130 likes | 254 Views
-czyli o nauczycielskich obowiązkach i o tym jak rozmawiać, aby się porozumieć. Współpraca nauczycieli z rodzicami. Współpraca nauczycieli z rodzicami dzieci/uczniów. Korzyści: *Zintegrowanie oddziaływań dydaktycznych, wychowawczych, terapeutycznych
E N D
-czyli o nauczycielskich obowiązkach i o tym jak rozmawiać, aby się porozumieć... Współpraca nauczycieli z rodzicami
Współpraca nauczycieli z rodzicami dzieci/uczniów Korzyści: *Zintegrowanie oddziaływań dydaktycznych, wychowawczych, terapeutycznych *Podniesienie efektywności działań realizowanych w szkole *Lepsze poznanie/rozumienie ucznia zarówno przez nauczycieli jak i rodziców *Rola edukacyjna * Buduje poczucie ważności, podmiotowości i sprawstwa
Współczesny nauczyciel Nauczyciel /specjalista Nauczyciel /terapeuta • Realizuje podstawę programową • Diagnozuje/poznaje ucznia • Opracowuje program –indywidualizuje nauczanie • Realizuje i dokonuje ewaluacji programu • Odpowiada za efekty działań edukacyjnych • Nawiązuje kontakt współpracuje z uczniam i rodzicami • Pełni rolę edukatora • Rozumie motywy postępowania • Pomaga rodzicom zrozumieć swoje dziecko i nawiązać dobre relacje • Pomaga rozwiązać trudne problemy i konflikty • Kształtuje u rodziców adekwatną ocenę swojej sytuacji • Wskazuje, gdzie szukać pomocy
Kim są rodzice niepełnosprawnego dziecka? Stanowią przekrój społeczeństwa, a rodzicielstwa uczą się w ekstremalnie trudnych warunkach T. Gordon „Wychowanie bez porażek”: • „rodziców się oskarża, ale się ich nie szkoli” • „aby zostać nauczycielem należy skończyć studia, aby zostać inżynierem należy skończyć studia, aby być rodzicem nie trzeba nawet szkoły podstawowej” • „nie można od rodziców wymagać idealnych z naszego punktu widzenia decyzji, zachowań, jeśli uprzednio nie powiemy im o wielu ważnych zagadnieniach pedagogiczno - psychologicznych, które dla nas pedagogów są oczywiste, a dla rodziców często nieznane i niezrozumiałe”
Jak być nauczycielem-terapeutą? Co robić Czego nie robić • ZAWSZE: zachowaj spokój • Buduj poczucie ważności i porozumienia (wspólny cel) • Używaj przystępnego języka • Mów na temat, rzeczowo i jasno • Liczą się fakty • Parafrazuj i odzwierciedlaj • Okazuj empatyczne zrozumienie • Pomagaj rozmówcom zrozumieć ich uczucia • Zadawaj pytania otwarte • Słuchaj, słuchaj, słuchaj... • Nie składaj pochopnych obietnic • Nie okazuj niedowierzania • Nie pochlebiaj rozmówcy • Nie minimalizuj i nie trywializuj problemów • Nie przerywaj • Nie dąż do szybkiego zakończenia • Nie praw banałów • Nie przerywaj krótkich przerw • Nie zapominaj o spotkaniach
„Natura dała nam jeden język i dwoje uszu abyśmy dwa razy więcej słuchali niż mówili”
Jak słuchać drugiej osoby? • Aktywnie i z zaangażowaniem • Wyeliminować czynniki zakłócające np.. inne myśli, problemy osobiste • Zapamiętywać/zapisywać przekazane informacje • Odczytywać komunikaty niewerbalne (7%komunikatu przekazują słowa, 38% modulacja, 55%zachowanie): postawa ciała, gesty i wyraz twarzy; • Halo effect ( inaczej: efekt Golemana, efekt aureoli) • Słuchanie siebie czyli „trzecie ucho” • Zaakceptować krótkie przerwy i chwile milczenia • Zachować spokój
Konfrontacja-czyli jak? • Wyraźnie określ cel spotkania: informacje, rozwiązanie problemu, wskazówki, edukacja... • Zastanów się, co może być trudne dla ciebie, co dla rodzica • Mów do rodzica tak, aby cię wysłuchał i zrozumiał • Podkreślaj jego rolę w pracy z dzieckiem • Podkreślaj mocne strony dziecka • Trzymaj się tematu Unikaj oceniania, wartościowania oraz wyrażania frustracji oraz niezadowolenia • Miej samoświadomość-świadomość własnego systemu wartości, przekonań i uprzedzeń • Zachowywać się spokojnie i asertywnie
Jakie „trudności” mogą mieć nauczyciele w bezpośrednim kontakcie z rodzicem: • Wrogość- może wynikać z braku wiary w uzyskanie pomocy; poczucia przymusu do rozmowy; • Nadmierna uległość-boją się oceniania i krytyki, chcą być dobrze postrzegani; • Nadmierna gadatliwość-starają się ukryć zdenerwowanie; • Napady złego humoru-zaniepokojenie, unikanie bolesnych tematów; Dłuższe milczenie może wynikać z: obaw, trudności w mówieniu, braku zaufania...
Pamiętajmy o granicach • Granice zawodowe dają poczucie bezpieczeństwa • Nie wdawać się w rozmowy nie dotyczące bezpośrednio lub pośrednio tematu spotkania • Nie mówić (lub jak najmniej) o sobie Forma zwracania się do siebie, jeżeli dotyk, to –tylko podanie ręki • Świadomość, kiedy nie można zachować tajemnicy i powiadomić o tym rozmówcę • Nie dawać pochopnych obietnic • Bezwzględnie dotrzymywać wspólnych ustaleń
Rozwiązania praktyczne *Miejsce do rozmowy i długość spotkania (zwykle wystarcza 30-45 min; maks. 60 min) *Dostępność nauczyciele (rozwiązania przyjęte w szkole np.. dyżury w określone dni) *Notatki z rozmowy – np.. karta kontaktów: informacje o rozmowie, temacie, ustaleniach, termin kolejnego spotkania i in.
Literatura: • Gail King: Umiejętności terapeutyczne nauczyciela • C. J. Christopher: Nauczyciel-rodzic. Skuteczne porozumiewanie się • Carl R. Rogers: Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe • T. Gordon: Wychowanie bez porażek • Heaton J. A.: Podstawy umiejętności terapeutycznych • Poradnik dla rodziców „Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka” publikacja w ramach projektu: Nasza Poradnia
Małgorzata Błotnicka Doradca metodyczny ds. kształcenia dzieci i młodzieży ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w Gliwickim Ośrodku Metodycznym w Gliwicach, ul. Okrzei 20 • Kontakt e-mail: blotnicka@gamil.com • Dyżury metodyczne: Poniedziałki godz. 16-18 ZSZS w Gliwicach, ul. Dolnej Wsi74 Sala 13, parter