LITERATURA POLSKA OBRAZUJĄCA BOGA

1. LITERATURA POLSKA OBRAZUJĄCA BOGA • Największym naszym autorytetem moralnym jest Bóg. • Jego wielkość, potęgę, mądrość i sprawiedliwość sławili również nasi polscy poeci, pisarze i literaci. • Oto wybrane utwory:

2. Kochowski Wespazjan Wespazjan Kochowski Utwory poetyckie - Wybór Biblioteka Narodowa Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wrocław 1991 r. Wydanie drugie zmienione Lyricorumpolskichksięgi II (...) Pieśń XXII (...)Bo ktowdzięcznymbyćzałaskąsięwzdryga,Nic nadeńziemiagorszegoniedźwiga:Daszpsuchleba,Gdypotrzeba,JakochętnyI pamietny,Choćniemymstworzony.Dopierożczłowiekwinien z każdejmiaryWysławiaćwzięteodJehowydary.Ja-ć zamilczęBystrąPilczę,W którejtonie;W chwilęonęJużnadziejemało.(...) (1633-1700) Wespazjan KOCHOWSKI Nieprożnująceprożnowanie – (zbiór wierszy) Wespazyjana z KochowaKochowskiegoNieprożnująceprożnowanieojczystym rymemnalirykaiepigramata (...) Lyricorumpolskichksięgi I (...) Pieśń XIX (...)Niechsięzlękną, niechsięwstydzą,Pohańbienieswojewidzą,Niechpoznaichhardagłowa,Żeśnajwyższy Ty, Jehowa! (...)

3. Krasiński Zygmunt Zygmunt KRASIŃSKI Nie-Boskakomedia – (powieść dramatyczna) Częśćtrzecia (...) CHÓR PRZECHRZTÓWJehowa pan nasz, a niktinny.On nasporozrzucałwszędzie,On namigdybysplotaminiezmiernejgadzinyoplótłświatczcicieliKrzyża,panównaszych, dumnych, głupich, niepiśmiennych.Potrzykroćpluńmynazgubęim - potrzykroćprzekleństwoim. (...) PRZECHRZTAChwilkilkajeszcze, jadużmiikropelkilkajeszcze - a światnasz, nasz, o braciamoi.CHÓRJehowa Pan Izraela, a niktinny.Potrzykroćpluńmynazgubęludom - potrzykroćprzekleństwoim. (...)CHÓR PRZECHRZTÓWPowrozyisztylety, kijeipałasze, rąknaszychdzieło,wyjdziecienazatratęim - onipanówzabijąpobłoniach,rozwiesząpoogrodachiborach - a my ichpotemzabijem, powiesim.- Pogardzeniwstaną w gniewieswoim, w chwałęJehowysięustroją;słowoJegozbawienie, miłośćjegodlanas, zniszczeniemdlawszystkich.Pluńmypotrzykroćnazgubęim, potrzykroćnazgubęim, potrzykroćprzekleństwoim! (...) PRZECHRZTAnastronieBluźnierceJehowy, potrzykroćplujęnazgubęwam. (...) Zygmunt Krasiński (1812-1859)

4. KONOPNICKA Maria Maria KONOPNICKA Mojżesz – (wiersz) (...)Ucichło. TylkopustyniałkającaTarzasię w bólachjakolwicapłowa,Co ma porodzićlwa, królatychpiasków...A blade widmoumarłegosłońcaW koronieswoichprzygaszonychblaskówZ grobuchmurczarnychpowstaje...- Jehowa!...Jehowa!... Wróćsię!...Cisza. Z burzyprogaPan wstąpił w wiecznychbłękitówswychgmachyI tylko w dalimdlejąceprzestrachyNiosątęczowypłaszczBoga.(…)Z sennychnamiotówdolatawestchnienie...Do stópmychgwiazdazabłąkanaspada...W szumachsięorłówporywagromada...W daligdzieśłuna gore piorunowa...Otoczujętwojetchnienie...Idziesz...Jehowa!... Jehowa!... Maria Konopnicka POEZJE (wiersz pod tytułem: MOJŻESZ) Czytelnik Warszawa 1969 r. Wydanie trzecie Nakład 38 155 egz. (1842-1910)

5. Część II MocJehowy - niegniew,Zlana z myśląChrysta,W jedenwiewIskrawiekuista,WiewbezkońcaWskrośprzezziemie - słońca -I oddech tenTakijaksen, -I przepływaI porywaI ciągniezasobąOkryteżałobąWszystkiewiekiJakkaleki,JaktrupówrządGwar - jęk - iszum -Wleczesiętłum: -Będziesąd! -(...) Część III (...)Bezkoronnagłowie,Lecz z rózgązestali, -I służąJehowie,Lub z schizmypowstali!(...) Krasiński Zygmunt Zbiór zawierający: 1. Psalmy Przyszłości (I. Psalm Wiary, II. Psalm Nadziei, III. Psalm Miłości, IV. Psalm Żalu, V. Psalm Dobrej Woli) - wydane: Nakładem i drukiem Wilhelma Zukerkandla. Złoczów Zbiór wydany prawdopodobnie w 1892 r. PsalmyPrzyszłości – (psalmy) (...) IV. Psalm Żalu Część I (...)Jakbymzląkłsię - nastolicyZ gwiazditęcz, BogarodzicyWidnej w widzeńbłyskawicyA mówiącejsprośnesłowa,- SambyzląkłsięiJehowa! -Taksięlękamitruchleję,Kiedy w polscespaść ma dziejeMordisrom!...Lepszygrom!(...)

6. LENARTOWICZ Teofil Teofil LENARTOWICZ Izrael – (wiersz) Jehowamocny, strzeż, żebydziecitejziemiNieposzły z Polskiprecz, jak my z Jerozolimy,By studniludyswychniezamknęłyprzedniemi,Gdyśrodkiemwielkichmiastiśćbędątepielgrzymy;A tu z zaułkówulicispodmiejskichratuszy,Odplacówgłupiludispodbudyokrytej,Co oniwidzą? nic... co imnakładą w uszy,Kamieniewezmąrwać a krzyczeć: "Jezuity!..." Jehowa, niedaj to, by oczy me widziały,Jakstraszniemiejskiepsyichszarpaćbędąszaty;I tak, niestety, jużpoEuropiecałejCo Polak - biedny, ach! - to jakbytrędowaty,I kamieńostrynańibrudnaleciślina;Niech ten przepadniedzieńiniechsięniezaczyna.(...) (...)Królowie, dla was śmierćiludydla was krzyczą,I zrozpaczeniwy, lecz Pan wybranezbierzeI oniwezmąświatiziemięodziedziczą,Zanamimurymiast, zanamipójdąwieże,Jehowah! ach Jehowah!ElohimSabaoth, ach! Ach Teofil Lenartowicz Poezje Wybrane Czytelnik Warszawa 1954 r. Nakład 10 175 egz. Strona 265, 266

7. MICKIEWICZ Adam (1798-1855) Adam MICKIEWICZ Hymn nadzieńZwiastowania N. P. Maryi – (wiersz) PokłonPrzeczystejDziewicy!NadniebiosaTwojeskronie,GwiazdamiTwójwieniecpłonieJehowienaprawicy.(...)PójrzalJehowahi w Niejupodobałsobie;Pękłyniebioszwierciadła,BiałagołąbkaspadłaI nadSyjonem w równitrzymaskrzydłaobie,I srebrzystejpierzemtęczyNiebiankiskronieuwięczy.(...) Adam Mickiewicz Wiersze (wiersz pod tytułem:Hymn nadzieńzwiastowania N. P. Maryi) BibliotekaKlasykiPolskiejiObcej SpółdzielniaWydawnicza "Czytelnik" Warszawa 1972 r. Wydaniepiąte Nakład 100 290 egz.

8. NORWID Cyprian Kamil Cyprian Kamil NORWID Pół-listu(list, poezja i polemika) (…) Słowotwór Druk - g o c k a  litera,Literaumiera...Tyśrzekł, o! Panie.Jehowo, Jehowo,Wracamy w TweSłowo:My boSłowianie.To słowo w bez-mowie,Choć z niegoprzysłowieI zmartwychwstanie!... (...) Rzecz o wolnościsłowa – (poemat, dramat) Rozdziałdwunasty(...)Dziejówsąd ma u siebietęstrasznąpotęgę,Żemożesłowanierzeciutworzyćksięgę,Skoroniegwałcączdaniaanirzeczybiegu,Postawitylkotrumnęprzytrumnie w szeregu,A wiatrkątamiowychzaświśnie w tesłowa:„Nierzekłemnic... czytajcie! co zmówiłJehowa!”(...) Cyprian Norwid Pisma Wybrana 2 Poematy Państwowy Instytut Wydawniczy Warszawa 1983 r. Wydanie trzecie, zmienione Nakład 100 000 egz.

9. SEBYŁA Władysław Władysław SEBYŁA Jehowa– (wiersz) (...)Byłeśpanemponadziemią, niebem, morzem...W pas kłaniałycisięzioła, zboża, dęby;Terazkłamiąimordują w imięboże,Oszukują, wycierają sobie gęby. (...) Władysław Sebyła Poezje zebrane PIW Warszawa 1981 r. Wydanie pierwsze Nakład 4 000 + 315 egz Adolf NOWACZYŃSKI Skotopaskisowizdrzalskie - (zbiór aforyzmów i satyr staropolskich)1904 (...) OdJehowypocząwszykażdyartystaznajdujenapoczątkutylko chaos.Rzadkoktóryjednak ma ostatniegodniaczasspoczynku. (...) Adolf Nowaczyński Małpie zwierciadło wybór pism satyrycznych Tom I - (1897-1904) Wydawnictwo Literackie Kraków 1974 r. Wydanie pierwsze Nakład 5 000 + 283 egz.

10. PRUS Bolesław Bolesław PRUS(właściwieAleksanderGłowacki) Faraon - (powieśćhistoryczna) (...) Rozdziałdwudziesty (...)Purpurowakotaranaołtarzuzachwiałasię,a jejfałdyprzybrałytakąformę,jakgdybyspozaniejchciałwyjśćczłowiek.- Bądźcieświadkami - wołamzmienionymgłosemChaldejczyk- niebieskieipiekielnemoce.A kto by niedotrzymałumowyalbozdradziłjejtajemnicę, niechbędzieprzeklęty...- "Przeklęty!..." - powtórzyłjakiśgłos.- "I zniszczony..."- "I zniszczony..."- W tymwidzialnymitamtymniewidzialnymżyciu.PrzezniewysłowioneimięJehowa, nadźwiękktóregoziemiadrży,możecofasię, ogieńgaśnie, rozkładająsięelementynatury...(...) (1847- 1912) Bolesław PRUS (1847 – 1912) Aleksander Głowacki Wybór Pism Książka i Wiedza Warszawa 1951 r.

11. ROMANOWSKI Mieczysław Mieczysław ROMANOWSKI Rabin - (wiersz) (...)Słuchaichrabinirzecze: „Posłowie,Na sądziePanaprzeniewiercombiada!Jaksiętuzrodził, tusłużącJehowieZginę, gdyzginiebracimychgromada”.„Rabinie! - posełniemieckiodpowie -Niemiotajdarów, które-ć krajnaszskłada;Zważ: przyjaciółminamkrólowieświetni,A przytejPolscektostoi?""Szlachetni". 1862 Mieczysław Romanowski Poezje Wybrane Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza Warszawa 1974 r. Wydanie pierwsze Nakład 5 000 + 305 egz

12. SŁOWACKI Juliusz Juliusz Słowacki D Z I E Ł A Tom 2 P O E M A T Y Wydawnictwo Zakładu Narodowegoim. Ossolińskich Wrocław 1952 r. Wydanie drugie Nakład 30 300 egz. (1809-1849) Juliusz SŁOWACKI Anhelli - (poemat) (...) Rozdział czternasty Około więc onego czasu, gdy ziemia zaczyna się od słońca odwracać i zasypia w ciemnościach.Zawołał Jehowa dwa odwieczne cherubiny przed tron swój i rzekł: Idźcie na równinę Syberii.A patrząc w światło boże zrozumieli aniołowie, jaką była wola Pana,i zeszli w krainę mglistą ukrywszy w sobie światłość.I przyszli na miejsce, gdzie była posieleńców szopa,lecz nie znaleźli śladu jej, wicher ją był bowiem powalił.(...)

13. SŁOWACKI - Beniowski Juliusz SŁOWACKI Beniowski – (poemat) Pieśńtrzecia(...) "I niechajbędziejakobystoletnie...Lecznie... O! Boże! niesłuchaj, Jehowa."Tuzamilkł: oczy mu błyszczałyświetnieI pięknymsrebremuwieńczonagłowaPośródgłówmłodychbłyszczałaszlachetnieJakksiężyc, kiedysięnadrankiemchowaZamorze, albozaEgejskieskały;Nadzwyczajwtenczassmutny, wielki, biały... (...) Pieśńpiąta (...) Znajdzie - jasądzę, żeznajdzie - iżyczęLudziommałegoserca, kornejwiary,Spokojnejśmierci. - JehowyobliczeBłyskawicowe jest ogromnejmiary!GdywarstwyziemiotwartejprzeliczęI widzękoście, co jakosztandaryWojskzatraconych, pod górnemigrzbietyLeżą - iświadczą o Bogu - szkielety - Widzę: żenie jest On tylkorobakówBogiem, itegostworzenia, co pełza. (...) Juliusz Słowacki Beniowski Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wrocław 1985 r. Tekst według wydania tomu VDzieł wszystkich Słowackiego(Wrocław 1954) Nakład 200 000 egz.

14. SIENKIEWICZ Henryk (1846-1916) Henryk SIENKIEWICZ Quo Vadis - (powieść) (...) Rozdziałpięćdziesiąty (...)Kapłanipobledlijeszczemocniej; starszyznówzabrałgłos:- Słowatwoje, panie, sąsłodkie, jakgronowinnejmacicy ijakofigadojrzała,albowiemJehowanapełniłdobrociąsercetwoje.Leczpoprzednikojcatwego, cezarKajus, byłokrutnikiem,a jednakwysłańcynasinienazywali go bogiem, przekładającśmierćsamąnadobrazęZakonu.- I Kaligulakazałichrzucićlwom?- Nie, panie. CezarKajusuląkłsięgniewuJehowy.I podnieśligłowy, albowiemimiępotężnegoJehowydodałoimodwagi.Ufni w mocjego, śmielejjużpatrzyli w oczyNerona.(...) Henryk SienkiewiczQouvadis WydawnictwoGREG Kraków

15. Kazimierz PRZERWA-TETMAJER Nowina - (wiersz) (...)A tam: Jehowa... Bóg, co stworzył słońce,utwierdził gwiazdy na niebieskim sklepiei stworzył glistę pełzającą w stepie,i stworzył lilię, i z dumną postawąstworzył człowieka na swe podobieństwo,i rzucił w raju na niego przekleństwo,i za żywota cel dał mu swe prawo...(...)W całej twej dumie i całej twej silew obliczy Jego jesteś mniej niż owypłód ziemi, który depce twoja noga -jesteś igraszką, źdźbłem w rękach Jehowy!(...)Miłość poczęła go - do tej Miłościwróci... Już nie drży przed groźnym Jehową:Ten Bóg, co dziś się objawia ludzkości,Błogosławieństwem i Łaską jest cały...(...)Patrz, o Jehowo! Patrz!... Czyś tam przed wiekikrążąc w bezmiarze widział to Widzenie!?(...) Przebudzenie Jehowy - (wiersz) Jehowa się przebudził i spojrzał dookoła:wszystko było, jak wówczas, gdy zamknął powiekiprzed czasem, który tylko On sam zmierzyć zdoła. (...) Zasłoń ramieniem pierś Twą, nim zaśniesz, Jehowa,niech złom planety w serce się Twoje nie wwierci,bo każdy pył jej w sobie tyle jadu chowa, że, nieśmiertelny, próżno z bólu zwalczał śmierci!... Sen Rzeczywisty - (wiersz) (…) Wszyscy zwieszoną mieli na pierś głowę i szli powoli. Przed pochodem owem dwaj starcy: jeden, jak sobie Jehowę wyobrażamy - - kto drugi był, nie wiem?... Orszak w milczeniu sunął się grobowcem w jakąś głęboką i ciemną ulicę... Nagle Jehowa wzniósł w górę prawicę i dym się skłębił gęściej nad zarzewiem, a płomień buchnął złotym słupem w górę,miecąc na wieżę blasków błyskawice i na strop ciemny purpurę. (...) Lecz znów wzniósł rękę Jehowa do góry i znów tak samo trąby zahuczały, i pierwszy obraz powtórzył się cały - - i rękę dźwignął znowu starzec wtóry, i wstrzymał wszystko... Lecz gdy po raz trzeci Jehowa znak dał, a w oczach mu świeci skra złowróżąca: starzec ów już ręki nie wzniósł i spojrzał tak ku orszakowi, jakoby rzec chciał: Oto się już moja moc wyczerpała... (...) Zaś ci, co byli za Jehową, chcieli jakoby biec tam, gdzie w ziemskiej gardzieli ich nadzy bracia w płomieniach ginęli... Ale Jehowa rozpostarł ramiona, a moc z nich biła wielka, nieskończona, nieprzejednana i niezwyciężona... I spuścił ręce, i w ulicę ową wiódł niemy orszak... Tu wszystko ściemniało - - ogień gdzieś zniknął z nagą rzeszą całą, tylko widziałem jeszcze za Jehową idący orszak długo i słyszałem jeszcze trąb grzmoty brzmiące coraz ciszej - - aż wreszcie nic już nie mąciło ciszy i ciemno stało się w przestworzu całkiem. Kazimierz PRZERWA-TETMAJER Kazimierz Przerwa-Tetmajer 1865 - 1940 Poezje Państwowy Instytut Wydawniczy Warszawa 1980 r. Wydanie pierwsze Nakład 15 000 + 300 egz

16. Karol Wojtyła - Jehowa Karol Wojtyła (wybrane fragmenty z imieniem Bożym) „Twoja jest Wola i Twoja jest Moc - - A cóż jest ludzkie szczęście? - Twoja jest Wola i Moc, O Jahwe – O Jahwe – O Jahwe (str.291) „O Jahwe – Jahwe – Eli – Eli – Prawica Twoja lądy dzieli I nasze dzieli losy wraże – O Jahwe – Jahwe – Jahwe – Jahwe – Niech Cię pochwalą me ołtarze – (str.293) Zamilcz już przecię, bo Jehowę Obrażasz słowy i mowami! – Zamilcz, bo jako głupi prawisz.” (str.298) Hiob – drama ze Starego Testamentu Kraków 1940, we Wielkim Poście Wydanie II 1987 rok Tedy poznacie moc Jehowy. On mnie uwolni z pęt i okopów. – (str.338) Może wieszcz jaki rozniecić ten ogień i kroczyć w tęczy Jehowy proroków. Zawszeć on będzie tem ziarnem wrzuconem – Dopóki ziarno w tę rolę upada” - - (str.377) Jeremiasz – drama narodowa we trzech działach Kraków 1940, powstał przed Wielkanocą. „Bo naprzód trzeba przemyć ócz! - i trzeba ostać, jak ten kryształ, nie w cudzołóstwie, nie w matactwach, a ino w Prawdzie przed Jehową. (str.334) Jan Paweł II

17. Jackiewicz Jarosław - poeta Z G Ł Ę B O K O Ś C I (Na motywach Psalmu 130-go.)Z głębokości grzechów moichwołam do CiebieJahwewysłuchaj mnieproszęNie pamiętaj złaktóre uczyniłemktóre powiedziałemktóre pomyślałeminaczejktóż się Panieod gniewu Twegozachowa?Dusza mojaCiebie wyglądaCiebie oczekujeSłowa spragnionajak wodyjak świtubo wie że Ty przyjmujeszgrzeszników ofiary czysteZ głębokości Bożeja wołamwołam do Ciebie - I CZEKAM! (2004) JHWH Kiedy będziecie szczęśliwi Kiedy będziecie smutni Kiedy będziecie w towarzystwie przyjaciół Kiedy będziecie bez przyjaciół Zostaje Wam Najwierniejszy Najważniejszy Najpewniejszy Ten, który ma Piękne Imię Boski Bóg JHWH deraSt (2005) Jarosław Jackiewicz Urodzony 31 sierpnia 1968 r. w Bydgoszczy - poeta i prozaik. Autor trzech książek (tomików poezji): „Barwy samotności” (1993), „W głębi” (1994) i „Pod powierzchnią słów” (1998).