DANE INFORMACYJNE

2. DANE INFORMACYJNE ID grupy: 96/G6_MP Kompetencja: Matematyczno- przyrodnicza Temat projektowy: „Niesamowity świat ciała człowieka-robimy doświadczenia i eksperymenty przyrodnicze” Semestr/rok szkolny: czwarty / jesień 2011 - 2012

3. PLAN PREZENTACJI Zmysł wzroku Iluzje optyczne Stereogramy Tło a postrzeganie koloru Eksperyment gumowej ręki Jelita Właściwości śliny Smak Smak a dźwięk Smak a węch

4. ZMYSŁ WZROKU

5. Budowa oka

6. Działanie oka Światło przechodzi przez przednią część twardówki – rogówkę; wpada do oka przez źrenicę regulowaną tęczówką – kolorową częścią oka; przechodzi przez soczewkę, która załamuje promienie świetlne; przechodzi przez ciało szkliste; promienie padają na wewnętrzną warstwę oka – siatkówkę (gdzie powstaje odwrócony obraz), składającą się z fotoreceptorów – czopków (kolor) i pręcików (kształt i ruch). poprzez nerw wzrokowy i dalsze składniki drogi wzrokowej impulsy nerwowe są przekazywane do ośrodków wzrokowych kory mózgowej. Bardzo ważna jest obecność rodopsyny w pręcikach i jej podobnych barwników w czopkach.

7. ILUZJE OPTYCZNE

14. STEREOGRAMY

15. Stereogram to obraz utworzony za pomocą techniki przedstawienia go na płaszczyźnie w taki sposób, aby sprawiał wrażenie trójwymiarowego. Wrażenie to widz może osiągnąć przy zastosowaniu specjalnych okularów o różnobarwnych szkiełkach lub odpowiednio ustawiając wzrok (np. rozszczepiając go) - użyty sposób jest zależny od techniki, jaką utworzono stereogram.

16. Pierwsze stereogramy znano już w XIX w.. Początkowo składały się one z dużej liczby losowo pokolorowanych kropek. Z czasem technikę udoskonalono. Ręcznie można tworzyć jedynie bardzo proste obrazy.

17. Żeby zobaczyć ukryty trójwymiarowy obraz, oglądający stereogramy nie powinien skupiać się na powierzchni tekstury (tak jak to zwykle robi się podczas czytania), musi spojrzeć za ekran, jakby w głąb monitora. Jednym ze sposobów treningu jest patrzenie na wyciągnięty przed siebie kciuk. Patrząc na niego, najpierw jednym okiem potem drugim, widzimy złudzenie (na tle innych obiektów) jakby nasz kciuk przeskakiwał, z lewej na prawą i odwrotnie. Następnie patrząc już obydwoma oczami, nie na kciuk, ale na tło (np. inne obiekty czy ścianę), które za kciukiem się znajdują, zauważamy że kciuk nie jest już wyraźny. Widać złudzenie jakby kciuk się podwoił.

18. Przykładowe stereogramy

23. Tło a postrzeganie koloru

24. Pomimo tego, że receptory oka są identycznie pobudzane przez barwę danej plamy. Otoczenie plamy ma duży wpływ na wytworzenie określonego wrażenia. Zjawisko to można nazwać kontrastem równoczesnym, który ukazuje wpływ pól otaczających dany obiekt na postrzeganie tego obiektu. Dotyczy to jasności jak i barw obiektu.

25. Percepcja barw jest procesem subiektywnym. Każdy z nas inaczej postrzega barwy. Możliwe są minimalne różnice pomiędzy lewym, a prawym okiem, mogą wystąpić różne interpretacje barw, które zależą od doświadczenia i kultury. Postrzeganie barw silnie zależy od czynników, które bezpośrednio towarzyszą powstaniu strumienia świetlnego padającego do oka.

28. Eksperyment gumowej ręki

29. Klasyczny eksperyment przeprowadzony przez Botvinicka i Cohena w 1998, wykorzystujący iluzję gumowej ręki (rubber hand illusion), przedstawił zdumiewający efekt rywalizacji pomiędzy dotykiem a wzrokiem. M. Botvinick

30. Badane osoby siedzą przy stole tak, że ich lewa ręka jest położona na stoliku. Musi być ona zasłonięta przez ściankę. Badany nie widzi swojej lewej ręki, widzi natomiast umieszczoną przed nim kopię lewej ręki wykonaną z gumy.

31. Przez około dziesięć minut lewa ręka (zasłonięta na czas eksperymentu) i widoczna gumowa ręka były stymulowane za pomocą dwóch małych pędzelków. Stymulowano je dotykając w zsynchronizowany sposób tych samych obszarów dłoni.

32. Następnie badani wypełniali kwestionariusz zawierający dziewięć zdań i skalę, na której zaznaczali zdania najlepiej oddające uczucie, jakie im towarzyszyło podczas eksperymentu. Okazało się, że wszyscy przebadani odczuwali iluzję, w której mieli wrażenie, że czują dotykanie widzianego pędzla tak, jakby gumowa ręka była ich własną ręką.

34. W grupie również chcieliśmy sprawdzić, czy badanie to się sprawdza. Jako testerzy wystąpili Oskar, Tymek oraz Michał. Natomiast do osób wykonujących to doświadczenie wyznaczyliśmy Asię, Przemka i Kubę.

35. Badanie się powiodło. My także czuliśmy dotyk pędzla. Niesamowite!

36. JELITA

37. Jelito co to jest? Jest to fragment przewodu pokarmowego u kręgowców. Jego budowa jest zależna od budowy ciała organizmu. U wyżej rozwiniętych zwierząt wyróżnia się jelito przednie, środkowe i tylne, a także jelito cienkie, grube, proste, czcze i ślepe.

38. Budowa jelita Jelito kręgowców jest najdłuższą częścią ich przewodu pokarmowego. Położone jest między żołądkiem a odbytem. Jelita mogą różnić się budową w zależności od tego w jaki sposób odżywia się zwierzę , a także szczególną budową tkanek jakie je tworzących.

39. Jelito cienkie Jest to najdłuższa część przewodu pokarmowego, ciągnąca się od żołądka do jelita grubego, od którego oddziela się poprzez zastawkę krętniczo-kątniczą. Jelito cienkie zajmuje okolicę pępkową, podbrzuszną i obie okolice biodrowe, a częściowo też miednicę małą.

40. Jelito grube Jest to końcowy odcinek przewodu pokarmowego łączący jelito cienkie z odbytem. W jelicie grubym odbywa się końcowy proces formowania kału. Występują w nim bakterie symbiotyczne, produkujące witaminę K, oraz niektóre witaminy z grupy B. Jelito grube oddzielone jest od jelita cienkiego zastawką krętniczo-kątniczą

42. Kosmki jelitowe zwiększają powierzchnię wewnętrzną jelita cienkiego i w ten sposób usprawniają procesy wchłaniania produktów trawienia

44. CIEKAWOSTKI Łączna powierzchnia wewnętrzna jelita cienkiego wynosi prawie 200 m2. U noworodków i dzieci jelito cienkie jest stosunkowo dłuższe niż u dorosłych – przypuszczalnie w związku z większą pojemnością jamy brzusznej. Średnia długość jelita cienkiego to 5–6 m, a średnica około 3 cm.

45. Właściwości śliny Powszechnie znaną funkcją śliny jest funkcja trawienna – dzięki mucynom ułatwia ona formowanie kęsa pokarmowego, zlepia pokarm, nadaje mu śliskość, ułatwia połykanie, zaś zawarta w niej amylaza i inne enzymy trawienne wstępnie trawią składniki pokarmowe

46. Jednak nie wierzymy na słowo. Postanowiliśmy to sprawdzić za pomocą prostego doświadczenia, do którego potrzebowaliśmy: Rozdrobnione krakersy Przeżute krakersy jodynę

47. Do dwóch naczyń wrzuciliśmy osobno rozdrobnione i przeżute krakersy. Następnie polaliśmy je jodyną. Warto wspomnieć, że skrobia pod wpływem jodu barwi się na fioletowo-niebiesko

48. Zaobserwowaliśmy, że.. Krakers przeżuty nie zabarwił się na fioletowo Czemu tak się stało?!

49. Odpowiedź jest prosta! Amylaza ślinowa rozkłada skrobię

50. Katalaza Enzym przyspieszający rozkład nadtlenku wodoru (H2O2) do wody i tlenu. Występuje np. w wątrobie.