190 likes | 361 Views
Evolución da Música. Rubén Márquez Gil 2 Parte Laura Varela Alfonso. Evolución da Música. Como continuacion da presentacion anterior falaremos: Música do Barroco
E N D
Evolución da Música Rubén Márquez Gil 2 Parte Laura Varela Alfonso
Evolución da Música • Como continuacion da presentacion anterior falaremos: • Música do Barroco • Música das principais tribus • Música dos Tuareg • Música dos Yoruba • Música da tribo dos Himba • Música da tribo Masai • Música indios americanos • Música tribo Miao
Música doBarroco Durante o Barroco asanse texturas a catro e cinco voces herdadas do Renacemento, pero o que destaca destas son as boces altas e baixas formando o que se chama textura bipolar. Nesta época desenvólvense a sonata, o concerto grosso, a ópera, o oratorio e o ballet francés, e vívese ademais un auxe da música instrumental.
Música doBarroco • A diferenza de épocas anteriores, a música cristián e a música profana conviven harmoniosamente, formando parte da profesión musical, cousa que non acontecía antes.Teñen grande importancia a teoría dos afectos, que considera á música como creadora de emocións, e a retórica, que transfire conceptos da oratoria tradicional á composición do discurso musical do Barroco.
Música doBarroco • Finalmente, cabe sinalar que a música nesta época estaba aberta a cambios e adaptacións. Moitos compositores creaban novas obras adaptando ou reescribindoas con algunhas modificacións de partituras anteriores. Na música vocal, os cantantes tiñan varias partes onde podían improvisar.
Música dos Tuareg • Entre os tuareg coexisten dúas prácticas musicais: a música denominada tradicional, que respecta máis ou menos as regras, e a música instrumental na que se interpreta o laúde de tres cordas.Mais tarde • aparecen as cancións de • revolucionarios.
Música dos Tuareg • A principios dos anos setenta, as novas xeracións dos tuareg entraron en contacto, coa música de tahardant de Malí e os seus cantos satíricos e críticos cos gobernantes, aínda que tamén coa xerarquía tradicional. • Os novos repertorios provocaron entre os devanditos mozos unha toma de conciencia da rixidez do seu patrimonio musical, do modo de executalo e da dificultade de actualizalo.
Música dos Tuareg • Estes cantos revolucionarios foron compostos por exiliados de Malí e constitúen unha especie de prensa cantada difundida por casetes. Os temas evocados por tales cánticos refírense, á submisión imposto pola sociedade tuareg tradicional, a necesidade de ter un territorio e unha patria, etc. En xeral, • estas cancións ilustran • explicitamente as crises • que afectaron á sociedade • tuareg.
Música dos Tuareg • O modelo de acompañamento instrumental ,no que se inspiran os émulos foi proporcionado, entre outros, polos grupos tuareg de Níxer Takres n Akal formados por dúas guitarras e, ás veces, unha terceira utilizada como instrumento de percusión, un cantante solista e un • coro de rapazas.
Música dos Tuareg • A guitarra utilízase esencialmente para interpretar algúns acordes , entrecortados por outros algúns inspirados no laúde tradicional. O seu ritmo, case nunca cambian dun repertorio a outro. O final esta musica que empezou como unha protesta acabara por normalizarse.
Música dos Yoruba • A tribo yoruba pertence a nixeria. Esta poboación ten unha avanzada tradición de percusión, cun uso característico de tambores de tensión, en concreto do dundun. Estes conxuntos consisten en varios tambores de tensión de diferentes tamaños. O líder do conxunto dundun, utiliza o tambor • "para falar" imitando a tonalidade • yoruba. Gran parte da música • yoruba está dedicada aos espíritos • da natureza e son devotos de • Orishas e da mitoloxía yoruba.
Música dos Yoruba • A música yoruba é o resultado da temperá influencia con formas europeas, islámicas e brasileiras. Estas influencias promoveron a importación de instrumentos de metal, música escrita, percusión islámica • e de estilos traídos polos • comerciantes brasileiros.
Música da tribo dos Himba • Os himba viven no noroeste dun territorio chamado Kunene. Os instrumentos principais que acompañan o ritmo da música, son as propias palmas e a voz. Ás veces utilizan un caldeiro posto do revés transfórmandose nun tambor. Son unha das poucas tribos que están pouco influenciadas por outros • pobos, pero iso esta cambiando • co comercio.
Música da tribo Masai • Os masai é un pobo que viven en Kenya. Visten con teas rechamantes, principalmente vermellas e, ás veces, con debuxos xeométricos, que anoan no ombro, sobre outras pezas de roupa. . Posúen un gran número de danzas rituais e cánticos. Non utilizan instrumentos, só utilizan a voz e as palmas. • As súas danzas consisten • principalmente en saltar.
Música indios americanos • As tribos de Indios Norteamericanos sempre estiveron conectadas dun xeito especial coa natureza. A devandita atribución de vida interior ao ámbito levounos ao desenvolvemento dun profundo coñecemento e interpretación dos seus símbolos, a • poder dialogar co medio no que • habitaban, e a adquirir ese estupendo • criterio de xestión dos recursos da • terra sen danala, consumindo, • aproveitando e economizando de xeito intelixente e consciente.
Música indios americanos • Esa conexión está na súa música. Cada intención ten un acompañamento en forma de danza ou cántico que representa unha especie de canalización da súa enerxía mediante a voz, tambores e pequenos shakers ou axóuxeres, e a ademais algúns instrumentos de vento construídos con madeira ou óso.
Música indios americanos • Cada instrumento representa un obxeto da natureza, os tambores circulares representan a terra e a vida e tócanse imitando o ritmo dos latexos do corazón.
Música tribo Miao • Os Miao tocan diversos instrumentos musicais, entre os cales figuran o Lushen e o tambor, que son os máis populares e representativos. O Lushen é o instrumento musical de vento feito de bambú, que está composto por varios tubos de distintas lonxitudes, con lingüetas libres.
Música tribo Miao • Segundo os distintos temas, a melodía executada clasifícase en cinco clases: a de danza, a que narra feitos, a do amor, a dedicada a grandes festexos ou a funerais, e a de marcha.