330 likes | 616 Views
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna. Gimnazjum nr 1 im. Józefa Nojiego w Drezdenku. marzec 2012 r. Słów kilka o szkole…. 14 oddziałów, 323 uczniów, ś rodowisko miejsko-wiejskie, 28 nauczycieli, k lasy sportowe, k lasy muzyczne, orkiestra dęta, zespół muzyki dawnej,
E N D
Pomoc psychologiczno-pedagogiczna Gimnazjum nr 1 im. Józefa Nojiego w Drezdenku marzec 2012 r.
Słów kilka o szkole… • 14 oddziałów, • 323 uczniów, • środowisko miejsko-wiejskie, • 28 nauczycieli, • klasy sportowe, • klasy muzyczne, orkiestra dęta, zespół muzyki dawnej, • uczniowie ze SPE ( 95) : NI-4, niepełnosprawność intelektualna-7, niepełnosprawność ruchowa- 3, specyficzne potrzeby edukacyjne- 63, odchylenia i zaburzenia rozwojowe – 24, • szkoła pilotażu – podniesienie efektywności kształcenia uczniówze SPE
Akty prawne • Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych
c.d. • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie szczegółowych zasad działania publicznych poradni psychologiczno-pedagogicznych, w tym publicznych poradni specjalistycznych • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie ramowego statutu publicznej poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym publicznej poradni specjalistycznej • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 7 lutego 2012 r. w sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dn. 19 lutego 2002 r. w sprawie sposobu prowadzenia przez publiczne (…) dokumentacji przebiegu nauczania, działalności wychowawczej… • Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych oraz niedostosowanych społecznie w przedszkolach, szkołach i oddziałach ogólnodostępnych lub integracyjnych
Rozporządzenie MEN z dnia 17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach §2. 1. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu, szkole i placówce polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych ucznia, wynikających w szczególności: 1) z niepełnosprawności; 2) z niedostosowania społecznego; 3) z zagrożenia niedostosowaniem społecznym; 4) ze szczególnych uzdolnień; 5) ze specyficznych trudności w uczeniu się; 6) z zaburzeń komunikacji językowej; 7) z choroby przewlekłej; 8) z sytuacji kryzysowych lub traumatycznych; 9) z niepowodzeń edukacyjnych; 10) z zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego, kontaktami środowiskowymi; 11) z trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą.
§ 6. 1. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana uczniom w formie: 1) klas terapeutycznych; 2) zajęć rozwijających uzdolnienia; 3) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych; 4) zajęć specjalistycznych: korekcyjno-kompensacyjnych, logopedycznych, socjoterapeutycznych oraz innych zajęć o charakterze terapeutycznym; 5) zajęć związanych z wyborem kierunku kształcenia i zawodu oraz planowaniem kształcenia i kariery zawodowej – w przypadku uczniów gimnazjum i szkół ponadgimnazjalnych; 6) porad i konsultacji.
Podstawy tworzenia zespołów i ich zadania Orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego Orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub indywidualnego rocznego przygotowania do szkoły Opinia poradni psych.-ped. Informacja nauczyciela, wychowawcy lub specjalisty o potrzebie objęcia ucznia pomocą psych.-ped. Dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki Powołanie zespołu składającego się z nauczycieli, wychowawców i specjalistów prowadzących zajęcia z uczniem. Zespół ustala: zakres, w którym uczeń wymaga pomocy; zalecane formy, sposoby i okres udzielania uczniowi pomocy; plan działań z zakresu doradztwa edukacyjno-zawodowego i sposobu ich realizacji. Dyrektor na podstawie zaleceń zespołu ustala dla ucznia formy, sposoby i okres udzielania pomocy. Zespół określa działania wspierające rodziców ucznia oraz w zależności od potrzeb, zakres współpracy z poradniami, instytucjami i organizacjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i młodzieży. Zespół zakłada i prowadzi kartę. Zespół opracowuje dla ucznia plan działań wspierających. Zespół opracowuje dla ucznia indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny. Zespół dokonuje oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielonej uczniowi. Zespół raz w roku dokonuje wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia, uwzględniając ocenę efektywności pomocy udzielanej uczniowi.
Zespół § 19. 1. Planowanie i koordynowanieudzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniowi (…) jest zadaniem zespołu składającego się z nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych oraz specjalistów, prowadzących zajęcia z uczniem, zwanego dalej "zespołem". 2. Zespół tworzy dyrektor przedszkola, szkoły i placówki 1) dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, orzeczenie o potrzebie indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego, orzeczenie o potrzebie indywidualnego nauczania lub opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej - niezwłocznie po otrzymaniu orzeczenia lub opinii; 2) dla ucznia (…) który nie posiada orzeczenia lub opinii niezwłocznie po przekazaniu przez nauczyciela, wychowawcę grupy wychowawczej lub specjalistę informacji o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną. 3. Dyrektor przedszkola, szkoły lub placówki (…) wyznacza osobę koordynującą pracę zespołu. Pracę kilku zespołów może koordynować także jedna osoba.
Powołanie Zespołu Decyzja Dyrektora Gimnazjum nr 1 im. J. Nojiego w Drezdenku Pomocą psychologiczno-pedagogiczną dla ucznia ……………………………………………………………………… zajmuje się Zespół w składzie: ………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… Koordynator Zespołu: ………………………………………………………………………. ……………………………… ……………………………… data podpis dyrektora
Zadania Zespołu § 20. 1. Do zadań zespołu należy: 1) ustalenie zakresu, w którym uczeń wymaga pomocy psychologiczno-pedagogicznej z uwagi na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne, w tym szczególne uzdolnienia; 2) określenie zalecanych form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia 3) zaplanowanie działań z zakresu doradztwa edukacyjno-zawodowego i sposobu ich realizacji - w przypadku ucznia gimnazjum i szkoły ponadgimnazjalnej 4) założenie i prowadzenie karty indywidualnych potrzeb ucznia, zwaną dalej "kartą". 5) dokonanie oceny efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej uczniowi, w tym efektywności realizowanych zajęć
Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia § 27. 1. Zespół zakłada i prowadzi kartę indywidualnych potrzeb ucznia, zwaną dalej "kartą". Karty nie zakłada się dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.
Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia Jan Kowalski, kl. Ic 22.09.2011 r. Opinia nr 33/10/11 wydana w sprawie dostosowania wymagań edukacyjnych wynikających z programu nauczania do indywidualnych potrzeb psychofizycznych i edukacyjnych ucznia; dysleksja rozwojowa. • funkcje percepcyjno-wykonawcze, • koordynacja wzrokowo-ruchowa, • sprawność grafomotoryczna, • koncentracja uwagi na bodźcach typu słuchowego, • spostrzegawczość, analiza i synteza wzrokowa.
Karta Indywidualnych Potrzeb Uczniac.d. 28.09.2011 r. • zasada poglądowości, przystępności, systematyczności, trwałości wiedzy i umiejętności • przedmioty humanistyczne – metody podające, problemowe • przedmioty ścisłe – metody poszukujące, obserwacyjne, badawcze • wykorzystywanie multimediów, plansz, gier dydaktycznych • wsparcie nauczyciela • ocenianie prac pod kątem wartości merytorycznej • wydłużenie czasu pracy • unikanie wywoływania ucznia do mapy • dostosowanie oceniania prac pisemnych z języka obcego do aktualnych możliwości percepcyjnych • umożliwienie ustnego skomentowania skomplikowanych działań matematycznych
Karta Indywidualnych Potrzeb Uczniac.d. • trening ortograficzny • zajęcia wyrównawcze – 1 godz. tygodniowo
Plan Działań Wspierających § 22. 1. Zespół, na podstawie ustalonych przez dyrektora przedszkola, szkoły i placówki, form, sposobów i okresu udzielania uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiaru godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, opracowuje dla ucznia, (z wyjątkiem ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego), plan działań wspierających.
Plan Działań Wspierających Jan Kowalski, kl. Ic 22.09.2011 r. • doskonalenie umiejętności poprawnego pisania i czytania ze zrozumieniem • wyrabianie czujności ortograficznej • usprawnianie funkcji wzrokowo-ruchowych oraz percepcyjno-wykonawczych • trening ortograficzny • zajęcia wyrównawcze • przedmioty humanistyczne – metody podające, problemowe • przedmioty ścisłe – metody poszukujące, obserwacyjne, badawcze
Plan Działań Wspierających c.d. • zasada poglądowości, przystępności, systematyczności, trwałości wiedzy i umiejętności • wykorzystywanie multimediów, plansz, gier dydaktycznych • wsparcie nauczyciela • ocenianie prac pod kątem wartości merytorycznej • wydłużenie czasu pracy • unikanie wywoływania ucznia do mapy • dostosowanie oceniania prac pisemnych z języka obcego do aktualnych możliwości percepcyjnych • umożliwienie ustnego skomentowania skomplikowanych działań matematycznych • konsultacje, porady • według potrzeb
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny § 5. 1. (Rozporządzenie MEN z dn. 17 listopada 2010 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki …) Dla ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego opracowuje się indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny, uwzględniający zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego oraz dostosowany do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych ucznia, zwany dalej "programem".
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny I. Metryczka: Nazwisko i imię ucznia: Data urodzenia: Podstawa objęcia ucznia kształceniem specjalnym: Nazwa szkoły: Etap edukacyjny: Realizowany program nauczania: Realizowany program wychowawczy: Rok szkolny: II. Rozpoznanie wynikające z orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego: Jan Kowalski 28 marca 1994 r. • orzeczenie nr 106/2011/2012 o potrzebie kształcenia specjalnego z dnia 05.10.2011 r., • orzeczenie nr 107/2011/2012 o potrzebie indywidualnego nauczania z dnia 05.10.2011 r. – stan zdrowia uniemożliwiający uczęszczanie do szkoły. Gimnazjum nr 1 im. J. Nojiego w Drezdenku gimnazjum, klasa 1 Podstawa programowa kształcenia ogólnego dostosowana do uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim. Program Wychowawczy Gimnazjum nr 1 im. J. Nojiego w Drezdenku. 2011/2012 sprzężone zaburzenia rozwojowe: upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim i autyzm.
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutycznyc.d. III. Wyniki rozpoznania z wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania ucznia: • Cechy ucznia sprzyjające rozwojowi (mocne strony): • dobrze funkcjonująca percepcja wzrokowa, umiejętność manipulowania w trakcie wykonywania czynności poznawczych, znajomość komputera – zainteresowanie programami komputerowymi. • Informacje o trudnościach ucznia: • logiczne myślenie, zaburzony rozwój mowy, mały zasób słownictwa, trudności ze zrozumieniem bardziej złożonych wypowiedzi, pytań, myślenie i umiejętności matematyczne, zaburzenia grafomotoryczne, zbyt szybkie tempo pracy, nieznajomość norm społecznych. • Informacje o niewymienionych w orzeczeniu przyczynach trudności: • brak kontaktu ze światem zewnętrznym, chłopiec nie nawiązuje relacji interpersonalnych z nikim poza rodziną i nauczycielami. • Informacje o funkcjonowaniu ucznia w grupie klasowej: • od początku edukacji realizuje obowiązek szkolny w formie nauczania indywidualnego, brak kontaktów z rówieśnikami. Chętnie przebywa z dorosłymi.
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutycznyc.d. IV. Zakres zintegrowanych działań nauczycieli i specjalistów: Cele edukacyjne: zapoznanie z treściami podstawy programowej kształcenia ogólnego w formie dostosowanej do możliwości edukacyjnych, ukazywanie zastosowania wiedzy teoretycznej w praktyce i życiu codziennym, (rezygnacja z teoretycznych wiadomości) Cele terapeutyczne: wzmocnienie rozwoju społecznego poprzez częstszy kontakt z rówieśnikami i najbliższym otoczeniem, eliminowanie wycofania Niwelowanie trudności rozwojowych i edukacyjnych: objęcie kształceniem specjalnym w formie NI, dostosowanie wymagań edukacyjnych do możliwości psychofizycznych, wzmocnienia pozytywne, bazowanie na zasobach Warunki zapobiegania wtórnym skutkom niepełnosprawności: zajęcia dydaktyczne w ramach nauczania indywidualnego w domu, udzielenie dodatkowej pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formie zajęć rewalidacyjnych, udział w życiu szkoły, klasy i placówkach działających na rzecz dzieci i młodzieży niepełnosprawnej
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutycznyc.d. V. Procedury osiągania celów: • metody, formy i środki dydaktyczne zastosowane do: • przekazywania trudnych treści edukacyjnych: • zasada poglądowości i przystępności, zasada systematyczności, zasada trwałości wiedzy i umiejętności, praca na zasobach, zasada indywidualizacji, łączenie wiedzy zdobytej podczas zajęć z jej praktycznym wykorzystaniem w różnych sytuacjach życia codziennego, stosowanie metod podających oraz metod oglądowych, stosowanie plansz edukacyjnych, tekstów z lukami, gier dydaktycznych, środków multimedialnych • realizacji wskazań terapeutycznych: • praca według indywidualnego programu rewalidacji z naciskiem na rozwój postaw prospołecznych • wypełniania założeń Programu Wychowawczego i SPP: • w miarę możliwości udział w realizowanych programach i przedsięwzięciach, np. spektakle, spotkania itp. • rodzaj pomocy i wsparcia w trakcie zajęć dydaktycznych: • praca pod kierunkiem nauczyciela wg opracowanych schematów
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutycznyc.d. VI. Zakres dostosowania programów nauczania: wymagania z poszczególnych przedmiotów w załącznikach do niniejszego IPET-u VII. Dostosowanie sposobu sprawdzania wiadomości i oceniania: ocenianie postępów edukacyjnych głównie metodą ustną i pisemną, w formie indywidualnej odnosząc się do celów i oczekiwanych osiągnięć VIII. Programy zajęć nadobowiązkowych (zajęcia specjalistyczne, rewalidacyjne): zajęcia rewalidacyjne wg opracowanego programu IX. Tygodniowy plan zajęć obowiązkowych, dodatkowych, nadobowiązkowych: plan godzin nauczania indywidualnego (załącznik) X. Uwagi dodatkowe: w procesie nauczania konieczna jest ciągła współpraca z rodzicami XI. Ewaluacja IPET-u: ……………………………………………………….. ……………………………………………………………………………… ………………………………………………………………………………
Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutycznyc.d. Program został opracowany przez Zespół w składzie:…………………………………… …………………………………… …………………………………… …………………………………… …………………………………… …………………………………… …………………………………… …………………………………… …………………………………… (data i podpis wychowawcy) (data i podpis dyrektora szkoły) …………………………………… (data i podpis rodziców/prawnych opiekunów)
Nauka w szkołach powinna być prowadzona w taki sposób, aby uczniowie uważali ją za cenny dar, a nie za ciężki obowiązek. Albert Einstein