630 likes | 1.22k Views
AMPİYEM MEDİKAL TEDAVİDEKİ YENİLİKLER. Dr. Hüseyin YILDIRIM Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AB. SUNU PLANI. Tanım Etyoloji Mikrobiyolojik değerlendirme Radyoloji Sınıflandırma Tedavi yaklaşımları. TANIM. Pnömoni , Bronşektazi Akciğer abselerine
E N D
AMPİYEMMEDİKAL TEDAVİDEKİ YENİLİKLER Dr. Hüseyin YILDIRIM Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları AB
SUNU PLANI • Tanım • Etyoloji • Mikrobiyolojik değerlendirme • Radyoloji • Sınıflandırma • Tedavi yaklaşımları
TANIM • Pnömoni, • Bronşektazi • Akciğer abselerine ikincil gelişen plevral sıvı • Plevral alan içinde pürülan madde “püy” birikimi
2-7 gün 2-5 gün 5-10 gün 10-21gün ENTRAPMENT ClinInfecDis 2007; 45: 1480-6
ETYOLOJİ • Toplum kökenli veya hastane kökenli pnömoniler • Tümör veya yaban cisim ile bronşialobstruksiyon • Rüptüre akciğer absesi • Bronşektazi • Torasik veya abdominal cerrahi • Göğüs veya abdominal travma • Girişimsel işlemler; torasentez, özefagoskopi • Plevral alana primerhematojen yayılım • Mediasten, baş-boyun ve abdomenden direkt yayılım
Ampiyem gelişimi için bağımsız risk faktörleri; • Kronik akciğer hastalığı, • Romatoidartrit, • Diabetesmellitus, • İmmünsüpressif tedavi alan hastalar, • HIV infeksiyonu, • Alkol kullanımı, • Gastro-özefagealreflü hastalığı, kötü ağız hijyeni • Malnütrisyon • İV ilaç kullananlar • Nöromüsküler hastalıklar, şuur kaybı, mentalretardasyon
Mikrobiyoloji • Mikrobiyolojik veriler hastanın altta yatan klinik durumuna ve bölgesel raporlara göre belirgin farklılıklar gösterir. • Parapnömonikplevral sıvılı hastalarda mikrobiyolojik değerlendirmenin tanısal kazancı %60 civarındadır • Anaerobik mikroorganizmalar ampiyem oluşumunda önemli rol oynarlar. CurrOpinPulmMed 2007; 13: 319-323
Toplum kökenli enfeksiyöz ajanlar (MIST1 trial data) Current Opinion in Pulmonary Medicine. 2007; 13(4):319-323,
Hastane kaynaklı enfeksiyon ajanları Current Opinion in Pulmonary Medicine. 2007; 13(4):319-323,
Parapnömonikplevral sıvı ve ampiyemli hastalarda sınıflandırma Chest 2000; 118: 1158-1171
Tedavinin amaçları • Enfeksiyonu tedavi etmek • Uygun ve tam olarak pürülan sıvıyı drene etmek • Plevral alanı tekrar dolduracak şekilde akciğerlerin ekspansiyonunu sağlamak • Komplikasyonları elimine etmek ve kronisiteden kaçınmak
Parapnömonik sıvı ve ampiyem tedavi seçenekleri PulmPharmacolTher 2007; 20: 616-626
Gözlem • Kategori I hastalarda drenaj olmaksızın klinik sonuçların kötü olmaması nedeni ile kabul edilebilir bir yaklaşımdır. • Diğer kategorilerde plevral sıvı incelemesi yapılmadan hastanın gözleme alınması uygun değildir. • Gecikme açısından dikkatli olunmalıdır. Proc Am Thorac Soc. 2006;3(1):75-80
ANTİBİYOTERAPİ • Başlangıç ampirik antibiyotik tedavisi; • En uygun patojen; toplum kökenli ?, hastane kökenli? • Lokal antibiyotik duyarlılık paternleri • Elde edilen ilk sonuçlar; balgam ve plevral sıvının gram boyaması
Levofloksasin Moksifloksasin EurRespir J 2004; 24: 466-470
Tüp Torakostomi • Günümüzde en yaygın kullanılan tedavi seçeneğidir. ClinInfDis 2007; 45: 1480-1486
Tüp Torakostomi • Göğüs tüpünün optimal kalış süresi ??? süreyi belirlemede en önemli parametre hastanın klinik yanıtıdır. • Başarılı bir göğüs tüpü uygulaması sonrası ilk 24 saatte hastanın klinik ve radyolojik bulgularında belirgin düzelme sağlanır. • Bu süre içinde yanıt alınamayan hastalarda ya plevral drenaj yeterli veya uygun değildir ya da kullanılan antibiyotik rejiminde yanlışlık vardır. • Günlük drenaj 150 ml”nin altına indiğinde göğüs tüpü çıkarılabilir.
Tüp Boyutları Chest 2010; 137: 536-543
Görüntüleme rehberliğinde kateter yerleştirme • En fazla tercih edilen USG ve BT • Görüntüleme ile belirlenen en alt seviyeden trokar yada seldinger yöntemi ile giriş • Herhangi bir boyutta kateter • Aynı seansta birden fazla tüp yerleştirme • Kateterin yerini belirlemek için floroskopi eşliğinde kontrast madde enjeksiyonu • Günlük drenaj 20ml/gün altına düşünce, ateş ve lökositoz gerileyince tüp çıkarılabilir. Eur J Radiol 2005; 55: 311-320
FİBRİNOLİTİK TEDAVİ • Eksüda vasfındaki plevral sıvılarda fibrin birikiminin nedeni prokoagülan ve fibrinolitik aktivite arasındaki dengenin bozulmasıdır. • Streptokinaz • Ürokinaz • Doku plazminojenaktivatörü (tPA)
Streptokinaz • β-hemolitik streptokoklar tarafından üretilen ve indirekt olarak fibrinolitik sistemi aktive eden non-enzimatik bir proteindir. • En yaygın kullanılan doz 12-24 saatte bir uygulanan 250,000 IU dir. İlaç genellikle 20-100ml serum fizyolojik ile sulandırılır. • İlacın plevral alanda 2-4 saat kalması önerilmektedir. • Tedavi süresi 3-5 gün
Ürokinaz • İnsan idrarından izole edilen direkt plazminojenaktivatörüdür. • Kültüre edilmiş insan embriyonik böbrek hücrelerinden imal edilir. • Streptokinazın aksine antijenik yapıya sahip değildir ve etkisi antikor üretimi ile azalmaz. • Günlük doz 100,000 IU dir.
Doku plazminojenaktivatörü (tPA); • Streptokinazın neden olduğu antijeniteye neden olmaksızın fibrinolitik aktiviteyi arttırır. • Önerilen dozu 1-5 gün süre ile 25 mg
Fibrinolitik tedavinin kontraendikasyonları PulmPharmacolTher 2007; 20: 616-626
YAN ETKİLER • Altta yatan nedeninin sistemik etkileri ile karışabilir! • En yaygın rapor edilenler streptokinaza bağlı immünolojik reaksiyonlar • İlk uygulama sonrası ateş, genel halsizlik ve lökositoz • Lokal veya sistemik kanama • IV uygulanması sistemik antikor yanıtı oluşturur ; antistreptokinaz antikorları
Streptodornase • Ampiyemli hastalarda plevral alanda biriken püyün viskozite artışının nedeni fagositler, bakteriler ve diğer hücrelerin yıkımının sonucu olan yüksek konsantrasyondaki DNA’dır. • Streptodornase DNA’nın yıkımı ile püyün viskozitesini azaltan ve streptokoklarca salgılanan 4 farklı DNAaze enziminin bir karışımıdır. • Yeterli çalışma sayısı az!
Deoksiribonükleaz(insan rekombinantDNAaze) • DNA’yı parçalayabilme özelliğine sahiptir ve potansiyel olarak alerjik reaksiyon oluşturmaksızın ampiyemli hastalarda püyün viskozitesini azaltmada kullanılabilir. • Alerjik reaksiyon riski minimal • Kontrollü – karşılaştırmalı çalışma yok
Büyüme Faktörü Antikorları • Transforminggrowth faktör (TGF) • Vaskülerendotelialgrowth faktör (VEGF) İntraplevrallokülasyon oluşumuna neden olan fibrotik bantların gelişimine katkıda bulunurlar. • Anti-TGF ve anti-VEGF lokülasyon oluşumunu engelleyebilirler PulmPharmacolTher 2007; 20: 616-626