Działalność ONZ w sferze społeczno-gospodarczej

1. Działalność ONZ w sferze społeczno-gospodarczej

2. 1. wg kryterium poziomu stosunków międzynarodowych - pomoc na poziomie bilateralnym / regiony - pomoc na poziomie multilateralnym /przez organizacje/ 2. wg kryterium przedmiotowego - pomoc rozwojowa - pomoc edukacyjna - pomoc finansowa - pomoc techniczna – żywność, leki, książki, sprzęt, stypendia - pomoc doradcza - pomoc humanitarna 3. wg kryterium zasięgu działania - pomoc dla całego kontynentu - pomoc dla całego globu - pomoc regionalna pomoc dla pojedynczego państwa 4. wg kryterium czasu trwania - pomoce ad hoc – dotyczące kryzysów, kataklizmów, klęsk żywiołowych pomoc o ustalonym czasie trwania pomoc permanentna Rodzaje form pomocy państwom

3. Dane z raportów ONZ • w 14 państwach większość dzieci umiera poniżej 5 roku życia, a w 7 państwach co czwarte dziecko nie dożywa piątych urodzin • 1mld 200 tys osób , czyli co piąty człowiek na świecie przeżywa za mniej niż 1 $ dziennie • w 1997 r. średnie wydatki na ochronę zdrowia na jedną osobę wyniosły 6 $ w krajach słabo rozwiniętych, 13 $ w krajach o niskim dochodzie narodowym, 125 $ w wyżej uposażonych i 1.356 $ w wysoko rozwiniętych (WHO uznaje sumę 35-40 $ per capita jako minimum na podstawowe usługi w ochronie zdrowia) • 1/3 populacji państw rozwijających się mieszka w państwach z ograniczonym dostępem do wody

4. Cele Milenijne ONZ 2000-2015 1. Wyeliminowanie skrajnego ubóstwa i głodu 2. Zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym 3. Promocja równości płci awansu społecznego kobiet 4. Ograniczenie umieralności dzieci 5. Poprawa opieki zdrowotnej nad matkami 6. Ograniczenie rozprzestrzenianie się HIV/AIDS, malarii innych chorób zakaźnych 7. Zapewnienie ochrony środowiska naturalnego 8. Stworzenie globalnego partnerskiego porozumienia na rzecz rozwoju

5. UNCTAD Konferencja NZ ds Handlu i Rozwoju Powstanie 1964 Cele: skierowana do państw rolniczo-przemysłowych Wdrażanie tych państw w dynamiczna wymianę handl. Wyznaczanie głw. kierunków rozwoju tych państw zrównoważone zarządzanie surowcami tych państw - wspieranie rozwoju gospodarczego Formy działania doradztwo w polityce gospodarczej i rozwojowej opracowanie strategii rozwoju prowadzenie szkoleń forum międzynarod. dyskusji badania statystyczne poziomu rozwoju państw pomoc techniczna Poszczególne agendy i organizacje ONZ

6. UNIDO Organizacja NZ ds. Rozwoju Przemysłowego Powstanie 1966 r., przy ONZ w 1985 r. Cele: skierowana do państw rozwijających się i państw w transformacji; - zapobieganie marginalizacji tych państw; promowanie industrializacji w ramach współpracy 171 członków , wyznaczanie norm i jakości produkcji - wdrażanie postanowień Protokołu z Kioto - ochrona środowiska - promowanie wydajnego zatrudnienia Formy działania generowanie i szerzenie wiedzy dot. przemysłu - doradztwo - współpraca techniczna* - jako centrum informacyjne, wydaje co roku Raport o Rozwoju Przemysłowym pomoc finansowa - działalność wyznaczona wg kryterium geogr.- do najsłabiej rozwiniętych państw, szczególnie afrykańskich, wg sektora – do państw opartych na produkcji rolniczej i wg podmiotu do małych i średnich przedsiębiorstw

9. FAOOrganizacja ds. Wyżywienia i Rolnictwa Powstanie1945 Cele: - skierowana do wszystkich państw/głw rozwijających się i transformujących - zapobieganie głodu na świecie - rozwój obszarów wiejskich - koordynacja programów dotyczących żywności modyfikowanej, jakości i ilości produkcji towarów żywnościowych - zapobieganie erozji gleby Formy działania - koordynowanie i udzielanie pomocy technicznej i finansowej - działania modernizacyjne i poprawiające stan rolnictwa, zalesienia, połowów ryb, -dożywianie ludności zamieszkującej najsłabsze pod względem warunków naturalnych obszary zwalczanie szkodników i chorób zakaźnych zwierząt i roślin centrum informacyjne dla producentów żywności

11. ILO– Międzynarodowa Organizacja Pracy Powstanie 1919 przy Lidze Narodów, od 1946 przy ONZ Cele: - formułowanie m-n standardów pracy i przestrzegania praw pracowników - promowanie wolności zgromadzeń, prawa zrzeszania, zakazu pracy przymusowej, równości w dostępie do rynku pracy i równego traktowania - wprowadzanie zmian społ. i instytucjonalnych na rzecz równości i wzrostu gospodarczego Formy działania - pomoc techniczna w zakresie szkoleń i wdrażania norm - akcje mające zapobiegać zatrudnianiu nieletnich poruszanie problemu praw kobiet w miejscu pracy - wydawanie raportów dzięki trzyczęściowej strukturze umożliwia udział pracowników i pracodawców jako równych partnerów w swoich organach decyzyjnych prowadzenie statystyki dotyczącej warunków bezpieczeństwa i zdrowia w pracy

12. WTO Światowa Organizacja Handlu Od 1948 jako GATT do 1994/1995. Cele: liberalizacja handlu międzynarodowego Przyczynianie się do rozwoju przez obniżanie stawek celnych Stabilizacja zasad wymiany handlowej Promowanie standardów pracy Udostępnianie rynków dla państw słabszych Formy działania funkcja regulacyjna (forum negocjacji i współpracy) Funkcja kontrolna (nadzór nad funkcjonowaniem i wcieleniem porozumień, przegląd polityki handlowej) Funkcja pomocowa (misje ekspertów, pomoc finansowa przez współpracę z IMF i Bankiem Światowym)

13. 1977 Cele – skierowana do państw rozwijających się i biednych Walka z głodem i ubóstwem na terenach wiejskich Poprawa warunków żywieniowych Wspieranie rozwoju społecznego Opracowywanie strategii bezpieczeństwa żywnościowego Formy działania Finansowanie projektów rozwoju rolnictwa Wzmacnianie instytucji państwa odpowiedzialnych za politykę rolną Negocjacje z przywódcami państw Wskazywanie rozwiązań i partnerów współpracy Udzielanie środków pomocowych podnoszących status kobiet odpowiedzialnych za utrzymanie rodziny IFAD – Międzynarodowy Fundusz Rozwoju Rolnictwa

14. 1969 Cele: Skierowana do regionów rozwijających się Największe światowe źródło finansowania programów ludnościowych –reprodukcji i zdrowia Promowanie holistycznego podejścia do zdrowia reprodukcyjnego Stabilizacja i równomierny rozwój wzrostu populacji Wydłużanie długości życia Popieranie równości i zdrowia kobiet Formy działania Praca z rządami i NGOs w ponad 140 państwach w dziedzinie planowania rozwoju ludnościowego Edukacja dot. planowania rodziny, rozwoju ciąży i narodzin dziecka Zapobieganie przenoszenia chorób droga płciową Dostarczanie środków antykoncepcyjnych do państw o wysokim przyroście nat. Zbieranie i analiza danych dotyczących ludności Promowanie zdrowego i bezpiecznego życia seksualnego UNFPA – Fundusz Ludnościowy NZ

15. 1965 Cele: Ukierunkowanie państw na zmiany w celu stworzenia lepszych warunków życia, poprzez wspólne zarządzanie wiedzą i zasobami Realizacja Rozwojowych Celów Milenijnych NZ do 2015 Demokratyzacja państw Redukcja ubóstwa Zapobieganie kryzysom i odbudowa równowagi po kryzysach Ograniczenie rozprzestrzeniania się HIV/AIDS Formy działania wzmacnianie systemów legislacyjnych i wyborczych Programy wczesnego ostrzegania przed zagrożeniem kryzysem Zapobieganie nadmiernej degradacji środowiska Angażowanie rządów państw w walkę z HIV/AIDS Zbieranie i analizowanie danych, publikacja corocznych Raportów Współpraca z rządami w dziedzinie rozwiązywania problemów ubóstwa UNDP – Program NZ ds.. Rozwoju

16. 1963 Cele: - Skierowany do państw niedorozwiniętych, mających problemy z produkcja żywności Walka z głodem na świecie Program: Jedzenie dla Życia, Jedzenie dla Wzrostu, Jedzenie za Pracę Wspieranie rozwoju społ-gosp. Pomoc państwom dotkniętych kryzysami żywnościowymi Formy działania Dostarczanie podstawowej racji żywnościowej najbardziej potrzebującym Dożywianie małych dzieci, uczniów w szkołach i kobiet w ciąży i karmiących matek Wdrażanie programów płatności za pracę w postaci jedzenia Stosowanie racji jedzeniowej jako nagrody dla dzieci za chodzenie do szkoły WFP- Światowy Program Żywnościowy

17. Regionalne Komisje Gospodarcze • UNECA –Komisja Gospodarcza NZ dla Afryki 1958 (pomoc dla 53 państw afrykańskich, promocja integracji regionalnej i współpracy) • UNECE – Komisja Gospodarcza NZ dla Europy 1947 (wspieranie współpracy 55 członków, wykonywanie analiz gospodarczych0 • ECLAC – Komisja Gosp. NZ dla Ameryki Łac. i Karaibów 1948 (wzmacnianie związków gospodarczych między 41członkami) • UNESCAW – Komisja Społeczno-Gospodarcza dla Azji Zachodniej 1973 (rozwój społ-gosp. Na poziomie regionalnej i subregionalnej współpracy 13 członków, współpraca z Ligą Państw Arabskich) • ENESCAP – Komisja Społ.-Gosp. dla Azji i Pacyfiku (promowanie rozwoju 47 członków, tworzenie pomocy regionalnej) • ECOSOC – Rada Społeczno Gospodarcza – koordynuje pracę 14 wyspecjalizowanych agencji, 10 komisji funkcjonalnych i 5 komisji regionalnych. Jest odpowiedzialna za promowanie wyższych standardów życia . Skupia 54 członków: 14 z Afryki, 11 z Azji, 6 z Europy Wsch., 10 z Ameryki Łac. I Karaibów i 13 z Europy Zach.