Na początek małe pytanie testowe…

1. Na początek małe pytanie testowe…

2. Czym jest „Ruch Światło – Życie” zwany również „OAZĄ”? • Trzymaniem się za ręce i śpiewaniem sobie piosenek religijnych. • Charyzmatycznym ruchem odnowy Kościoła w duchu Soboru Watykańskiego II stworzonym przez ks. F. Blachnickiego. • Mówieniem sobie wszędzie i w każdych okolicznościach „dobrze że jesteś”.

3. Spokojnie… Niemusisz od razu wiedzieć…

4. Ta prezentacja jest właśnie po to żebyś zaznaczył dobrą odpowiedź...

5. Mówiąc o Ruchu Światło - Życie nie można pominąć jego Założyciela, którym był Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki

6. Urodził się 24 marca 1921 roku w Rybniku w wielodzietnej rodzinie. Do gimnazjum uczęszczał w Tarnowskich Górach, będąc bardzo aktywny w harcerstwie. Maturę zdał w 1938 roku.

7. Brał czynny udział w kampanii wrześniowej, a po kapitulacji podjął działalność konspiracyjną. W marcu 1940 roku ujęty przez Gestapo w Zawichoście i aresztowany, został wywieziony do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu. Przebywał tam z numerem 1201 przez 14 miesięcy, z tego 9 miesięcy w karnej kompanii, a przez blisko miesiąc w bunkrze.

8. W marcu 1942 roku w więzieniu w Katowicach zostaje skazany na karę śmierci przez ścięcie za działalność konspiracyjną przeciw Rzeszy Niemieckiej. Po prawie 5 miesiącach oczekiwania na wykonanie wyroku zostaje uwolniony. W latach 1942-45 przebywa w różnych niemieckich obozach i więzieniach. W czasie pobytu na oddziale skazańców dokonało się cudowne jego nawrócenie na osobową wiarę w Chrystusa połączone z decyzją oddania swego życia na Jego służbę.

9. Po zakończeniu wojny wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, a po jego ukończeniu 25 czerwca 1950 roku przyjął święcenia kapłańskie. Z bliskimi w dniu prymicji w Tarnowskich Górach – 1950 rok

10. W latach 1954-56, w okresie wysiedlenia biskupów, uczestniczył w pracach tajnej Kurii w Katowicach i organizował powrót biskupów śląskich do diecezji. Po powrocie biskupów pracował w Wydziale Duszpasterskim Kurii i w redakcji „Gościa Niedzielnego”.

11. W 1960 roku ówczesne władze zlikwidowały Centralę Krucjaty, a ks. Franciszka aresztowano w marcu 1961. Po 4 miesiącach aresztu otrzymał wyrok 13 miesięcy więzienia z zawieszeniem na 3 lata. Prowadził również Ośrodek Katechetyczny, a od 1957 roku działalność trzeźwościową pod nazwą „Krucjata Wstrzemięźliwości”.

12. Od października 1961 roku ks. Blachnicki podjął studia specjalistyczne na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Po ich ukończeniu kontynuował pracę naukowo- dydaktyczną w Instytucie Teologii Pastoralnej

13. W sposób szczególny angażował się w przybliżenie szerokim kręgom duszpasterzy i świeckich soborowej nauki o Kościele i odnowionej Liturgii, wypracowując metody soborowej formacji liturgicznej. Już od pierwszych lat pracy duszpasterskiej szczególną uwagę przywiązywał do pracy w małych grupach, począwszy od Oazy Dzieci Bożych

14. aż po metodę 15 dniowych rekolekcji przeżyciowych nazwanych później Oazą Żywego Kościoła. W ten sposób powstał ruch, zwany dziś Ruchem Światło-Życie.

15. Ruch ten rozwinął się mimo wielorakich trudności w Polsce, a także na Słowacji, w Czechach, a nawet w Boliwii. Z inspiracji ks. Blachnickiego powstawały też nowe inicjatywy, które były odpowiedzią na znaki czasu.

16. Do takich należały: • Krucjata Wyzwolenia Człowieka • Plan Wielkiej Ewangelizacji „Ad Christum Redemptorem” • Niezależna Chrześcijańska Służba Społeczna • Chrześcijańska Służba Wyzwolenia Narodów

17. Ks. Blachnicki jest też duchowym ojcem wspólnoty życia konsekrowanego, Instytutu Niepokalanej Matki Kościoła

18. Stan wojenny zastał w 1981 roku ks. Blachnickiego poza granicami kraju. Osiadł w 1982 roku w ośrodku polskim „Marianum” w Carlsbergu w Niemczech. Tam też zmarł 27 lutego 1987 roku.

19. 1 kwietnia 2000 doczesne szczątki Sługi Bożego Ks. Franciszka Blachnickiego zostały przywiezione z Carlsbergu (Niemcy) do Krościenka i złożone w grobowcu w dolnej części kościoła Dobrego Pasterza. Liczne pielgrzymki z całej Polski nawiedzają grób Sługi Bożego i Centrum Ruchu na Kopiej Górce.

20. Ruch Światło-Życie powstał z inspiracji Ducha Świętego i z realizacji odnowy Kościoła w myśl II Soboru Watykańskiego. Założyciel Ruchu od rekolekcji oazowych dla ministrantów i Krucjaty Wstrzemięźliwości poprzez dalszy rozwój oaz wypracował cały system ewangelizacji i formacji obejmujący dzieci, młodzież i dorosłych. Program formacyjny dla małżonków został w dużej mierze zaczerpnięty z programu i duchowości Equipes Notre Dame. Ukształtowany w ten sposób Ruch Żywego Kościoła, przyjął w roku 1976 nazwę: “Ruch Światło-Życie”, określającą jego duchowość, metodę działania i charyzmat dany Założycielowi.

21. Ruch Światło-Życie jest także dziełem Niepokalanej, Matki Kościoła. Został Jej zawierzony 11 czerwca 1973 r. przez kard. Karola Wojtyłę w Centrum Ruchu w Krościenku nad Dunajcem. Akt ten Ruch uznaje za swój akt konstytutywny.

22. Ruch Światło-Życie obejmuje ludzi różnego wieku i powołania: dzieci, młodzież, osoby dorosłe różnych stanów: małżeństwa, osoby samotne, kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów itd. Małżeństwa należące do Ruchu zasadniczo tworzą w jego ramach kręgi Domowego Kościoła. Rekolekcje oazowe III stopnia – Kraków 2006r.

23. Cel i program Ruchu wyrażają w skrócie greckie słowa „FOS" (światło) i "DZOE" (życie), wpisane w znak krzyża i formuła „Światło-Życie”, oznaczająca jedność światła danego od Boga i życia, czyli postępowania. Sprawcą tej jedności jest Duch Święty. Światłem jest: światło rozumu, światło sumienia, światło słowa Bożego, światło Chrystusa jako wzoru osobowego i światło Kościoła, który dba o nieskażony przekaz światła z poprzednich źródeł oraz o ich właściwą interpretację.

24. Zadania te Ruch wyraża w podstawowych sformułowaniach: Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota, Nowa Kultura. Ruch odczytuje znaki czasu i wsłuchuje się w głos Stolicy Apostolskiej, podejmuje jej aktualne zachęty oraz wypracowuje na ich podstawie konkretne programy działania. Celem Ruchu Światło-Życie jest formowanie dojrzałych chrześcijan i budowanie wspólnoty (communio) Kościoła poprzez ewangelizację i formację, odnowę liturgii, budowanie braterskich wspólnot oraz tworzenie dzieł mających na celu przemianę świata w duchu Ewangelii.

25. Duchowość uczestników Ruchu Światło-Życie wyraża się w ciągłym pogłębianiu osobistej relacji do Jezusa Chrystusa jako Pana i Zbawiciela. Jest to relacja miłości – całkowitego oddania się Jemu w wierze i posłuszeństwie na wzór Niepokalanej. Mocy do takiego osobistego oddania się udziela Duch Święty. Osobisty związek z Jezusem nawiązuje się i pogłębia przez stały kontakt ze Słowem Bożym, które staje się słowem życia dzięki codziennej modlitwie indywidualnej i wspólnej.

26. Żródłem pełni życia chrześcijańskiego, a zarazem jego szczytem, jest liturgia, zwłaszcza eucharystyczna, pielęgnowana przez uczestników Ruchu w odnowionym posoborowym kształcie. Uczestnicy Ruchu dają świadectwo Jezusowi Chrystusowi słowem i życiem. Eucharystia w czasie Dnia Wspólnoty – Krościenko n. Dunajcem

27. Szczególną formą świadectwa jest Nowa Kultura, polegająca na uwalnianiu człowieka od wszystkiego, co poniża jego godność, oraz na rozwijaniu wartości osoby i wspólnoty we wszystkich dziedzinach życia. Nowa Kultura realizuje się także przez podjęcie Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Składanie deklaracji przystąpienia do Krucjaty Wyzwolenia Człowieka

28. Szczytem życia osobowego jest zdolność do złożenia daru z siebie w akcie pięknej miłości – agape, której przykład dał Chrystus Sługa. Uczestnicy Ruchu Światło-Życie chcą wdrażać się w tę postawę posiadania siebie w dawaniu siebie przez stałą przemianę życia (metanoię) oraz przez podejmowanie bezinteresownej służby(diakonii), zgodnie z otrzymanymi darami.

29. Cel Ruchu Światło-Życie jest osiągany przez realizację programu formacyjnego. Każdy uczestnik Ruchu po ewangelizacji, prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie uczniów Jezusa (deuterokatechumetat) i dalej we wspólnocie diakonijnej, podejmując konkretną służbę (diakonię) w Kościele i w świecie. Trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu na wszystkich poziomach formacji to: EWANGELIZACJA KATECHUMENAT DIAKONIA

30. Podstawowe metody realizacji programu formacyjnego Ruchu Światło-Życie to: oaza rekolekcyjna i mała grupa formacyjna. Oaza rekolekcyjna jest formą intensywnego doświadczenia życia Kościoła: we wspólnocie, w liturgii, na spotkaniu ze Słowem Bożym, w miłości braterskiej. Piętnastodniowe (zamknięte i przeżyciowe) rekolekcje wszystkich stopni dla dzieci, młodzieży, dorosłych i rodzin mają program oparty na tajemnicach różańca i układzie roku liturgicznego. Każdy dzień rekolekcji ma myśl przewodnią, która przenika wszystkie elementy programu.

31. Mała grupa jest środowiskiem podstawowym dla rozwoju i utrzymania wiary. Dzięki temu, że jest obecna zarówno w formacji w ciągu roku, jak i w oazie rekolekcyjnej, zapewnia ciągłość procesu wychowawczego. Realizuje ona program formacyjny na spotkaniach cotygodniowych, a w kręgach rodzin – comiesięcznych.

32. Dzień Wspólnoty Oaz Rekolekcyjnych - Krościenko n. Dunajcem Struktura Ruchu jest zgodna ze strukturą Kościoła. Małe grupy, do których należą uczestnicy Ruchu, zasadniczo tworzą jego wspólnotę w parafii. Wspólnoty Ruchu utrzymują ze sobą łączność spotykając się na Dniach Wspólnoty. Odpowiedzialność za całość Ruchu sprawuje Moderator Ruchu Światło-Życie. Na szczeblu kraju, diecezji i parafii odpowiedzialność pełnią moderatorzy krajowi, diecezjalni i parafialni.

33. Każdy moderator pełni swą posługę wraz z zespołem diakonii. Diakonię moderacji mogą pełnić zarówno osoby świeckie jak i duchowne. Kapłani w Ruchu spełniają rolę moderatorów, a nie należący do niego – opiekunów. Spoczywa na nich odpowiedzialność za duchową formację uczestników Ruchu i eklezjalność wspólnot. Kadra animatorów – OŻK IIIst. Kraków 2006r.

34. Ruch Światło - Życie to szczególny, bo wypracowany w naszym kraju, charyzmatyczny ruch odnowy Kościoła. Warto go poznać ponieważ może być on cenną pomocą w naszej służbie Bogu i człowiekowi w Świętym Kościele Chrystusowym. Więcej o Oazie znajdziecie na stronie: www.oaza.pl Prezentację przygotował: Waldemar Myka