Zamkowa 16 Urząd Miasta

1. Zamkowa 16Urząd Miasta

2. Historia urzędu miasta Dzisiejszy Urząd Miasta to trzypiętrowa, niegdyś mieszkalna kamienica, która dostąpiła niesamowitego awansu, stając się siedzibą władz miejskich. Przykre, że zawdzięczać to należy hitlerowskiemu okupantowi, który pierwszy uznał, że historyczny dwór z XVI wieku na magistrat jest za ciasny. Upatrzył więc sobie kamienicę na rogu Zamkowej i Kościuszki, przebudował ją wewnątrz i przeznaczył na Stadtamt.

3. Wygląd Rangę budynku świetnie podkreślały typowe dla ważnych urzędów „kręcone drzwi”, recepcja – portiernia i sala narad na parterze (przez wiele powojennych lat odbywały się tam posiedzenia kolegium ds. wykroczeń) oraz wybrukowany dziedziniec z nowymi, krytymi dachówką pomieszczeniami gospodarczymi. Dziwili się tej przemianie tylko Pabianiczanie, którzy wracali z wojennej tułaczki. Pamiętali kamienicę nie jako gmach użyteczności publicznej, a ponurą czynszówkę z wiecznie brudnym i zaszczurzonym podwórkiem. Szybko przywykli jednak do nowej funkcji budynku, spuszczając kurtynę zapomnienia na to, co tam było przed wojną.

4. W Zamku został tylko Urząd Stanu Cywilnego (wraz z magistrackim archiwum), którymi od 1925 roku kierował Sergiusz Maslich. Jesienią 1945 roku zapadła decyzja o przekształceniu Zamku w muzeum, choć USC tam jeszcze pozostawiono (do 1947 roku). Dwie siedziby Powojenna władza miasta miała początkowo dwie siedziby : Zamek oraz ów ”poniemiecki” urząd. Jednak z tygodnia na tydzień ciężar głównego ośrodka dyspozycyjnego przenosił się do budynku na rogu Kościuszki.

5. Własność Zarządu Miasta We wrześniu 1945 roku Zarząd Miasta posiadał jeden samochód osobowy i cztery ciężarówki, z czego jedna na gaz drzewny, a jedna kompletnie zdezelowana i wymagająca remontu. Transport miejski stanowiło też pięć par koni i wozy, których w pierwszym rzędzie użyto do odgruzowania miasta oraz przewozu sprzętu do szkół i innych instytucji publicznych. W grudniu przybył jeden samochód z demobilu (produkcji kanadyjskiej), więc konie przekazan o do świeżo zorganizowanego zakładu oczyszczania miasta. W maju tego samego roku Zarząd Miejski zatrudniał 875 osób. Rok później liczba ta zmalała do 656 zatrudnionych, bo ludzie (zwłaszcza fachowcy) przechodzili do pracy w uruchamianych fabrykach. Było to powodem pogorszenia się pracy służb miejskich, gdzie pozostali ludzie o niższych kwalifikacjach

6. Inspektorat Powiatowy PZU W 1957 roku budynek prezydium stał się siedzibą Inspektoratu Powiatowego PZU. W niewielkich pomieszczeniach na trzecim piętrze przyjmował on interesantów z Pabianic i okolic. Kierownikiem tej placówki był Stanisław Przedmojski.

7. Remont zewnętrznej elewacji gmachu W następnym roku (1958) dokonano remontu zewnętrznej elewacji gmachu. Nadano jej fakturę „baranka” i pomalowano na kolor bladej pomarańczy, co zresztą stało się przedmiotem dość ostrej satyry.

8. Poprawa warunków pracy Poprawiły się warunki pracy prezydialnym urzędnikom, bo dotąd w niektórych wydziałach dosłownie siedzieli sobie na głowach. Odbyło się to jednak bezwydatkowo – żadnych remontów, adaptacji, tylko przeprowadzki z pokoju do pokoju. A przecież kiedy, jak nie wtedy właśnie, prezydium mogło „wyszarpnąć” trochę grosza na generalny remont swej siedziby? Cała Polska świętowała tysiąclecie państwa polskiego, a - dla ideologicznej równowagi – również 150. rocznicę ruchu robotniczego. W ramach tych obchodów Rada Państwa uchwałą nr 0/622 z dnia 22 listopada 1966 roku nadała Pabianicom Order Sztandaru Pracy I klasy.

9. O Tablicach upamiętniających Dwa miesiące później, 14 stycznia 1967 roku odbyła się w hali przy ul. Orlej uroczysta sesja Miejskiej Rady Narodowej, na której order do sztandaru miasta przypiął osobiście przewodniczący Rady Państwa, Edward Ochab, a na gmachu prezydium zawisła tablica upamiętniająca to wydarzenie. Tablicę wykonali pabianiccy kamieniarze, a stolarz zrobił specjalną gablotę na udekorowany sztandar miasta. Rzemieślnicy za pracę wycenioną na 14 tysięcy złotych nie wzięli ani grosza; wszystko zrobili w czynie społecznym. Jedyna satysfakcja, jaka ich spotkała, to zaproszenie do gabinetu przewodniczącego Hemera na kawę, gdzie usłyszeli tzw. wyrazy podziękowania. Latem 1997 roku tablicę usunięto ze ściany budynku. Podobno przekazano ją do Muzeum Miasta Pabianic.

10. Przy okazji zdjęto też ze ściany budynku obojętny ideologicznie termometr rtęciowy (na drugim budynku prezydium, przy Armii Czerwonej 26 umieszczony był termometr spirytusowy – którego też już nie ma). Wisiał tam pół wieku. Nie uszkodziły go bomby, nie ukradli krasnoarmiejcy, a jednak nie przetrwał… Do dziś na gmachu Urzędu Miasta wisi natomiast druga tablica, upamiętniająca udział Pabianiczan w powstaniach śląskich.

11. Remont wnętrza urzędu W 1994 roku zapadła decyzja o modernizacji wnętrz urzędu miasta, Starej kamienicy należało się to od dawna. Poprzednie władze nie inwestowały w budynek, bo nosiły się z zamiarem wybudowania nowego gmachu. Był już nawet projekt i makieta okazałego ratusza, który od podstaw miał być wzniesiony na skwerze przy Domu Kultury. Legł w koszu, a przy Zamkowej 16 pojawiły się brygady remontowe.

12. Brygady remontowe utkwiły tam na długo, ponieważ remont odbywał się etapami. Zastosowano wszystkie możliwe materiały i metody służące renowacjom. Dostało się nawet poczciwym i symbolicznym „kręconym drzwiom”. W pierwszym etapie wstawiono im od zewnątrz drugie już normalne drzwi, dzięki czemu straciły cały swój sens i urok. W drugim – całkiem je usunięto i – podobno – zdeponowano w magistrackim magazynie jako pamiątkowy relikt. W drugiej fazie remontu do gmachu wybito nowe wejście – we wschodniej ścianie. To wybijanie o mało nie skończyło się dramatem. Okazało się bowiem, że belki stropowe dawni murarze zamocowali w ścianie nieodpowiednio, i stropy zaczęły się urzędnikom chwiać pod nogami. Ogłoszono ewakuację i zaczęto ściągać ekspertów. Ci orzekli, że wystarczy sklamrować budynek. Sklamrowano i wystarcza do dziś. Teraz urząd tylko od zewnątrz przypomina niegdysiejszą kamienicę. Wewnątrz jest nowoczesny – w powszechnie stosowanym standardzie: gipsowa płyta, gładź podwieszane sufity, kafle i wykładziny na podłogach itp.

13. Władze miasta Pabianic Od 2006 roku Prezydentem Miasta Pabianic jest Zbigniew Dychto.Zastępcą Prezydenta jest Jarosław Cichosz. Drugim z Zastępców Prezydenta Miasta Pabianic jest Małgorzata Biegajło. Funkcję Sekretarza Miasta Pabianic pełni Adam Marczak. Natomiast funkcja Skarbnika Miasta Pabianic przypadła Elżbiecie Pluta .

14. Prezentację przygotowały Karolina Wiśniak & Adrianna Sujecka z klasy 3i pod kierunkiem nauczycielki geografii Ewy Widz 2009/2010

15. Bibliografia www.wikipedia.org