Obraz Kobiet w „Lalce” Bolesłwa Prusa

1. Obraz Kobiet w „Lalce” Bolesłwa Prusa

2. B. Prus w swojej powieści prezentuje różne nastawienie kobiet ówczesnego społeczeństwa do zmieniających się warunków życia i do aktualnej sytuacji. Książka przedstawia niewiasty z trzech stanów: • Arystokracja: Izabela Łęcka, baronowa Krzeszowska, prezesowa Zasławska • Mieszczaństwo: Helena Stawska • Proletariat: Maria

3. Izabela Łęcka Wychowywała się w niebywałym luksusie,co doprowadziło do tego, że zatraciła możność poprawnej oceny świata i ludzi, prezentuje zdecydowanie negatywną postawę. Ukazana jest jako kobieta egoistyczna i powierzchowna. Żyje w przeświadczeniu, że jest ideałem kobiety. Zupełnie nie potrafi przystosować się do nowych warunków. Jej ojciec bankrutuje, a ona dalej chciałaby żyć jak dawniej, w świecie idealnym. Nie próbuje w żaden sposób spożytkować zarobkowo swoich umiejętności takich jak np. znajomość języków czy gra na pianinie. Małżeństwo Izabela uznawała za rzecz konieczną, aczkolwiek nie wyrażała specjalnego upodobania ku takim związkom. Zdążyła się przyzwyczaić, że adorowały ją dostojne osobistości, jednak nie potrafiła pogodzić się z faktem, iż grono wielbicieli malało proporcjonalnie do tempa pomniejszania się majątku. Jest kobietą próżną, oceniającą ludzi po wyglądzie i po ilości pieniędzy. Uznana jest ze jedną z największych famme fatale w polskiej literaturze. Jej tragizm polega na tym, że nie zdaje sobie sprawy ze zła, jakie wyrządza sobie i innym.

4. Baronowa Krzeszowska Kobieta, której udało się zgromadzić dość pokaźny majątek, mieszka w kamienicy Łęckich, mimo, że nie czuje się tam dobrze(dokuczają jej sąsiedzi, lekceważy dozorca). Ma sentyment do mieszkania, gdyż znajduje się tam ulubiony pokój córki, który pozostał niezmieniony od jej śmierci. Jest zgryźliwą histeryczką, intrygantką, prowadzi nieustające batalie z mężem, niemal nigdy nie opuszcza mieszkania, dręczy służbę, a jej ulubionym zajęciem jest pisanie złośliwych anonimów. W końcowej części utworu baronowa kupuje kamienicę i usuwa z niej większość lokatorów.

5. Prezesowa Zasławska Schorowana staruszka, niegdyś kochająca z wzajemnością stryja S. Wokulskiego. Niestety nie miała dość siły, by przeciwstawić się woli rodziny i poślubić ubogiego szlachcica nie należącego do arystokracji. Kobieta, której leży na sercu los chłopów zamieszkujących teren jej majątku, obarcza arystokrację winą za rozbiory, oskarża o rozprężenie moralne. Ona jedna docenia Wokulskiego i uważa, że w miłości nie powinny istnieć bariery klasowe. Postawa godna naśladowania.

6. Helena Stawska Helena Stawska - młoda, piękna kobieta, porzucona wraz z córką przez męża. Szlachetna, wyrozumiała, dobra, subtelna i uczciwa. Choć przyzwyczajona była do tego, że to mąż zapewniał jej utrzymanie, potrafiła wziąć się w garść i zaczęła ciężko pracować. Zarabia na utrzymanie lekcjami gry na pianinie. Żyje w trudnych warunkach materialnych. Beznadziejnie zakochana w Wokulskim, za którego za mąż pragnie wydać ją Rzecki.

7. Maria „Magdalenka” Z powodu bardzo trudnej sytuacji decyduje się na prostytucję. Wokulski pomaga jej najpierw zdobyć potrzebne do pracy umiejętności,a później znajduje jej zajęcie. Woli uczciwą pracę, choćby ciężką i za marne pieniądze. W końcowej części powieści wychodzi za Węgiełka.

8. Bolesław Prus podzielił kobiety w powieści na dwa typy. Te, które należy naśladować i te reprezentujące postawy, których powinno się unikać. Uwidoczniony jest tu dydaktyczny charakter „Lalki”, co ma odzwierciedlenie w głównych hasłach pozytywizmu.