1 / 18

Ü bersetzungswissenschaft oraz Szkoła Lipska

Ü bersetzungswissenschaft oraz Szkoła Lipska. EWA DRAB. Współczesne tendencje przekładoznawcze – A. Pisarska, T. Tomaszkiwicz Wydawnictwo Naukowe UAM, 1996. Głównymi badaczami nurtu byli:. Wolfram Wilss Katharina Reiss Werner Koller Otto Kade Albrecht Neubert. Przedstawiciele.

royal
Download Presentation

Ü bersetzungswissenschaft oraz Szkoła Lipska

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript


  1. Übersetzungswissenschaft oraz Szkoła Lipska EWA DRAB Współczesne tendencje przekładoznawcze – A. Pisarska, T. Tomaszkiwicz Wydawnictwo Naukowe UAM, 1996

  2. Głównymi badaczami nurtu byli: • Wolfram Wilss • Katharina Reiss • Werner Koller • Otto Kade • Albrecht Neubert Przedstawiciele

  3. Szkoła niemiecka: • opierała się na teorii E. Nidy • próbowała wprowadzić do badań zasady nauk matematycznych (ekwiwalencja) • posiada orientację lingwistyczną, a przez wielu jest nazywana subdyscypliną językoznawstwa stosowanego, której metody przyjęła.

  4. Szkoła Lipska: • jej przedstawiciele działali na Uniwersytecie Lipskim. • istotą badań jest: analiza procesów przekładowych traktowanych jako procesy językowe oraz badanie wykorzystywanych przy tych procesach mechanizmów językowych

  5. Ekwiwalencja: • główny przedmiot poszukiwań badaczy ze szkoły niemieckiej • centrum definicji przekładu • element ważniejszy niż idea przekładu wiernego i wolnego

  6. System potencjalnych ekwiwalencji międzyjęzykowych Otto Kadego (1968): • Ekwiwalencja totalna: idealna korespondencja znaczeniowa i formalna między wyrazami dwóch różnych języków. • Ekwiwalencja fakultatywna: korespondencja miedzy jednym słowem a kilkoma z drugiego języka. • Ekwiwalencja aproksymatywna: korespondencja jednego słowa do części znaczenia z drugiego języka • Ekwiwalencja zerowa: brak odpowiednika w jednym z języków branych pod uwagę.

  7. Teoria komunikacji w przekładzie • komunikacja nie ulega pogorszeniu przy zastąpieniu tekstu źródłowego tekstem języka docelowego, jeśli inwariantem pozostanie INFORMACJA. • kluczem są idee kodu, kodowania wiadomości i dekodowania przez odbiorcę docelowego

  8. Model komunikacji wewnątrz języka Nadawca i odbiorca używają tego samego kodu (języka), dlatego droga komunikatu jest krótka: NADAWCA KODOWANIE KOMUNIKAT DEKODOWANIE ODBIORCA

  9. Model komunikacji międzyjęzykowej Otto Kadego (1968) W komunikacji między językami, na płaszczyźnie przekładu, kod jest inny, dlatego tłumacz pełni funkcję pośrednika. Dekoduje tekst w języku wyjściowym jako pierwszy odbiorca, a potem nadaje dekodowaną (przetłumaczoną) wiadomość jako drugi nadawca, aby ta dotarła zrozumiała do drugiego, docelowego odbiorcy Tłumacz dekoduje Tłumacz koduje na nowo NADAWCA ODBIORCA

  10. Badania Kathariny Reiss • ekwiwalencję można znaleźć na poziomie jednostek, ale także całych tekstów. • Wyróżnienie typów tekstów: tekst informatywny: inwariantem w tłumaczeniu są informacje (instrukcja, komentarz, dokumentacja, esej) tekst ekspresywny: tworzenie analogicznej formy artystycznego przekazu (powieści, liryka, dramat) tekst operatywny: adaptacja wzorców do kultury docelowej (pamflet, satyra, kazania)

  11. Wolfen Wilss • chciał stworzyć OGÓLNĄ TEORIĘ PRZEKŁADU grupującą bardziej szczegółowe zagadnienia • zajmował się wpływem psychologii, intuicji, poznaniem na przekład • traktował tłumaczenie jako TRANSFER: przekład to poszukiwanie drogi do zsynchronizowania na różnych poziomach językowych dwóch odrębnych systemów językowych. • korzystał z SEMIOTYCZNEJ ANALIZY TEKSTU – przekład należy rozważać w kategorii tekstu. Tłumaczenie zakłada pełne zrozumienie (na każdym poziomie językowym) tekstu źródłowego, przy którym konieczna jest kompetencja transferowa tłumacza.

  12. Wolfen Wilss 2 • korzystał z LINGWISTYKI TEKSTU– językoznawcza analiza struktur powierzchniowych tekstu prowadzi do jego REKONSTRUKCJI w języku docelowym. • rozróżniał tłumaczenia: DOSŁOWNE – zachowanie konstrukcji z języka wyjściowego przy jej dostosowaniu do języka docelowego  SŁOWO W SŁOWO – każde słowo w języku docelowym jest dokładną repliką odpowiedniego słowa z języka wyjściowego

  13. Tłumacz • jest elementem analizy tłumaczonego tekstu, dlatego należy wziąć pod uwagę jego indywidualny i subiektywny wpływ na tekst • musi być multikulturowy, bo język, jak i tekst, jest integralną częścią kultury • jest nośnikiem informacji, która stanowi istotęprzekładanego tekstu

  14. Tekst w kulturze • przekład to akt komunikacyjny, TRANSFER KULTUROWY • przekład nie może być kulturowo wyizolowany • TEXT-IN-SITUATION: tekst jako całość zanurzona w danej kulturze wyjściowej. • „DETRONIZACJA” tekstu źródłowego – “stworzenie” nowego tekstu przez tłumacza, poprzez przeniesienie go do nowej kultury. • tłumaczenie można pojmować też (Holtz-Mänttäri) jako akt komunikacji poprzez bariery kulturowe.

  15. SYTUACJA JĘZYKOWA KULTURA TEKST tekst zanurzony jest w konkretnej sytuacji językowej, która z kolei osadzona jest w kulturze. Możemy:  utrzymać tło kulturowe tekstu wyjściowego  dostosować tekst do percepcji kulturowej języka docelowego

  16. Tekst a przekład • bardziej liczy się funkcja tekstu docelowego (PRZEKŁAD PROSPEKTYWNY) niż zalecenia tekstu wyjściowego (PRZEKŁADRETROSPEKTYWNY) • najważniejszy jest cel, dla którego tekst powstaje (podejście całościowe do zawartości tekstu)

  17. SŁOWNIK WAŻNYCH POJĘĆ

More Related