1 / 42

Wojciech Korfanty

Wojciech Korfanty. Źródło ilustracji: Julian Humieński: Urzekło go piękno : Paweł Steller 1895 – 1974. Katowice: KŚJ, 1984. tablica 32. (Drzeworyt, 1947). Źródło ilustracji: Elżbieta Kazibut: Wielki Polak z familoka. „Trybuna Śląska. Dzień” z 7 kwietnia 2000. s. 23.

zaynah
Download Presentation

Wojciech Korfanty

An Image/Link below is provided (as is) to download presentation Download Policy: Content on the Website is provided to you AS IS for your information and personal use and may not be sold / licensed / shared on other websites without getting consent from its author. Content is provided to you AS IS for your information and personal use only. Download presentation by click this link. While downloading, if for some reason you are not able to download a presentation, the publisher may have deleted the file from their server. During download, if you can't get a presentation, the file might be deleted by the publisher.

E N D

Presentation Transcript

  1. Wojciech Korfanty Źródło ilustracji: Julian Humieński: Urzekło go piękno : Paweł Steller 1895 – 1974. Katowice: KŚJ, 1984. tablica 32. (Drzeworyt, 1947).

  2. Źródło ilustracji: Elżbieta Kazibut: Wielki Polak z familoka. „Trybuna Śląska. Dzień” z 7 kwietnia 2000. s. 23. Wojciech Korfanty urodził się 20 kwietnia 1873 roku w Sadzawce, na terenie dzisiejszych Siemianowic Śląskich.

  3. Źródło ilustracji:Stanisław Berezowski: Turystyczno – krajoznawczy przewodnik po województwie śląskim. Katowice: Nasza Księgarnia, 1937. s. 184.

  4. Źródło ilustracji: Grażyna Kuźnik: Był solą w oku. „Dziennik Zachodni” 2005 z 10-11 listopada nr 262 s. 11. Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. Dom rodzinny Korfantego – to typowy familok.

  5. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. Kościół pw. Podwyższenia Krzyża św. w którym ochrzczono małego Wojtka

  6. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. Pochodził z wielodzietnej rodziny górniczej, w której kultywowano wartości patriotyzmu, języka polskiego, wiary chrześcijańskiej i śląskiego obyczaju. Rodzice: Józef Korfanty i Karolina z domu Klecha

  7. Czytania nauczyła go matka na lekturze Żywotów Świętych Piotra Skargi i „Katolika.”

  8. Źródło ilustracji: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Instytut Śląski, 1982. s. 241. W niemieckim gimnazjum w Katowicach otwarcie manifestował swoją polskość. Nie poddał się presji profesorów, którzy „zohydzeniem wszystkiego, co polskie i katolickie, wzbudzali raczej ciekawość do książki polskiej, z której pragnąłem się dowiedzieć, czym jest lżony i poniżany naród, którego językiem w mojej rodzinie mówiłem.”

  9. Źródło ilustracji: Tadeusz Czekaj: Pierwsze zwycięstwo Wojciecha Korfantego. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1986. ISBN 83-7008-017-0. Organizował samokształceniową pracę oświatową wśród młodzieży. Tworzyła organizacje dla manifestowania i ugruntowywania postaw patriotycznych. Za tę działalność tuż przed maturą został relegowany z gimnazjum. Maturę zdał jako eksternista.

  10. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. Tablica 1. Pod panowaniem pruskim. Studiował na Politechnice w Charlottenbergu pod Berlinem oraz na Uniwersytecie we Wrocławiu – prawo i ekonomię.

  11. Źródło ilustracji: Tadeusz Czekaj: Pierwsze zwycięstwo Wojciecha Korfantego. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1986. ISBN 83-7008-017-0. Na łamach „Górnoślązaka,” którego był twórcą i redaktorem naczelnym (1901), i „Katolika” propagował ideę nierozerwalnej przynależności Górnoślązaków do narodu polskiego, za co w 1902 roku władze niemieckie skazały go na więzienie we Wronkach.

  12. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. W 1903 roku został wybrany do sejmu pruskiego i Reichstagu jako przedstawiciel ludności polskiej na Śląsku.

  13. List Wojciecha Korfantego na temat jego działalności w Reichstagu. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345.

  14. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. Zdjęcie ślubne Wojciecha Korfantego i Elżbiety Szprot - 5 października 1903 roku. Ślub odbył się w Krakowie, w kościele świętego Krzyża.

  15. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. Tablica 2. W parlamencie Rzeszy. W 1912 roku przeniósł się do Berlina, gdzie kierował Wschodnioeuropejską Agencją Telegraficzną a później Polskim Biurem Korespondencyjnym.

  16. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. Tablica 4. Polski komisarz plebiscytowy przy pracy. Działacz plebiscytowy i przywódca II i III Powstania Śląskiego.

  17. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. W 1920 jako komisarz kierował akcją plebiscytową.

  18. Musimy zrzucić z siebie wszelkie ślady jarzma prusko-niemieckiego. Zwycięstwo osiągniemy za wszelką cenę i nie ma takiego mocarza na świecie, który by nas mógł okuć ponownie w kajdany germańskie. (Manifest do Ludu Górnośląskiego z 3 maja 1921 roku)

  19. Źródło ilustracji: Ślązacy chwycili za broń. Dodatek specjalny w 85. rocznicę wybuchu III powstania śląskiego. „Dziennik Zachodni” 2-3 maja 2006. s. XV. Korfanty robi porządki. Już plebiscyt tu nadchodzi German z Śląska już odchodzi Nic ci Frycu nie pomoga Mosz ku Niemcom prosta droga Tukej Polska jest od Piasta A Śląsk polski jest i basta! (z pieśni powstańczej)

  20. Powstańcy, naprzód! Hej, w szeregi! Na ramię broń, do boku stal Wolnymi dzisiaj chcemy żyć, I dziećmi Polski chcemy być. Emmanuel Imiela: Powstanie Śląskie roku 1919 (Hymn Powstańców)

  21. Źródło ilustracji: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Instytut Śląski, 1982. s. 242. Samochód pancerny „Korfanty.” Uzbrojmy dusze w twardość skały A mięśnie swe w żelaza hart. Nie będzie nigdy zniewieściały Miłości swej Ojczysty wart. Emmanuel Imiela: Powstanie Śląskie roku 1919 (Hymn Powstańców)

  22. Od tej chwili jesteście żołnierzami, postępujcie tak, jak honor żołnierski nakazuje. Zakazuje wszelkich gwałtów, grabieży, znęcania się nad ludźmi bez względu na ich język, wiarę lub pochodzenie. Zachowanie się powstańców powinno być wzorowe, mienia, życia i zdrowia bezbronnych ludzi naruszać nikomu nie wolno. (Manifest do Ludu Górnośląskiego z 3 maja 1921 roku)

  23. Ten dwudziesty pierwszy roczek cały krwią zalany, który chłopak najładniejszy do wojska zabrany. A gdy legniesz, kochaneczku, w ziemi pod Opolem, polski orzeł roztopierzy skrzydła nad twym grobem. (z pieśni powstańczej)

  24. Jestem krwią z krwi, kością z kości Waszej, synem biednego ludu górnośląskiego, który od 20 lat cieszy się Waszym zaufaniem, który przez 20 lat walczy razem z Wami za prawa i wolność Górnego Śląska. (Manifest do Ludu Górnośląskiego z 3 maja 1921 roku) Źródło ilustracji: Ślązacy chwycili za broń. Dodatek specjalny w 85. rocznicę wybuchu III powstania śląskiego. „Dziennik Zachodni” 2-3 maja 2006. s. XV.

  25. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. W 1922 został wybrany do Sejmu RP oraz Sejmu Śląskiego.

  26. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. Był wicepremierem w rządzie Wincentego Witosa.

  27. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. Willa przy ulicy Powstańców w Katowicach, gdzie od 1923 roku do śmierci mieszkał Wojciech Korfanty.

  28. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. W 1924 roku założył wydawnictwo i dziennik „Polonia,” jedyne pismo chadeckie na Górnym Śląsku, mające służyć „prawdzie, prawu i sprawiedliwości, interesom Kościoła i Śląska…”

  29. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. …dla „wyjaśniania zjawisk społecznych i politycznych celem harmonijnej współpracy wszystkich obywateli dla dobra ogółu, dla wzmocnienia naszego bytu państwowego i rozwoju myśli chrześcijańskiej w życiu publicznym.” Wojciech Korfanty w kopalni w Chorzowie w 1919 roku

  30. Źródło ilustracji: Wojciech Korfanty: Naród Państwo Kościół : Wybór publicystyki katolicko – społecznej. Katowice: KŚJ, 1992. ISBN 83-7030-056-1. Ogłosił setki artykułów, w których wyjaśniał i komentował nauczanie społeczne Kościoła.

  31. Zwalczany przez obóz Piłsudskiego. Więzień twierdzy brzeskiej, skazany w 1930 roku za „warcholską i zbrodniczą działalność antypolską.” Wojciech Korfanty: Naród Państwo Kościół : Wybór publicystyki katolicko – społecznej. Katowice: KŚJ, 1992. ISBN 83-7030-056-1.

  32. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. Tablica 3. U progu niepodległości. Jego poglądy rozmijały się z ideologią państwową obozu sanacyjnego. Zagrożony aresztowaniem udał się do Czechosłowacji, następnie do Paryża.

  33. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. Tablica 6. Przed Brześciem. Wobec zbliżającego się dla Polski zagrożenia, wrócił do kraju, natychmiast został aresztowany.

  34. Źródło ilustracji: Władysław Zieliński: Wojciech Korfanty 1873- 1939 : Sylwetka polskiego komisarza plebiscytowego i dyktatora III powstania śląskiego. Katowice: Katowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne, 1981. Zwolniony w wyniku masowych demonstracji społeczeństwa, nie tylko śląskiego.

  35. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. Tablica 7. Po Brześciu. Trzy miesięczny pobyt w więzieniu mokotowskim pogorszył stan jego zdrowia.

  36. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. s. 3. Zmarł w warszawskiej lecznicy 17 sierpnia 1939 roku.

  37. Źródło ilustracji: Marian Orzechowski: Wojciech Korfanty : Biografia polityczna. Wrocław: Ossolineum, 1975. Tablica 8. Ostatnia droga. Jego pogrzeb był ostatnią manifestacją narodową na Górnym Śląsku przed wybuchem wojny.

  38. Źródło ilustracji: Edward Balawajder: Wojciech Korfanty : Myśl katolicko – społeczna i działalność. Katowice: KŚJ, 2001. ISBN 83-7030-370-6. s. 345. Został pochowany w Katowicach na cmentarzu przy ulicy Francuskiej w sąsiedztwie grobu pierwszego wojewody śląskiego – Józefa Rymera.

  39. Stanisław Ignacy Witkiewicz: Wojciech Korfanty, 1931, pastel. „Śląsk” 1996 nr 6 s. 2. Jego duchowym testamentem była prośba do ludu śląskiego „aby pozostał wierny zasadom chrześcijańskim i swemu przywiązaniu do Polski, by nie ustawał w pracy i poświęceniu, aby z Polski uczynić taką Polskę, jaka jest godna naszych marzeń, Polskę wielką, mocarstwową, Polskę katolicką, praworządną, zawsze sprawiedliwą.”

  40. 21 czerwca 1997 odznaczony pośmiertnie Orderem Orła Białego

  41. Bibliografia: • Musiolik Longin: Śląscy patroni rybnickich ulic. Rybnik, PTTK, 1994. s. 20. • Korfanty Wojciech: Manifest do Ludu Górnośląskiego z 3 V 1921 r. W: Powstania Śląskie i Plebiscyt w dokumentach i pamiętnikach. Oprac. Franciszek Hawranek. Opole: Instytut Śląski, 1980. s. 142- 143. • Bogusławski Edward, Dygacz Adolf : Do bytomskich strzelców : Zbiór śląskich pieśni powstańczych (…). Katowice: ZNP, 1972. • Imiela Emmanuel : Powstanie Śląskie roku 1919. W: Jacek Kajtoch: Bez tej miłości nie można żyć : Antologia. Warszawa: KAW, 1984. ISBN 83-03-00017-9. s. 122 • Balawajer Edward: Korfanty Wojciech. W: Encyklopedia „Białych Plam” Tom X. Radom: Polwen, 2003. ISBN 83-88822-40-3. s. 121- 124. Prezentację dedykuję Barbarze Michniak - Gabriela Bonk - Rybnik 2007

More Related