Malarstwo Jacka Malczewskiego - refleksje o Polsce i polaku ujęte w symbolu .

1. Malarstwo Jacka Malczewskiego - refleksje o Polsce i polaku ujęte w symbolu. Amadeusz Gładkowski kl. I IM

2. JACEK MALCZEWSKI • Urodzony 15 lipca 1854 w Radomiu • Zmarł 8 października 1929 w Krakowie • Polski malarz • Główny przedstawiciel symbolizmu przełomu XIX i XX wieku

4. Popularne obrazy : • „ Błędne koło” • „ Zatruta studnia” • „ Melancholia” • „ Śmierć”

5. „Błędne koło”  Artysta wciela się tym razem w młodego chłopca, czeladnika malarskiego, który przysiadł zamyślony u szczytu drabiny, z pędzlem w ręce. Wokół niego – w sinobłękitnej, zamglonej przestrzeni - kłębi się chmura splątanych figur, zaklęty krąg postaci, które zeszły z obrazów i osaczają chłopca. Nagie bachantki i satyr oraz młodzi ludzie w chłopskich kostiumach wirują po jaśniejszej, radosnej stronie. Ale chłopiec ich nie widzi - wpatrzony w drugą część kręgu, skrytą w ponurym, fioletowym cieniu, gdzie wiją się w konwulsyjnych gestach cierpiące, skute łańcuchem postaci.

6. „Zatruta studnia” Młoda kobieta to postać alegoryczna, pod jej postacią artysta przedstawił Wiosnę. Jest bardzo piękna jej rude włosy podkreślone, zwiewną woalką, są swobodnie rozpuszczone, a dziewczęce ciało pełne wdzięku, usta duże i pełne, podziwia swoją urodę w lustrze, które trzyma w lewej dłoni. Symbolika lustra jest bogata oznacza życie, kobiecość, zalotność, miłość. Co ciekawe lustro jest atrybutem zarówno kurtyzany jak i Najświętszej Marii Panny, ponieważ oznacza nie tylko próżność , ale i nieskazitelną czystość. 

7. „Melancholia” "Melancholia" Jacka Malczewskiego to obraz w całości fantastyczny i wizjonerski, jednocześnie przy tym twardy i konkretny wypełnieniem wizji. Znaczący w podziale obszarów kolorystycznych, ekspresyjny w ujęciach perspektywicznych, swój sens symboliczny współokreśla osiami linearnymi i wektorami przestrzennych napięć malarskiej kompozycji... Ukazane wnętrze pracowni malarskiej czyni scenę, w której rozgrywa się dramat historii, losu i twórczości artystycznej. Przedmiotem syntezy Malczewskiego jest cały wiek niewoli. Czas ponawianych przez kilka pokoleń i chybionych walk o wolność, ujęty w parabolę życia ludzkiego: od dzieciństwa, przez dojrzałość ku śmierci. 

8. „Śmierć” Przed kobietą klęczy starzec z medalikiem na szyi i ze złożonymi do modlitwy rękoma. Oddaje się jej mocy z ufnością, bez strachu. Śmierć pochyla się nad nim dobrotliwie i z powagą kładzie dłonie na jego zmęczone oczy, przynosząc spokój i ukojenie. Scena rozgrywa się na tle wiejskiego krajobrazu, w dali widać otoczone drzewami ludzkie domostwa. Prawdopodobnie to dwór w Wielgiem, w którym malarz spędził dzieciństwo. To jakby kompozycja ramowa jego życia.

9. Autoportret z paleta

10. Autoportrety Malczewskiego stanowią osobny i bogaty nurt w jego sztuce. Wizerunki własne twórcy malowane w realistycznej konwencji w otoczeniu bohaterów jego kompozycji - Eloe, Ellenai, Muz, Meduz, faunów, chimer i dziewcząt w ludowych zapaskach - równie iluzjonistycznie jak on sam uchwyconych, niemal namacalnych, rozwijają autoteliczny wątek, mówią o sztuce samej, o akcie kreacji i sile artystycznej wizji (Autoportret z Muzą, 1906; Moje modele, tryptyk, 1909; Autoportret z Tobiaszem i Parkami, 1912; Pożegnanie z pracownią, 1913).Metaforą procesu tworzenia staje się muzyka - najbardziej abstrakcyjna ze sztuk - moment gry na skrzypcach lub gęślach, wydobywanie melodii ze strun muzycznego instrumentu (Mój koncert, tryptyk, 1905). 

11. KONIEC !