1 / 21

PRAWO CYWILNE XIX W.

PRAWO CYWILNE XIX W. ZASADY. Równość wobec prawa Powszechność prawa OGRANICZENIA: kobiety dzieci nieślubne cudzoziemcy. PRAWO OSOBOWE. śmierć cywilna w Kodeksie Napoleona 1804 r.: Dział 2. O utracie praw cywilnych

meir
Download Presentation

PRAWO CYWILNE XIX W.

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. PRAWO CYWILNE XIX W.

  2. ZASADY • Równość wobec prawa • Powszechność prawa • OGRANICZENIA: • kobiety • dzieci nieślubne • cudzoziemcy

  3. PRAWO OSOBOWE • śmierć cywilna w Kodeksie Napoleona 1804 r.: Dział 2. O utracie praw cywilnych Art. 22. Wyrok sądowy skazujący na kary, których skutek odbiera skazanemu wszelkie uczestnictwo praw cywilnych, niżej wyrażonych, pociąga za sobą śmierć cywilną. Art. 25. Przez śmierć cywilną traci skazany własność wszystkich dóbr, które posiadał, spadek po nim otwiera się na korzyść jego dziedziców, do których w takimże samym sposobie dobra jego przechodzą, jak gdyby umarł naturalnie i bez testamentu. Nie może już więcej brać żadnego spadku, ani przenosić na kogo pod tym tytułem dóbr później nabytych. Nie może ani zapisać tych dóbr w całości lub w części, bądź przez donacją między żyjącemi, bądź przez testament, ani przyjmować czy to przez donacją, czy przez testament więcej, jak tylko trzeba na nieuchronne potrzeby życia czyli na alimenta. Nie może być mianowany opiekunem, ani się wdawać w czynności, tyczące się opieki. Nie może być świadkiem w akcie uroczystym albo autentycznym, ani przypuszczonym za świadka w sądzie.

  4. PRAWO OSOBOWE Nie może stawać w sądzie ani jako powód, ani jako pozwany, tylko pod imieniem i za użyciem szczególnego kuratora, podanegood trybunału, do którego sprawa wniesiona. Nie może wchodzić w małżeńskie związki, któreby miały jakiżkolwiek skutek cywilny Jeżeli zawarł pierwej małżeński związek, ten się rozwiązuje, co do wszelkich jego skutków cywilnych. Drugi z małżonków i dziedzice mogą używać praw im służących i działać prawnie jakby po naturalnej śmierci. ŚMIERĆ CYWILNA ZOSTAŁA ZNIESIONA : - W KRÓLESTWIE POLSKIM W 1825 R. - WE FRANCJI W 1854 R.

  5. OSOBY PRAWNE • BRAK REGULACJI W KN (STOWARZYSZENIA W 1901) • ODESŁANIE DO PRZEPISÓW ADMINISTRACYJNYCH W ABGB • REGULACJA OSOB PRAWNYCH W PPK, ZP, BGB • TEORIE DOT. OSOB PRAWNYCH: • Teoria fikcji (F. K. von Savigny) • Teoria organiczna (O. von Gierke) • PODZIAŁ OSOB PRAWNYCH: • Prawa prywatnego (korporacje i fundacje) • Prawa publicznego • SPOSOBY POWSTAWANIA OSÓB PRAWNYCH: • System koncesyjny • System rejestracyjny (normatywny)

  6. OSOBY PRAWNE • BGB 1896/1900 § 21. Stowarzyszenie, nie mające na celu prowadzenia spraw gospodarczych, uzyskuje zdolność prawną przez wpis do rejestru stowarzyszeń właściwego sądu powiatowego § 22. Stowarzyszenie, mające na celu prowadzenie spraw gospodarczych, uzyskuje zdolność prawną, w braku szczególnych przepisów ustaw Rzeszy, przez nadanie ze strony państwa

  7. PRAWO MAŁŻEŃSKIE • ZEZWOLENIE NA MAŁŻEŃSTWO I AKT USZANOWANIA W KN 1804 R. • Art..144. Mężczyzna nie skończywszy lat ośmnastu, a kobieta piętnastu, nie mogą wchodzić w związki małżeńskie. • Art. 146. Nie masz związku małżeńskiego, gdzie nie masz zezwolenia. • Art. 148. Syn przed ukończonym dwudziestym piątym rokiem wieku swego a córka przed skończonym dwudziestym pierwszym, nie mogą zawierać małżeństwa bez zezwolenia ojca i matki. W przypadku różności zdań dosyć jest na zezwoleniu ojca. • Art. 151. Dzieci w małżeństwie spłodzone, wstąpiwszy w wiek pełnoletni oznaczony art. 148 są obowiązane przez zawarciem małżeństwa prosić, przez akt uszanowania formalny, o radę ojca i matki, lub swych dziadów i babek, jeśli ich rodzice nie żyją lub są w niemożności oświadczenia woli swej. • Art. 152. Od pełnoletności ustanowionej art. 148 aż do lat trzydziestu synom, a do dwudziestu pięciu córkom akt uszanowania przepisany artykułem poprzedzającym i gdyby na tenże nie zyskali pozwolenia do małżeństwa, powtórzony przez nich będzie dwa drugie razy od miesiąca do miesiąca, a w miesiąc po trzecim akcie on będą mogli przystąpić pomimo tego do obchodu małżeństwa. • Art. 153. Po skończeniu lat trzydziestu, w przypadku nieotrzymanego zezwolenia za jednym aktem uszanowania, można w miesiąc potym, przystąpić do obchodu małżeństwa.

  8. PRAWO MAŁŻEŃSKIE MAJĄTKOWE • USTROJE MAJĄTKOWE MAŁZEŃSKIE: • USTAWOWE UMOWNE • MODELE USTROJÓW MAJĄTKOWYCH MAŁŻEŃSKICH: • WSPÓLNOŚĆ MAJĄTKOWA • OGRANICZONA WSPÓLNOŚĆ MAJĄTKOWA • ROZDZIELNOŚĆ MAJĄTKOWA

  9. PRAWO RODZINNE • W CIĄGU CAŁEGO XIX WIEKU ZŁA SYTUACJA DZIECI NIEŚLUBNYCH • POPRAWA ICH SYTUACJI BARDZO POWOLNA TYLKO W NIEKTÓRYCH KRAJACH

  10. PRAWO RZECZOWE PRAWA RZECZOWE: • WŁASNOŚĆ OGRANICZONE PRAWA RZECZOWE • (PRAWA NA RZECZY CUDZEJ) HIPOTEKA ZASTAW SŁUŻEBNOŚCI UŻYTKOWANIE

  11. WŁASNOŚĆ • Kodeks Napoleona 1804 r.: • Art. 544. Własność jest to prawo spożywania i rozporządzania rzeczami w sposobie najzupełniejszym, byleby nic takiego nie czynić, cokolwiek zabrania prawo albo inne urządzenia. • Art. 545. Nikt przymuszonym być nie może do ustąpienia swojej własności, wyjąwszy przypadki pożytku publicznego i to z poprzedzającem sprawiedliwem wynagrodzeniem. • Art. 546. Własność rzeczy, bądź ruchomej, bądź nieruchomej daje prawo do wszystkiego, co mu ona wydaje i do wszystkiego, co się z nią łączy bądź naturalnie bądź sztuką, czyli przemysłem. Takie prawo nazywa się prawem przybytkowym.

  12. WŁASNOŚĆ • BGB 1896/1900: • § 903. Właściciel rzeczy może postępować z rzeczą według upodobania i wyłączyć innych od wszelkiego na nią oddziaływania, o ile się temu nie sprzeciwiają ustawa lub prawa osób trzecich. • § 905. Prawo właściciela gruntu rozciąga się na przestrzeń ponad powierzchnią i na ziemię pod powierzchnią. Właściciel nie może zabraniać oddziaływań, przedsiębranych na takiej wysokości lub w takiej głębokości, że na ma interesu w tem, aby je wykluczyć.

  13. KSIĘGI HIPOTECZNE • KATASTER FRANCISZKAŃSKI • TABULA KRAJOWA – DOBRA TABULARNE • POSIADŁOŚCI RUSTYKALNE – KSIĘGI OD 1871 – USTAWA HIPOTECZNA (dla ważności obrotu nieruchomościami obligatoryjny wpis do księgi) • POZAKSIĘGOWY OBRÓT NIERUCHOMOŚCIAMI CHŁOPSKIMI (F. Zoll i E. Till)

  14. PRAWO SPADKOWE • DZIEDZICZENIE • USTAWOWE (BEZTESTAMENTOWE) TESTAMENTOWE • PRAWA DZIEDZICÓW KONIECZNYCH W PRZYPADKU DZIEDZICZENIA TESTAMENTOWEGO

  15. ZACHOWEK A REZERWA • ZACHOWEK: w razie pominięcia dziedziców koniecznych mieli oni pieniężne roszczenie do spadkobiercy testamentowego. Wysokość roszczenia równała się części ułamkowej nadziału w spadkobraniu ustawowym • Przykład BGB 1896/1900, ABGB 1811: • § 762. Spadkodawca musi w rozporządzeniu ostatniej woli część spadku przeznaczyć swym dzieciom, a gdy dzieci nie ma, swym rodzicom. • § 764. Część spadku, której te osoby mają prawo żądać, zwie się zachowkiem; one same nazywają się w tym względzie dziedzicami koniecznymi. • § 765. jako zachowek wyznacza ustawa dla każdego dziecka połowę tego, co by na nie spadło według ustawowego porządku dziedziczenia. • § 766. W linii wstępnej należy się każdemu dziedzicowi koniecznemu jako zachowek trzecia część tego, co by dostał według ustawowego porządku dziedziczenia.

  16. ZACHOWEK A REZERWA • REZERWA: spadkodawca mógł dowolnie rozporządzać częścią majątku, reszta przypadała dziedzicom koniecznym. • Przykład: Kodeks Napoleona: przy jednym dziecku ½ majątku, przy dwojgu – 2/3, przy czworgu i więcej -3/4

  17. ZOBOWIĄZANIA • ŹRÓDŁA POWSTANIA ZOBOWIĄZANIA: • - z ustawy • - z umowy • - z czynów niedozwolonych • ODPOWIEDZIALNOŚC CYWILNA: • - szkoda rzeczywista (damnumemergens) • - brak zysku (lucrumcessans) • PODSTAWA ODPOWIEDZIALNOŚCI: • - wina (zły zamiar – dolus; rażące niedbalstwo – culpa lata; zwykłe niedbalstwo – culpalevis) • ODPOWIEDZIALNOŚĆ ZA CZYNY: • - własne • - cudze: brak nadzoru (culpaincustodiendo), niewłaściwy wybór (culpaineligendo) • INNA ODPOWIEDZIALNOŚĆ: • -zwierzęta (culpaincustodiendo) i rzeczy (rozwój ubezpieczeń majątkowych)

More Related