240 likes | 563 Views
Janusz Korczak. Janusz Korczak. Właściwie Henryk Goldszmit, znany też jako Stary Doktor lub Pan Doktor. Urodził się 2 lipca 1878 lub 1879 roku w Warszawie, a zmarł 5 sierpnia 1942 roku w Treblince. Młodość i edukacja:.
E N D
Janusz Korczak • Właściwie Henryk Goldszmit, znany też jako Stary Doktor lub Pan Doktor. Urodził się 2 lipca 1878 lub 1879 roku w Warszawie, a zmarł 5 sierpnia 1942 roku w Treblince.
Młodość i edukacja: • Urodził się w spolonizowanej rodzinie żydowskiej, jako syn adwokata Józefa Goldszmita i Cecylii z domu Gębickiej. Rodzina Goldszmitów wywodziła się z Lubelskiego, zaś Gębickich z Kaliskiego.
Janusz Korczak jako uczeń gimnazjum udzielał korepetycji, by pomóc w utrzymaniu rodziny. Jego matka prowadziła stancję dla uczniów. W 1898 roku zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie, na którym studiował 6 lat.
Lekarz: • 23 marca 1905 roku otrzymał dyplom lekarza. W czerwcu tego roku został powołany do armii rosyjskiej i wyjechał na Daleki Wschód, gdzie jako lekarz służył w pociągu sanitarnym. Pod koniec marca 1906 roku wrócił do Warszawy.
Na przełomie 1907 i 1908 podnosił swe kwalifikacje w Berlinie. Słuchał wykładów i odbywał praktykę w klinikach dziecięcych.
Korczak dla dzieci: • Był częstym gościem robotniczych dzielnic Powiśla, Solca, Woli i Starówki. Starał się pomóc najbiedniejszym. Chodził po domach, opowiadał baśnie, w wieczór wigilijny był św. Mikołajem roznoszącym groszowe podarki, pomagał dzieciom w nauce. Wkrótce podjął działalność społeczną w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności.
Pracował też jako pediatra w Szpitalu Dla Dzieci. Janusz Korczak jako lekarz miejscowy korzystał z służbowego mieszkania na terenie szpitala i świadczył pomoc chorym w każdej chwili. Swoje obowiązki wypełniał bardzo ofiarnie.
1942 rok W lutym 1942 roku podjął decyzję objęcia pracy wychowawcy w domu podrzutków na ul. Dzielnej, bo chciał ratować dzieci, krzywdzone tam przez personel getta. Przyjaciele z "aryjskiej" strony wielokrotnie podejmowali próby wyprowadzenia Korczaka z Getta, zapewniali mu bezpieczne schronienie. Nie można było jednak ocalić setek dzieci, więc Korczak heroicznie odmawiał skorzystania z szansy ucieczki, nie zgadzał się na opuszczenie swych podopiecznych.
22 lipca 1942 roku rozpoczęła się akcja likwidacji Getta. Z placu przeładunkowego Umschlagplatz na Stawkach odchodziły wagonami bydlęcymi transporty Żydów, były one kierowane do komór gazowych obozu zagłady w Treblince. W dniach od 5 do 8 sierpnia szły transporty dziecięce - około czterech tysięcy dzieci z wszystkich sierocińców wraz z wychowawcami. Wśród nich Korczakowskie Dzieci ze swym zielonym sztandarem nadziei, a wraz z nimi on sam - niosąc najmłodsze dziecko na ręku. Wraz z dziećmi zginął straszliwą śmiercią.
Działalność literacka Janusza Korczaka • Zadebiutował we wrześniu 1896 pod kryptonimem Ryk w tygodniku satyrycznym „Kolce”. Był m.in. współautorem pisanej zespołowo powieści sensacyjnej „Lokaj”; • Od 1901 zaczął pisać felietony, których wybór pod tytułem Koszałki Opałki ukazał się w 1905 (łącznie było ich ponad 200).
Teoretyk i praktyk wychowania, twórca oryginalnego systemu pracy z dziećmi opartego na: partnerstwie, samorządnych procedurach i instytucjach oraz pobudzaniu samowychowania. Badacz świata dzieci. Był pionierem działań w dziedzinie diagnozowania wychowawczego oraz prekursorem działań na rzecz praw dziecka - człowieka .
Dla dzieci napisał utwory: • Sława • Król Maciuś Pierwszy • Król Maciuś na wyspie bezludnej • Bankructwo Małego Dżeka • Kajtuś Czarodziej • Uparty chłopiec
Rok 2012 rokiem Korczaka • Sejm Rzeczpospolitej Polski jednogłośnie podjął 16 września 2011 roku uchwałę ustanawiającą rok 2012 Rokiem Janusza Korczaka. Inicjatywę w tej sprawie zgłosił Rzecznik Praw Dziecka Marek Michalak .
Wniosek Rzecznika poparła sejmowa Komisja Kultury i Środków Przekazu, wielu ministrów i organizacje pozarządowe. Powinniśmy pamiętać, że Stary Doktor - Janusz Korczak, był jednym z pierwszych głosicieli prawdy o tym, że dziecko jest autonomiczną osobą, która posiada własną godność, zainteresowania, potrzeby i prawa. Nie było by konwencji o Prawach dziecka, gdyby nie jego działalność i myśli.
Cytaty: • „Jestem nie po to, aby mnie kochali i podziwiali, ale po to, abym ja działał i kochał. • Nie jest obowiązkiem otoczenia pomagać mnie, ale ja mam obowiązek troszczenia się o świat, o człowieka.”
Złote myśli Janusza Korczaka: • "Dzieci nie są głupsze od dorosłych, tylko mają mniej doświadczenia." • "Znam wielu, których ulica nie zepsuła wcale, a zahartowała, wyrobiła silną wolę, żeby być uczciwym i rozważnym człowiekiem." • "Nie takie ważne, żeby człowiek dużo wiedział, ale żeby dobrze wiedział, nie żeby umiał na pamięć, a żeby rozumiał, nie żeby go wszystko troszkę obchodziło, a żeby go coś naprawdę zajmowało."
Podsumowanie: Janusz Korczak całe życie poświecił nauce i dzieciom. Zginął ratując dzieci. Był odważnym człowiekiem.
Źródła informacji: • google grafika • wikipedia • zadane.pl Autorka prezentacji: Kinga Rubiszewska kl. III b