„Fizyka da się lubić”

1. „Fizyka da się lubić” Wykonanie i realizacjaAdam Stachurskii Kaja SurdyXXV LO im. Stefana Baczyńskiego w Łodzi

2. Czas – start ! Przygotowania rozpoczęliśmy od sporządzenia planu działania, uzgodnienia spotkań oraz od dokładnego przeczytania regulaminu i pomocy naukowych. Zgromadziliśmy potrzebne nam przedmioty takie jak: termometr, puszka, świeczki. Udało nam się szybko uzgodnić jak będzie wyglądała cała aparatura naszego doświadczenia. Zrobiliśmy to dosyć orientalnie. Kartki i długopisy przygotowane– zabraliśmy się do pracy.

3. Przygotowania

4. Realizacja

5. Wzory • Wzór na ciepło wytwarzane przez świeczkę w czasie t:kΔQ= c ⋅m⋅ΔT • Wzór określający podane/ wywnioskowanedane w danym przedziale czasu: • Wzór na zmianę energii w czasie, czyli moc: • Wzór na szybkość ubywania mocy: • Wzór na szybkość wytwarzania ciepła: • Wzór na obliczenie współczynnika k:

8. Krok 1 Jako pierwszą „wzięliśmy wodę”. Dzięki specjalnej aparaturze,w której była umieszczona świeczka(oczywiście pamiętając o zasadach bezpieczeństwa oraz o tym, że żeby doświadczenie się powiodło musimy pamiętać o dopływie powietrzaw miejscu gdzie jest znajduję się świeczka), oraz przygotowanym wcześniej rzeczom/ przedmiotom, szybko i sprawie rozpoczęliśmy „badania”.W puszcze znajdowało się 100 ml wody oraz zanurzony termometr,by szybko i sprawie kontrolować zwiększającą się temperaturę.

9. Krok 2 Ponawialiśmy próbę trzykrotnie by później wyliczyć z tego potrzebną nam średnią. Później mogliśmy zabrać się za pierwszy wzór, który będzie potrzebny w kilku obliczeniach.Otóż ΔQ / Δt umieściliśmy wraz ze wszystkimi danymi do tabeli numer 1.Ten wzór pojawi się również w tabeli numer 3.

10. Krok 3 Kolejnym ważnym elementem doświadczenia było zmierzenie masy świeczki w danym przedziale czasu oraz wyliczenie z tego średniej. Te wyniki pojawiają się w tabeli numer 2.

11. Fizyka też może być zabawna

12. Ciąg dalszy Po zgromadzeniu odpowiednich danych mogliśmy zacząć sporządzać notatki, diagramy, tabelki i dochodzić do wniosków.Czyż nie na tym polegają doświadczenia?

13. Tabela numer 1

14. Tabela numer 2

15. Tabela numer 3

16. Adnotacja do tabeli numer 3 W środkowej kolumnie tabeli numer 3 znajdują się luki. Powodem luk jest problematyka z wartością Δm. Gdy wynosiła ona 0 liczenie dalej stawało się bezsensowne (wynik całego wzoru wynosiłoby 0).

17. Adnotacja do szacowania niepewności wyniku końcowego Zamiast zasugerowanej techniki podsumowania (szacowania niepewności wyniku końcowego) – krzywej Gaussa użyliśmy techniki odchylenia standardowego, oczywiście dzięki pomocy naszej nauczycielki od fizyki. Ze względu na zbyt małą liczę pomiarów, stwierdziliśmy, że ten sposób będzie bardziej logiczny.t - współczynnik rozkładu studenta

18. Adnotacja do błędu wyliczeń Większość wyników jest przybliżana bądź podawana do drugiego miejsca po przecinku. Przy tak dużych liczbach i wielu obliczeniach. Liczby niezmiernie się zmieniają. Dlatego uprzedzamy o możliwości różnych wyników przy sprawdzaniu naszej pracy.

19. Podsumowanie Głównym powodem wykonania tego doświadczenia było wyliczenie mocy świeczki. Wyników wyszło 5 gdyż tyle byliśmy wstanie po podstawiać wartości pod wzór. P1 = 1480.5 * 50.24 = 74380.32P2 = 3795.8 * 109.82 = 416854.75P3 = 308.7 * 25.63 = 7911.98P4 = 2826.2 * 146.6 = 414320.92P5 = 1073.9 * 141.10 = 151527.29

20. Dziękujemy za poświęconą uwagę.Zachęcamy do nauki fizyki, ponieważ da się ją lubić!Adam Stachurskii Kaja Surdy