100 likes | 239 Views
WCZESNA FILOZOFIA NOWOŻYTNA XV-XVII wiek. HISTORIA ETYKI (HISTORIA FILOZOFII). Dezydery Erazm z Rotterdamu (1467?-1536). Główne dzieła: Podręcznik żołnierza Chrystusowego [ Euchiridion Militis Christiani ], 1503 Pochwała głupoty, 1509 Skarga Pokoju, 1517
E N D
WCZESNA FILOZOFIA NOWOŻYTNA XV-XVII wiek HISTORIA ETYKI (HISTORIA FILOZOFII)
Dezydery Erazm z Rotterdamu (1467?-1536)
Główne dzieła: Podręcznik żołnierza Chrystusowego [EuchiridionMilitis Christiani], 1503 Pochwała głupoty, 1509 Skarga Pokoju, 1517 O wolnej woli, 1524
W EuchiridionieErazm pod wpływem Orygenesa charakteryzuje trzyczęściową naturę ludzką.
Ujęcie natury ludzkiej optymistyczne. Łaska Boża jest konieczna do zbawienia. Cnota i doskonalenie się moralne są możliwe dzięki edukacji – współpraca z łaską Bożą. W edukacji istotne znaczenie ma znajomość autorów antycznych i pogłębione strucia nad Biblią, by nastąpiło uświadomienie sobie podstawowego znaczenia łaski bożej.
Z drugiej strony, u Erazma widoczne są pesymistyczne akcenty w ujęciu natury ludzkiej, co zbliżą go do stanowiska Lutra. Do pesymizmu skłaniają: • wojny religijne w chrześcijańskiej Europie, • kłótnie teologów katolickich i protestanckich, • zaburzenia społeczne, wojny chłopskie (1524-1525), • gwałtowne wystąpienia tłumów w niemieckich miastach w celu wymuszenia zmian religijnych.
Mimo pewnych zbieżności swego stanowiska z poglądami Lutra (sola fide, fiducia) Erazm stopniowo uświadamiał sobie różnice między nimi. W jego pomniejszych pismach widoczne są jeszcze pewne zbieżności z Lutrem : • utrata wiary w siłę rozumu, wspieranego przez edukację, • wzmocnienie wiary w łaskę Bożą i rolę Chrystusa; bez ducha Chrystusowego rozum jest bezsilny, a unikanie grzechu jest niemożliwe.
Polemika Erazma z Lutrem, dotycząca kwestii wolnej woli, ujawnia zasadnicze różnice między obu myślicielami. Prawość moralna człowieka zależy od Bożej łaski, a tylko w niewielkim stopniu od woli i starań człowieka. W związku z tą tezą Luter oskarżał Erazma o pelagianizm, który głosi możliwość zbawienia dzięki własnemu wysiłkowi moralnemu.
Erazm w De liberoarbitrio (1524) analizował problem wolnej woli w świetle poglądów Orygenesa, Jana Chryzostoma, św. Ambrożego, ś. Hieronima, św. Augustyna, św. Bernarda z Clairvaux, św. Tomasza i Dunsa Szkota. Luter odniósł się krytycznie do wywodów Erazma w De servoarbitrio(1525). Z kolei Erazm odpowiedział Lutrowi w Hyperaspitesdiatribaeadversusservumarbitrium Martini Lutheri(t.1 1526, t. 1527).
W polemice przeprowadzana była analiza i interpretacja tekstów Starego i Nowego Testamentu i listów św. Pawła dotyczących kwestii wolnej woli i łaski. Przy czym Luter stał na stanowisku, iż Pismo Św. jest oczywiste dla każdego czytelnika. Natomiast Erazm uważał, że wymaga interpretacji i uwzględnienia Magisterium Kościoła. Różnice miały zatem charakter zasadniczy i nie do przezwyciężenia.