90 likes | 203 Views
d. Anticlea vertelt over haar eigen dood (XI, 197-203 ) “ Ou { tw ga;r kai ; ejgw;n ojlovmhn kai ; povtmon ejpevspon : Zo immers kwam ik ook om en stierf ik; ojlovmhn aoristus. ou [t j ejmev g j ejn megavroisin eju?skopo " ijocevaira
E N D
d. Anticlea vertelt over haar eigen dood (XI, 197-203) • “Ou{twga;rkai; ejgw;nojlovmhnkai; povtmonejpevspon: • Zo immers kwam ik ook om en stierf ik; • ojlovmhnaoristus
ou[t jejmevg jejnmegavroisineju?skopo" ijocevaira • oi|~ ajganoi'~ belevessinejpoicomevnhkatevpefnen, • ou[te ti" ou\n moi nou'so" ejphvluqen, h{ te mavlista episch te • thkedovnistugerh'/ melevwnejxeivletoqumovn: • noch heeft mij in het paleis de scherpziende pijlen schietende • gedood met haar zachte pijlen, op mij afgaand, • noch kwam dus een of andere ziekte op mij af, die vooral • door vreselijke uittering het leven aan de ledematen ontneemt; • oi|~ bezittelijk voornaamwoord • ejphvluqen 3e evindaor ‘pass’ (dep) van ejpevrcomai
ajllav me sov" te povqo" sav te mhvdea, faivdim j jOdusseu', • shvt jajganofrosuvnhmelihdevaqumo;najphuvra.” • maar het verlangen naar jou, naar jouw plannen, stralende Odysseus, • en naar jouw tederheid heeft (mij) het honingzoete leven afgenomen. • Antiklea reageert op de vraag van 171-173 • Pathos • mhvdea = zorgen? vertaling dan: zorgen om jou • ajganofrosuvnh of: mijn tederheid voor jou
e. Odysseus wil zijn moeder omarmen (XI, 204-214) • ’W" e[fat j, aujta;rejgwvg je[qelonfresi; mermhrivxa" • mhtro;" ejmh'" yuch;neJleveinkatateqnhuivh". • Zo sprak zij, maar ik wilde, in mijn hart overwegend, • de schim van mijn gestorven moeder vastpakken. • eJleveininfaor act aiJrevw (metrische diectasis) • katateqnhuivh" gen evvrlptcperf act kataqnh/skw
Tri;" me;nejformhvqhn, eJleveintev me qumo;" ajnwvgei, • tri;" devmoiejkceirw'nskih'/ ei[kelon h] kai; ojneivrw/ • e[ptatj: ejmoi; d ja[co" ojxu; genevsketokhrovqima'llon, • kaiv min fwnhvsa" e[peapteroventaproshuvdwn: • Driemaal snelde ik toe, en mijn gemoed spoorde mij aan om (haar) vast te pakken, • en driemaal vloog zij (= de schim) mij uit mijn handen gelijkend op een schaduw of ook een droom(gestalte); • voor mij werd het scherpe verdriet in mijn hart steeds heviger • en na mijn stem verheven te hebben sprak ik de gevleugelde woorden tot haar: • fwnhvsa" nom evmnlptcaor act fwnevw • proshuvdwn1eevindpraesV (impf) act prosaudavw • Dus de schim de schim lijkt op de levende persoon, maar een schim heeft geen substantie heeft, anders kon Odysseus zijn moeder wel vastpakken.
Mh'terejmhv, tivnuv m joujmivmnei" eJleveinmemaw'ta, • o[frakai; eijnjAi?daofivla" peri; cei'rebalovnte • ajmfotevrwkrueroi'otetarpwvmesqagovoio; • ‘Moeder van mij, waarom vermijd jij mij nu, hoewel ik verlang (jou) vast te pakken, • opdat wij beiden ook in de Hades, nadat wij onze armen om elkaar heen hebben geworpen/geslagen, • ons verzadigen aan ijselijk gejammer?
jHtivmoi ei[dwlontovd jajgauh; Persefovneia • o[trun j, o[fr je[ti ma'llonojdurovmeno" stenacivzw;” • Stuurde de edele Persephone mij dit als een of ander drogbeeld • opdat ik nog meer, al jammerend, kreun?’ • Odysseus is zo teleurgesteld dat hij zijn moeder niet kan omarmen dat hij denkt dat Persephone hem opzettelijk bedriegt.
Vraag 3, vertaling Dros: a. eJleevin te me qumo;~ ajnwvgei b. Eigen mening: argumenten! c. Ze heeft in haar vertaling skih``/ en ojneivrw/ omgedraaid. Kaivheeft ze niet vertaald. d. Het iteratieve aspect (herhaling). e. Odysseus is geëmotioneerd en teleurgesteld.