Korespondencja w sprawach ubezpieczeń społecznych.

1. Korespondencja w sprawach ubezpieczeń społecznych.

2. System pomocy społecznej • Nie posiada jeszcze precyzyjnej definicji mimo powszechnego stosowania tego pojęcia. • Można przyjąć, że oznacza: • - wszelkie stosowane metody oraz mechanizmy, których celem jest zabezpieczenie uznanych społecznie potrzeb. • Zakres i formy zabezpieczenia społecznego określają przepisy wewnętrzne każdego państwa.

3. System zabezpieczenia społecznego • Powinien: • 1) dostarczać świadczeń zapewniających pewien standard zaspokojenia potrzeb - problem: minimum socjalne czy egzystencji ? • 2) obejmować wszystkie ryzyka socjalne; • 3) być spójny z innymi elementami polityki społecznej (ochrona zdrowia, zatrudnienie, mieszkalnictwo, polityka sprawiedliwości); • 4) traktować tak samo osoby będące w podobnej sytuacji;

4. 5) być prosty i zrozumiały zarówno dla klientów jak i dla personelu - skomplikowane i niejasne przepisy sprzyjają oszustwom i utrudniają dostęp do świadczeń • 6) być elastyczny i łatwo dostosowywać się do sytuacji klientów oraz oczekiwań większości społeczeństwa • 7) działać niedyskryminująco – nie czynić rozróżnień pod względem: płci, rasy, wyznania, orientacji seksualnej, niepełnosprawności itp.

5. Zabezpieczenie społeczne Zakres przedmiotowy (przedmiot ochrony) ZS: • 1)opieka lekarska wszelki stan chorobowy, ciąża, poród, oraz ich skutki • 2)zasiłki chorobowe: niezdolność do pracy wskutek choroby, powodująca utratę zarobku • 3) świadczenia w razie bezrobocia • 4) świadczenia na starość: przeżycie ponad ustalony wiek • 5) świadczenia w razie wypadków przy pracy i chorób zawodowych

6. 6) świadczenia rodzinne: odpowiedzialność za utrzymanie dzieci • 7) świadczenia macierzyńskie: ciąża, poród i ich skutki oraz wynikająca z tego utrata zarobków • 8) świadczenia w razie inwalidztwa • 9) świadczenia w razie śmierci żywiciela rodziny: utrata przez wdowę i dzieci środków utrzymania

7. Zakres podmiotowy (chronionych osób) ZS: • 1) ustalona grupa pracowników stanowiąca łącznie co najmniej 50% wszystkich pracowników, lub • 2) ustalona grupa ludności czynnej zawodowo stanowiąca co najmniej 20% ogółu mieszkańców, lub • 3)wszyscy mieszkańcy, których zarobki nie przekraczają ustalonej granicy. Wysokość świadczeń pieniężnych (bezrobocie, zasiłki itp.) - np. świadczenie dla typowego pracownika niewykwalifikowanego płci męskiej, powinno wynosić 40 – 50% tej płacy.

8. Zabezpieczenie społeczne nie wskazuje konkretnych źródeł finansowania i nie uznaje, że ubezpieczenie społeczne jest jedynym możliwym sposobem zapewnienia świadczeń społecznych. • Wskazuje zaś „kto” i „co” powinien dostać i na jakich warunkach.

9. Ubóstwo • – brak dostatecznych środków materialnych do życia, bieda, niedostatek; • - problem odnoszący się do osób, rodzin i grup osób, których środki materialne, kulturalne i socjalne są ograniczone w takim stopniu, że poziom ich życia spada poniżej akceptowanego minimum w kraju zamieszkania.

10. Kategorie wyznaczające obszar ubóstwa: • 1)minimum socjalne: • – odzwierciedla wartość koszyka dóbr i usług uznanych za niezbędne do zaspokojenia podstawowych potrzeb człowieka; • zawartość koszyka ma umożliwić dostateczne pod względem wartości kalorycznej żywienie, wykonanie pracy zawodowej oraz uczestnictwo w życiu społecznym; • koszty koszyka określane są na podstawie średnich cen w danym miesiącu;

11. 2)minimum egzystencji: • – stanowi 70%wartości koszyka minimum socjalnego; • wielkość ta nie zapewnia środków na odtworzenie dóbr trwałych w gospodarstwie domowym; • osiąganie dochodów nie przekraczających tej granicy przez dłuższy czas może zagrozić normalnej egzystencji człowieka;

12. minimum egzystencji na poziomie degradacji biologicznej: • – oparte na normatywach znacznie niższych od minimum socjalnego; • dochód na tym poziomie zapewnia jedynie zabezpieczenie przed głodem i biologicznym wyniszczeniem organizmu (50-60% wartości koszyka egzystencjistanowią wydatki na żywność) oraz przed ujemnym wpływem środowiska naturalnego

13. Pomoc społeczna • Pomoc społeczną traktuje się współcześnie z reguły jako jeden z elementów zabezpieczenia społecznego pojmowanego jako: system urządzeń i świadczeń służących zaspokojeniu usprawiedliwionych potrzeb obywateli, którzy utracili lub doznali ograniczenia zdolności do pracy, albo zostali obciążeni nadmiernie kosztami utrzymania rodziny.

14. Pomoc społeczna • Jest stosowana wobec osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji w sytuacjach, w których osoby te nie nabyły uprawnień z tytułu ubezpieczeń czy zaopatrzenia, bądź gdy świadczenia te są niewystarczające ze względu na stan zdrowia danej osoby, wypadki losowe itp.

15. Przyczyny udzielania pomocy społecznej: • ubóstwo, sieroctwo, bezdomność, potrzeba ochrony macierzyństwa, bezrobocie, upośledzenie fizyczne lub umysłowe, długotrwała choroba, bezradność w sprawach opiekuńczo-wychowawczych, alkoholizm, narkomania, trudności w przystosowaniu do życia po opuszczeniu zakładu karnego lub klęska żywiołowa.

16. System pomocy społecznej w Polsce: • a/ na szczeblu wojewódzkim: regionalne ośrodki polityki społecznej, ogólny nadzór i ocena efektywności pomocy społecznej • b/ na szczeblu powiatowym: powiatowe centra pomocy rodzinie, domy opieki społecznej • c/ na szczeblu gminnym: gminne i miejskie ośrodki pomocy społecznej, analiza potrzeb i zjawisk wywołujących zapotrzebowanie na pomoc społeczną, zadania własne (obowiązkowe) i zlecone przez administrację rządową

17. d/ na szczeblu pozarządowym: organizacje kościelne, charytatywne, instytucje, stowarzyszenia • e/specjalne programy pomocy: • - przeciwdziałanie przemocy w rodzinie, • - dożywianie dzieci z rodzin najuboższych, • - organizowanie programów wakacyjnych dla dzieci z dużych miast i terenów skażonych, • - schroniska dla samotnych matek z dziećmi i kobiet w ciąży.

18. Warunki korzystania z pomocy społecznej: 1) wystąpienie trudności życiowych przewidzianych w ustawie (patrz: przyczyny udzielania pomocy społecznej) 2) brak dochodów lub bardzo niski poziom dochodów, uniemożliwiający normalne funkcjonowanie.

19. Świadczenie pomocy społecznej w Polsce. 1)zasiłek stały – świadczenie skierowane do osób nie podejmujących pracy lub z niej rezygnujących w celu wychowywania dziecka wymagającego stałej opieki i pielęgnacji (również wówczas, gdy ukończyło ono 18 lat, lecz jest niezdolne do samodzielnej egzystencji) przy jednoczesnym spełnieniu kryterium dochodowego;

20. 2)zasiłek stały wyrównawczy – wypłacany osobie całkowicie niezdolnej do pracy z powodu wieku (kobieta: 60 lat, mężczyzna: 65 lat) lub inwalidztwa (I lub II grupa), jeżeli jest to osoba samotna, a jej dochód jest niższy niż kryterium dochodowe lub też jeżeli osoba ta żyje w rodzinie, nie mając własnych środków utrzymania, a dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty kryterium dochodowego;

21. 3)dodatek pielęgnacyjny – przyznawany kobietom w ciąży od 12 tygodnia oraz osobom ciężko i przewlekle chorym jako dodatek do renty socjalnej lub zasiłku stałego; 4)renta socjalna – przeznaczona dla osób, które nie są zdolne do pracy z powodu inwalidztwa, a nie „wypracowały” sobie prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego;

22. 5) zasiłek okresowy – adresowany do osób, które znalazły się przejściowo w trudnej sytuacji materialnej w związku z: - długotrwałą chorobą, - niepełnosprawnością, - brakiem możliwości zatrudnienia lub brakiem uprawnień do innych świadczeń; O wysokości i czasie przyznania decyduje kierownik ośrodka pomocy społecznej;

23. Ubezpieczeniom społecznym nie podlegają: 1. obywatele państw obcych, których pobyt na obszarze RP nie ma charakteru stałego 2. obywatele państw obcych, którzy są zatrudnieni w: - obcych przedstawicielstwach dyplomatycznych, - urzędach konsularnych, - misjach, - misjach specjalnych - instytucjach międzynarodowych,