1 / 22

Rozwój postaw twórczych u dzieci przedszkolnych i w młodszym wieku szkolnym.

Rozwój postaw twórczych u dzieci przedszkolnych i w młodszym wieku szkolnym. Irena Konopko Grajewo, marzec 2011r. „zaufajcie dzieciom, bo one są twórcami przyszłości" (C. Freinet ).

marion
Download Presentation

Rozwój postaw twórczych u dzieci przedszkolnych i w młodszym wieku szkolnym.

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Rozwój postaw twórczych u dzieci przedszkolnych i w młodszym wieku szkolnym. Irena Konopko Grajewo, marzec 2011r.

  2. „zaufajcie dzieciom, bo one są twórcami przyszłości" (C. Freinet).

  3. W Słowniku psychologicznym ( 1979, red W. Szewczuk)pojęcie postawy twórczej zostało zdefiniowane jako ; względnie trwała dynamiczna organizacja związana z określonym przedmiotem struktur i procesów poznawczych, emocjonalnych , oraz schematów zachowania się , którą charakteryzuje różny stopień złożoności, zwartości, siły, trwałości, natężenia ważności i adekwatności.

  4. W życiu każdego dziecka szczególną rolę przypisuje się jego umiejętności poznawania otaczającego świata, rozumienia go, dostrzegania związków w nim zachodzących i współdziałania. Dla niektórych dzieci nie stanowi to żadnego problemu, dla innych jest to trudne, a jeszcze inne dzieci nie są w stanie sobie z tym w ogóle poradzić. Wyróżnić, więc można dzieci rozwijające się harmonijnie lub takie, których tempo rozwoju zakłócone jest częściowo (dysharmonia rozwojowa) lub globalnie (w różnym stopniu).

  5. Podstawową formą aktywności dziecka w wieku przedszkolnym jest zabawa. To przez zabawę dziecko zdobywa nowe umiejętności, wiadomości, poznaje otaczający świat poprzez różne doświadczenia, uczy się współdziałania i współpracy w grupie rówieśniczej, doznaje poczucia bezpieczeństwa.

  6. "Aktywność dziecka jest nie tylko jednym z czynników i wewnętrznych warunków rozwoju psychicznego, lecz można ją uważać za niezbędny wyznacznik procesów rozwojowych, za determinant, bez którego ów rozwój nie mógłby w ogóle się dokonywać i przebiegać". Czynnikiem pobudzającym organizm do aktywności są nie tylko potrzeby biologiczne, emocjonalne, ale i potrzeby poznawcze. Są to czynniki sterujące od wewnątrz.

  7. Z kolei czynnikami sterującymi z zewnątrz aktywnością człowieka są zadania jakie stawia przed nim otoczenie fizyczne i społeczne. Jednakże także zewnętrzne zadanie może mieć całkowicie wewnętrzne pobudki, które skłaniają człowieka do podjęcia określonych działań w celu realizacji owego zadania, a z kolei wewnętrzne motywy powstałe na podłożu niezaspokojenia jakiejś potrzeby mogą mieć w swej istocie całkowicie zewnętrzne źródło.

  8. Twórcze działanie ucznia w szkole uwarunkowane jest między innymi stylem pracy nauczyciela - czy stymuluje on dziecko, czy hamuje, czy wytwarza pola wspólnej aktywności. Nauczanie oznacza w tym przypadku pomoc uczniowi w samokształceniu, zgodnie z motywacjami osobistymi ucznia. Zatem ważne jest, aby wiedzieć, co należy czynić, a czego unikać, chcąc wyzwolić twórcze działania w uczniu.

  9. Współczesna szkoła powinna świadomie i konsekwentnie organizować takie działania, które rozbudzą naturalną aktywność i postawę twórczą w każdym dziecku. Pamiętajmy jednak, że w wychowaniu małego dziecka najważniejsza jest rodzina, dlatego też, aby wysiłki nauczycieli dawały najlepsze rezultaty, konieczna jest ścisła współpraca z rodzicami.

  10. „Mamy prawo do szczęścia - szczęście to jest brać i dawać" – Jan Paweł II W pedagogice wczesnoszkolnej czynnikiem integrującym treści, strategie, metody i formy kształcenia oraz kontrolę i ocenę osiągnięć ucznia jest nauczyciel. Może on i powinien podejmować działania sprzyjające aktywizacji poznawczej oraz twórczej uczniów. Organizując tego rodzaju działalność nauczyciel musi być zorientowany w źródłach zainteresowań uczniów.

  11. Działalność ucznia klas początkowych wykazuje cechy aktywności twórczej, gdy towarzyszą jej zjawiska: 1. automotywacja, 2. autosatysfakcja, 3. autorealizacja przebiegająca w poczuciu odpowiedzialności i mniejszej lub większej świadomości celu, 4. samodzielne tworzenie lub odkrywanie pożytecznych dla dziecka nowości.

  12. Bardzo ważne jest to, aby w kolejnych klasach wzrastał stopień świadomości celu twórczości, która stopniowo winna przenikać cały proces twórczy. Twórczość dziecka powinna być rezultatem jego działalności świadomej a nie przypadkowej, aby uczeń nie tylko tworzył lub odkrywał pożyteczne dla siebie nowości, ale też wiedział, że własnym wysiłkiem osiągnął coś dla siebie nowego i bardzo cennego.

  13. Szkoła tradycyjna raczej preferuje podający styl nauczania, gdzie nauczyciel występuje w roli nadajnika, a uczeń to odbiorca. W myśl teorii nowoczesnej pedagogiki metody asymilacji wiedzy: jak wykład, opis, opowiadanie są wypierane przez metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy, metody waloryzacyjne i praktyczne, chociaż niektóre metody asymilacji wiedzy, jak pogadanka, dyskusja, praca z książką są użyteczne w pobudzaniu uczniów do współudziału w wytwarzaniu i przetwarzaniu informacji. Bardzo użyteczna w procesie aktywizowania uczniów jest metoda gier dydaktycznych

  14. Najbardziej efektywnym sposobem rozwijania twórczej aktywności uczniów jest stosowanie strategii nauczania problemowego, w którym dominują metody samodzielnego dochodzenia do wiedzy. Uczeń poprzez własna aktywność poznawczą i badawczą, w odniesieniu do znanych elementów podstawowych, rozwiązuje praktyczne, czy teoretyczne problemy samodzielnie.

  15. „Zejdźcie na poziom dzieci, aby razem z nimi pracować, bawić się, popatrzeć na świat w zasięgu ich wzroku” C. Freinet

  16. Proces twórczy obejmuje następujące fazy: a) odkrycie problemu b) analizowanie sytuacji problemowej c) wytwarzanie pomysłów rozwiązywania problemu d) weryfikowania pomysłów rozwiązywania problemu. Aktywność dziecka jest w pełni twórcza, gdy przejawia się w trzech podstawowych fazach działalności: planowania (obejmującego przygotowanie i projektowanie), realizowania i kontrolowania.

  17. Zajęcia szkolne wymagają zastosowania zróżnicowanych form organizacyjnych. Praca grupowa i zbiorowa ma walory wychowawcze i kształcące. Sporą rolę w integrowaniu życia klasy może mieć nauczanie problemowe, realizowane w formie zbiorowej lub grupowej, choć większe szanse pobudzania aktywności stwarza stosowanie pracy grupowej - jednolitej lub zróżnicowanej.

  18. Jednak najwięcej możliwości rozwijania aktywności twórczej, stwarza praca indywidualna, a głównie praca indywidualna-zróżnicowana, dostosowana do możliwości poznawczych uczniów, a głównie ich uzdolnień i zainteresowań. Formę tę należy uzupełniać pracą grupową lub zbiorową. Praca indywidualna dominuje również w pracy domowej, ale postuluje się odejście od typowych prac domowych na rzecz zadań typu przygotowawczego, kształcącego umiejętności eksperymentowania, obserwacji i operatywności wiedzy.

  19. Aktywność uczniów może być rozwijana również poprzez czynności kontrolne i oceniające ze strony nauczyciela, jak i uczniów, również wdrażanie do samokontroli i samooceny. Nauczyciel może pomóc uświadomić uczniom jakie postępy uczynili, gdzie popełniają błędy, czy wnieśli coś nowego do swoich utworów, czy działają zgodnie ze schematem. Nauczyciele winna cechować postawa tolerancji i wyrozumiałości w przypadku krytycznej oceny pracy uczniów.

  20. Aby nauczyciel mógł wyzwalać i rozwijać aktywność twórczą uczniów musi sam wykazywać inicjatywę twórczą. Powinien przyjmować postawę otwartości, przychylności i aprobaty dla uczniów o twórczym zachowaniu, tj. w sposób odmienny od innych rozwiązujących dany problem, czy oceniających jakieś zjawisko. Nauczyciel-twórca to również nauczyciel-inicjator, wprowadzający nowości.

  21. Pomimo tego, że nauczyciel ma obowiązek realizowania celów i treści obowiązującego programu, to bardziej powinien koncentrować się na potrzebach i możliwościach uczniów niż na samym programie.

  22. Jakże mało trzeba: jeden miły uśmiech, jedno słowo zachęty, trochę serdecznego ciepła, ludzka perspektywa i swoboda, a raczej prawo jednostki do wyboru własnej drogi, na którą wkracza się bez smyczy czy łańcucha i bez barier. Jeśli potraficie życzyć sercu trochę ciepła promykiem słońca, który wzbudzi zaufanie i nadzieję przezwyciężycie przymusową robotę rekruta i wasza praca będzie miała stuprocentową wydajność. Ten promyk słońca, to cały sekret nowoczesnej szkoły. (C. Freinet).

More Related