CO TRZEBA WIEDZIEĆ ? ALKOHOL,NARKOTYKI, NIKOTYNIZM

1. CO TRZEBA WIEDZIEĆ ? ALKOHOL,NARKOTYKI, NIKOTYNIZM

2. Po czym poznać czy nasze dziecko pali, pije alkohol lub zażywa narkotyki. Oto niektóre z objawów :

3. -         jego ubranie pachnie dymem papierosowym • -         posiada przedmioty związane z narkotykami (fifki, bibułki do robienia skrętów) • -         unika rozmów i przebywania z rodziną (izoluje się) • -         ma zmienne nastroje : raz jest pobudzone i agresywne, chwilę potem ospałe i spokojne • -         potrzebuje coraz więcej pieniędzy lub nagle ma dużo własnych • -         łamie ustalone w domu zasady np. wraca do domu bardzo późno lub nie wraca wcale • -         kłóci się bez powodu • -         jest bardzo tajemnicze jeśli chodzi o spotkania z przyjaciółmi • -         kłamie • -         dużo śpi i późno wstaje • -         wykonuje tajemnicze telefony • -         straciło swoje dotychczasowe zainteresowania • -         straciło zainteresowanie dawnymi dobrymi przyjaciółmi • -         zmieniło się z wyglądu fizycznego ( np. ma kaszel, schudło, ma podkrążone oczy i przekrwione spojówki ) • -         ma problemy z prawem ( kradzieże, włamania ) • -         podbiera pieniądze z portfela rodziców • -         ma problemy z koncentracją podczas lekcji i nauki w domu • -         znacznie pogorszyły mu się stopnie • -         zaczęło się regularnie spóźniać • -         wagaruje • -         coraz częściej obwinia nauczycieli za swoje problemy • -         ma problemy z dyscypliną • - nawiązuje podejrzane znajomości • - reaguje rozdrażnieniem na próby uzyskania przez rodziców informacji o tych kontaktach

4. JAK PRZECIWDZIAŁAĆ?

5. Co robić jeśli nabierzemy podejrzeń ( na podstawie własnych obserwacji ), że nasze dziecko być może pali papierosy lub co gorsze pije alkohol lub zażywa narkotyki. Przede wszystkim nie należy wpadać w panikę. Jako rodzic nie urządzaj z tego powodu od razu awantury. Wysonduj czy była to próba sprawdzenia jak to smakuje, czy to jest już regularne zażywanie używek. Porozmawiaj spokojnie z dzieckiem – gdzie, z kim i w jakich okolicznościach to się odbyło. Powiedz dziecku dlaczego cię to martwi i czego się boisz. Powiedz dziecku to wszystko co wiesz o wpływie używek na umysł, ciało i psychikę młodego człowieka. Wyjaśnij w rozmowie, dlaczego papierosy, alkohol czy narkotyki są szczególnie niezdrowe i ryzykowne dla dzieci i nastolatków. Wytłumacz, jak łatwo i niezauważalnie popada się w nałóg. Niech to będą informacje, a nie groźby

6. Nie załamuj się, jeśli wyda ci się, że dziecko nieuważnie słucha. Nastolatki często udają, że nie biorą sobie niczego do serca – tak okazują właśnie potrzebę niezależności i wolności – co nie znaczy, że nic nie słyszą. Możesz opowiedzieć dziecku jak to było z tobą, gdy byłeś młody – czy próbowałeś pić lub palić, dlaczego to robiłeś i co z tego wynikło. Takie osobiste relacje są bardziej wiarygodne niż najbardziej nawet trafne bezosobowe informacje. Ważne jednak jest też to, abyś jako rodzic nie udawał, że nic się nie stało. Wręcz przeciwnie obowiązkiem rodzica jest, aby zainteresował się jeszcze bardziej tym, co dziecko robi, z kim i gdzie spędza czas.

7. Podczas pewnej ankiety zapytano młodzież : „ Co mają zrobić rodzice, gdy widzą, że dziecko pije, pali lub bierze narkotyki?”. „Z dzieckiem trzeba porozmawiać” – powtarzali młodzi ludzie. Co to znaczy, że rodzice mają „porozmawiać” z dziećmi. Co one chciałyby usłyszeć? Nic nowego. Po prostu, ze rodzicom na nich zależy. Że się martwią tym, iż dziecko sięgnęło po używki. Że, chcieliby naprawdę zrozumieć dlaczego tak się stało. „...Że mnie kochają, rozumieją, chcą mi pomóc, że chcą się dowiedzieć dlaczego to robię...”. „...Żeby wreszcie rodzice mnie zauważyli ...”. Dzieci oczekują, że rodzice poważnie z nimi porozmawiają o nałogach, które zmarnowały bądź skróciły życie wielu wartościowym ludziom, a czasem im samym (czyli rodzicom ).

8. Najwyraźniej dzieci chcą usłyszeć argumenty, a nie krzyki i zakazy lub powiedzenia typu „co powiedzą ludzie”, „psujesz opinię naszej rodzinie” lub „jak zareagują babcia i dziadek”. Uzależniona młodzież, kaleczy siebie samych i rani innych. To jej sposób pokazywania, że nie radzą sobie z wyzwaniem czasu dojrzewania, że potrzebują zrozumienia i pomocy szczególnie najbliższych. Warto, by dziecko dowiedziało się, że szukanie pomocy jest rzeczą ludzką, i że to właśnie robią silni ludzie, gdy z czymś sami nie mogą sobie poradzić. Jako rodzice musimy się wtedy często zwrócić o pomoc do psychologa, pedagoga szkolnego, zaufanego lekarza lub kogoś z ruchu Anonimowych Alkoholików. Pamiętajmy jednak, że prawdopodobnie nie uda się nam zwalczyć samego objawu bez zajęcia się problemami dziecka, które powodują że wpadło w nałóg.

9. Telefony Kontaktowe • DLA OSÓB Z PROBLEMAMI ALKOHOLOWYMI Polskiego Towarzystwa Pomocy Psychologicznej 022 842 26 00(pon-niedz godz 15-20) • NARKOMANIA ,POMOC RODZINIE ,POGOTOWIE MAKOWE Towarzystwa Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych ,,Powrót z U’’022 844 44 70,0 801 109 696(pon-pt godz 10-20 sob godz 10-15) • NARKOTYKOWY TELEFON ZAUFANIA Poradni Profilaktyki i Terapi Uzależnień MONAR 022 823 65 31 (pon-pt godz 9-21) • NIEBIESKA LINIA Ogólnopolskiego Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie 0 801 120 002 022 666 00 60 (pon-sob 10-22,niedz 10-16)