Polska w Unii Europejskiej

1. Polska w Unii Europejskiej

2. Początki europejskiej idei integracji międzynarodowej sięgają już w starożytności. Szczególnie szybki rozwój idei integracyjnej w Europie nastąpił w II poł. XX wieku, po zakończeniu II wojny światowej. Pojawiło się silne dążenie do utworzenia wspólnoty europejskiej, która pozwoliłaby odbudować Europę po katastrofalnych wydarzeniach drugiej wojny światowej i zapobiec wojnie w przyszłości. Po 1945 ludzie najbardziej potrzebowali nadziei, toteż idea jedności europejskiej miała większe niż kiedykolwiek szanse poparcia.  Pierwszą jaskółką zwiastującą jednoczenie się państw Europy Zachodniej  był powołany do życie w czerwcu 1947 w Paryżu Komitet Koordynacyjny Ruchów Międzynarodowych na Rzecz Jedności Europejskiej. W grudniu 1947 organizacja ta przybrała nazwę Międzynarodowy Komitet Ruchów na Rzecz Jedności Europejskiej. Punktem przełomowym był Kongres Europejski w Hadze, który trwał od 8 do 10 maja 1948. Kongres jednomyślnie wyraził pragnienie utworzenia zjednoczonej Europy

3. Punktem przełomowym dla idei integracji Europy było podpisanie przez państwa zachodniej Europy traktatów rzymskich w 1957, na mocy których powstała Europejska Wspólnota Gospodarcza i EURATOM. Unia Europejska wyrosła z Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali, powołanej na podstawie traktatu paryskiego, podpisanego w 1951 r. przez sześciu członków założycieli: Belgię, Holandię i Luksemburg (kraje Beneluksu), Niemcy Zachodnie (RFN), Francję i Włochy. Celem EWWiS było utworzenie wspólnej puli produkcji węgla i stali, aby zapobiec wojnie gospodarczej.

4. EWG (Europejska Wspólnota Gospodarcza) stała się najważniejszą z 3 europejskich wspólnot integracyjnych, do tego stopnia, że jej nazwa została potem zmieniona na Wspólnotę Europejską, która została formalnie ustanowiona w traktacie z Maastricht w 1992 r. i weszła w życie 1 listopada 1993 r. Sygnatariuszami byli przedstawiciele:

5. Powstanie Unii Europejskiej nie byłoby możliwe bez ludzi, których nazywa się Ojcami współczesnej Europy. W poczet Ojców integracji europejskiej zalicza się ośmiu polityków, którzy mieli największy wpływ na powstanie Wspólnot Europejskich: • Konrad Adenauer – 1876-1967 – pierwszy kanclerz demokratycznych Niemiec, zwolennik zjednoczenia Europy opartego na tradycjach i wartościach chrześcijańskich. • Winston Churchill – 1874-1965 – brytyjski polityk, mówca, strateg, pisarz i historyk, minister obrony, Przewodniczący Izby Gmin, dwukrotny premier Zjednoczonego Królestwa, laureat literackiej Nagrody Nobla, jeden • z pierwszych polityków popierających ideę zjednoczenia Europy. • Alcide De Gasperi – 1881-1954 – włoski premier i polityk, współtwórca Rady Europy i Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali. • Walter Hallstein – 1901-1982 – niemiecki polityk, profesor prawa na uniwersytetach w Rostocku i Frankfurcie nad Menem, Sekretarz Stanu w niemieckim Ministerstwie Spraw Zagranicznych. • Robert Schuman – 1886-1963 – francuski premier i minister spraw zagranicznych. • Paul-Henri Spaak – 1899-1972 – belgijski premier i minister spraw zagranicznych. • Altiero Spinelli – 1907-1986 – włoski polityk, promotor federalizmu europejskiego, członek Komisji Europejskiej odpowiedzialny za politykę przemysłową.

6. Polska jest członkiem Unii Europejskiej od 1 maja 2004 na mocy tzw. Traktatu akcesyjnego podpisanego 16 kwietnia 2003 r. w Atenach będącego prawną podstawą przystąpienia (akcesji) Polski do Unii Europejskiej. W Polsce proces jego przyjęcia odbywał się w formie ogólnonarodowego referendum w dniach 7-8 czerwca 2003. Polacy odpowiadali na następujące pytanie: Czy wyraża Pan/Pani zgodę na przystąpienie Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej?

7. Integracja Polski z Unią Europejską Kraje, które stały się członkami Unii Europejskiej dnia 1 maja 2004. Podpisanie przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego traktatu dotyczącego przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Polska do 1989 roku należała do konkurencyjnej w stosunku do EWG Rady Wzajemnej Pomocy Gospodarczej (RWPG) Jednak jeszcze przed jej rozwiązaniem, we wrześniu 1988 r., nawiązała stosunki dyplomatyczne ze Wspólnotami. 19 września 1989 roku podpisano umowę Polską- EWG

8. 26 lutego 1990 roku pierwszym ambasadorem Polski przy Unii Europejskiej został Jan Kułakowski. Nieco później, 25 maja 1990 r. Polska złożyła oficjalny wniosek o rozpoczęcie negocjacji umowy o stowarzyszeniu ze Wspólnotami Europejskimi. Umowa taka, znana pod nazwą Układu Europejskiego, została podpisana 16 grudnia 1991 roku, a weszła w życie 1 lutego 1994 roku (część handlowa - 2 lata wcześniej).

9. W 1993 r. na szczycie Rady Europejskiej w Kopenhadze ustalono polityczno-ekonomiczne kryteria (kryteria kopenhaskie), jakie musiały spełnić państwa Europy Środkowo-Wschodniej, aby mogły ubiegać się o przystąpienie do Unii. Oficjalny wniosek o członkostwo Polska złożyła 8 kwietnia 1994 roku w Atenach. 8 sierpnia 1996 roku powołano Komitet Integracji Europejskiej. 28 stycznia 1997 roku uchwalono Narodową Strategię Integracji.

10. Podczas posiedzenia Rady Europejskiej w Luksemburgu w grudniu 1997 r. zapadła decyzja o podjęciu negocjacji członkowskich z sześcioma państwami: Polską, Węgrami, Czechami, Słowenią, Estonią i Cyprem (tzw. grupa luksemburska). Negocjacje z tymi państwami rozpoczęły się 10 listopada 1998 roku. Polska rozpoczęła negocjacje 31 marca 1998 roku. Negocjacje poprzedził tzw. screening czyli przegląd zgodności prawa wewnętrznego z prawem wspólnotowym.

11. Wszystkie sprawy związane z integracją Polski z UE koordynuje utworzony w październiku 1996 r. Komitet Integracji Europejskiej. Negocjacje w imieniu rządu prowadził natomiast główny negocjator (Pełnomocnik Rządu do spraw Negocjacji o Członkostwo Polski w Unii Europejskiej) od marca 1998 r. był nim Jan Kułakowski, w październiku 2001 r. zastąpił go Jan Truszczyński. Na szczycie w Kopenhadze, zakończonym 13 grudnia 2002 r., Polska sfinalizowała negocjacje. 16 kwietnia 2003 r. podpisała traktat akcesyjny. Referendum w sprawie członkostwa odbyło się w dniach 7-8 czerwca 2003. Wobec pozytywnego wyniku referendum. Polska (i dziewięć innych krajów) wstąpiła do Unii 1 maja 2004 roku.

12. KORZYŚCI PRZYSTĄPIENIA POLSKI DO UE

13. W przemyśle : - wzrost obrotów handlowych z krajami unii przez przedsiębiorstwa produkujące artykuły wysokiej jakości- wzrost opłacalności eksportu w wyniku zmniejszenia kosztów przekraczania granicy- napływ nowych technologii, oraz unowocześnienie metod gospodarowania i zarządzania gospodarką - przyspieszenie rozwoju społeczno – gospodarczego jako skutek pomocy finansowej Unii (m.in. fundusze strukturalne) oraz napływu inwestycji zagranicznych- swobodny przepływ towarów i kapitału- zintegrowanie rynków kapitałowych unii i zniknięcie ryzyka kursowego gdy wprowadzone zostanie euro oraz obniżka transferów bankowych

14. W rolnictwie: - W latach 2004-2006 z budżetu Unii trafi do polskiego rolnictwa 7552 mln. euro - popularyzacja zdrowej , ekologicznej żywności z Polski i jej eksport- możliwość większej ilości zbytu i przetwórstwa produktów w kraju (nowoczesna technologia z państw unii) bądź za granicą - łatwiejszy dostęp do technologii zachodniej- otrzymanie dodatkowych pieniędzy z funduszów na rzecz rozwoju (np. SAPARD, PHARE )-dzierżawa a potem sprzedaż ziemi, która opłacalna będzie dla inwestora i drobnego rolnika

15. W edukacji oraz kulturze: - możliwość swobodnego poruszania się na obszarze Unii bez kontroli granicznej dzięki czemu łatwiej podróżujemy po krajach zrzeszonych (podróże dostarczają nam też wiedzy m.in. o kulturze danego kraju) - uznawanie świadectw szkolnych i dyplomów możliwość wyboru miejsca nauki w krajach UE -więcej możliwości dofinansowania uczniów i studentów np. stypendia , pożyczki dla przedsiębiorczych studentów, pieniądze na ich badania naukowe itp.- kształcenie języków obcych - rozwijanie się kultury po przez integracje państw członkowskich

16. Polacy w unijnych instytucjach Komisarz Europejski ds. Budżetu i Programowania Finansowego- Janusz Lewandowski Dyrektor generalny w Radzie Unii Europejskiej - Jarosław Pietras Wicedyrektor generalny w dyrekcji ds. rolnictwa w Komisji Europiejskiej - Jerzy Plewa Członek Rady Ogólnej Europejskiego Banku Centralnego- Marek Belka

17. Sędzia Trybunału Sprawiedliwości - Marek Safjan Sędzia Sądu Pierwszej Instancji-  Irena Wiszniewska-Białecka Audytor w Trybunale Obrachunkowym - Jacek Uczkiewicz Sędzia Sądu ds. Służby Cywilnej-  Irena Boruta

19. Przyjazne sąsiedztwo • Ostatnie etapy rozszerzenia Unii pozwoliły na zjednoczenie • podzielonego kiedyś kontynentu i powiększenie obszaru • stabilności i zamożności w Europie. Chociaż to wciąż • dopiero początki, obywatele krajów przyjętych od 2004 r. • odnoszą już korzyści, jeśli chodzi o wzrost gospodarczy, • możliwość przemieszczania się osób oraz unowocześnienie • nierzadko zaniedbywanej dotąd infrastruktury. • Pragnieniem Unii jest harmonijne współżycie z sąsiadami • i wspieranie ich wysiłków na drodze • do demokracji, stabilności i dobrobytu. • Zewnętrzne granice Unii nie powinny stać się linią nowego podziału Europy, separującą kraje UE od ich sąsiadów – Rosji, Białorusi, Ukrainy, Mołdawii, regionu Kaukazu i Bałkanów na wschodzie, a także krajów wschodniego basenu Morza Śródziemnego oraz Afryki Północnej na południu. • Zamierzeniem Unii jest rozwijanie ściślejszych więzów partnerskich z nimi wszystkimi za pośrednictwem handlu, współpracy gospodarczej i politycznej, wspólnych wysiłków w dziedzinie BiR, ochrony środowiska, nauki i kultury jak również wsparcia technologicznego.

20. Euro w Polsce Wprowadzenie euro w Polsce wynika ze zobowiązań płynących z traktatu ateńskiego przyjętego w referendum w 2003 roku. Zobowiązała się też do spełnienia kryteriów z Maastricht, co oznacza rezygnację z jednostronnej euroizacji. Polska nie jest członkiem Europejskiego Mechanizmu Kursów Walutowych, co stanowi jedną z zasadniczych przeszkód na drodze do przyjęcia euro w krótkim okresie. Ponadto istotny warunek z punktu widzenia prawnego stanowi konieczność nowelizacji Konstytucji. Data zamiany złotego na euro nie jest określona. Polska zobowiązała się do przyjęcia tej waluty, ale nie określiła terminu jej przyjęcia.

21. Układ europejski Umowa międzynarodowa ustanawiająca stowarzyszenie pomiędzy Polską a Wspólnotami Europejskimi i ich państwami członkowskimi. Podpisany został 16 grudnia 1991 w Brukseli, po roku negocjacji. Układ wszedł w życie 1 lutego 1994, lecz jego III część, odnosząca się do handlu, obowiązywała już od 1 marca 1992. Umowa regulowała współpracę ekonomiczną oraz ustanawiała dialog polityczny pomiędzy Polską a WE. Ponadto sformułowano w niej zapis, który mówił, że stowarzyszenie jest jedynie środkiem na drodze do osiągnięcia celu, jakim miało być pełne członkostwo we Wspólnotach.

22. Projekt Proteus Projekt współfinansowany przez Unię Europejską z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007–2013. Celem projektu jest budowa demonstratora innowacyjnego systemu, którego zadaniem będzie usprawnienie działań ratowniczych w sytuacjach kryzysowych. System obejmuje, trzy główne elementy: bezzałogowy samolot do celów zdalnego monitorowania, trzy roboty do różnych zastosowań, mobilne centrum dowodzenia.

23. Polskie Spotkanie Europejskie to cykl imprez promujących Unię Europejską. Są organizowane od 1994 roku przez Polską Fundację im. Roberta Schumana. Podczas spotkań organizowane są warsztaty i wykłady na temat Unii Europejskiej, a ulicami Warszawy przechodzi Parada Schumana.

24. Komitet do Spraw Europejskich – komitet służący współpracy członków Rady Ministrów oraz innych organów administracji rządowej w sprawach związanych z członkostwem Rzeczypospolitej Polskiej w Unii Europejskiej. Utworzony 1 stycznia 2010 roku na mocy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Komitecie do Spraw Europejskich. Zastąpił Komitet Integracji Europejskiej

25. Dziękuję bardzo za uwagę. Izabela Michalak