نقش ورزش در پیشگیری از سرطان تجويز برنامه های آمادگی جسمانی برای بیماران سرطانی

1. نقش ورزش در پیشگیری از سرطانتجويز برنامه های آمادگی جسمانی برای بیماران سرطانی

2. آمار سرطان از نظر سازمان بهداشت جهانی در سال 1384 و پیش بینی آن در سال 1409

3. ورزش و سرطان • در گذشته توصیه می شد بیمار سرطانی بیشتر استراحت کرده و میزان فعالیت بدنی خود را کاهش دهد ولی تحقیقات اخیر نشان داده اند که نه فقط فعالیتهای بدنی برای بیمار ضرر ندارد بلکه موجب کمک به بیمار و موجب تسهیل مراحل درمان می شود . به طوری که اکنون تیم پزشکی ،بیمار را مجبور به فعالیت بدنی کرده تا بیمار ازدایره معیوب بیماری ، خستگی ، استراحت، ضعف آمادگی جسمانی و تشدید بیماری نجات یابد. فعالیت بدنی فواید متعددی برای بیمار سرطانی دارد: • 1- بهبود قابلیتهای بدنی • 2- بهبود آمادگی عضلانی –اسکلتی موجب کاهش شکستگی استخوانی • 3- بهبود توده عضلانی • 4- کاهش بیماری قلبی و عروقی • 5- کاهش پوکی استخوان • 6- تسهیل جریان خون در پاها و جلوگیری از لخته شدن خون • 7-کاهش وابستگی به دیگران و افزایش اعتماد به نفس • 8- کاهش اضطراب و افسردگی • 9- کمک به توسعه روابط اجتماعی • 10- کاهش علائم خستکی ناشی از شیمی درمانی و رادیو تراپی • 11- کنترل وزن بدن • 12بهبود کیفیت زندگی

4. مکانیزمهای احتمالی فعالیتهای بدنی و سرطان • 1- در افراد ورزشکار، افزایش حرکات دودی روده بزرگ موجب کاهش مدت تماس مواد بالقوه سرطان زای مدفوع با روده می شود • 2- در افراد ورزشکارکاهش چربیهای اضافه موجب کاهش سرطان رحم ، سینه و روده بزرگ میشود. • 3- فعالیت های بدنی اثرات مستقیم و غیرمستقیمی بر روی هورمونها دارد مانند هورمونهای استروئیدهای جنسی مثل استرادیول ، پائین بودن آن زنان ورزشکار موجب و کاهش سرطان سینه میشود • 4- ورزش ،موجب تحریک ترشح بعضی از سایتوکاین های میشود که قادرند فعالیت سلول کشی سلولهای NK و T تحریک نموده و در نتیجه موجب دفاع بدن بر علیه متاستاز شود. • 5- ورزشکار معمولا الگوی سالم زندگی دارد در نتیجه مصرف سیگار و غذاهای پر چرب در نزد آنان کمتراست. • 6- فعالیت بدنی موجب کاهش تنش عصبی میشود این وضعیت موجب افزایش توانایی سیستم ایمنی میشود.

5. مراحل کلی تجويز برنامه تمرینی بیماران سرطانی • اخذ راهنمائي ها و محدوديت ها و نیازهای حرکتی بیمار از پزشک معالج و ملاحظه آن در تجویز برنامه تمرینی • ارزشيابی آمادگی جسمانی • تعيين اهداف تمرينی • طراحی برنامه تمرينی

6. رعایت نکات ایمنی برای بیماران سرطانی در فعالیتهای ورزشی • 1- هر گونه برنامه تمرینی با پزشک بیمار هماهنگ شود • 2- در زمانی بیمار در شرایط کم خونی و یا دارای گلبولهای سفید پائین خون و یا دارای سدیم وپتاسیم پائین است، تمرینات ورزشی به بعد از درمان موارد فوق موکول شود. • 3- در زمانی که بیمار خیلی خسته و احساس مناسب تمرین ندارد حداقل 10 دقیقه تمرینات کششی انجام شود. • 4-از تمرینات بدنی در سطوح ناهموار و حرکتهای خطرناک آسیب زنده و ورزشهای تماسی خودداری شود. • هرگونه حالت غیر طبیعی در زمان تمرین و یا تغیرات غیرطبیعی در زخمها و درد با پزشک مشورت شود • 6- تمرینات آبی برای پوست رادیو تراپی شده درآب بدون کلر باشد. • 7- تمرینات سنگین برای بیماران سرطانی مناسب نیست. • 8- در صورتیکه وسایل و تجهیزات پزشکی مانند شیلنگ متصل به بدن وجود دارد ،از ورزشهای آبی ، و یا ورزشهای تماسی که امکان انتقال آلودگی را فراهم میکنند و یا تمرینات با وزنه که امکان جابجایی آن را فراهم میکنند پرهیز شود.

7. مشاوره پزشک • نام و نام خانوادگی: سن: شغل: • آدرس وشماره‌ي تلفن: • 1-توصیه های پزشک ازوضعیت قلبی بیمار • توضيحات: 2- توصیه های پزشک ازوضعیت سرگيجه، کاهش تعادل يا هوشياری بیمار توضيحات : • 3- توصیه های پزشک ازوضعیت عضلانی و اسکلتی بیمار • توضيحات : • 4- توصیه های پزشک ازوضعیت داروهای مصرفی بیمار • توضيحات : • 5- هر توصیه ديگری که بتواند در فعالیت بدنی بیمار را موثر باشد. • توضيحات : • تاريخ، امضا و مهر پزشک

8. شاخص و آزمون های عناصر آمادگی جسمانی

9. هدف تمرینی در بیماران سرطانی • افزایش عناصر آمادگی جسمانی با شیوهای های بدون ضرر بودن ، موثر و لذت بخش

10. انواع تمرين‌ها براي گسترش اجزاي آمادگي‌جسماني برای بیماران سرطانی اجزاي آمادگي‌جسماني شکل تمرين فعاليت‌هاي ورزشي • استقامت قلبي و تنفسي هوازي هرنوع فعاليت بدني 50 تا70 • درصد حداکثرضربان قلب • قدرت و استقامت عضلاني تمرينات با وزنه استفاده‌‌ ازدستگاه‌هاي بدنسازي، • دمبل، هالتر و مانند آن‌ها • ترکيب بدن هوازي و تمرينات با وزنه ترکيب تمرينات هوازي وبا وزنه‌‌‌ي بالا • انعطاف‌پذيري حرکات کششي کشش‌هاي ايستا، پوياوPNF

11. آزمون های استقامت قلبی تنفسی • شيوه‌هاي آزمايشگاهي و باليني ارزيابي وضعيت استقامت قلبي و تنفسي • - آزمون‌هاي ورزشي بيشينه‌‌ نوارگردان (‌‌‌‌تردميل‌‌‌‌) ‌‌براساس پروتكل متعددي مانند بالک، بروس براي جمعيت‌هاي مختلف و براساس معادله‌هاي متعددي كه‌‌ براي مردان و زنان فعال و غير‌فعال • آزمون‌هاي ورزشي بيشينيه‌‌ پله‌‌ مانند ناگل، بالك، نوتن • شيوه‌هاي ميداني ارزيابي آمادگي قلبي و تنفسي در ميادين ورزشي • دويدن و پياده‌روي در مسافت‌ها و زمان‌هاي مختلف مانند دويدن يا راه رفتن 1مايل، 5/1 مايل دويدن يا راه رفتن، دويدن و راه رفتن 12 دقيقه، دويدن و راه رفتن 15 دقيقه،، آمون پله آستراند، و کالج کوئين • 73/44 + (‌‌‌‌9/504 – مسافت بر حسب ‌متر‌‌)‌‌ = VO2max(‌‌‌‌ميلي‌ليتر به‌‌ ازاي هر کيلوگرم از بدن در دقيقه‌‌‌‌) • BMI))81/-(‌‌‌‌جنس × سن‌‌‌‌) ‌‌21/ + 2 (‌‌‌‌زمان به‌‌ دقيقه‌‌‌‌‌‌) ‌‌34/ + (‌‌‌‌زمان به‌‌ دقيقه‌‌‌‌‌‌)1 4/8 - 94/108 = V02max • صفر برای زنان و 1 برای مردان

12. نورم ارزشيابی آمادگی قلبی تنفسی براساس(‌‌‌‌ميلي‌ليتر به‌‌ازاي هركيلو‌گرم از وزن بدن در دقيقه‌‌)‌‌VO2max • سن (‌‌‌‌سال‌‌‌‌) ‌‌ ضعيف خوب عالی • زنان • 20 تا 29 كم‌تر از 31 35 تا 37 بيشتر از 42 • 30 تا 39 كم‌تر از 29 33 تا 35 بيشتر از 40 • 40 تا 49 كم‌تر از27 31 تا 32 بيشتر ‌از 37 • 50 تا 59 كم‌تر از 24 28 تا 29 بيشتر از 33 • بزرگ‌تر از60 كم‌تر از 23 26 تا 27 بيشتر از 32 • مردان • 20 تا 29 كم‌تر از 37 42 تا 44 بيشتر از 49 • 30 تا 39 كم‌تر از 35 40 تا 42 بيشتر از 48 • 40 تا 49 كم‌تر از 33 38 تا 40 بيشتر از 45 • 50 تا 59 كم‌تر از 30 35 تا 37 بيشتر از 42 • بزرگ‌تر از 60 كم‌تر از 27 31 تا 34 بيشتر از 39

13. عناصر طراحی برنامه تمرينی افز ايش استقامت قلبی تنفسی • نوع فعاليت ورزشی • شدت فعاليت ورزشی • مدت فعاليت ورزشی • تعدادجلسات • ميزان پيشرفت

14. نوع فعاليت ورزشی برای آمادگی قلبی تنفسی • باهدف بهبود آمادگی قلبی و تنفسی و برای حفظ تندرستی از ورزشهای کم مهارت و با استفاده از عضلات بزرگ بدن و قابل دسترس مانند:راه پيمايی، راه پيمايی در استخر، دوچرخه سواری ، دويدن، کار در خانه و دوچرخه ثابت و يا تردميل و مانند آن

15. شدت فعاليت ورزشی برای افزايش استقامت قلبی تنفسی • روش متmet)) ( 1 مت مساوی 5/3 ميلی ليتر به ازای هر کيلو گرم در دقيقه) • درصدی از حداکثر اکسيژن مصرفی(‌‌‌‌VO2max‌‌)‌‌ • روش ضربان قلب ( = سن - 220 • روش کارونن (HHR) • ضربان قلب استراحتي+ (‌‌‌‌ضربان قلب استراحتي - ضربان قلب بيشينه‌‌)‌‌ (‌‌‌‌%HRR‌‌‌‌) ‌‌= ضربان قلب نشانه • روش درصد ضربان قلب بيشينه (HRmax) • 5/1× ضربان قلب بيشينه‌‌ ×درصد ضربان قلب بيشينه = ضربان قلب نشانه‌‌ • روش ميزان درک فشار

16. نورم مقايسه‌‌ اي روش‌هاي اندازه‌گيري شدت تمرين برای سنين 20 تا 39 • شدت تمرين درصدها‌ی از حداکثر درصد‌های از حداکثر ضربان قلب مت • اکسيژن مصرفی • سبک40 63 2/4 • متوسط 50 تا 60 69 تا 76 5/5 تا2/7 • شديد 70 تا 80 82 تا 89 4/8 تا 5/9 • خيلی شديد 85 تا 90 92 تا 95 2/10 تا 8/10 • حداکثر 100 100 12

17. مدت یک جلسه فعاليت ورزشی برای افزايش استقامت قلبی تنفسی • شدت و مدت رابطه معکوس • 40 درصد حداکثر ضربان قلب 10 دقيقه برای بیمار سرطانی • 60 تا 85 درصد حداکثر ضربان قلب 20 تا 30 دقيقه افرادمعمولی

18. تعدادجلسات برای افزايش استقامت قلبی تنفسی • مقدماتی حداقل 3 جلسه در هفته • گسترش : تا 5 جلسه در هفته • حفظ 2تا 4 جلسه در هفته

19. ميزان پيشرفت برای افزايش استقامت قلبی تنفسی • مرحله مقدماتی 4تا 6 هفته با شدت 40 تا 60 درصد به مدت 12 تا 15 دقيقه • مرحله پيشرفت 16 تا 20 هفته با شدت تا 85 درصد به مدت 3 تا 5 جلسه • مرحله حفظ: دو تا 4 جلسه آخرين شدت و مدت برنامه تمرينی

20. آمادگی عضلانی ( استقامت و قدرت عضلانی) • قدرت و استقامت عضلاني دو جز مهم آمادگي‌عضلانی • قدرت عضلاني عبارت است از توانايي عضلاني براي واردكردن حداكثر فشار به‌‌ يك مانع ثابت يا متحرك فقط براي يك مرتبه‌‌ بوده و واحد اندازه‌گيري آن به‌‌ كيلوگرم بيان مي‌شود. • استقامت عضلاني توانايي يك گروه‌‌ عضلاني براي اعمال نيرو كم‌تر از حد حداكثر در مدت طولاني است.

21. مراحل اجراي آزمون‌هاي قدرت و استقامت عضلاني • 1- مشخص‌كردن هدف آزمون، که كدام يک از اجزای استقامتي و قدرتي عضله‌‌ را اندازه‌گيري كند (‌‌‌‌استقامت عضلاني ايستا، پويا، برون‌گرا يا درون‌گرا‌‌‌‌) ‌‌ • 2- مشخص‌كردن عضله‌هاي اصلي كه‌‌ مد نظر آزمون هستند. معمولا عضلات ضعيف در نظر گرفته‌‌ می‌شوند. • 3- حرکت اختصاصي عضله‌ی مورد نظر براي آزمون انتخاب می‌‌شود • 4- قبل ازانجام آزمون، تمرينات گرم‌كردن عمومي و اختصاصي بايد اجرا شود. • 5- برای انجام آزمون‌هاي قدرت و استقامت عضلاني از حرکت‌های با وزنه حداکثر استفاده می‌کنند، هدف اين آزمون‌ها تعيين مقدارحداكثر توانايی عضله برحسب‌‌ كيلوگرم در تکرارهای مختلف است. • 6- درآزمون‌هاي استقامتي ايستاي عضلاني پس از تعيين حداكثر وزنه، مدت زمان اعمال نيرو با درصد معينی ازوزنه حداکثر مانند (‌‌‌‌50 درصد‌‌‌‌) مورد استفاده قرار می‌گيرد. • 7- درآزمون‌هاي استقامتي پوياي عضلاني، تعداد تكرار حركت اختصاصي با درصد معينی از وزنه‌‌ حداكثر مانند (‌‌50 درصد‌) مورد استفاده قرار می‌گيرد.

22. اصول برنامه‌هاي تمرينی قدرتي و استقامتی عضلانی • 1- اصل ويژگي در حرکات با وزنه • 2-اصل اضافه‌‌ بار در حرکات با وزنه • 3- اصل پيشرفت در تمزينات با وزنه

23. انواع تمرين‌هاي قدرتي • : برنامه‌‌ تمرين‌های ايستا براي افزايش قدرت و استقامت • نوع شدت مدت هر تکرار تعداد تکرار تعداد جلسات طول برنامه • قدرت ايستا 100 درصد 5 ثانيه‌‌ هر انقباض 10 - 5 5 روز در هفته 1 ماه‌‌ و بيشتر حداکثر‌انقباض • استقامت ايستا 60 درصد حداکثر تا حد خستگي 1 نوبت در هرجلسه 5 روز در هفته 1 ماه‌‌ و بيشتر • انقباض

24. انواع تمرين‌های ايستا براي افزايش قدرت و استقامت

25. طراحي برنامه‌هاي تمرين قدرتي براساس انقباض های پويا نوع تمرين شدت تکرارها نوبت‌ها تعداد جلسات طول برنامه‌‌ • قدرت مبتدی 70 تا 85 درصد يک 8 – 6 3 3 6 هفته يا بيشتر • تکرار بيشينه • قدرت پيشرفته 80 تا 90 درصد يک 8 -4 6 تا 5 6 تا 5 12 هفته يا بيشتر • تکرار بيشينه • تونوس عضلانی 60 تا درصد يک 15- 12 3 3 6 هفته يا بيشتر • تکرار بيشينه • استقامت کم‌تر از 60درصد يک 20 – 15 6 – 5 6 – 5 12 هفته يا بيشتر • عضلانی تکرار بيشينه • حجيم سازی 70 تا 75 درصد يک 12 – 10 6 – 5 6 – 5 12 هفته يا بيشتر • عضله تکرار بيشينه

26. انواع تمرين‌های پويا براي افزايش قدرت و استقامت

27. انواع تمرين‌های پويا براي افزايش قدرت و استقامت

28. تركيب بدن • در تربيت بدنی نسبت چربی به عضله و اسخوان ترکيب بدن را مشخص می کند .تركيب بدن عامل مهمي در تندرستي و آمادگي‌جسماني است. چربي‌كل بدن و توزيع چربي با خطر وقوع بيماري‌هاي مختلف ارتباط دارد. چاقي يا افزايش بيش از حد چربي‌هاي بدن خطر ابتلا به‌‌ بيماري‌هاي قلبي و عروقي، پرفشارخون، ديابت تيپ 2 بيماري‌هاي انسدادي ريه‌، بيماري‌هاي عضلاني، اسكلتي و انواع سرطان‌ها را افزايش مي‌دهد

29. ارزيابي چربی بدن • روش‌هاي آزمايشگاهي 1- وزن‌كشي زيرآب 2-جذب سنجي انرژي اشعه‌‌ ايكس دولايه‌‌ • روش‌هاي ميداني: 1- روش مقاومت الكتريكي زيستي 2- روش ضخامت پوستي 3- روش‌هاي پيکر‌سنجي:

30. روش‌هاي ميداني: اين روش‌ها كاربرد بيشتري نسبت به‌‌ روش‌هاي آزمايشگاهي در جوامع بزرگ و ميادين ورزشي دارند که‌‌ عبارت از روش مقاومتي الكتريكي زيستي، روش ضخامت پوستي و روش‌هاي پيکرسنجي مي‌باشند. • 1- روش مقاومت الكتريكي زيستي: با توجه‌‌ به‌‌ اين که‌‌ عبور جريان الكتريكي خفيف از بافت‌هاي مختلف، متفاوت است. در اين روش الكترودهايي به‌‌ دست، مچ دست، و مچ پا متصل مي‌شوند، يك جريان الكتريكي از بخش پاييني بر دست و پا وارد شده‌‌ و كاهش ولتاژ در گيرنده‌هاي بخش بالايي مستقر در مچ دست و پا مشخص مي‌شود. مقاومت كلي در برابر عبور جريان از طريق دست، تنه‌‌ و پا با استفاده‌‌ از اين الكترودها اندازه‌گيري مي‌شود. جهت ارزيابي تركيب بدن از طريق مقاومت الكتريكي به‌‌ معادله‌ی تجزيه‌‌ و تحليل مخصوص افراد و نژادهاي مختلف و علاوه‌‌ برآن به‌‌ يك دستگاه‌‌ توليد جريان الكتريكي زيستي به‌‌ همراه‌‌ نرم افزارهاي آن نياز مي‌باشد.

31. روش ضخامت پوستي • در مقياس‌هاي ميداني و هم‌چنين آزمايشگاهي روش اندازه‌گيري چربي زيرپوست، استفاده‌‌ زيادي برای تعين درصد چربی بدن دارد • برای محاسبه چگالی بدن مردان بين سنين 61 – 18 سال با استفاده از مجموع ضخامت پوستی 7 نقطه بدن (‌سينه، شکم، ران، سه‌سر بازويی، فوق‌خاصره‌ای، تحت‌کتفی و زير‌بغل‌) از فرمول زير استفاده می ‌شود . (‌مجموع ضخامت پوستی 7 نقطه‌‌) 00043499/- 1120/1 = چگالی بدن ( گرم بر ميلی‌ليتر)‌ (سن‌‌) 00012828 - 2(‌مجموع ضخامت پوستی 7 نقطه‌) 00000055 +

32. روش‌هاي پيکر‌سنجي • شاخص توده‌‌ بدني :شاخص توده‌ی بدن با ضخامت چربي زيرپوست افراد بالغ رابطه‌ی‌‌ مستقيمي دارد (‌‌‌‌BMI‌‌‌‌) • ‌‌ • وزن به‌‌ كيلوگرم • شاخص توده‌‌ بدن =_____________- • قد به‌‌ توان 2 • طبقه‌بندي چاقي برمبناي شاخص توده‌‌ بدني (‌‌‌‌BMI‌‌‌‌) ‌‌ • طبقه‌بندی مردان زنان • طبيعی 27 - 24 26 – 23 • به طور نسبی چاق 31 – 28 32 – 27 • بسيار چاق بيشتر از 31 بيشتر از 32

33. روش‌هاي پيکر‌سنجي • نسبت به‌‌ دوركمر به‌‌ لگن • نسبت به‌‌ دوركمر به‌‌ لگن شاخصي است كه‌‌ در تعيين الگوي توزيع چربي بالاتنه‌‌ و پايين‌‌تنه‌‌ و همچنين نسبت دوركمر به‌‌ دورلگن رابطه‌ی بسيار بالايي با چربي احشا دارد فرمول: محيط کمر ( به سانتی متر) نسبت به‌‌ دوركمر به‌‌ لگن = ______________ محيط لگن به سانتی متر

34. نورم‌ نسبت محيط کمر به‌‌ لگن • جنس سن خطر کم خطر متوسط خطر زياد خطر بسيار زياد • مردان 29 – 20 کم‌تر از 83% 88% - 83% 94% - 89% بيشتر از 94% • 39 – 30 کم‌تر از 84% 91% – 84% 96% - 92% بيشتر از 96% • 49 – 40 کم‌تر از 88% 95% – 88% 00/1 – 96% بيشتر از 1 • 59 - 50 کم‌تر از 90% 96% – 90% 02/1 – 97% بيشتر از 02/1 • 69 – 60 کم‌تر از 91% 98% - 91% 03/1 – 99% بيشتر از 03/1 • زنان • 29 – 20 کم‌تر از 71% 77% - 71% 82% - 78% بيشتر از 82% • 39 – 30 کم‌تر از 72% 78% – 72% 84% - 79% بيشتر از 84% • 49 – 40 کم‌تر از 73% 79% - 73% 87% - 80% بيشتر از 87% • 59 – 50 کم‌تر از 74% 81% - 74% 85% – 82% بيشتر از 88% • 69 – 60 کم‌تر از 76% 83% - 76% 90% - 84% بيشتر از 90%

35. طراحی برنامه‌هاي کنترل وزن و ترکيب بدن بیمار • تعيين وزن مناسب بدن • ارزيابي كالري دريافتي • ارزيابي كالري هزينه‌اي از طريق برآورد مقدار متابوليك استراحتRMR ‌‌)‌‌ وكالري‌هاي مصرفي اضافي هنگام كار، ورزش، کارهاي خانه‌‌ و فعاليت‌هاي شخصي روزانه، انرژي هزينه‌اي ارزيابي مي‌شود. براي تبديل مت به‌‌ کيلوکالري به‌‌ ازاي هر کيلوگرم در ساعت (‌‌‌‌1 مت مساوي 1 کيلوکالري به‌‌ ازاي هرکيلوگرم از وزن بدن در ساعت‌‌‌‌) ‌‌و ضرب آن در وزن فرد، کل کالري مصرفي را براي فعاليت‌هاي روزانه، مي‌توان محاسبه‌‌ کرد

36. محاسبه‌ي کالري اضافه‌‌ جهت فعاليت‌هاي شغلي، روزمره‌‌ و ورزشي روزانه‌‌ بر اساس مت (‌‌‌‌براي نمونه‌‌‌‌) ‌‌ بدنسازي 8 دوچرخه‌سواري تفريحی 4 دوچرخه‌سواري طولانی 16 حرکات ريتميک متوسط 5 فعاليت‌هاي روزمره 3 تا 8 مطالعه 2 کارهاي سخت شغلي 17 کارهاي سبک شغلي 3

37. معيارهای درصد چربی بدن مردان و زنان • سطح مردان زنان • در معرض خطر مساوی يا کم‌تر از 5 درصد مساوی يا کم‌تر از 8 درصد • زير متوسط 14 تا 6 درصد 22 تا 9 درصد • متوسط 15 درصد 23 درصد • بالای متوسط 24 تا 16 درصد 31 تا 24 درصد • در معرض خطر مساوی يا بيشتر از 25 درصد مساوی يا بيشتر از 25 درصد

38. انعطاف‌پذيري • توانايي يك مفصل يا گروهي از مفاصل براي حركت روان در طول دامنه‌‌‌ي حركتي كامل را انعطاف‌پذيري مي‌گويند. • درانعطاف‌پذيري ايستا • انعطاف‌پذيري پويا

39. شيوه‌هاي كشش: سه‌‌ نوع‌‌ تكنيك‌ كششي وجود دارند: • كشش بالستيك، • كشش استاتيك • كشش تسهيل سازي عصبي، عضلاني، عمقي يا (‌‌‌‌PNF‌‌‌‌) ‌‌.

40. مقایسه انواع تمرینات کششی • عامل بالستيك استاتيك آرام PNF • خطر آسيب ديده‌گی زياد کم متوسط • ميزان درد زياد کم زياد • مقاومت در برابر کشش زياد کم متوسط • مصرف انرژی ضعيف عالی ضعيف • اثر بخشی خوب خوب خوب

41. مراحل اجراي کشش‌هاي PNF • 1- ابتدا گروه‌‌ عضلاني مورد نظر را با يک انقباض ايستا تحت فشار تمريني قرار دهيد. • 2- سپس گروه‌هاي عضلاني منقبض شده‌‌ را تحت‌کشش ايستاي 10 ثانيه‌اي قراردهيد تا انبساط و آراميدگي عضلاني تسهيل شود. • 3- براي تمرين انعطاف‌پذيري، نقاط مشکل‌دار بدن از نظر انعطاف‌پذيري را مانند کمر، ناحيه‌‌ خلفي ران و پاها را انتخاب کنيد. • 4- شدت کشش در تمرينات انعطاف‌پذيري زير آستانه‌ي‌‌ درد باشد. • 5- مدت تمرينات کششي انعطاف‌پذيري از 10 ثانيه‌‌ شروع و با افزايش توانايي انعطاف‌پذيري تا 60 ثانيه‌‌ در هر نوبت کشش افزايش يابد. • 6-تعداد تکرارها از 3 تکرار در هر جلسه‌‌ شروع و تا 5 تکرار افزايش يابد. • 7- بهتر است سه‌‌ روز در هفته‌‌ تمرينات انعطاف‌پذيري انجام شوند. • 8- بهترين زمان تمرين‌هاي انعطاف‌پذيري در يک جلسه‌ی‌‌ تمريني، پس از گرم شدن بدن و يا در مرحله‌ي‌‌ سردکردن بدن خواهد بود.

42. نکات ویژه برای کودکان و نوجوانان سرطانی • بهداشت ورزشي در کودکان • قبل از ورود کودکان به‌‌ برنامه‌هاي ورزشي هماهنگی های مناسب پزشکي انجام شده‌‌ و متناسب با سن، جثه، مهارت و وزن، در گروه‌بندي مناسب گنجانده‌‌ شود. • هدف از اجراي فعاليت ورزشي براي کودکان آموزش مهارت‌هاي ورزشي و کمک به‌‌ رشد و تکامل آن‌ها مي‌باشد. از شرکت در برنامه‌هاي سنگين ورزشي اجنتاب شود. • در‌صورت امکان از شرکت در ورزش‌هاي پربرخورد پرهيز شود. • در صورت انجام تمرينات قدرتي، مشارکت متخصص رشد و تکامل کودکان در برنامه‌ريزي تمرينات قدرتي لازم است. • به‌‌ مسايل روحي و رواني کودکان در محيط‌هاي ورزشي توجه‌‌ خاصي بايد مبذول‌گردد. • مقررات بازي‌ها متناسب با توانايي آن‌ها باشد. • تمهيدات مناسب جهت مراقبت‌هاي پزشکي به‌‌ هنگام فعاليت‌هاي ورزشي انجام شود. • تمرينات کودکان بايد کم‌تکرار و کم فشار باشند

43. نکات ویژه برای ورزش سالمندان سرطانی • بهداشت ورزشي در سالمندان • آرام بودن، يکنواخت بودن و بدون خطر بودن سه‌‌ ويژگي مهم ورزش سالمندان است. • قبل از فعاليت‌هاي ورزشي سالمندان، هماهنگی های پزشکي انجام‌شده‌‌ و درحين انجام فعاليت‌هاي ورزشي به‌‌ محدوديت‌هاي خاص آنان از نظر مشکلات قلبي، تنفسي، عضلاني، اسکلتي (‌‌‌‌آرتروز، پوکي‌استخوان و...‌‌‌‌) ‌‌و رواني (‌‌‌‌اضطراب و افسردگي‌‌‌‌) ‌‌ بايد توجه‌‌ کرد. • از تمرينات ورزشي در هواي بسيار گرم يا سرد پرهيز شود. • شدت تمرينات در يک جلسه‌ي تمرين به‌‌ آهستگي افزايش پيداکند. • از انجام فعاليت‌های ورزشي به‌‌ تنهايي خودداري شود. • در صورت بروز تنگي نفس و درد در قفسه‌ی‌‌ سينه‌‌ فعاليت ورزشي متوقف گردد. • در صورت وجود بيماري‌هاي عفوني فعاليت ورزشي قطع گردد. • هرچند ظرفيت عملکرد بدن با افزايش سن کاهش مي‌يابد ولي به‌‌ نظر مي‌رسد سالمنداني که‌‌ داراي فعاليت‌هاي حرکتي مناسبي هستند، نسبت به‌‌ سالمندان کم تحرک از روحيه‌ی‌‌ با نشاط‌تر و آمادگي بدني بالاتري بهره‌مند مي‌باشند.

44. برنامه های ورزشي برای زنان سرطانی • براي پيشگيري از کوفتگي و خونريزي نسوج نرم از سينه‌بندهاي محافظ در ورزش‌هاي پر‌برخورد استفاده‌‌ شود. پيشنهاد مي‌شود توسط تيم پزشکي آزمايش‌هاي هموگلوبين و ذخيره‌ي آهن نيز به‌‌ مجموعه‌ی‌‌ آزمايش‌هاي پزشکي زنان‌ ورزشکار اضافه‌‌ شود. به‌‌ ملاحظات خاص در دوران قاعدگي، بارداري و شيردهي توجه‌‌ شود. در دوران حاملگي از ورزش‌هاي كه‌‌ بدن حالت جمع‌شدگي پيدا مي‌كند، بپرهيزند. در هواي گرم ورزش نكنند. غذا و آب به‌‌ مقدار كافي مصرف كنند. در دوران حاملگي از تمرينات انعطاف‌پذيري بالستيك استفاده‌‌ نكنند. از پوشاك حمايتي بارحاملگي در زمان ورزش استفاده‌‌ كنند. مراحل گرم‌كردن وسرد‌كردن را در ابتدا و انتهاي تمرين انجام دهند. در دوران حاملگي، تمرينات متوسط تا سبك را هفته‌‌اي 3 تا 4 جلسه‌‌ به‌‌ مدت 20 دقيقه‌‌ و با شدت 70 درصد حداكثر ضربان قلب انجام دهند. در صورت بروز هرگونه‌‌ ناراحتي غيرطبيعي دوران حاملگي مانند درد‌شكم، سرگيجه، تهوع، تنگي‌نفس و كاهش فشار خون تمرين قطع شود. • در نهايت مربيان و ورزشکاران با در نظرگرفتن ويژگي‌هاي عملکردي و ساختماني زنان، برنامه‌ريزي تمرينات را طوري انجام دهند تا سلامتي رواني و جسماني آن‌ها حفظ شود

45. اعتماد به نفس