630 likes | 788 Views
Dane INFORMACYJNE. Nazwa szkoły: Liceum Ogólnokształcące im. Bogusława X w Białogardzie ID grupy: 97/58_MF_G1 Kompetencja : Fizyka Temat projektowy: Zjawiska optyczne. Semestr/rok szkolny: Semestr II / 2009/2010. Zjawiska optyczne.
E N D
Dane INFORMACYJNE • Nazwa szkoły: • Liceum Ogólnokształcące im. Bogusława X w Białogardzie • ID grupy: • 97/58_MF_G1 • Kompetencja: • Fizyka • Temat projektowy: • Zjawiska optyczne. • Semestr/rok szkolny: • Semestr II / 2009/2010
Zjawiska optyczne Liceum Ogólnokształcące im. Bogusława X w Białogardzie
Rozszczepienie światła białego w pryzmacie. Rozszczepienie się światła białego zachodzi na skutek różnic prędkości rozchodzenia się poszczególnych świateł barwnych w ciałach przezroczystych. W ciałach przezroczystych najszybciej rozchodzi się światło czerwone, a najwolniej fioletowe. Oznacza to, że współczynnik załamania dla barwy nie jest stały lecz zależy od długości danej fali świetlnej . Zależność n0 nosi nazwę dyspresji światła. Rozszczepione barwy tworzą widmo ciągłe światła białego. Układ barw w widmie powstającym w pryzmacie jest odwrotny niż w siatce dyfrakcyjnej (zbiór dużej liczby równoległych, wąskich szczelin, oddzielonych nieprzezroczystymi przerwami.)
Krok po kroku… Rozszczepienie światła w pryzmacie.
4.Ustaw pryzmat na podstawce pod kątem łamiącym, czyli krawędzią C pryzmatu.
5. Przyłóż kartkę by zaobserwować zjawisko rozszczepienia światła białego. Światło białe rozszczepia się na kolory tęczy, czyli czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski i fioletowy.
Zjawisko to można również obserwować w przyrodzie, gdy na niebo wstępuje tęcza. Często po deszczu w słoneczne dni…
Krok po kroku… Odbicie światła w zwierciadle wklęsłym
1. Wybierz zwierciadło wklęsłe.2. Ustaw je na ławie optycznej
3. Przygotuj źródło światła i ustaw ekran za ogniskiem, na ławie optycznej.
4. Poszukuj obrazu, który będzie ( w zależności od ustawienia źródła światła względem soczewki) TABELA
Charakterystyka obrazów widzialnych w zwierciadle wklęsłym, w różnej odległości od ogniska.
5. Ustaw źródło światła w różnych odległościach od zwierciadła.
Krok po kroku… Zwierciadło wypukłe
2. Ustaw świecę i obserwuj powstający obraz, który zawsze jest:- pozorny-prosty- pomniejszony
Krok po kroku… Zwierciadło proste
1. Przygotuj zwierciadło płaskie i umieść je na ławie optycznej.
2. Powstały obraz jest:- pozorny- prosty- równy co do wielkości
Typy soczewek 1.Dwuwypukła 2. Płasko-wklęsła 3. Wklęsło-wypukła 4. Płasko-wklęsła 5.Dwuwklęsła
Najczęściej spotykanym typem soczewek jest soczewka sferyczna, która ma przynajmniej jedną powierzchnię, która jest wycinkiem sfery. Każda z powierzchni takiej soczewki może być wypukła, wklęsła lub płaska i stąd właśnie biorą się ich nazwy. Zastosowanie znalazły także soczewki będące wycinkiem walca(np. jako lupy w termometrach oraz do czytania , szkła korygujące wady wzroku), nazywane soczewkami cylindrycznymi. SOCZEWKA- zazwyczaj zbudowana jest z szkła jak i również tworzyw sztucznych, żeli, minerałów nawet parafiny. Zastosowanie: Soczewki stosowane są do kształtowania wiązki świtała i w wielu przyrządach optycznych takich jak: -mikroskopy -lunety -lornetki -lupy -okulary korygujące -soczewki kontaktowe -spektrofotometrach -aparatach fotograficznych i kamerach filmowych -druku soczewkowym
Krok po kroku… Soczewka wypukła.
5. Poszukaj obrazu, który będzie:- rzeczywisty- pomniejszony- odwrócony
Krok po kroku… Soczewka wklęsła.
5. Obserwuj jak powstaje obraz, który jest:-pozorny- pomniejszony- prosty
Przekroje przez zwierciadła wklęsłe i wypukłe. Droga promieni odbitych.
Krok po kroku… Przekrój zwierciadła wklęsłego.
4. Ustaw zwierciadło wklęsłe na ekranie, obserwuj jak rozchodzą się promienie odbite.
Krok po kroku… Przekrój przez zwierciadło wypukłe
1. Przygotuj lampę i ustaw ją na ławie optycznej.2. Ustaw ekran na ławie optycznej.
Teoria Załamania światła.
Zmiana kierunku promieni świetlnych podczas załamania nie jest przypadkowa. Opisuje to prawo załamania światła nazywane niekiedy prawem Snelliusa. Prawo załamania światła łączy ze sobą dwa kąty - kąt padania na powierzchnię rozgraniczającą dwa ośrodki i kąt załamania powstający gdy promień przejdzie granicę i zacznie się rozchodzić w drugim ośrodku. Gdzie: α – kąt padaniaβ – kąt załamaniav1 – prędkość światła w ośrodku 1v2 – prędkość światła w ośrodku 2 Słownie prawo załamania można sformułować następująco: Stosunek sinusa kąta padania, do sinusa kąta załamania jest dla danych ośrodków stały i równy stosunkowi prędkości fali w ośrodku pierwszym, do prędkości fali w ośrodku drugim. Kąty padania i załamania leżą w tej samej płaszczyźnie.