720 likes | 893 Views
Dane INFORMACYJNE. Nazwa szkoły: ZESPÓŁ SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH ID grupy: 97/53_MF_G2 Kompetencja: MATEMATYCZNO-FIZYCZNA Temat projektowy: ZJAWISKA OPTYCZNE Semestr/rok szkolny: SEMESTR I/2009/2010. SPIS TREŚCI. Zjawiska optyczne w atmosferze: Zorza polarna Tęcza Iryzacja
E N D
Dane INFORMACYJNE • Nazwa szkoły: • ZESPÓŁ SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH • ID grupy: • 97/53_MF_G2 • Kompetencja: • MATEMATYCZNO-FIZYCZNA • Temat projektowy: • ZJAWISKA OPTYCZNE • Semestr/rok szkolny: • SEMESTR I/2009/2010
SPIS TREŚCI • Zjawiska optyczne w atmosferze: • Zorza polarna • Tęcza • Iryzacja • Gloria • Zaćmienie Słońca • Zaćmienie Księżyca • Piorun
SPIS TREŚCI • Zwierciadła: • Płaskie • Kuliste wklęsłe • Kuliste wypukłe • Soczewki: • Skupiające • Rozpraszające
Zjawiska optyczne • w atmosferze
Zjawiska optyczne to każde zjawiska dotyczące oddziaływania światła z materią. • W tej części prezentacji zajmiemy się takimi zjawiskami jak: • Zorza polarna • Tęcza • Iryzacja • Gloria • Zaćmienie słońca • Zaćmienie księżyca • Piorun
Zorza polarna • Pod wpływem oddziaływania wiatru słonecznego zjonizowane atomy i cząsteczki atmosfery rekombinują. Powstaje przy tym promieniowanie, obserwowane jako zorza polarna. Barwa zorzy polarnej zależy od składu warstw atmosfery, w których zorza powstaje. Na ogół zorza polarna bywa żółtozielona lub zielona, ale obserwuje się również barwę czerwoną, niebieską lub fioletową.
Tęcza • Tęcza jest jednym z efektowniejszych zjawisk optycznych w atmosferze. Jest to układ koncentrycznych łuków o barwach od fioletowej do czerwonej, wywołanych przez światło Słońca lub Księżyca, padające na zespół kropel wody w atmosferze (krople deszczu, mżawki lub mgły). W tęczy głównej barwa fioletowa występuje po wewnętrznej stronie, a barwa czerwona po zewnętrznej stronie.
Iryzacja • Jest to zjawisko optyczne polegające na powstawaniu tęczowych barw w wyniku interferencji światła białego odbitego od przezroczystych lub półprzezroczystych ciał składających się z wielu warstw substancji o różnych własnościach optycznych. Występuje m.in. na powierzchni minerałów, macicy perłowej, plamach cieczy bańkach mydlanych, w atmosferze na chmurach. Bywa też wywoływane sztucznie i wykorzystywane przy produkcji ozdobnych iryzowanych wyrobów szklanych i ceramicznych. W biologii iryzację nazywamy ubarwieniem strukturalnym.
Gloria • Jest to zjawisko optyczne polegające na wystąpieniu barwnych pierścieni wokół cienia obserwatora widocznego na tle chmur lub mgły, przy czym niebieski pierścień ma mniejszą średnicę od czerwonego.
Zaćmienie Słońca • Powstaje, gdy Księżyc znajdzie się pomiędzy Słońcem a Ziemią i tym samym przesłoni światło słoneczne.
Zaćmienie Księżyca • Jest to zmniejszenie obserwowanego blasku Księżyca na skutek jego wejścia w obszar cienia lub półcienia Ziemi.
Piorun • Jest to gwałtowne wyładowanie elektryczne w atmosferze. Termin piorun odnosi się do wyładowania iskrowego pomiędzy chmurą a gruntem lub pomiędzy chmurami.
Zwierciadła • Zwierciadła
Zwierciadła • W tej części prezentacji postaramy się przedstawić niektóre rodzaje zwierciadeł oraz własności obrazów, które w nich powstają. Na zdjęciach przedstawimy konstrukcję obrazów w poszczególnych rodzajach zwierciadeł.
Zwierciadło • Gładka powierzchnia o nierównościach mniejszych niż długość fali świetlnej. • Z tego względu zwierciadło w minimalnym stopniu rozprasza światło, odbijając większą jego część. • Zwierciadła wykonuje się najczęściej poprzez napylenie warstwy metalicznej (aluminium, srebro) na odpowiednio przygotowaną powierzchnię szkła, metalu lub tworzywa sztucznego.
Rodzaje promieni • Promień padający równolegle do głównej osi optycznej po odbiciu przechodzi przez ognisko zwierciadła. • Promień padający na środek zwierciadła odbija się symetrycznie względem głównej osi optycznej. • Promień przechodzący przez środek krzywizny zwierciadła (lub którego przedłużenia) przechodzi przez środek krzywizny, odbija się wzdłuż tej samej prostej. • Promień przechodzący przez ognisko zwierciadła po odbiciu jest równoległy do głównej osi optycznej.
Rodzaje zwierciadeł • Ze względu na kształt powierzchni, zwierciadła dzieli się na: • płaskie • wklęsłe (skupiające) • wypukłe (rozpraszające)
Zwierciadło płaskie • W zwierciadle płaskim obraz obiektu konstruuje się poprzez wykonanie odbicia symetrycznego względem płaszczyzny zwierciadła.
Obraz w zwierciadle płaskim • Pozorny, • Prosty, • Odległość obrazu od zwierciadła jest równa odległości przedmiotu od zwierciadła.
Zwierciadło wklęsłe • Jest to jeden z rodzajów zwierciadła kulistego. • Powierzchnia zwierciadła wklęsłego to wewnętrzna powierzchnia czaszy kulistej. Środek kuli, której częścią powierzchni jest zwierciadło, nazywamy środkiem krzywizny zwierciadła, promień kuli nazywamy promieniem krzywizny. Przecięcie osi symetrii zwierciadła z powierzchnia zwierciadła nazywamy środkiem lub wierzchołkiem zwierciadła, a samą oś symetrii – główną osia optyczną zwierciadła.
Obraz w zwierciadle wklęsłym • Gdy przedmiot znajduję się poza środkiem krzywizny, powstaje obraz rzeczywisty zmniejszony i odwrócony. • Gdy przedmiot znajduję się między ogniskiem, a środkiem krzywizny powstaje obraz rzeczywisty powiększony i odwrócony. • Gdy przedmiot znajduję się między ogniskiem a zwierciadłem powstaje obraz pozorny, powiększony i prosty..
Zwierciadło wypukłe • Jest to kolejny z rodzajów zwierciadła kulistego. • Powierzchnia zwierciadła wypukłego to zewnęrzna powierzchnia czaszy kulistej. Środek kuli, której częścią powierzchni jest zwierciadło, nazywamy środkiem krzywizny zwierciadła, promień kuli nazywamy promieniem krzywizny. Przecięcie osi symetrii zwierciadła z powierzchnia zwierciadła nazywamy środkiem lub wierzchołkiem zwierciadła, a samą oś symetrii – główną osia optyczną zwierciadła.
Obraz w zwierciadle wypukłym • Konstrukcja rysunkowa obrazów w zwierciadle wypukłym jest podobna jak dla zwierciadła wklęsłego. • Wyróżnione promienie 1,2,3,4 mają te same własności dla obu typów zwierciadeł. Jedyną różnicą jest to, że przez ognisko i środek krzywizny nie mogą przechodzić same promienie, lecz tylko ich przedłużenie..
Obraz w zwierciadle wypukłym • Przy pomocy konstrukcji rysunkowych można stwierdzić, że w zwierciadle wypukłym niezależnie od odległości przedmiotów od zwierciadła mogą powstać tylko pozorne, proste, zmniejszone obrazy przedmiotów.
Inne rodzaje zwierciadeł • Ze względu na rodzaj krzywizny zwierciadła wklęsłe i wypukłe dzieli się na: • sferyczne/kuliste • cylindryczne • paraboliczne (paraboloidalne) • hiperboliczne (hiperboloidalne)
Soczewka • Kolejna część naszej prezentacji jest poświęcona soczewkom. Przedstawimy ich rodzaje oraz obrazy przez nie otrzymywane. • Co to jest soczewka? • Ciało przezroczyste ograniczone dwiema powierzchniami zakrzywionymi lub jedną powierzchnią płaską lub zakrzywioną.
RODZAJE SOCZEWEK • Możemy dokonać podziału soczewek • ze względu na rodzaj ich wypukłości: • soczewki dwustronnie wypukłe; • soczewki dwustronnie wklęsłe; • soczewki wklęsło - płaskie; • soczewki wklęsło - wypukłe; • soczewki płasko - wypukłe; • soczewki wypukło - wklęsłe.
SOCZEWKI WYPUKŁE 1 – dwuwypukła2 – płasko-wypukła3 – wklęsło-wypukła
SOCZEWKI WKLĘSŁE • 1 – dwuwklęsła2 – płasko-wklęsła3 – wypukło-wklęsła
RODZAJE SOCZEWEK • Możemy również dokonać podziału soczewek ze • względu na sposób załamania promieni świetlnych: • soczewki skupiające • soczewki rozpraszające • W przypadku soczewek możemy mówić o zdolności skupiającej. Zdolność skupiająca jest odwrotnością ogniskowej.
SOCZEWKA SKUPIAJĄCA • Jeżeli zdolność skupiająca soczewki jest większa od zera to soczewka jest soczewką skupiającą.
Własności soczewek skupiających • Promienie równoległe do głównej osi • optycznej po przejściu przez soczewkę • skupiającą przecinają się w jednym punkcie • zwanym ogniskiem soczewki położonym na • głównej osi optycznej.
Własności soczewek skupiających • Odległość ogniska od soczewki zwana odległością • ogniskową soczewki f określana jest wzorem • soczewkowym Gdzie n - współczynnik załamania materiału soczewki względem ośrodka, r1, r2- promienie krzywizny
Własności soczewek skupiających • Soczewka skupiająca wytwarza rzeczywiste • obrazy przedmiotów położonych w • odległości x > f na głównej osi optycznej • pozorne obrazy przedmiotów położonych w • odległości x < f.