100 likes | 476 Views
Maria Skłodowska-Curie. Biografia Praca naukowa. Prolog. Maria Skłodowska - Curie urodziła się w Warszawie 7 listopada 1867 roku w domu przy ul. Freta 16. Lata nauki.
E N D
Maria Skłodowska-Curie Biografia Praca naukowa
Prolog Maria Skłodowska - Curie urodziła się w Warszawie 7 listopada 1867 roku w domu przy ul. Freta 16
Lata nauki W 1877 roku Maria zostaje oddana na pensję panny Jadwigi Sikorskiej do klasy III. Po roku zostaje umieszczona w siedmioklasowym gimnazjum rządowym. W szesnastym roku życia Maria kończy gimnazjum z wyróżnieniem i złotym medalem. W 1891 roku 24-letnia Maria wyjeżdża do Paryża na studia. Studiuje na Sorbonie na Wydziale Nauk Ścisłych. W ciągu trzech lat robi dwa licencjaty: z fizyki i z matematyki.
Małżeństwo W owym czasie poznaje Piotra Curie, młodego i zdolnego fizyka, którego w 1895 r. poślubia. Młodzi małżonkowie zamieszkują w dwóch pokojach, których umeblowanie jest nader skromne. Odtąd pracują razem, Piotr zostaje asystentem Marii. Dwa lata po ślubie rodzi się im córka Irena, późniejsza laureatka nagrody Nobla. Państwo Curie
Ukierunkowanie badań Maria wybiera sobie na temat pracy doktorskiej badania nad ciałami promieniotwórczymi. Badanie te doprowadzają do odkrycia dwóch promieniotwórczych pierwiastków: polonu i radu. Przyrządy używane przez Marię i Piotra Curie w badaniach nadpromieniotwórczością.
Mozolna praca Przez następne lata małżonkowie pracują nad wydzieleniem czystego radu z rudy. Sprowadzają w tym celu osiem ton smółki uranowej i robią tysiące doświadczeń. Z powodu braku odpowiedniego laboratorium pracują w zimnej i wilgotnej drewnianej szopie. W 1903 roku otrzymują decygram czystego chlorku radu. Od tej chwili zaczynają być sławni i ich warunki materialne ulegają znacznej poprawie. Szopa przy rue Lhmond, w której państwo Curie odkryli polon i rad.
Nagrody W roku 1903 Curie'owie otrzymują nagrodę Nobla w dziedzinie fizyki Ogromnym ciosem dla Marii jest tragiczna śmierć małżonka, który w wieku 47 lat zginął pod kołami wozu konnego w 1906 r. Aby zapewnić utrzymanie sobie i dzieciom Maria przyjmuje katedrę na Sorbonie po mężu i zostaje profesorem. Ponownie dostaje nagrodę Nobla (1911 rok), tym razem w dziedzinie chemii za wyodrębnienie w stanie czystym preparatów radu oraz radu w stanie metalicznym. Dyplomy nadania Nagród Nobla
Lata I wojny światowej Na początku I Wojny Światowej odkłada swe prace, wywozi rad i ukrywa w kasie pancernej w banku, sama zaś poświęca się ratowaniu życia ludzkiego. Organizuje ponad dwieście sal rentgenowskich do obsługi szpitali frontowych, dwadzieścia samochodów zamienia w jeżdżące sale rentgenowskie. Dnia 26 grudnia 1923 roku Maria obchodzi na uniwersytecie sorbońskim 25-lecie odkrycia radu. Po zakończeniu wojny w 1924 roku odwiedza Polskę, ale obowiązki nie pozwalają jej długo zostać w ojczyźnie.
Działalność dla kraju W 1932 roku powstaje na jej ciche życzenie Instytut Radowy w Warszawie. W laboratoriach Instytutu Maria dalej prowadzi swe badania. Niestety w 1944 roku Niemcy palą Instytut, na szczęście rad zostaje ocalony, a Maria na nowo podejmuje pracę w odbudowanej placówce Instytut Radowy w Warszawie
Epilog Przed samą wojną Francja ofiarowuje Marii wspaniały gmach laboratoryjny: "Institut Curie" - mieści się on przy ul. Pierre Curie w Paryżu. Powstania tego laboratorium niestety nie doczekał Piotr, choć pragnął tego gorąco. Tam Maria przenosi swoje prace badawcze nad radem, tam też pracuje niemal do ostatnich dni swojego życia. Od śmierci męża Maria często choruje, dodatkowo cierpi na poparzenia skóry (w owym czasie nie wiedziano jeszcze jak niebezpieczna jest promieniotwórczość). Długie i niedoleczone choroby niszczą jej wątły organizm. Jest wtedy u szczytu sławy, z całego świata sypią się nagrody, dyplomy, honorowe doktoraty i honorowe obywatelstwa, jest zarzucana kwiatami i darami. Końcem roku 1933 zaczyna poważnie chorować, Przyczyną choroby jest rad, jej ukochany rad ... Dnia 4 lipca 1934 roku o godzinie czwartej rano serce wielkiej uczonej przestaje bić. Była jedną z najpopularniejszych postaci świata naukowego, otrzymała wiele nagród i wyróżnień. Jednakże w tym wszystkim była cicha, skromna, daleka od starań o uznanie ludzkie, całkowicie poświęcona swej pracy i rodzinie.