Wsparcie psychologiczno - pedagogiczne

1. Wsparcie psychologiczno - pedagogiczne ZAJĘCIA Z PEDAGOGIEM

2. Zajęcia odbywały się w 5 grupach w okresie od marca do maja 2014r.Program obejmował 2 godziny zajęć w każdej grupie oraz konsultacje indywidualne dla uczniów mających problemy w nauce.

3. Poprzez udział w zajęciach uczniowie rozwijali swoją wrażliwość, a także kształtowali umiejętności społeczne takie jak: • komunikacja interpersonalna, • rozpoznawanie i nazywanie uczuć, • radzenie sobie z uczuciami negatywnymi, • asertywność, • radzenie sobie ze stresem. • Uczestnictwo w spotkaniach dało możliwość budowania pozytywnego obrazu siebie, wzmacniało poczucie własnej wartości i wiarę w swoje możliwości.

4. Ja i inni. Co wiem o sobie i innych? Znam swoją wartość. Na pierwszym spotkaniu każdy został zaproszony w podróż w głąb siebie. Każdy uczestnik przedstawiał się za pomocą wykonanej przez siebie wizytówki, która ukazywała cechy naszych osobowości, charakteru. Zadanie to wcale nie było proste. Na szczęście, gdy pojawiły się problemy w znalezieniu własnych pozytywnych cech – inni spieszyli z pomocą. A – mbitna N – ieśmiała I – nteligentna A – trakcyjna

5. Każda grupa wykonała swoje grupowe drzewko. Najpierw uczniowie odrysowali na kartkach dłonie. W miejscu palców wpisali rzeczy, sprawy, osoby, które uznają za wartościowe dla siebie. Wspólnie wymieniali poglądy, dyskutowali. Tworząc wspólne drzewo wartości – uczyli się zgodnie współpracować w grupie i podejmować proste decyzje, szanować poglądy innych. Zabawowa forma zajęć sprawiła, że uczniowie w przystępny dla siebie sposób rozmawiali o rzeczach, sprawach bardzo istotnych.

6. Drzewo stało się symbolem grupy, wspólnoty, przynależności. Tak jak drzewo wspólnie możemy się rozwijać, ma być nam dobrze, choć listki są różne. Ćwiczenie to ukazało różnorodność grupy pod każdym względem i jednocześnie wartość każdego z osobna.

8. Następnie uczniowie zapoznali się z tekstem bajki o czterech królewiczach, a potem w grupach opracowali charakterystykę poszczególnych bohaterów, wybierając tego królewicza, który zdaniem dziecka przypomina mu siebie samego. Po zakończeniu nastąpiła prezentacja oraz omówienie czterech typów osobowości. Każde dziecko mogło się zaklasyfikować. • To ćwiczenie ukazało, jak ważna jest świadomość samego siebie, swoich celów, dążeń, a jednocześnie tolerancja i akceptacja tych, którzy są wokół nas.

9. Na końcu zajęć każdy z uczestników odpowiedział na postawione przez prowadzącego pytania: - czego się dowiedziałem o sobie? - czego dowiedziałem się o innych? - jak oceniam przydatność dzisiejszych zajęć?

10. Prawidłowe zasady komunikacji. Wyrażanie uczuć jako forma komunikacji. Kolejne zajęcia poświecone były ćwiczeniom praktycznym w rozwijaniu szeroko rozumianej komunikacji interpersonalnej. Zajęcia te miały na celu: Cele: - poznanie czynników, zachowań ułatwiających porozumiewanie się, - kształtowanie umiejętności konstruktywnego porozumiewania się z innymi, - uświadomienie roli aktywnego słuchania w procesie porozumiewania się, - budowanie pozytywnych komunikatów, - poznawanie barier komunikacyjnych i ich wpływu na proces porozumiewania się, - uświadamianie znaczenia niewerbalnego porozumiewania się.

11. Uczestnicy wzięli udział w wielu różnorakich ćwiczeniach, poprzez które utrwalali wiedzę , a przede wszystkim kształtowali umiejętności komunikacyjne. Uczyli się budować komunikat „ja” – tak ważny element asertywności, ćwiczyli aktywne słuchanie. Poznali ważność komunikacji niewerbalnej w codziennym życiu, a przede wszystkim dyskutowali o roli i miejscu komunikacji w rodzinie.

13. Podczas spotkania wiele ćwiczeń poświęconych było również wyrażaniu uczuć . Była to również okazja do przedyskutowania sposobów odreagowywania złości i zapobiegania reakcjom agresywnym. Zajęcia zakończyły się odczytaniem bajki o „Olbrzymie bez słów” i podkreśleniem wartości komunikacji w życiu.

14. Zajęcia indywidualne z uczniami mającymi trudności w nauce były dostosowane do indywidualnych potrzeb uczestników programu. Uczniowie na spotkaniach poruszali tematy dotyczące stresu, sposobu radzenia sobie z nim, obszarów asertywności. Niektórzy pogłębiali umiejętności radzenia sobie z trudnymi uczuciami, a także pracowali nad adekwatnym obrazem siebie.

15. Wyniki ankiety przeprowadzonej po cyklu spotkań wskazują na atrakcyjność i przydatność tego typu zajęć.