanındaki Sistine Şapeli’nin tavan resimlerinin yapılması işi verilir. 3 yıl sonra başlayacağı bu görevi sanatçı, 520 metrekarelik bir alanda yaklaşık dört yıllık bir çalışmanın ürünü olarak bitirir. Ortasının da, her biri Âdem, Havva ve Nuh Tufanıyla ilgili İncil’in Eski Ahit’inden alınma öykülerden esinlenerek yapılan resimlerin bulunduğu dokuz pano bulunan freskin yan unsurları da mitolojik figürlerle bezelidir. Özellikle “Adem'in Yaratılışı” ismindeki sahne batı resim sanatının en canlı tasvirlerinden biri kabul edilir.
Sistine Şapeli tavanıMichelangelo tarafından 1508-1512 döneminde Sistine Şapeli'nin tavanının resimlendirip dekorasyonundan ortaya çıkarılan yüksek rönesans resim sanatının zirve şahaseridir. Sistine Şapeli 1477-1480 döneminde Papa IV. Sixtus tarafından Vatikan'da yaptırılan bir Papalık Şapeli olup bu şapelin resimlendirilmesi kararı Papa II. Julius tarafından verilmiştir.
Tavanda bulunan resimlendirilmiş elemanlar Şapel'in içinin tümümün dekorasyonu için yapılmış olan genel tasarlamanın içinde önemli bir kısmı oluşturmaktadır. Şapelin tavanında olmayıp başka kısımlarında bulunan tablolar, Katolik Kilisesi'nin doktirinlerinin hepsini açıkça resimlerle göstermekte ve ayin yapan papazların bulunduğu mabet kısım duvarında bulunan yine Michelangelo tarafından hazırlanmış Son Yargı tablosu; Sandro Botticelli, Domenico Ghirlandaio ve Pietro Perugino'yu da ihtiva eden ünlü 15. yüzyıl sonları ressamları tarafından hazırlanan tablolar; ve Rafaello Santi tarafından hazırlanıp dokutulmuş bir seri büyük dokuma duvar halısı bunlar arasında bulunmaktadır.
Michelangelo tarafından hazırlanan tavanın dekorasyonunun merkezinde İncil'in tekvin (Yaratılış) kitabından 9 değişik tablo kompozisyonu bulunmaktadır. Bunlar arasında en çok tanınmışı ’’Adem'in Yaratılışı’’ tablosu olup antik kısa beyaz giysiler içinde meleklerle çevrili Hıristiyan Tanrısının sol elinin ikinci parmağını uzatarak nu olarak yatan Ademin sağ elinin ikinci parmağına hemen dokunup onu yaratmasından hemen sonraki pozunu göstermektedir.
Bu tavanın diğer ilk bakışta çok karmaşık görülen desen tasarımında birkaç grup giyinmiş ve çıplak çok iyi resmedilmiş insanlar da bulunmaktadır. Bu gruplar içindeki her tek insan figürü diğer insan figürlerinden çok değişik şekilde poz verir görülmektedir ve böylece Michelangelo çok değişik pozda çok değişik insan figürleri resmederek ressamlıktaki gayet üstün yeteneğini göstermiş olmaktadır. Bu çok değişik sayıda değişik insan için pozlar bu eserin hazırlanıp bitirilmesinden sonra gelecek olan insan figürü resmi yapacak olan ressamlara da gayet büyük etkiler yaparak sanki onlara bir örnekler kitabı temin etmiştir.
1519 yılında Cosimo de' Medici’nin soyunun son temsilcisi Lorenzo de' Medici’nin ölmesiyle Michelangelo, onla birlikte genç yaşta ölen Nemours Dükü Giuliano’nun mezarlarının konulduğu kiliseye iki ünlünün heykelini yapar.
1534’te Papa III. Paulus’un heykeltıraşı ve mimarı yapılan Michelangelo’ya Sistine Kilisesi’nin sunak duvarına bir ‘Kıyamet Günü’ tasviri yapmasını ister. Meryem’in Göğe Yükselişi, İsa’nın Vaftizi ve Musa’nın Hükmü’nün anlatıldığı freskler süsler bu duvarı.
Kıyamet Günü tablosuna başından beri muhalefet eden yeni Papa IV. Paulus ise, tablodaki imgelerin fazlaca müstehcen göründüğünü belirterek Michelangelo’dan tabloyu biraz daha ‘düzgün’ hale getirmesini isteyince, ustanın cevabı şu olur: “Papa’ya söyleyin, bu küçük bir mesele ve kolaylıkla uygun hale getirilebilir. Önce kendisi yaşadığımız bu dünyayı uygun ve yaşanılır bir hale getirsin, sonra da bu tablo da aynı uygunluğa girecektir.” Michelangelo’nun yaşadığı çağ, kendisiyle boy ölçüşebilecek derecede yetkin ressam ve heykeltıraşçılara da tanıktır aynı zamanda.
Bunların başında Rafael ve Leonardo Da Vinci gelir. Bu sanatçılar arasında keskin ancak hoşça bir rekabet vardır. Anlatılan bir öyküye göre, sanatçının rakiplerinden Rafael ve Bramante, işbirliği yaparak Michelangelo’ya Sistine Kilisesinin işini verdirmeye çalışırlar. Böylelikle, kendini ressamdan çok bir heykeltıraş olarak kabul eden Michelangelo, bu işi kabul etmeyerek Papanın gözünden düşecektir. Hayatının son dönemini Roma’daki Aziz Peter Kilisesi’nin mimarı olarak geçiren Michelangelo 18 Şubat1564'te 89 yaşında ölür.
Rönesans sanatına benzersiz bir etkide bulunan Michelangelo, klasik sanat tekniklerini öğrenmesinin yanı sıra asıl olarak, insan formunu her açıdan tasvir edebilmek için kadavralar üzerinde çalışıp, Yunan ve Roma sanatından devraldığı idealleştirilmiş insan tasarımlarını ulaştığı gerçekçilik boyutunu yakalamaya çalışır. Batı resminin babası olarak bilinen Giotto’nun resmindeki doğallık ve gerçekçilik ile 15. yüzyıl başında tam olarak anlaşılabilen derinlikte perspektif olgusunu geliştirip kendi tarzına temel yapan Michelangelo onlarca heykel, freske imza atıp Roma’nın yeniden inşa ve düzenlenmesinde de önemli görevler almıştır.Onu idolü olarak seçen birçok kişi vardır.
Diğer eserleri • Aziz Antonio'nun azabı
Kaynakça • http://tr.wikipedia.org/wiki/Michelangelo • http://tr.wikipedia.org/wiki/Michelangelo_taraf%C4%B1ndan_yap%C4%B1lan_eserlerin_listesi
Hazırlayan : İrem Öztürk 10 – C 1124
