Krzysztof Zanussi

1. Krzysztof Zanussi Wykonawcy: Jacek Wójcik Damian Miałkas Spis treści

2. Spis treści • Biografia • Nagrody Krzysztofa Zanussiego • O Filmach Zanussiego • Filmy • Źródła informacji

3. Biografia • Już dyplomowy film telewizyjny Zanussiego – „Śmierć prowincjała” (1966) otrzymał nagrody na festiwalach w Wenecji, Mannheim i Valladolid (MFF Filmów Religijnych i Humanistycznych). Niemal każdy kolejny również zbierał nagrody zarówno w Polsce, jak i za granicą. • Tuż po studiach reżyserskich zrealizował dwa filmy we współpracy scenariopisarskiej Edwarda Skórzewskiego – „Twarzą w twarz” (1967) i „Za ścianą” (1972, Grand Prix na MFF w San Remo). Kinowym debiutem Zanussiego był film „Struktura kryształu” (1969, nagrody na MFF w Valladolid, Colombo i Panamie), zrealizowany w charakterystycznej właśnie dla tego reżysera formie filmowego eseju. • W latach 80-tych Zanussi pracował głównie zagranicą. W koprodukcji niemiecko-polsko- amerykańskiej zrealizował „Rok spokojnego słońca” (1984) – film, którym reżyser wywalczy sobie Złotego Lwa w Wenecji. Film nominowany był też do Złotego Globu w kategorii Najlepszy Film Obcojęzyczny. U schyłku lat 80-tych coraz częściej zaczyna pojawiać się w roli opiekuna, bądź kierownika artystycznego różnych filmowych projektów („Pożegnanie jesieni” Trelińskiego, „Podwójne życie Weroniki” 1991). • W 1990 zrealizował film biograficzny „Życie za życie. Maksymilian Kolbe”, dwa lata później z kolei, skrajnie odmiennie oceniane przez krytykę „Dotknięcie ręki” (1992). Rok 1995 to realizacja autobiograficznego „Cwału” z jedną z ulubionych aktorem Zanussiego - Mają Komorowską (Nagroda Specjalna Jury i Nagroda Dziennikarzy na FPFFw Gdyni, Nagroda na MFF w Tokio oraz na MFF Narodów Słowiańskich i Prawosławnych), zaś lata 1996/97 (i 2000) to realizacja telewizyjnego cyklu „Opowieści weekendowe”. W 1997 roku Zanussi zrealizował film „Brat naszego Boga”, powstały w oparciu o sztukę Karola Wojtyły. • W 1992 roku uzyskał tytuł profesora Uniwserytetu Śląskiego w Katowicach. Otrzymał tytuły doctora honoris causa Instytutu Sztuki Filmowej WGIK w Moskwie oraz uniwersytetów: w Mińsku, Bukareszcie, Sankt Petersburgu, Walencji oraz w Bułgarii. • W 2005 roku Zanussi wyreżyserował dobrze przyjęty przez krytykę film „Persona non grata” (Nagroda Jury FPFF w Gdyni, dwie nominacje do nagród Orła), jak również krótką etiudę „Czołgi”, powstałą w ramach cyklu TVP „Solidarność, solidarność...”, zrealizowanego z okazji rocznicy wydarzeń sierpnia’80. • W 1998 roku odsłonięto gwiazdę Zanussiego na ul. Piotrkowskiej w Łodzi, a w 2000 odcisnął swoją dłoń na Promenadzie Gwiazd w Międzyzdrojach. Wydał książki: „Rozmowy o filmie amatorskim” (1978), „Pora umierać” (1997), „Między jarmarkiem a salonem” (1999). • W ostatnich latach Zanussi często występuje w roli producenta (m.in. „Weiser” Wojciecha Marczewskiego, „Pręgi” Katarzyny Piekorz, „Tulipany”, „Julia wraca do domu” Agnieszki Holland).

4. Nagrody • 1971 - Nagroda Ministra Kultury i Sztuki za twórczość artystyczną III stopnia • 1984 - Nagroda Państwowa I stopnia za osiągnięcia w dziedzinie filmu kinowego i telewizyjnego • 1987 - nagroda "Lumière" przyznawana przez Włoskie Stowarzyszenie Autorów Teatralnych i Filmowych za całokształt twórczości w dziedzinie filmowej • 1991 - Nagroda Przewodniczącego Komitetu Kinematografii dla producentów filmowych • 1998 - "Nagroda Ostatnich Lat XX Wieku" przyznawana przez Międzynarodową Grupę Lektury w San Miniato • 1999 - odznaczenie "Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski" za wybitne zasługi dla kultury polskiej • 2001 - nagroda za całokształt twórczości w przeglądzie "Febiofest" w Pradze • 2002 - nagroda za całokształt twórczości na 29. Festiwalu Premii Internazionali E. Flaiano w Pesarze we Włoszech; nagroda za całokształt twórczości na 19. Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Jerozolimie • 2003 - Nagroda im. Roberta Bressona przyznana przez Ministra Kultury Watykanu, wręczona podczas MFF w Wenecji Spis treści

5. O filmach • Filmy Zanussiego nie dają się zaliczyć do jakiegoś nurtu polskiej czy światowej twórczości filmowej. Reżyser ten nie ulega modom ani cudzym gustom. Sam tak mówi: "Moje kino wywodzi się przede wszystkim z literatury, jest rodzajem ludzkiej mowy. Idea wizualności kina zawsze budziła moje wątpliwości." Spis treści

6. Przykładowe filmy • Fabularne • Twarzą w twarz • Zaliczenie • Struktura kryształu • Góry o zmierzchu • DieRolle • Życie rodzinne • Za ścianą • Hipoteza • Iluminacja • Dokumentalne • 1966 - "Maria Dąbrowska" • 1966 - "Przemysł" • 1967 - "Komputery" • 1968 - "Krzysztof Penderecki". • 1977 - "Brigitte Horney" • 1979 - "MeinKrakau" ("Mój Kraków") • 1982 - "Capitaliculturali - Vaticano" ("Stolice kultury - Watykan") • 1987 - "La Mia Varsavia" ("Moja Warszawa") • 1987 - "ErloscheneZeiten" ("Wygasłe czasy"). • Scenariusze do filmów • 1964 - "Ludzie milczą" - film dokumentalny • 1969 - "Podróżni jak inni" - film tv • 1976 - "Próba ciśnienia"- film tv • 1979 - "Obce głosy" - etiuda • 1986 - "Niedostępna" - spektakl tv • Spektakle Teatru Telewizji • 1999 - "Skowronek" • 2002 - "Sesja castingowa" • Inne • Występował w filmach: "Amator", "ErloscheneZeiten", "Cwał", • "Dusza śpiewa" • "Opowieści weekendowe", „ • Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową". Spis treści

7. Źródła Informacji • www.Google.pl • www.wikipedia.pl • www.filmweb.pl • www.film.onet.pl • www.culture.pl • www.film.wp.pl Spis treści

8. Koniec