I Corinthians 11:23-25 1 ​โครินธ์​ 11:23-25

2. I Corinthians 11:23-25 1 ​โครินธ์​11:23-25

3. 23For I received from the Lord what I also delivered to you, that the Lord Jesus on the night when he was betrayed took bread, 23เพราะว่าเรื่องซึ่งข้าพเจ้ามอบไว้กับพวกท่านนั้น ข้าพเจ้าได้รับจากองค์พระผู้เป็นเจ้า คือในคืนที่เขาทรยศพระเยซูองค์พระผู้ เป็นเจ้า พระองค์ทรงหยิบขนมปัง

4. 24and when he had given thanks, he broke it, and said, “This is my body which is for you. Do this in remembrance of me.” 24เมื่อขอบพระคุณแล้วจึงทรงหัก และตรัสว่า “นี่เป็นกายของเรา ซึ่งให้แก่ท่านทั้งหลาย จงทำอย่างนี้เพื่อระลึกถึงเรา”

5. 25In the same way also he took the cup, after supper, saying, “This cup is the new covenant in my blood. Do this, as often as you drink it, in remembrance of me.” 25หลังจากรับประทานอาหารแล้ว พระองค์ทรงหยิบถ้วยด้วยอากัปกิริยาเดียวกัน ตรัสว่า “ถ้วยนี้คือพันธสัญญาใหม่ โดยโลหิตของเรา จงทำอย่างนี้ คือเมื่อใดที่พวกท่านดื่มจากถ้วยนี้ จงดื่มเพื่อระลึกถึงเรา”

6. 26For as often as you eat this bread and drink the cup, you proclaim the Lord's death until he comes. 26เพราะว่าเมื่อใดที่พวกท่านกินขนมปังและดื่มจากถ้วยนี้ ท่านก็ประกาศการวายพระชนม์ขององค์พระผู้เป็นเจ้า จนกว่าพระองค์จะเสด็จมา

7. Good morning welcome to Calvary Chapel at the Bridgeสวัสดีตอนเช้าขอต้อนรับสู่โบสถ์แคล'วะรีแชพ'เพิลที่สะพาน Luke 14  ลูกา​14

8. John 2:23-25 23 Now when he was in Jerusalem at the Passover Feast, many believed in his name when they saw the signs that he was doing. 23ขณะพระองค์ประทับที่กรุงเยรูซาเล็ม ในเทศกาลปัสกานั้น มีคนจำนวนมากวางใจในพระนามของพระองค์ เพราะพวกเขาเห็นหมายสำคัญที่พระองค์ทรงทำ

9. 24But Jesus on his part did not entrust himself to them, because he knew all people 24แต่ส่วนพระเยซูเองไม่ได้วางพระทัยคนเหล่านั้น

10. 25and needed no one to bear witness about man, for he himself knew what was in man. 25เพราะพระองค์ทรงรู้จักมนุษย์ทุกคน และพระองค์ไม่จำเป็นที่จะต้องมีใครมาเป็นพยานเรื่องมนุษย์ เพราะพระองค์เองทรงทราบว่าอะไรอยู่ในตัวมนุษย์

11. I. The Pharisees false piety and neglecting the needy vv. 1-6 I. ฟาริสีความเคร่งครัดในทางศาสนา ไม่จริงบทที่ 1-6

12. 1One Sabbath, when he went to dine at the house of a ruler of the Pharisees, they were watching him carefully. 1เมื่อพระองค์เสด็จเข้าไปในบ้านผู้นำคนหนึ่งของพวกฟาริสี ในวันสะบาโตเพื่อทรงร่วมโต๊ะอาหาร พวกเขาก็คอยดูพระองค์

13. 2And behold, there was a man before him who had dropsy. 2นี่แน่ะ มีคนหนึ่งเป็นโรคบวมน้ำมาอยู่ต่อพระพักตร์พระองค์

14. 3And Jesus responded to the lawyers and Pharisees, saying, “Is it lawful to heal on the Sabbath, or not?” 3พระเยซูจึงตรัสถามพวกผู้เชี่ยวชาญบัญญัติและพวกฟาริสีว่า “ถ้าจะรักษาคนป่วยในวันสะบาโตผิดบัญญัติหรือไม่?”

15. 4But they remained silent. Then he took him and healed him and sent him away. 4พวกเขาก็นิ่งอยู่ พระองค์ทรงดึงตัวคนนั้นและทรงรักษาเขาให้หาย แล้วก็ปล่อยเขาไป

16. 5And he said to them, “Which of you, having a son or an ox that has fallen into a well on a Sabbath day, will not immediately pull him out?” 5พระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “ใครในพวกท่านถ้ามีลูกหรือวัวตกบ่อ จะไม่รีบฉุดขึ้นมาในวันสะบาโตหรือ?”

17. 6And they could not reply to these things. 6และพวกเขาตอบข้อนี้ไม่ได้

18. Acts 2:46And day by day, attending the temple together and breaking bread in their homes, they received their food with glad and generous hearts, กิจการ​ 2:46 ทุกๆวัน พวกเขาอุทิศตัวอยู่ด้วยกันในพระวิหารและหักขนมปังตามบ้านของพวกเขา รับประทานอาหารร่วมกันด้วยความชื่นชมยินดีและจริงใจ

19. He had cast out a demon • Luke 4:31-37ลูกา​ 4:31-37 • 31And he went down to Capernaum, a city of Galilee. And he was teaching them on the Sabbath, • 31แล้วพระองค์เสด็จไปถึงเมืองคาเปอรนาอุมแคว้นกาลิลี และทรงสั่งสอนพวกเขาในวันสะบาโต

21. 32and they were astonished at his teaching, for his word possessed authority. 32เขาก็อัศจรรย์ใจด้วยคำสอนของพระองค์ เพราะพระดำรัสของพระองค์ประกอบด้วยสิทธิอำนาจ

22. 33And in the synagogue there was a man who had the spirit of an unclean demon, and he cried out with a loud voice, 33มีคนหนึ่งในธรรมศาลาที่มีผีโสโครกเข้าสิง ร้องเสียงดังว่า

23. 34“Ha! What have you to do with us, Jesus of Nazareth? Have you come to destroy us? I know who you are—the Holy One of God.” 34“พระเยซูชาวนาซาเร็ธ พระองค์มายุ่งกับเราทำไม? พระองค์มาทำลายเราหรือ? ข้ารู้ว่าพระองค์เป็นใคร พระองค์คือองค์บริสุทธิ์ของพระเจ้า”

24. 35But Jesus rebuked him, saying, “Be silent and come out of him!” And when the demon had thrown him down in their midst, he came out of him, having done him no harm. 35พระเยซูจึงตรัสห้ามมันว่า “นิ่งเสีย จงออกมาจากตัวเขา” ผีนั้นก็ทำให้เขาล้มลงท่ามกลางฝูงชน แล้วก็ออกจากตัวเขา แต่ไม่ได้ทำอันตรายเขาเลย

25. 36And they were all amazed and said to one another, “What is this word? For with authority and power he commands the unclean spirits, and they come out!” 36ทุกคนก็ประหลาดใจพูดกันว่า “ถ้อยคำของคนนี้มีอะไรพิเศษนะ เพราะท่านสั่งผีโสโครกด้วยสิทธิอำนาจและฤทธิ์เดช และพวกมันก็ออก”

26. 37And reports about him went out into every place in the surrounding region. 37กิตติศัพท์ของพระองค์จึงเลื่องลือไปทุกตำบลที่อยู่รอบนั้น

27. 2. Healed a feverLuke 4:38-39 ลูกา​ 4:38-39 38And he arose and left the synagogue and entered Simon's house. Now Simon's mother-in-law was ill with a high fever, and they appealed to him on her behalf. 38เมื่อพระองค์ทรงลุกออกจากธรรมศาลา ก็เสด็จเข้าไปในบ้านของซีโมน แม่ยายของซีโมนกำลังป่วยมีไข้สูง พวกเขาจึงอ้อนวอนขอให้พระองค์ช่วยนาง

28. 39And he stood over her and rebuked the fever, and it left her, and immediately she rose and began to serve them. 39พระองค์ทรงยืนอยู่ข้างคนป่วย ตรัสสั่งไข้ให้ออกจากนาง แล้วไข้ก็หาย และในทันใดนั้นแม่ยายของซีโมนก็ลุกขึ้นมาปรนนิบัติพระองค์กับพวกของพระองค์

30. Allowed His disciples to pluck grain • Luke 6:1-5ลูกา​ 6:1-5 • 1On a Sabbath, while he was going through the grain fields, his disciples plucked and ate some heads of grain, rubbing them in their hands. • 1ต่อมาในวันสะบาโตหนึ่ง ขณะที่พระองค์เสด็จไปตามทุ่งนา พวกสาวกของพระองค์เด็ดรวงข้าวขยี้ด้วยมือแล้วกิน

31. 2But some of the Pharisees said, “Why are you doing what is not lawful to do on the Sabbath?” 2พวกฟาริสีบางคนจึงกล่าวว่า “ทำไมพวกท่านทำสิ่งที่ต้องห้ามในวันสะบาโต?”

32. 3And Jesus answered them, “Have you not read what David did when he was hungry, he and those who were with him: 3พระเยซูตรัสตอบเขาว่า “พวกท่านไม่ได้อ่านเรื่องที่ดาวิดทำเมื่อหิวหรือ? ทั้งตัวท่านและพรรคพวกด้วย

33. 4how he entered the house of God and took and ate the bread of the Presence, which is not lawful for any but the priests to eat, and also gave it to those with him?” 4ท่านเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้าและรับประทานขนมปังเฉพาะพระพักตร์ ทั้งให้พรรคพวกด้วย

34. 5And he said to them, “The Son of Man is lord of the Sabbath.” 5แล้วพระองค์ตรัสกับพวกเขาว่า “บุตรมนุษย์เป็นเจ้าเป็นนายเหนือวันสะบาโต”

35. Healed a lame man • John 5:1-11 ยอห์น 5:1-11 • 1After this there was a feast of the Jews, and Jesus went up to Jerusalem. • 1หลังจากนั้นก็ถึงเทศกาลของพวกยิว และพระเยซูก็เสด็จขึ้นไปที่กรุงเยรูซาเล็ม

37. 2Now there is in Jerusalem by the Sheep Gate a pool, in Aramaic called Bethesda, which has five roofed colonnades. 2ที่ริมประตูแกะในกรุงเยรูซาเล็มมีสระน้ำ ภาษาฮีบรูเรียกสระนั้นว่า เบธซาธา ที่นั่นมีศาลาห้าหลัง

38. 3In these lay a multitude of invalids—blind, lame, and paralyzed. 3ในศาลาเหล่านั้นมีคนป่วยจำนวนมาก มีทั้งคนตาบอด คนง่อย และคนเป็นอัมพาตนอนอยู่

39. 4 For an angel went down at a certain season into the pool, and troubled the water: whosoever then first after the troubling of the water stepped in was made whole of whatsoever disease he had. 4ด้วยมีทูตสวรรค์องค์หนึ่งของพระเจ้า ลงมากวนน้ำในสระเป็นครั้งคราว และเมื่อน้ำกระเพื่อมนั้น ผู้ใดก้าวลงไปในน้ำก่อน ก็จะหายจากโรคที่เขาเป็นอยู่นั้น

40. 5One man was there who had been an invalid for thirty-eight years. 5ที่นั่นมีชายคนหนึ่งป่วยมาสามสิบแปดปีแล้ว

41. 6When Jesus saw him lying there and knew that he had already been there a long time, he said to him, “Do you want to be healed?” 6เมื่อพระเยซูทอดพระเนตรเห็นคนนั้นนอนอยู่ และทรงทราบว่าเขาป่วยอยู่อย่างนั้นนานแล้ว พระองค์จึงตรัสกับเขาว่า “ท่านอยากจะหายเป็นปกติหรือเปล่า?”

42. 7The sick man answered him, “Sir, I have no one to put me into the pool when the water is stirred up, and while I am going another steps down before me.” 7คนป่วยคนนั้นทูลตอบพระองค์ว่า “ท่านเจ้าข้า เมื่อน้ำกำลังกระเพื่อมนั้น ไม่มีใครเอาตัวข้าพเจ้าลงไปในสระ แล้วพอจะลงไปเอง คนอื่นก็ลงไปก่อนแล้ว”

43. 8Jesus said to him, “Get up, take up your bed, and walk.” 8พระเยซูตรัสกับเขาว่า “ลุกขึ้นเถิด จงยกแคร่ของท่านเดินไป”

44. 9And at once the man was healed, and he took up his bed and walked. Now that day was the Sabbath. 9ทันใดนั้นเขาก็หายเป็นปกติและยกแคร่ของเขาเดินไป แต่วันนั้นเป็นวันสะบาโต

45. 10So the Jews said to the man who had been healed, “It is the Sabbath, and it is not lawful for you to take up your bed.” 10พวกยิวจึงพูดกับชายที่พระองค์ทรงรักษานั้นว่า “วันนี้เป็นวันสะบาโต การที่เจ้าแบกแคร่ไปนั้นผิดบัญญัติ”

46. 11But he answered them, “The man who healed me, that man said to me, ‘Take up your bed, and walk.’” 11คนนั้นจึงตอบพวกเขาว่า “คนที่รักษาข้าพเจ้าให้หายสั่งว่า 'จงยกแคร่ของท่านและเดินไป' ”

47. Healed a man with a paralyzed hand • Luke 6:6-10 ลูกา​ 6:6-10 • 6On another Sabbath, he entered the synagogue and was teaching, and a man was there whose right hand was withered. • 6ในวันสะบาโตอีกวันหนึ่ง ขณะพระองค์เสด็จเข้าไปในธรรมศาลาและสั่งสอน ที่นั่นมีชายคนหนึ่งมือขวาลีบ

48. 7And the scribes and the Pharisees watched him, to see whether he would heal on the Sabbath, so that they might find a reason to accuse him. 7พวกธรรมาจารย์และพวกฟาริสีก็คอยดูอยู่ว่า พระองค์จะทรงรักษาเขาในวันสะบาโตหรือไม่ เพื่อจะหาเหตุฟ้องพระองค์

49. 8But he knew their thoughts, and he said to the man with the withered hand, “Come and stand here.” And he rose and stood there. 8แต่พระองค์ทรงทราบความคิดของพวกเขา จึงตรัสกับคนมือลีบนั้นว่า “จงลุกขึ้นออกมายืนข้างหน้า” เขาก็ลุกขึ้นยืน

50. 9And Jesus said to them, “I ask you, is it lawful on the Sabbath to do good or to do harm, to save life or to destroy it?” 9แล้วพระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เราจะถามพวกท่านว่า ในวันสะบาโตนั้นควรจะทำการดีหรือการร้าย ควรจะช่วยชีวิตหรือทำลายชีวิต?”