NAUKI EKOLOGICZNE JANA PAWŁA II

1. NAUKI EKOLOGICZNE JANA PAWŁA II

2. W SWYM NAUCZANIU EKOLOGICZNYM JAN PAWEŁ II WSKAZYWAŁ NA JEDNOŚĆ LOSÓW JEDNOSTKI, SPOŁECZEŃSTWA I PRZYRODY ORAZ WIĄZAŁ JE Z BOGIEM. JEGO ZDANIEM, WSPÓŁCZESNY KRYZYS EKOLOGICZNY JEST ZWIĄZANY Z UPOKORZENIEM LUDZI, WYNIKA Z NIETOLERANCJI, PRZEMOCY, WOJEN, UBÓSTWA ORAZ GŁODU.

3. W ZWIĄZKU Z TYM UWAŻAŁ, ŻE ISTNIEJE KONIECZ-NOŚĆ BUDOWANIA SOLIDARNOŚCI W SKALI GLOBAL-NEJ, OPARTEJ NA UZNANIU PRAW CZŁOWIEKA, TROSCE O UBOGICH I ZEPCHNIĘTYCH NA MARGINES, PRZECIW-STAWIANIA SIĘ PRZEMOCY I BUDOWANIA KULTURY POKOJU.

4. ZDANIEM JANA PAWŁA II, MOŻLIWOŚĆ OCHRONY WARTOŚCI HUMANISTYCZNYCH WE WSPÓŁCZESNYM ŚWIECIE NOWOCZESNYCH TECHNOLOGII ISTNIE TYLKO W PRZYPADKU UWZGLĘDNIENIA OBIEKTYWNE-GO ŁADU PRZYRODY.

5. POSZUKUJĄC PRZYCZYN KRYZYSU WSPÓŁCZES-NOŚCI PAPIEŻ DOSZEDŁ DO WNIOSKU, ŻE JEDNĄ Z NICH JEST KONFRONACJA CYWILIZACJI MIŁOŚCI I ŻYCIA Z CYWILIZACJĄŚMIERCI. PRZEJAWEM TEJ KONFRONTACJI SĄ m.in..

6. ABORCJA I EUTANAZJA JAKO WYRAZ DOMNIEMA-NEJ WOLNOŚCI JEDNOSTKI; • b) WOJNA I PRZEMOC JAKO METODY ROZWIĄZYWA-NIA KONFLIKTÓW SPOŁECZNO-POLITYCZNYCH; • ALIENACJA CZŁOWIEKA WOBEC PRZYRODY I PREFEROWANIE SZTUCZNYCH, WIRTUALNYCH ŚWIATÓW W MIEJSCE NATURALNEGO ŚRODOWIS-KA.

7. WYMIENIONE CZYNNIKI PAPIEŻ PROPONOWAŁ ROZWAŻAĆ Z PUNKTU WIDZENIA • PIERWSZEŃSTWA ETYKI PRZED TECHNIKĄ, • PRYMATU OSOBY W STOSUNKU DO RZECZY, • PRIORYTETU DUCHA PRZED MATERIĄ ORAZ POSTAWY, ABY NIE TYLE „WIĘCEJ MIEĆ” ILE „BARDZIEJ BYĆ”. • CELEM PROGRAMÓW OCHRONY ŚRODOWISKA POWINNA BYĆ POPRAWA JAKOŚCI LUDZKIEGO ŻYCIA.

8. W PAPIESKIEJ HOMILI OECOLOGICA HUMANA, TROS-KA O PRZYRODĘ I OCHRONĘ ŚRODOWISKA JEST TEŻ TROSKĄ O STWORZENIE. ŁĄCZY SIĘ ONA Z OCHRONĄ PRZESTRZENI SOCJAL-NEJ, KULTUROWEJ I DUCHOWEJ, W KTÓREJ PRAWDA, DOBROĆ I PIĘKNO OKREŚLAJĄ ŚRODOWISKO ŻYCIA CZŁOWIEKA ORAZ PRZESTRZEŃ JEGO ROZWOJU. W PRZESTRZENI TAKIEJ CZŁOWIEK ŻYŁBY W HARMONII Z PRZYRODĄ, DRUGIM CZŁOWIEKIEM, Z SAMYM SOBĄ ORAZ Z BOGIEM.

9. Z EKSPLOATACJĄ PRZYRODY ŁĄCZY SIĘ CZĘSTO NADKONSUMPCJA, NIESPRAWIEDLIWY PODZIAŁ DÓBR, UCISK BIEDNYCH, RASIZM, SEKSIZM, PONIŻAJĄCE TRAKTOWANIE KOBIET, DZIECI I GRUP SPOŁECZNYCH. NATOMIAST W SPOŁECZEŃSTWACH, W KTÓRYCH PODEJMUJE SIĘ ZAGADNIENIA ODNOWIENIA ZIEMI CZĘŚCIEJ ZWRACA SIĘ UWAGĘ NA WZAJEMNY SZACU-NEK, SPRAWIEDLIWOŚĆ I ŚWIĘTOŚĆ ŻYCIA.

10. W ENCYKLICE REDEMPTOR HOMINIS PAPIEŻ PODKREŚLA, ŻE STWÓRCA CHCIAŁ, ABY CZŁOWIEK OBCOWAŁ Z PRZYRODĄ JAKO JEJ ROZUMNY I SZLACHETNY PAN I STRÓZ, A NIE JAKO BEZWZGLĘDNY EKSPLOATATOR.

11. WEDŁUG ENCYKLIKI EVANGELIUM VITAE, W CEN-TRUM PRZYRODY STOI CZŁOWIEK, KTÓRY JEST PRZEZ BOGA POWOŁANY ABY UPRAWIAĆ OGRÓD ZIEMI I STRZEC GO. WOKÓŁ NIEGO ZNAJDUJE SIĘ CAŁA STWO-RZONA RZECZYWISTOŚĆ, BĘDĄCA ŚRODOWISKIEM ŻYCIA I ROZWOJU OBECNYCH I PRZYSZŁYCH POKO-LEŃ. ZA OWE ŚRODOWISKO, OBEJMUJĄCE ZARÓWNO FLORĘ I FAUNĘ, JAK I ŚODOWISKO SPOŁECZNE, JEST CZŁOWIEK ODPOWIEDZIALNY W SZCZEGÓLNY SPOSÓB.

12. W ENCYKLIKACH PAPIESKICH MOŻNA WYRÓŻNIĆ ROZUMIENIE EKOLOGII CZŁOWIEKA W WĘŻSZYM I SZERSZYM SENSIE. SENS WĘŻSZY DOTYCZY WYŁĄCZNIE ŚRODOWISKA SPOŁECZNEGO I POSTULUJE DBAŁOŚĆ O DOBRO RODZINY, JAKOŚĆ MIĘDZYLUDZKICH STOSUNKÓW, POSZANOWANIE LUDZKIEJ NATURY I PEŁNY OSOBISTY ROZWÓJ CZŁOWIEKA. SENS SZERSZY OBEJMUJE ODPOWIEDZIALNOŚĆ CZŁOWIEKA RÓWNIEŻ ZA DOBRO ZIEMI I CAŁEJ PRZYRODY, A NAWET ZA KOSMICZNY ŁAD I RÓWNOWA-GĘ EKOLOGICZNĄ.

13. OBA PODEJŚIA CHARAKTERYZUJĄ SIĘ HOMOCEN-TRYZMEM ORAZ PODKREŚLAJĄ PRAWA I OBOWIĄZKI CZŁOWIEKA. KRYZYS EKOLOGICZNY WYKAZAŁ, ŻE CZŁOWIEK NIE TYLKO NIEWŁAŚCIWIE POJMUJE ŚWIAT, LECZ RÓWNIEŻ WYKAZUJE BRAK WIEDZY O SOBIE SAMYM I SWYCH RELACJACH Z PRZYRODĄ, O TYM, KIM JEST JAKO CZŁOWIEK, JAKA JEST JEGO ŚWIADOMOŚĆ I SYSTEM WARTOŚCI.

14. U PODŁOŻA POSTAW DEGRADUJĄCYCH ŻYCIE CZŁOWIEKA I ŚRODOWISKO SPOŁECZNO-PRZYRODNI-CZE LEŻY ZNIEKSZTAŁCENIE PRAWDY O SAMYM CZŁOWIEKU, O CELU I SENSIE JEGO ŻYCIA. ISTOTNĄ PZRYCZYNĄ DEGRADACJI ŚWIATA JEST NIEWŁAŚCIWA KONCEPCJA OSOBY LUDZKIEJ, CZYLI tzw. BŁĄD ANTROPOLOGICZNY, KTÓRY POLEGA NA TYM, ŻE WSKUTEK NIEWŁAŚCIWEJ KONCEPCJI CZŁOWIEKA KSZTAŁTOWANE SĄ NIEODPOWIEDNIE ZASADY POSTĘPOWANIA.

15. PAPIESKA KONCEPCJA POSTULUJE PENĄ INTEGRALNĄ REALIZA- CJĘ PROGRAMU UZDROWIENIA RELACJI POMIĘDZY BOGIEM, CZŁOWIEKIEM I PRZYRODĄ. UKAZUJE RÓWNIEŻ PEWIEN WZÓR - MODEL CZŁOWIEKA EKOLOGICZNEGO, KTÓRYM MA BYĆ św. FRANCISZEK Z ASYŻU. DLATEGO ON, GDYŻ JEGO GŁĘBOKO RELI- GIJNE, PEŁNE MIŁOŚCI I BRATERSTWA SPOJRZENIE NA PRZYRO- DĘ, JEGO WSPANIAŁY „HYMN STWORZENIA”, „KAZANIE DO PTAKÓW”, CZY „UŁASKAWIENIE WILKA Z GUBBIO”, ŚWIADCZĄ O SERDECZNYM ZBLIŻENIU DO PRZYRODY, JEGO AUTENTYCZNYM ZAINTERESOWANIU LOSEM ZWIERZĄT I TROSCE WYKLUCZAJĄ- CEJ JAKĄKOLWIEK CHĘĆ DOMINACJI LUB WYZYSKU. [OPRACOWANO NA PODSTAWIE ARTYKUŁU STANISŁAWA JAROMI pt. „PROBLEMATYKA EKOLOGICZNA W MYŚLI JANA PAWŁA II”, AURA, nr 7, 2005 r.]

16. ŚWIĘTY FRANCISZEK TRAKTOWAŁ ZWIERZĘTA JAK MŁODSZYCH BRACI CZŁOWIEKA W WIELKIEJ WSPÓL-NOCIE ISTOT ŻYWYCH. OTO JEGO SŁOWA: WSZYSTKIE STWORZENIA TEJ ZIEMI ODCZUWAJĄ JAK MY, WSZYSTKIE STWORZENIA TEJ ZIEMI SZUKAJĄ SZCZĘCIA JAK MY, WSZYSTKIE STWORZENIA TEJ ZIEMI KOCHAJĄ, CIERPIĄ I UMIERAJĄ JAK MY, CZYLI SĄ ONE RÓWNYMI NAM DZIE- ŁAMI WSZECHMOGĄCEGO STWÓRCY.

17. DEKALOG św. FRANCISZKA Z ASYŻU OPARTY NA JEGO PISMACH

18. BĄDŹ CZŁOWIEKIEM WŚRÓD STWORZEŃ I BRATEM DLA LUDZI. • TRAKTUJ WSZYSTKIE BYTY STWORZONE Z MIŁOŚCIĄ. • TOBIE ZOSTAŁA POWIERZONA ZIEMIA JAK OGRÓD, RZĄDŹ NIĄ Z MIŁOŚCIĄ. • TROSZCZ SIĘ O CZŁOWIEKA, O ZWIERZĘ, O ZIOŁO, O WODĘ I POWIETRZE, ABY ZIEMIA NIE ZOSTAŁA ICH ZUPEŁNIE POZBAWIONA.

19. 5. UŻYWAJ RZECZY Z UMIAREM, GDYŻ ROZRZUTNOŚĆ NIE MA PRZYSZŁOŚCI. 6. TOBIE JEST ZADANA MISJA ODKRYCIA MISTERIUM POSIŁKU, ABY ŻYCIE NAPEŁNIŁO SIĘ ŻYCIEM. 7. PRZERWIJ WĘZEŁ PRZEMOCY ABY ZROZUMIEĆ JAKIE SĄ PRAWA ISTNIENIA. 8. PAMIĘTAJ, ŻE ŚWIAT NIE JEST JEDYNIE ODBICIEM TWEGO WIZERUNKU, LECZ NOSI W SOBIE WYOBRAŻE-NIE BOGA NAJWYŻSZEGO.

20. 9. KIEDY ŚCINASZ DRZEWO POZOSTAW CHOĆ JEDEN PĘD, ABY JEGO ŻYCIE NIE ZOSTAŁO PRZERWANE. 10. STĄPAJ Z SZACUNKIEM PO KAMIENIACH, GDYŻ KAŻDA RZECZ MA SWOJĄ WARTOŚĆ.

21. NAJWAŻNIEJSZE TEZY CHRZEŚCIJAŃSKIEJ EWANGELII ŻYCIA

22. ● ŻYCIE JEST DAREM. ● ŻYCIE LUDZKIE JEST ŚWIĘTE OD POCZĄTKU AŻ DO KRESU. ● RODZINA JEST SZCZEGÓLNYM SANKTUARIUM ŻYCIA. ● GŁÓWNYM BOGACTWEM CZŁOWIEKA JEST WRAZ Z ZIEMIĄ SAM CZŁOWIEK (Centessimus annus 32).

23. PRAWIDŁOWA RÓWNOWAGA EKOLOGICZNA JEST NIEMOŻLIWA DO OSIĄGNIĘCIA ZANIM NIE ZOSTANIE ROZWIĄZANA SPRAWA STRUKTURALNYCH FORM UBÓSTWA ISTNIEJĄCEGO NA ŚWIECIE. ● OCHRONA ŻYCIA NA ZIEMI POWINNA BYĆ CELEM WSZYSTKICH PROGRAMÓW ŚRODOWISKOWYCH. ● WOJNA JEST NAJWIĘKSZĄ KATASTROFĄ SPOŁECZNĄ I EKOLOGICZNĄ. ● BIOSFERA JEST POWIĄZANA Z SOCJOSFERĄ, A KULTURA WSPÓŁKONSTYTUUJE PRZYRODĘ.

24. ● ALJENACJA CZŁOWIEKA WOBEC PRZYRODY JEST DZIAŁANIEM PRZECIW KULTURZE ŻYCIA, DLATEGO WSZELKIE DZIAŁANIA NA RZECZ OCHRONY PRZYRODY MUSZĄ ZAWIERAĆ KONTEKST SPOŁECZNY. ● NOWA SOLIDARNOŚĆ EKOLOGICZNA POWINNA OBEJMOWAĆ ZARÓWNO RELACJE WEWNĄTRZ SPOŁECZNOŚCI LUDZKIEJ, TROSKĘ O PRZYSZŁE POKOLENIA, JAK I STOSUNEK DO PRZYRODY I ŚRODOWISKA PRZYRODNICZEGO. (STANISŁAW JAROMI, AURA nr 7, 2005 r.).