Odnawialne Źródła Energii w Gminie

1. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Zarys problematyki dotyczącej uwarunkowań organizacyjno-prawnych funkcjonowania OZE w gminach

2. Odnawialne Źródła Energii w Gminie • Odnawialne źródło energii – źródło wykorzystujące w procesie przetwarzania energię wiatru, promieniowania słonecznego, geotermalną, fal prądów i pływów morskich, spadku rzek oraz energię pozyskana z biomasy, biogazu wysypiskowego, a także biogazu powstałego w procesach odprowadzania lub oczyszczania ścieków albo rozkładu składowanych szczątek roślinnych i zwierzęcych (art. 3 pkt 21 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne – Dz. U. z 2006 r. Nr 89. poz. 625 z późn. zm).

3. Odnawialne Źródła Energii w Gminie • Gmina - należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium. Mieszkańcy gminy tworzą z mocy prawa wspólnotę samorządową (art. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym – Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.

4. Odnawialne Źródła Energii w Gminie • Działalność gospodarcza-zarobkowa działalność wytwórcza, budowlana, handlowa, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i wydobywanie kopalin ze złóż, a także działalność zawodowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły (art. 2 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej) • Przedsiębiorcą w rozumieniu ww. ustawy jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną – wykonująca we własnym imieniu działalność gospodarczą. Za przedsiębiorców uznaje się także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej.

5. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Przedsiębiorstwo energetyczne – podmiot prowadzący działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, magazynowania, przesyłania, dystrybucji paliw albo energii lub obrotu nimi (art.3 pkt 12 ustawy – Prawo energetyczne). Odbiorca – każdy, kto otrzymuje lub pobiera paliwa lub energię na podstawie umowy z przedsiębiorstwem energetycznym. Bezpieczeństwo energetyczne – stan gospodarki umożliwiający pokrycie bieżącego i perspektywicznego zapotrzebowania bezpieczeństwa energetycznego, prawidłowej gospodarki paliwami i energią oraz ochrony środowiska. Regulacja – stosowanie określonych ustawą środków prawnych, łącznie z koncesjonowaniem, służących do zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, prawidłowej gospodarki paliwami i energią oraz ochrony interesów odbiorców.

6. Odnawialne Źródła Energii w Gminie • Planowanie przestrzenne – kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy (art. 3 ustawy z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Dz. U z 2003 r. Nr 80, poz. 717).

7. Odnawialne Źródła Energii w Gminie • Zakres działania i zadania gminy – wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty lokalnej. • Zadania gminy odnoszące się do problematyki zaopatrzenia w ciepło energię elektryczną i paliwa gazowe oraz mogące mieć związek z realizowanymi w obrębie gminy przedsięwzięciami z zakresu energetyki określone zostały w ustawie o samorządzie gminnym oraz ustawie – Prawo energetyczne.

8. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Ustawa – Prawo energetyczne (art. 18) • Planowanie i organizacja zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną, i paliwa gazowe na obszarze gminy • Planowanie oświetlenia miejsc publicznych i dróg znajdujących się na terenie gminy • Finansowanie oświetlenia ulic, placów i dróg publicznych znajdujących się na terenie gminy Gmina realizuje powyższe zadania zgodnie z polityka energetyczna państwa, miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego albo ustaleniami uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy

9. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Ustawa o samorządzie gminnym (art. 7). Zadania gminy obejmują m.in. sprawy: • Ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, • Ochrony środowiska, przyrody oraz gospodarki wodnej. • Zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz. • Edukacji publicznej.

10. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Planowanie energetyczne w gminie (art.. 19 i 20 ustawy – Prawo energetyczne) Wójt, burmistrz, prezydent, opracowuje dla całości lub części obszaru gminy projekt założeń do planu zaopatrzenia w ciepło, energie elektryczną i paliwa gzowe, który powinien określać: • Ocenę stanu aktualnego i przewidywanych zmian zapotrzebowania na ciepło energię elektryczną i paliwa gazowe. • Przedsięwzięcia racjonalizujące użytkowanie ciepła, energii elektrycznej i paliw gazowych. • Możliwości wykorzystania istniejących nadwyżek i lokalnych zasobów paliw i energii z uwzględnieniem energii elektrycznej i ciepła wytwarzanych w odnawialnych źródłach energii elektrycznej i ciepła użytkowego wytwarzanych w kogenaracji oraz zagospodarowania ciepła odpadowego z instalacji przemysłowych. • Zakres współpracy z innymi gminami Rada gminy uchwala założenia do planu zaopatrzenia w ciepło, energie elektryczną i paliwa gazowe.

11. Odnawialne Źródła Energii w Gminie W przypadku, gdy plany przedsiębiorstw energetycznych nie zapewniają realizacji założeń – wójt, burmistrz, prezydent opracowuje projektplanu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe, który powinien zawierać: • Propozycje w zakresie rozwoju i modernizacji poszczególnych systemów zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. • Propozycje w zakresie wykorzystania odnawialnych źródeł energii i wysokosprawnej kogenaracji. • Harmonogram realizacji zadań. • Przewidywane koszty realizacji proponowanych przedsięwzięć oraz źródło ich finansowania. Rada gminy uchwala plan zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe. W celu realizacji plany gmina może zawierać umowy z przedsiębiorstwami energetycznymi.

12. Odnawialne Źródła Energii w GminieSchemat ideowy procesu wykonywania Założeńdo planu energetycznego w gminie

13. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Gmina w aspekcie działalności energetycznej pełni funkcję: • Podmiotu kształtującego politykę energetyczną gminy. • Podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą związaną z zaopatrzeniem wspólnoty samorządowej w ciepło, energię elektryczna i paliwa gazowe. • Odbiorcy paliw i energii.

14. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne i dokumenty urzędowe dotyczące polityki energetycznej związanej także z odnawialnymi źródłami energii

15. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Polityka energetyczna Polski do 2030 r. Dokument przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 10 listopada 2009 r., wprowadzony obwieszczeniem Ministra Gospodarki z dnia 21 grudnia 2009 r. w sprawie polityki energetycznej państwa do 2030 r. (Monitor Polski z 2010 r. Nr 2, poz. 11).

16. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dokument „Polityka energetyczna Polski do 2030 r.” Wyznacza podstawowe kierunki polityki energetycznej Rzeczypospolitej Polskiej, oraz określa narzędzia realizacji polityki energetycznej w następujących obszarach: • Poprawa efektywności energetycznej • Wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii • Dywersyfikacja struktury wytwarzania energii elektrycznej poprzez wprowadzenie energetyki jądrowej • Rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii, w tym, biopaliw • Rozwój konkurencyjnych rynków paliw i energii • Ograniczenia oddziaływania energetyki na środowisko.

17. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Rola i zadania gminy w „Polityce energetycznej Polski do 2030 r.” • Ustawowe działania jednostek samorządu terytorialnego, uwzględniające priorytety polityki energetycznej państwa, w tym poprzez zastosowanie partnerstwa publiczno-prawnego. • Zhierarchizowane planowanie przestrzenne, zapewniające realizację priorytetów polityki energetycznej, planów zaopatrzenia w energię elektryczną, ciepło i paliwa gazowe gmin oraz planów rozwoju przedsiębiorstw energetycznych. • Wsparcie ze środków publicznych w tym funduszy europejskich, realizacji istotnych dla kraju projektów w zakresie energetyki (np. projekty inwestycyjne, prace badawczo rozwojowe). • Usuwanie barier inwestycyjnych dotyczących lokalizacji i przyłączeń do sieci nowych jednostek wytwórczych

18. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Rola i zadania gminy w „Polityce energetycznej Polski do 2030 r.” c.d. • Kampanie informacyjne i edukacyjne, promujące racjonalne wykorzystanie energii i promocję odnawialnych źródeł energii • Wprowadzenie zmian do ustawy – Prawo energetyczne w zakresie zdefiniowania odpowiedzialności organów samorządu terytorialnego za przygotowanie założeń do planów zaopatrzenia w ciepło energię elektryczną i paliwa gazowe. • Rozwój sieci przesyłowych i dystrybucyjnych (ułatwienie to podejmowanie decyzji o inwestycjach na określonym terenie. • Wydawanie warunków przyłączenia przy konieczności uiszczania kaucji (co zlikwiduje zjawisko blokowania możliwości inwestycji poprzez niewykorzystywanie warunków przyłączenia). • Elementem poprawy bezpieczeństwa energetycznego kraju jest rozwój energetyki rozproszonej, wykorzystującej lokalne źródła energii, jak metan czy OZE.

19. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Rola i zadania gminy w „Polityce energetycznej Polski do 2030 r.” c.d. • Elementem poprawy bezpieczeństwa energetycznego kraju jest rozwój energetyki rozproszonej, wykorzystującej lokalne źródła energii, jak metan czy OZE (wykorzystujących lokalnie dostępne surowce). • Poprawa lokalnego bezpieczeństwa energetycznego. • Rozwój słabiej rozwiniętych terenów (bogatych w zasoby energii odnawialnej). • Wdrożenie kierunków budowy biogazowni rolniczych (do 2020 powstanie średnio w jednej gminie 1 biogazowni).

20. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Udział władz regionalnych w realizacji celów polityki energetycznej państwa • Strategia rozwoju energetyki w procesach określania priorytetów inwestycyjnych samorządów (na każdym szczeblu) • Korelacja zamierzeń inwestycyjnych gmin (wynikających z potrzeb) z planami przedsiębiorstw energetycznych i polityką energetyczną państwa • Maksymalizacja wykorzystania istniejącego potencjału energetyki odnawialnej „Polityka energetyczna Polski do 2030 r.” wskazuje na potrzebę wspierania realizacji w obszarach gmin inwestycji infrastrukturalnych o strategicznym znaczeniu dla bezpieczeństwa energetycznego i rozwoju kraju

21. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Strategia Rozwoju Kraju 2007-2015 przyjęta przez Radę Ministrów w dniu 29 listopada 2006 r. • Wspieranie polityki regionalnej • Prace rozwojowe i inwestycyjne w zakresie energetyki odnawialnej • Zwiększenie udziału produkcji energii pierwotnej z odnawialnych źródeł energii (uprawy roślin energetycznych, farmy wiatrowe) • Promocja innowacyjnych projektów

22. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Wieloletni program promocji biopaliw lub Innych paliw odnawialnych w transporcie na lata 2008 – 2014 (dokument przyjęty przez Radę Ministrów w dniu 24 lipca 2007 r.) Dokument ten stanowi wykonanie art. 37 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych. Jest on również niezbędny do wypełnienia przez Polskę, wynikającego z dyrektywy 2003/30/WE z dnia 8 maja 2003 r. w sprawie wspierania użycia w transporcie biopaliw lub innych paliw odnawialnych, 5,75 % udziału biokomponentów w rynku paliw transportowych w 2010 r. oraz 10 % udziału w 2020 r., zgodnie z ustaleniami posiedzenia Rady Europejskiej w dniach 8 - 9 marca 2007 r.

23. Odnawialne Źródła Energii w Gminie INNOWACYJNA ENERGETYKA. ROLNICTWO ENERGETYCZNE Program przyjęty przez Ministerstwo Gospodarki w dniu 9 lipca 2009 r. Sygnatariusze • Stowarzyszenie Energii Odnawialnej • Polska Izba Biomasy • Polska Izba Gospodarcza Energii Odnawialnej • Stowarzyszenie Niezależnych Wytwórców Energii Skojarzonej

24. Odnawialne Źródła Energii w Gminie INNOWACYJNA ENERGETYKA. ROLNICTWO ENERGETYCZNE • Stworzenie przepisów, które nakazywać będą przy planowaniu przestrzennym uwzględniać obligatoryjnie zagospodarowania lokalnych zasobów odnawialnych źródeł energii • Napływ inwestycji do gmin wiejskich • Ze względu na specyfikę programu (gminy wiejskie) przewiduje się duży udział w jego finansowej obsłudze udział Banku Spółdzielczego • Podnoszenie kwalifikacji osób zainteresowanych w poszczególnych gminach • Edukacja środowisk gminnych

25. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Prawo Unii Europejskiej Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 5.6.2009)

26. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Szanse osiągnięcia wzrostu gospodarczego dzięki innowacjom i zrównoważonej konkurencyjnej polityce energetycznej zostały uznane. Wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych zależy często od lokalnych lub regionalnych małych i średnich przedsiębiorców (MŚP). Ważne są możliwości rozwoju i zatrudnienia jakie stwarzają w państwach członkowskich regionalne i lokalne inwestycje w dziedzinie wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. W związku z tym Komisja i państwa członkowskie powinny wspierać krajowe i regionalne środki na rzecz rozwoju w tych dziedzinach, promować wymianę najlepszych wzorców w zakresie wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych pomiędzy lokalnymi i regionalnymi inicjatywami rozwojowymi a także propagować korzystanie z finansowania strukturalnego w tym obszarze. Przy podejmowaniu decyzji o sprzyjaniu rozwojowi rynku odnawialnych źródeł energii należy wziąć pod uwagę pozytywny wpływ na szanse rozwoju regionalnego i lokalnego […] (pkt 3 i 4 preambuły do ww. dyrektywy).

27. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Odpowiednim jest wspieranie fazy demonstracji i komercjalizacji zdecentralizowanych technologii w zakresie energii odnawialnej. Dążenie do zdecentralizowanego wytwarzania energii niesie ze sobą wiele korzyści, w tym wykorzystanie lokalnych źródeł energii, większe bezpieczeństwo dostaw w skali lokalnej, krótsze odległości transportu oraz mniejsze straty przesyłowe. Taka decentralizacja wspiera również rozwój spójności społecznej poprzez zapewnienie źródeł dochodu oraz tworzenie miejsc pracy na szczeblu lokalnym (pkt 6 preambuły). Wykorzystanie surowców rolnych, takich jak nawóz pochodzenia zwierzęcego czy mokry obornik oraz innych odpadów zwierzęcych i organicznych do wytwarzania biogazu dzięki wysokiemu potencjałowi oszczędności w emisji gazów cieplarnianych daje znaczne korzyści dla środowiska zarówno przy wytwarzaniu ciepła i energii elektrycznej, jak i stosowaniu jako biopaliwo. Instalacje na biogaz dzięki zdecentralizowanemu charakterowi i regionalnej strukturze inwestycji mogą wnieść znaczący wkład w zrównoważony rozwój obszarów wiejskich i stwarzać nowe perspektywy zarobku dla rolników (pkt 12 preambuły).

28. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Wykorzystanie surowców rolnych, takich jak nawóz pochodzenia zwierzęcego czy mokry obornik oraz innych odpadów zwierzęcych i organicznych do wytwarzania biogazu dzięki wysokiemu potencjałowi oszczędności w emisji gazów cieplarnianych daje znaczne korzyści dla środowiska zarówno przy wytwarzaniu ciepła i energii elektrycznej, jak i stosowaniu jako biopaliwo. Instalacje na biogaz dzięki zdecentralizowanemu charakterowi i regionalnej strukturze inwestycji mogą wnieść znaczący wkład w zrównoważony rozwój obszarów wiejskich i stwarzać nowe perspektywy zarobku dla rolników (pkt 12 preambuły).

29. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Zostało wykazane, że brak przejrzystych przepisów i koordynacji między poszczególnymi organami wydającymi zezwolenia utrudnia wykorzystanie energii ze źródeł odnawialnych. Z tej przyczyny specyficzna struktura sektora energii odnawialnej powinna zostać wzięta pod uwagę przez organy krajowe, regionalne i lokalne przy dokonywaniu przeglądu procedur administracyjnych stosowanych przy wydawaniu zezwoleń na budowę i eksploatację obiektów i związanych sieci infrastruktury przesyłu i dystrybucji dla wytwarzania energii elektrycznej, ogrzewanie lub chłodzenie lub paliwa transportowe z odnawialnych źródeł energii. Administracyjne procedury wydawania zezwolenia powinny zostać usprawnione i powinny w przejrzysty sposób określać terminy dla instalacji wykorzystujących energię ze źródeł odnawialnych. Zasady i wytyczne dotyczące planowania powinny zostać dostosowane w celu uwzględnienia oszczędnych i przyjaznych dla środowiska urządzeń grzewczych, chłodzących i elektrycznych, wykorzystujących odnawialne źródła energii (pkt 41 preambuły).

30. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Aby pobudzić udział poszczególnych obywateli w osiągnięciu celów określonych w dyrektywie odpowiednie organy powinny rozważyć możliwość zastąpienia pozwoleń prostym powiadomieniem właściwych organów o zainstalowaniu małych zdecentralizowanych urządzeń do wytwarzania energii ze źródeł odnawialnych. Państwa członkowskie powinny rozważyć mechanizmy promocji systemów lokalnego ogrzewania i chłodzenia zasilanych z energii ze źródeł odnawialnych. (pkt. 43 i 46 preambuły). Produkcja biopaliw powinna być zrównoważona. Dlatego też biopaliwa stosowane do celów określonych w niniejszej dyrektywie oraz biopaliwa, które korzystają z krajowych systemów wsparcia, powinny spełniać kryteria zrównoważonego rozwoju (pkt 65 preambuły).

31. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Każde państwo członkowskie przyjmuje krajowy plan działania w zakresie energii ze źródeł odnawialnych. Krajowy plan […] określa dla danego państwa członkowskiego krajowe cele w zakresie udziału energii ze źródeł odnawialnych w sektorze transportowym, sektorze energii elektrycznej, sektorze ogrzewania i chłodzenia w 2020 r., uwzględniając wpływ innych środków polityki efektywności energetycznej na końcowe zużycie energii oraz odpowiednie środki, które należy podjąć dla osiągnięcia krajowych celów ogólnych, w tym współpracę miedzy organami władzy lokalnej, regionalnej i krajowej, zaplanowane transfery statystyczne lub wspólne projekty, krajowe strategie ukierunkowane na rozwój istniejących zasobów biomasy do różnych zastosowań, a także środki, które należy podjąć w celu wypełnienia zobowiązań zawartych w niniejszej dyrektywie (art. 4 ust. 1).

32. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie zapewniają, że wszelkie krajowe przepisy dotyczące procedur autoryzacji, certyfikacji i licencjonowania, które są stosowane w elektrowniach wytwarzających energię elektryczną, energię z ciepła lub chłodu z odnawialnych źródeł energii oraz związanej z nimi infrastruktury sieci przesyłowych i dystrybucyjnych oraz w procesie przekształcania biomasy w biopaliwa lub inne produkty energetyczne są proporcjonalne i niezbędne. Państwa członkowskie podejmują w szczególności właściwe kroki niezbędne do zapewnienia: a) wyraźnego określenia i koordynacji obowiązków administracyjnych organów krajowych, regionalnych i lokalnych w zakresie procedur autoryzacji, certyfikacji i licencjonowania, w tym planowania przestrzennego, łącznie z przejrzystymi terminami rozpatrywania wniosków dotyczących planowania i budowy,

33. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. b) udostępnienia na odpowiednim poziomie wyczerpujących informacji na temat rozpatrywania wniosków o pozwolenie i koncesjonowania instalacji wytwarzających energię ze źródeł odnawialnych oraz na temat pomocy udzielanej wnioskodawcom, c) usprawnienia i przyspieszenia procedur administracyjnych na odpowiednim poziomie administracyjnym, d) obiektywności, przejrzystości, proporcjonalności i niedyskryminacyjnego charakteru zasad autoryzacji, certyfikacji i licencjonowania oraz uwzględnienia w nich charakterystyki poszczególnych technologii energii odnawialnej, e) przejrzystości i zasadności w odniesieniu do kosztów opłat administracyjnych uiszczanych przez konsumentów, planistów, architektów, konstruktorów, instalatorów sprzętu i systemów oraz dostawców, f) ustanowienia uproszczonych procedur autoryzacji, w tym procedury prostego powiadamiania, jeżeli pozwalają na to obowiązujące ramy regulacyjne, dla mniejszych projektów oraz w przypadkach zdecentralizowanych urządzeń wytwarzających energię z odnawialnych źródeł energii (art.13).

34. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie zalecają wszystkim podmiotom, a w szczególności regionalnym i lokalnym organom administracyjnym instalację urządzeń i systemów wykorzystywania elektryczności (grzewczych i chłodzących) z odnawialnych źródeł energii oraz urządzeń lokalnego ogrzewania i chłodzenia podczas planowania, projektowania, budowy i remontów obszarów przemysłowych lub mieszkalnych. Państwa członkowskie zachęcają w szczególności regionalne i lokalne organy administracyjne do uwzględnienia systemów grzewczych […] wykorzystujących energię z odnawialnych źródeł energii w planowaniu infrastruktury miejskiej (art. 13 pkt 3).

35. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. Państwa członkowskie zapewniają: • Dostęp do informacji ośrodkach wsparcia wszystkim zaangażowanych w produkcją energii ze źródeł odnawialnych. • Dostęp do informacji na temat korzyści, kosztów i wydajności urządzeń wykorzystujących energię ze źródeł odnawialnych. • Dostęp do systemów certyfikacji. • Stworzenie wytycznych dla planistów i architektów umożliwiających im właściwe uwzględnianie optymalnego połączenia odnawialnych źródeł energii podczas planowania, projektowania, budowy i remontu określonych obiektów i obszarów. • Opracowanie odpowiednich programów informacyjnych, doradczych i szkoleniowych w celu informowania obywateli o korzyściach i rozwiązaniach praktycznych związanych z rozwojem wykorzystaniem energii ze źródeł odnawialnych (art. 14).

36. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne związane z problematyką odnawialnych źródeł energii w gminie Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne Określa zasady kształtowania polityki energetycznej państwa, zasady i warunki zaopatrzenia i użytkowania paliw i energii, w tym ciepła, oraz działalności przedsiębiorstw energetycznych, a także określa organy właściwe w sprawach gospodarki paliwami i energią

37. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne związane z problematyką odnawialnych źródeł energii w gminie Ustawa dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Określa ogólne zasady funkcjonowania samorządu gminnego jego organy oraz zadania (zwłaszcza zadania własne gminy).

38. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne związane z problematyką odnawialnych źródeł energii w gminie Ustawa z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej • Określa zasady i formy gospodarki komunalnej jednostek samorządu terytorialnego, polegające na wykonywaniu przez te jednostki zadań własnych, w celu zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowe • Gospodarka komunalna może być prowadzona przez jednostki samorządu terytorialnego w szczególności w formach samorządowego zakładu budżetowego lub spółek prawa handlowego

39. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne związane z problematyką odnawialnych źródeł energii w gminie Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym • zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej, • zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój za podstawę tych działań.

40. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne związane z problematyką odnawialnych źródeł energii w gminie Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane Normuje działalność obejmującą sprawy projektowania, budowy, utrzymania i rozbiórki obiektów budowlanych oraz określa zasady działania organów administracji publicznej w tych dziedzinach.

41. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne związane z problematyką odnawialnych źródeł energii w gminie Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska Zasady ochrony środowiska oraz warunki korzystania z jego zasobów, z uwzględnieniem wymagań zrównoważonego rozwoju, a w szczególności zasady ustalania: • warunków ochrony zasobów środowiska, • warunków wprowadzania substancji lub energii do środowiska, • kosztów korzystania ze środowiska;

42. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Akty prawne związane z problematyką odnawialnych źródeł energii w gminie Ustawa z 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko Zasady i tryb postępowania w sprawach udostępniania informacji o środowisku i jego ochronie, ocen oddziaływania na środowisko, transgranicznego oddziaływania na środowisko.

43. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Proces inwestycyjny związany z organizacją przedsięwzięć dotyczących pozyskiwania energii z odnawialnych źródeł

44. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Zwrócenie uwagi na istniejące w danej gminie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego oraz – jeżeli istnieje – miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – dokumenty te obrazują politykę przestrzenną gminy w zakresie nowych inwestycji. Na tej podstawie ustala się przeznaczenie poszczególnych terenów w gminie, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określa się sposoby zagospodarowania i warunki zabudowy terenu. W przypadku braku mpzp określenie sposobów danego terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania przestrzennego, przy czym: • lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego; • Inne inwestycje sposób zagospodarowania określa się w drodze decyzji o warunkach zabudowy

45. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Inwestycja celu publicznego to działanie o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym, wojewódzkim i krajowym), stanowiące realizację celów, o których mowa w art. 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami Decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego jest wydawana w przypadku, gdy teren pod inwestycję celu publicznego nie posiada miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego W sprawach ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego decyzje wydają w odniesieniu do: • inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajowym i wojewódzkim – wójt, burmistrz albo prezydent miasta w uzgodnieniu z marszałkiem województwa; • inwestycji celu publicznego o znaczeniu powiatowym i gminnym – wójt, burmistrz bądź prezydent miasta; • inwestycji celu publicznego na terenach zamkniętych – regionalny dyrektor ochrony środowiska; Ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego następuje na wniosek inwestora.

46. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Przy wyborze terenu pod realizacje określonego obiektu (obiektu związanego z pozyskiwaniem energii z odnawialnych źródeł) należy zwrócić uwagę na odległość od siedzib ludzkich oraz możliwości oddziaływania inwestycji na środowisko. Rozpoczęcie robót budowlanych związanych z sytuowaniem określonych obiektów można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę. Pozwolenie na budowę może być wydane po uprzednim przeprowadzeniu oceny oddziaływania planowanego przedsięwzięcia na środowisko albo na obszar Natura 2000, jeżeli jest ona wymagana przepisami ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie oraz po uzyskaniu przez inwestora, wymaganych przepisami szczególnymi, pozwoleń, uzgodnień lub opinii innych organów. Elementem postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach jest sporządzenie raportu o oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko

47. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Po uzyskaniu wszelkich decyzji, uzgodnień, ocen i opinii, inwestor powinien złożyć wniosek o wydanie pozwolenia na budowę określonych obiektów. Wniosek taki wraz z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, oświadczeniem o posiadanym tytule prawnym do nieruchomości, wyrysami i wypisami z ewidencji gruntów, projektem budowlanym we właściwym organie administracji architektoniczno-budowlanej – najczęściej jest to starosta. Szczegółowy opis procesu budowlanego na stronie internetowej Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego:www.ginb.gov.pl

48. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Proces przyłączenia do sieci (podstawowe zagadnienia)

49. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Proces przyłączenia do sieci Art. 5 ustawy – Prawo energetyczne – dostarczanie paliw gazowych lub energii odbywa się po uprzednim przyłączeniu [do sieci] na podstawie umowy sprzedaży oraz umowy oświadczenie usług przesyłania lub dystrybucji. • Odmowa przyłączenia do sieci – bariera dla wnioskodawców • Art. 7 ust. 1 ustawy – Prawo energetyczne przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłanie i lub dystrybucją paliw gazowych lub energii jest obowiązane do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, na zasadzie równoprawnego traktowania, jeżeli istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania tych paliw lub energii, a żądający zawarcia umowy spełnia warunki przyłączenia do sieci i odbioru. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne odmówi zwarcia umowy o przyłączenie do sieci, jest zobowiązane niezwłocznie pisemnie powiadomić o odmowie jej zawarcia Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki i zainteresowany podmiot, podając przyczyny odmowy

50. Odnawialne Źródła Energii w Gminie Proces przyłączenia do sieci Art. 7 ust. 8 pkt 3 ustawy – Prawo energetyczne za przyłączenie do sieci źródeł współpracujących z siecią oraz sieci przedsiębiorstw energetycznych zajmujących się przesyłaniem lub dystrybucją paliw gazowych lub energii pobiera się opłatę ustaloną na podstawie rzeczywistych nakładów poniesionych na realizacje przyłączenia z wyłączeniem odnawialnych źródeł energii o mocy elektrycznej zainstalowanej nie wyższej niż 5 MW oraz jednostek kogeneracji o mocy elektrycznej zainstalowanej poniżej 1 MW, za których przyłączenie pobiera się połowę opłaty ustalonej na podstawie rzeczywistych nakładów. Uwaga - do dnia 31 grudnia 2011 r. opłatę, o której mowa w art. 7 ust. 8 pkt 3 ww. ustawy w odniesieniu do przyłączenia do sieci elektroenergetycznej odnawialnych źródeł energii o mocy elektrycznej wyższej niż 5 MW oraz jednostek kogeneracji o mocy elektrycznej zainstalowanej nie wyższej niż 5 MW pobiera się w wysokości połowy obliczonej opłaty. Przyłączenie do sieci ciepłowniczej zawsze z zastosowaniem stawek taryfowych.