210 likes | 345 Views
Historia podziału Niemiec. Przygotował Bartosz Gryboś. Co się stało z Niemcami po II Wojnie Światowej?.
E N D
Historia podziału Niemiec Przygotował Bartosz Gryboś
Gdy Niemcy przegrali II Wojnę Światową, Sowieci i Alianci podzielili Niemcy na cztery strefy okupacyjne. Każdą strefą zarządzał inny kraj. Do Aliantów zaliczali się USA , Wielka Brytania i Francja.
Sowieci dostali wschodnia część byłej Trzeciej Rzeszy, a Aliantom przydzielono zachodnie landy. Berlin w tamtym okresie był traktowany autonomicznie, dlatego także był podzielony na cztery sektory, z czego każdym sektorem zarządzał inny kraj.
Sowietom jednak bardzo nie pasowało to, że w środku ich wydzielonej strefy, dzielą trzy- czwarte Berlina z zachodnimi kapitalistami. Z tego tez powodu zaczęli obmyślać plan jak wykurzyć Aliantów z Berlina . Po czterech latach Związek Radziecki wpadł na pomysł jak przejąć władzę nad całym Berlinem.
Oddzielili się pasmem zasieków i drutów kolczastych od zachodnich stref, powodując zatrzymanie dostaw żywności oraz potrzebnych materiałów do części Berlina kontrolowanych przez Aliantów. Następnie zamknęli drogi, by wyrzucić Amerykanów ze Stolicy Niemiec.
Alianci jednak znaleźli sposób na ominięcie granic radzieckich. Użyli samolotów transportowych, które przynosiły wszystkie potrzebne towary. Cała ta akcja trwała osiem miesięcy. Jednak po długich negocjacjach Sowieci zaczęli ściśle kontrolować tranzyt towarów.
Kolejnym problemem z jakim nie mogły uporać się władze DDR była ludność Berlina Zachodniego, która kontaktowała się z zepsutym światem zachodu pracując tam i zarabiając zachodnie marki, równocześnie wydając je w zachodnich sklepach. Część zachodnich marek musiała być wymieniona na wschodnie pieniądze z powodu płacenia rachunków za mieszkania czy media, jednak rząd nałożył niekorzystny kurs, co doprowadziło, że nikt nie wymieniał w kantorach państwowych.
Zaczęło się masowe przesiedlanie wschodnich berlińczyków na zachodnie sektory, które były azylem przed komunistycznymi mackami. Trwało to do 1961 roku, kiedy przewodniczący rady państwa Walter Ulbricht postanowił, że zachodnie sektory oddzieli od wschodnich obywateli. Walter Ulbricht
Po raz drugi zachód został odcięty, tylko tym razem otoczono wszystko murem o długości 156 km. Mur ten nosi nazwę Muru Berlińskiego lub też nazwanym później Antyfaszystowskim. Na zachodzie zawrzało, ale za bardzo nic nie mogli wskórać. Rozbicie muru groziło wybuchem wojny, która i tak już trwała pod nazwą „zimnej”.
Józef Stalin to bez wątpienia architekt „zimnej wojny”, gdyż jego plan ujarzmienia Europy zakładał przede wszystkim podporządkowanie ZSRR Niemiec, a następnie odesperowanie krajów zachodnich od USA.
Erich Honecker, który zastąpił Ulbrichta jeszcze bardziej uszczelnił Mur Berliński. Został wzbogacony o oświetlenie i cały system alarmowy. Był podłączony pod miny kierunkowe wystrzeliwójące śrut automatycznie bez ingerencji strażników granicznych.
Cały pas graniczny był wzbogacony o 11 zapór przeciwpiechotnych i przeciwczołgowych. Zachód z obawy przed kolejną wojną światową, nie robił nic co by mogło zmienić pozycję obywateli dwóch stron Berlina. Działo przeciwpiechotne z tamtego okresu http://www.dw.de/popups/mediaplayer/mediaId_4755105
Dopiero po 1989 roku runął domek z kart. Polska jak i wszystkie kraje ościenne Związku Radzieckiego otrzymały niepodległość, a Niemcy zanim dopuścili koparki , sami młoteczkami roztrzaskiwali znienawidzony mur, który podzielił ich na ponad czterdzieści lat. DDR jak i RFN połączyły się w jedność, ale podobno piętno tego podziału jest widoczna do dziś. RFN DDR
Dziękuje za obejrzenie prezentacji. Do prezentacji multimedialnej użyłem informacji z: http://berlinermauer.pl/index.php/historia/historia-muru/ oraz Encyklopedii Edukacyjnej.