Download
1 / 22
220 likes | 397 Views
96/66_MP_G1, Piotra Kopciewicza, realizowany temat:. „Wędrówka po lokalnym środowisku”. Walory przyrodnicze. Na Kaszubach występuje wiele gatunków fauny i flory, niespotykanych nigdzie indziej. Ponadto wiele pięknych miejsc krajobrazowych czyni ten region bardzo atrakcyjnym.
E N D
96/66_MP_G1, Piotra Kopciewicza, realizowany temat: „Wędrówka po lokalnym środowisku”
Walory przyrodnicze Na Kaszubach występuje wiele gatunków fauny i flory, niespotykanych nigdzie indziej. Ponadto wiele pięknych miejsc krajobrazowych czyni ten region bardzo atrakcyjnym.
Kaszubski Park Krajobrazowy • Powierzchnia KPK wynosi 33 202 ha, z czego większość zajmują użytki rolne 16 712 ha (50,3%), następnie lasy 11 230 ha (33,8%) oraz wody 3 430 ha (10,3%). • Teren parku znajduje się w granicach trzech powiatów (kartuskiego, kościerskiego, wejherowskiego) oraz ośmiu gmin, z których Kartuzy, Chmielno, Sierakowice i Stężyca stanowią większość powierzchni Parku. Pozostała część należy do Somonina i Linii oraz marginalnie do Kościerzyny i Nowej Karczmy. • Otulina parku zajmuje powierzchnię 32 494 ha. Otacza ona prawie cały Park, brak jej w dwóch miejscach: na odcinku pokrywania się granicy Parku z granicą miasta Kartuzy oraz na północny zachód od Parku w gminie Cewice. • Kaszubski Park Krajobrazowy sąsiaduje z pięcioma obszarami chronionego krajobrazu: od północy z Obszarem Chronionego Krajobrazu Dolina Łeby, od zachodu z Gowidlińskim Obszarem Chronionego Krajobrazu, od wschodu z Kartuskim Obszarem Chronionego Krajobrazu oraz Obszarem Chronionego Krajobrazu Doliny Raduni, od południowego-zachodu z Przywidzkim Obszarem Chronionego Krajobrazu.
Park Krajobrazowy “Dolina Słupi” • Park Krajobrazowy “Dolina Słupi” został utworzony w 1981 roku, w chwili obecnej jest jednym z dziewięciu parków krajobrazowych województwa pomorskiego. Zajmuje obszar środkowego biegu rzeki i jej zlewni. Strefa ochronna (otulina) na obszarze przyległym do Parku została wydzielona w celu ochrony wód powierzchniowych i gruntowych oraz częściowo powietrza atmosferycznego przed zanieczyszczeniami zewnętrznymi. Osią hydrograficzną Parku Krajobrazowego jest rzeka Słupia, przepływająca przez kilka jezior. • Na pozostałych odcinkach rzeka mocno meandruje, zmieniając kilkakrotnie kierunek biegu. Koryto Słupi ma zmienną głębokość i szerokość, dno jest kamieniste z wieloma głazami, progami i mieliznami. Na obszarze Parku spotykają się granice trzech mezoregionów: Pojezierza Bytomskiego, Równiny Słupskiej i Wysoczyzny Polanowskiej. Obszar ten został ukształtowany trzynaście tysięcy lat temu, w okresie roztapiania się pokrywy ostatniego lądolodu północnopolskiego.
Szata roślinna • Najpospolitszym drzewem na Kaszubach jest sosna, występująca bądź to w drzewostanach jednorodnych (bory sosnowe) bądź mieszanych – z bukiem lub świerkiem. Szczególnie często porasta obszary sandrowe (czyli południe Kaszub, a więc tereny Pojezierza Bytowskiego i Kaszubskiego, a także Równinę Charzykowską i Bory Tucholskie) oraz na piaskach budujących mierzeje (Mierzeja Helska i Wybrzeże Słowińskie). • Do rzadkich drzew iglastych należy cis, Coraz częściej spotykany modrzew polski jest zwykle sadzony w zespole leśnym z bukiem, dębem i sosną. Charakterystycznym elementem florystycznym, związanym z klimatem morskim i podłożem gliniastym, są lasy bukowe i mieszane – z dębem i grabem. Porastają one stoki wysoczyzn, zbocza rynien i stoki moren czołowych. Najbardziej są znane lasy bukowe Wzgórz Szymbarskich i Kępy Redłowskiej. • Wzdłuż potoków i nad jeziorami występują łęgi. Głównymi drzewami są tu: olsza szara, wierzba i topola. Warto dodać, że pod kątem powierzchni obszarów leśnych (42%) Kaszuby znacznie przekraczają średnią krajową Polski (28%). • Typowym dla Kaszub rodzajem roślinności, bezpośrednio związanym z wilgotnym podłożem są torfowiska niskie. Porastają je głównie trzciny, turzyce i mchy. Gdzieniegdzie występują wrzosowiska porośnięte krzewinkami, których dominującym elementem są wrzosy, jak też byliny, trawy, mchy i porosty. Miejscami spotykamy tu sosny, brzozy i jałowce.
Fauna • Kaszuby mają też specyficzną faunę, która zmienia się w zależności od danego regionu, a więc na terenach nadmorskich można natknąć się na ptactwo wodne i brodzące np. mewy, kormorany, łabędzie, czaple. Wśród nich znajdują się wyjątkowo rzadkie w Polsce ostrygojad i biegus zmienny. Wielką atrakcją ornitologiczną są także olbrzymie stada żurawi, które na Kaszubach mają największe w Polsce siedliska. Tutaj można również trafić na duże sejmiki bocianów, które przygotowują się do długiej podróży. • W sezonie często spotyka się duże stada gęsi zbożowych, gęsi biało czelnych, łabędzi krzykliwych oraz bardzo rzadkich w Polsce, zbliżonych swoim wyglądem do gęsi domowej łabędzi czarnodziobych. Ponadto gęste lasy stanowią wymarzoną ostoję dla gatunków drapieżnych: orłów bielików, puszczyków, puchaczy, myszołowów, jastrzębi i trzmielojadów. • W lasach nie brakuje pospolitych saren, dzików, jeleni, lisów, a także zajęcy. W części północnej Kaszub pojawiają się nieduże stada łosi, a na południe od Chojnic i Człuchowa po ponad 100 latach ponownie pojawiły się wilki. Natomiast nad wieloma rzekami: Słupią, Łebą, Łupawą i Radunią swoje żeremia mają bobry, których z roku na rok jest coraz więcej. • Bardzo urozmaicona jest ichtiofauna kaszubskich rzek (lipień, pstrąg potokowy, pstrąg tęczowy, troć wędrowna, łosoś, miętus, jelec) i jezior (szczupak, okoń, węgorz, sandacz, lin, płoć, leszcz, karp, wzdręga, sieja, sielawa, karaś, miętus, ukleja, jazgarz, jaź, kiełb, krąp). W niektórych jeziorach pojawił się ponownie po prawie trzydziestoletniej nieobecności rak szlachetny, który wyginął kiedyś z powodu nadmiernego zanieczyszczenia wód.
Rzeźba terenu • Rzeźba terenu Pojezierza Kaszubskiego jest silnie pofałdowana szczególnie w okolicach Kartuz. Relief jest znacznie silniejszy niż w pozostałych mezoregionach województwa, miejscami zbliżony do reliefu typowo górskiego, w którym są znaczne deniwelacje terenu. Miejscami (Wzgórza Szymbarskie) wysokości względne sięgają nawet 80 metrów. Różnica pomiędzy najwyższym a najniższym punktem wynosi około 160 m. • Rzeźba terenu została ukształtowana przez szereg różnych czynników, spośród których decydującą rolę odegrał lądolód skandynawski oraz wody fluwioglacjalne. Z tego względu rzeźba jest określana jako glacjalna. Kolejnym czynnikiem mającym wpływ na rzeźbę jest późniejsza działalność erozyjno – akumulacyjna rzek. Według regionalizacji opracowanej przez Ministerstwo Środowiska Pojezierze Kaszubskie w całości leży w regionie Dolnej Wisły, a więc jego wody podlegają RZGW w Gdańsku. Na terenie Pojezierza Kaszubskiego znajduje się ponad 500 jezior, jeziorność wynosi aż 3,5% powierzchni mezoregionu. Większość jezior ma pochodzenie polodowcowe. Przeważają jeziora rynnowe. Rzeki płynące przez mezoregion rozpływają się we wszystkie strony, wszystkie są w zlewni Morza Bałtyckiego. • Mezoregion (poza obszarami bez odpływowymi) można podzielić na dorzecza: Raduni Redy, Łeby, Motławy, Wierzycy, Słupi, Łupawy. W podziale Augustowskiego obejmuje jeszcze dorzecze Wdy i Brdy jednakże według podziału Kondrackiego teren ten nie należy do tego mezoregionu.
Negatywny • Człowiek w głównej mierze ma niestety negatywny wpływ na środowisko Kaszub. Liczne zanieczyszczenia produkowane przez ludzi, zatruwanie rzek i jezior, wycinanie lasów pod pola uprawne itp. niszczy to jakże piękne środowisko, często nieodwracalnie
Pozytywny • Na szczęście człowiek oprócz niszczyć potrafi także tworzyć. Działania mające na celu zachowanie, jak również odbudowę populacji niektórych zwierząt i roślin mają miejsce i tak np. populacja raka szlachetnego wraca do Kaszubskich jezior, po niemal 30-letniej przerwie
Turystyka • Pojezierze Kaszubskie jest najczęściej odwiedzanym przez turystów rejonem pojezierza Pomorskiego. Czynnikami mającymi największy wpływ na turystykę w regionie są walory krajobrazowe oraz bliskość Aglomeracji Zatoki Gdańskiej, powodującej napływ turystów zarówno z Trójmiasta jak i tych, którzy odwiedzają region podczas odpoczynku w Trójmieście
Gdynia • Gdynia - do walorów turystycznych należą: Muzeum Oceanograficzne i Akwarium Morskiego Instytutu Rybackiego oraz historyczne statki-muzea (niszczyciel ORP Burza, żaglowiec „Dar Pomorza”).
Gdańsk • Gdańsk- odwiedzany ze względu na bardzo cenne zespoły zabytków Starego Miasta (ratusz, Dwór Artusa, Bazylika Mariacka), muzea (Narodowe, Morskie), imprezy kulturalne, Jarmark Dominikański, oraz miejsca walk o Westerplatte i Pocztę Polską. Dużym zainteresowaniem cieszy się katedra w Oliwie, gdzie odbywają się festiwale muzyki organowej.
Dom do góry nogami w Szymbarku • Pomysłodawca tego niecodziennego projektu mówi, że dom jest pomnikiem przewrotu wartości i obalenia systemy komunistycznego. Drewniany dom naturalnych rozmiarów wybudowano do góry nogami. Wchodzimy do środka przez duże okno i poruszamy się po suficie. Dom jest lekko pochylony w dwóch płaszczyznach, tak, że wejście do środka powoduje niezwykłe doznania - bardzo trudno utrzymać równowagę.
Kaszubski Park Etnograficzny • Kaszubski Park Etnograficzny we Wdzydzach Kiszewskich – skansen, w którym zgromadzono ponad 40 obiektów architektury ludowej z obszaru całych Kaszub oprócz pasa nadmorskiego. Skansen znajduje się w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim w gminie Kościerzyna na obszarze Pojezierza Kaszubskiego i Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego nad jeziorem Gołuń. Skansen zajmuje 22 ha i jest on podzielony na 6 sektorów odpowiadających 5 obszarom Kaszub, oraz sektor zawierający obiekty użyteczności społecznej: drewniany, XVII-wieczny kościółek przeniesiony ze Swornychgaci, szkołę ze wsi Więckowy, tartak ze Staniszewa oraz kuźnię z Linii, które są zaaranżowane w sposób sprawiający wrażenie przebywania w kompletnie wyposażonej wsi kaszubskiej. • Oprócz kilkunastu kompletnych zagród chłopskich z okresu XVII-XIX wieku na terenie skansenu znajduje się też kilka dworków i obejść drobnej szlachty a także domy robotników rolnych, karczma oraz dwa młyny wiatrakowe: tzw. koźlak z Jeżewnicy oraz typu holenderskiego z Brus. Większość obiektów ma także wyposażone częściowo lub całkowicie wnętrza.
