Udział i wpływ społeczności lokalnych na programowanie rozwoju Śląska. Racibórz, 24.11.2007 r.

1. Narzędzia komunikacji społecznejw procesie tworzenia i prowadzenia polityki na poziomie regionalnym i lokalnymdr Joanna Wróblewska-Jachna Udział i wpływ społeczności lokalnych na programowanie rozwoju Śląska. Racibórz, 24.11.2007 r.

2. Potęga informacji i komunikacji. • Władza i komunikacja w toku dziejów historycznych zawsze stanowiły zasoby władzy, umożliwiały dominację, ale też wywoływały zmiany społeczne. • Sposób w jaki ludzie myślą determinuje ich organizacje społeczną, normy i wartości. • Podstawowa batalia prowadzona w społeczeństwie jest batalią o umysł ludzki. „Torturowanie ciała jest mniej efektywne od kształtowania umysłu”. M. Castells

3. Społeczeństwo industrialne. Demokracja. władza Społeczeństwo obywatelskie Społeczeństwo informacyjne. Mediokracja. władza Społeczeństwo wiedzy Komunikacja

4. Komunikacja i jej narzędzia. Globalne sposoby komunikacji media masowe: • prasa, radio (radiostacje), telefony (sms, mms) telewizja (interaktywna), • Internet: portale, poczta elektroniczna, blogi, vlogi, fora, komunikatory. • Komunikacja pomiędzy władzą i obywatelami zakłada odejście od „rządzenia” na rzecz „zarządzania”.

5. Rządzenie versus współrządzenie Demokratyczny system władzy przedstawicielskiej, w którym: - władza polityczna jest podzielona, - wszystkie grupy mają jakieś zasoby polityczne, rozproszenie zasobów jest pozytywne dla demokracji, - rzeczywista siła polityczna rozciąga się poza instytucje demokratyczne, wymiar globalny, - wybrane władze podlegają różnym wpływom, ale mieści się to w porządku demokratycznym i podlega społecznej kontroli. Prawo do kierowania rozwojem społeczno-gospodarczym uzyskują Ci, którzy zdobyli większe poparcie elektoratu.

6. Rządzenie versus współrządzenie • Współczesna demokracja oparta jest na partnerstwie różnych aktorów społecznych z władzami szczebla samorządowego. • Podstawą organizowania społeczeństwa, staje się omawianie różnych problemów społecznych, gospodarczych, kulturowych przez reprezentacje społeczeństwa obywatelskiego z władzami różnego szczebla. • Odstępuje się od hegemonii wybieralnych ciał na rzecz zarządzania poziomego pomiędzy partnerami z sektora publicznego i prywatnego.

7. Sieci Trzy ujęcia teoretyczne: - sieci jako „pośrednictwo interesów”, - sieci jako forma współzarządzania, - sieci jako idealno-typologiczne relacja pomiędzy partnerami publicznymi i prywatnymi instytucjami.

8. Partycypacja Demokracja tradycyjna (ludzie moralnie są zobowiązani do przestrzegania decyzji władzy popieranej przez większość). Partycypacja poprzez: referenda, petycje, demonstracje, udział w wyborach. Demokracja nowoczesna (nieskrępowana debata prowadzi do konsensusu). Partycypacja wielostopniowa. Udział w spotkaniach organizowanych przez władze lokalne, udział w realizacji polityki, partycypacja obywateli, instytucji środowisk biznesu, organizacje pozarządowe.

10. Problemy współczesnej „nowoczesnej” demokracji: • krótkowzroczne żądania dobrze zorganizowanych grup mogą wpływać na długofalowe strategie, • wzrost efektywności demokracji poprzez partycypację może odbywać się kosztem demokratycznej reprezentacji, zadania publiczne przejmują organizacje nie mające legitymacji demokratycznej, • aktorzy sektora demokratycznego lub organizacji pozarządowych mając finansowy udział w realizacji polityki oczekują realnego wpływu na podejmowanie decyzji o jej kształcie.

11. Pytania • Czy pomysły na rozwój społeczny i ekonomiczny powinny powstawać w centrach władzy politycznej czy też opierać się na lokalnie wypracowywanych pomysłach? • Czy zarządzanie nie wpływa jednak negatywnie na efektywność podejmowanych działań? • Jaka jest rola władzy centralnej i samorządowej w państwach demokratycznych? Czy silna, demokratycznie wybrana władza nie jest wystarczającym gwarantem skuteczności w działaniu?

12. Wnioski • Smitter P. - Władza przedstawicielska powinna najpierw rozwiązywać problemy w „tradycyjny” sposób, • Klausen J. Sweeting D.- Cele ogólne formułują i akceptują instytucje demokracji przedstawicielskiej, ale przy podejmowaniu decyzji szczegółowych możemy dopuścić większy udział aktorów społecznych. • Humbleton R. – New Public Management, obywatel jako klient, konsument.

13. Regionalne Środowisko InnowacyjneH. Braczyk ,P. Cooke, M. Heidenreich Przedsiębiorstwa GOSPODARKA STOWARZYSZENIOWA Władze samorządowe Instytuty naukowe

14. Śląsk. Przykłady dobrej praktyki. • Kontrakt Regionalny dla Województwa Katowickiego 1995 r. • Strategia Rozwoju dla Województwa Śląskiego 2001 r. • Rybnik – ustalanie priorytetów rozwojowych.

15. Bibliografia • Castells Manuel: Comunication, Power and Counter-power in the Network Society, International Journal of Communication 1 (2007), dostępny http://ijoc.org • Castells Manuel: Społeczeństwo sieci, PWN W-wa 2007 • Jałowiecki B., Szczepański M. S.: Rozwój lokalny i regionalny w perspektywie socjologicznej, Tychy 2002 • Jurczyńska-McCluskey E. red.: Globalizacja i regionalizacja w opinii młodzieży województwa śląskiego, Zeszyty ATH, Bielsko-Biała 2002 • Swianiewicz P., Klimska U., Mielczarek A.: Nierówne koalicje. Liderzy miejscy w poszukiwaniu nowego modelu zarządzania, Wyd. Scholar Warszawa 2004 • Warczok Tomasz: Pageryzacja zachowania W: Łuczak M., Wuwer A.: Caritas w globalnej wiosce, WTUŚ, Katowice-Piekary 2006 • Polska w drodze do globalnego społeczeństwa informacyjnego. Raport o rozwoju społecznym. Program Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju W-wa 2002