Malarstwo antyczne

1. Malarstwo antyczne • Pliniusz: pędzlowe i kauterionowe (Arystydes Starszy (koniec Vw pne) • Tempera czysta i woskowa (enkaustyczna – Parrazjos z Efezu V w pne), enkaustyka pędzlowa z dodatkiem oleju. • Enkaustyka w malarstwie sztalugowym – Pausjas z Sikionu, Nikiasz z Aten. Malarstwo czysto olejne (portrety mumiowe) • Największe ośrodki - Korynt, Sikion

2. techniki • Konturowa • Sylwetowa, monochromiczna (biała, czarna, czerwona) • Sylwetowo-konturowa • Światłocień (Apollodoros z Aten – skiagrafos) • Farby karnacyjne (biała dla kobiet, żółtawa dla mężczyzn), czwarta barwa – żółć - malarstwo oligochromiczne (kilkubarwne) • Impresjonizm – skiagrafemata – plamy bez powiązania tonami przejściowymi. • V – IV w pne - Apelles, Zeuksis, Parrasjos

3. Perspektywa • Agatarchos z Samos pierwszy opracował zasady perspektywy liniowej, dekoracja do tragedii Ajschylosa. Anaksagoras i Demokryt wykładają zasady perspektywy. Parrasjos z Efezu stosuje perspektywę optyczną do malarstwa figuralnego. • Apollodoros z Aten – światłocień malarski (skiagrafos) • Zeuksis - perspektywa barwna + barwy karnacyjne (membrana)– kolor odpowiada typowi psychiczno-fizycznemu (od Hippokratesa). Równowaga śluzu (flegmy), krwi, żółci czarnej i żółtej.

4. Farby karnacyjne – Zeuksis, Apelles 1. Powstają przez zmieszanie białej żółtej,czerwonej, ciemnozielonej 2. Od cieni do świateł – od ciemnożółtego Apelles – barwa karnacyjna dla kobiet – róż.

5. Pamfilos 400pne -350pne – szkoła sikiońska- pierwsza akademia kształcąca artystów • Wykształcenie średnie ogólne • Studia techniczne • Nauki pomocnicze (proporcje naturalne i optyczne, perspektywa liniowa i barwna, optyka malarska. • Wprowadzono naukę malarstwa do wszystkich szkół w Sikionie i całej Grecji. • Pierwszy traktat „O malarstwie i sławnych malarzach”. • Następcy: Melantios, Apelles, Pauzjas

6. Malarze starożytni. • Protogenes z Rodos - Jalysos, przodek rodyjczyków – 7 lat pracy, cztery warstwy – cztery razy ten sam motyw, oddzielony lazurą. Pedantycznie drobiazgowy. • Antifilos z Aleksandrii – wprowadza karykaturę. • Tematyka życia codziennego – rhyparografia (brudna), rhopografia (kramarska). Simos – pralnia, Filiskos – pracownia malarska, Pejrajkos – fryzjer i szewc. • Martwa natura, • sceny teatralne.

7. Malarstwo wazowe • malarstwo czarnofigurowe (VII-VI w.pne, Korynt) • Malarstwo czerwonofigurowe (VIw.pne, Ateny) – Andokides • styl geometryczny (wazy dipylońskie) • ceramika orientalizująca (Korynt) • Wazy panatenajskie

8. Trzy fazy:oksydacjaredukcjareoksydacja

25. Dipylon

26. Styl geometryzujący X-VIIw p.n.e.

30. Styl orientalizujący VII-VI w p.n.e.

34. Waza Francois

40. Andokides

42. Amfory panatenajskie

43. Mumiowe (Fayoum)